Να δεις τι σου 'χω, για μετά...

• Δικαιολογημένη η αισιοδοξία του ΑΕΚτζή!

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από τα βασικά, τα οποία ελέω συνεχιζόμενων αγωνιστικών υποχρεώσεων (και) της ΑΕΚ, τα ξεχνάμε με αποτέλεσμα να καταλήγουμε σε λανθασμένα συμπεράσματα και κακόβουλα σχόλια ελέω αυτών (σ.σ.: των συμπερασμάτων) για πρόσωπα και καταστάσεις. Είναι μεγάλη και δικαιολογημένη η χαρά των φίλων των νταμπλούχων για την επιστροφή του Λιβάι Γκαρσία, μοιάζει ώρες – ώρες, μεγαλύτερη και από του ίδιου του ποδοσφαιριστή και του Ματίας Αλμέιδα, όμως εδώ να θυμίσω σε πολλούς ότι ο διεθνής επιθετικός από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο απουσίασε ακριβώς το χρονικό διάστημα που προβλέπεται από ένα μυϊκό πρόβλημα – θλάση, όχι παραπάνω από αυτό.

«Επιτέλους ρε Τσακ», «άντε ντε ρε man ούτε ο Αραούχο δεν έλειψε τόσο», «καιρός ήταν, τόσο πολύ εκτός πια είναι δυνατόν;», μερικά και light (υπήρχαν και ακραία δίχως λόγο) μηνύματα που έλαβα και σχόλια που μου έκαναν, όταν έγινε γνωστό από την ΑΕΚ και κοινοποιήσαμε στα προφίλ μας στα social media, το ευχάριστο μαντάτο της επιστροφής του Γκαρσία στο 100% του προγράμματος προπόνησης. Παίδες πάμε να αρχίσουμε από τα βασικά: ο Λιβάι έπαιξε και στην Λεωφόρο και δυο μέρες αργότερα, στις 27 με 28 Σεπτεμβρίου, βγήκε εκτός με μυϊκό πρόβλημα, θλάση επαναλαμβάνω. Επέστρεψε επί της ουσίας την Κυριακή παραμονές του αγώνα με τον ΠΑΟΚ, για να είναι πλέον διαθέσιμος για τα ματς με Κηφισιά και Μαρσέιγ (τα πιο άμεσα)...

Αφού λοιπόν επέστρεψε 29 του Οκτώβρη σε φουλ πρόγραμμα εκγύμνασης και τίθεται στη διάθεση του Πελάδο, τι σημαίνει αυτό; Ότι έμεινε εκτός ακριβώς ένα μήνα: όσο κοινώς προβλέπεται στο χρονοδιάγραμμα (περισσότερο βασικά απαιτείται συνήθως) για αποκατάσταση του προβλήματος που αντιμετώπισε και θα ίσχυε για ΚΑΘΕ ποδοσφαιριστή! Ο Λιβάι Γκαρσία επιστρέφει απόλυτα έτοιμος και στο απόλυτα σωστό timing απλά το γεγονός πως σε αυτό το χρονικό διάστημα η ΑΕΚ είχε επτά σερί αναμετρήσεις για Ελλάδα και Ευρώπη έκανε κάποιους να θεωρήσουν – πιστέψουν ότι λείπει κανά... τρίμηνο με δίμηνο... Ωστόσο αυτό δεν ισχύει όπως προκύπτει αυτόματα από τις ημερομηνίες επαναλαμβάνω που μιλάνε από μόνες τους και λένε την αλήθεια που πολλές φορές, δίχως λόγο και αιτία, επιλέγουμε να προσπερνάμε!

Το σημαντικό και ουσιαστικό συμπέρασμα γύρω από τη συγκεκριμένη, εξαιρετικά σημαντική είναι γεγονός απουσία, κρύβεται αλλού: ότι η ΑΕΚ για το ελληνικό πρωτάθλημα την πέρασε εντελώς αναίμακτα επί της ουσίας... Διότι με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις που είχε έως τώρα και το ματς στην Καισαριανή με την Κηφισιά στόχος και ζητούμενο ήταν να μη τη γονατίσουν οι απουσίες, όχι μόνο του Γκαρσία, με αποτέλεσμα να μείνει αρκετά πίσω (όπως πέρυσι τέτοιο καιρό). Διότι σε αυτά τα επτά – οκτώ ματς, από την Λεωφόρο και το διπλό επί του Παναθηναϊκού, έως το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, η Ένωση κλήθηκε να ανταποκριθεί δίχως Γκαρσία, Μουκουντί, Βίντα, Γκατσίνοβιτς, Πόνσε, Μάνταλο, Πισάρο, Χατζισαφί και Τσούμπερ σε κάποιες από αυτές τις αναμετρήσεις.

Δικαιολογημένη η αισιοδοξία του ΑΕΚτζή!

Δεν λες και λίγο να μην έχεις εννέα ποδοσφαιριστές σε ισάριθμα ματς (όχι όλους πάντα άλλα τους περισσότερους) για να τα δουλέψεις και διαχειριστείς από τον πάγκο. Όπως για παράδειγμα έγινε στην Κρήτη με τον ΟΦΗ, ή με την Μαρσείγ στην Μασσαλία και άλλες ομάδες στο ενδιάμεσο... Τώρα ο Ματίας Αλμέιδα είναι στο περίμενε για μόλις δυο παίκτες: Χατζισαφί και Αραούχο, ενώ δεν ξεχνάμε τον Πάολο Φερνάντες, ο οποίος ωστόσο γνωρίζαμε το διάστημα της απουσίας του και θα δύναται να υπολογίζεται όπως όλα δείχνουν από τον Μάρτιο και έως το τέλος της σεζόν, εξαιρετικά σημαντικό και θετικό νέο επίσης, αφού τον περιμέναμε αργότερα η αλήθεια είναι και πολλοί εκτιμούσαν ότι θα τον δούμε από την επόμενη σεζόν...

Με αυτές τις εξαιρετικά σημαντικές επιστροφές έρχεται να κουμπώσει και αυτό που δικαιολογημένα υποστηρίζει ο ΑΕΚτζής: να δεις τι σου 'χω για μετά... Η ΑΕΚ με τα παραπάνω πολλά προβλήματα κατάφερε να διατηρηθεί στο -2 από την κορυφή, να είναι μέσα στο κόλπο της ευρωπαϊκής συνέχειας σε όμιλο θανάτου με Μαρσέιγ, Άγιαξ και Μπράιτον, τη στιγμή που πέρυσι τέτοιο καιρό, δίχως καν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και με ένα ματς ανά βδομάδα (όπως και ο Παναθηναϊκός βέβαια), βρισκόταν τέτοια εποχή στο -6 με -8 παρακαλώ... Φέτος εκτός από τα σούπερ ευρωπαϊκά παιχνίδια της είχε να δώσει και απαιτητικά ματς για πρωτάθλημα (με εκτός έδρας υποχρεώσεις σε Κρήτη και Τρίπολη) και όλα τα ντέρμπι παρακαλώ!

Οι νταμπλούχοι αγωνίστηκαν με Ολυμπιακό εντός, Παναθηναϊκό εκτός και ΠΑΟΚ μέσα, με σούπερ αποτελέσματα αφού πρόκειται για τη μόνη ομάδα με νίκες στα μεγάλα ματς (και μια ισοπαλία) και μάλιστα με εμφατικό τρόπο και επιβλητικές εμφανίσεις. Κάτι λέει αυτό και παρά τα προβλήματα επαναλαμβάνω... Δικαιολογημένα λοιπόν αισιοδοξεί ο ΑΕΚτζής και φωνάζει αυτό το: να δεις τι σου 'χω για μετά... Όταν είδε και διαπίστωσε πως η ομάδα του δεν λύγισε: ούτε στα σερί απαιτητικά ματς, ούτε από τις απουσίες, ούτε χάλασε την εικόνα της σε παιχνίδια υψηλής απαίτησης και πίεσης ελέω δυναμικής αντιπάλου και ανάγκης για αποτέλεσμα...

Μαζί με τις επιστροφές είναι και το πρόγραμμα που απογειώνει την αισιοδοξία του φίλου της ΑΕΚ. Διότι γνωρίζει πως (για την Ελλάδα) έχει να παίξει έξω με την Κηφισιά, μέσα με την Λαμία και εκτός τον ΠΑΣ Γιάννινα (μετά τη διακοπή πρωταθλήματος), για να αντιμετωπίσει έως τη διακοπή για τα Χριστούγεννα τον Άρη στην Νέα Φιλαδέλφεια (το πιο δύσκολο απ' όσα έχει), τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και τον Πανσερραϊκό (εκτός κάπου), για να κλείσει με τον Βόλο εντός (21 του Δεκέμβρη). Όλα αυτά τα παιχνίδια με διαθέσιμους (θα 'χει επιστρέψει και ο Αραούχο, ενδιάμεσα και ο Χατζισαφί) όλους για τον Ματίας Αλμέιδα, όχι με 8-9 παίκτες στα πιτς όπως έγινε το προηγούμενο διάστημα και με σούπερ ντέρμπι!

Υγ: Συμφωνήσαμε όλοι στο συμπέρασμα της εξαιρετικής διαιτησίας του Μπριχ στην Νέα Φιλαδέλφεια. Θαρρώ κάθε φιλοξενούμενη (και μη) ομάδα θα ήθελε τέτοιον διαιτητή σε ντέρμπι στην έδρα του αντιπάλου της, 50 – 50 αυστηρά, αλλά και ταυτόχρονα όταν πρέπει και με το σκορ πίσω να παίρνουν και ένα – δυο σπόρια (που δεν επηρέασαν σε τίποτα στο ματς) οι φιλοξενούμενοι. Όμως υπάρχει και μια φάση με την ανατροπή του Ελίασον, η οποία όσες φορές να τη δούμε, όσο δύσκολο κι αν είναι, αναγνωρίζουμε ότι ο αντίπαλος δεν παίζει μπάλα και ανατρέπει (έστω άθελά του) τον Σουηδό εξτρέμ της ΑΕΚ. Είναι το δεύτερο ντέρμπι στο οποίο διαιτητής στερεί, πάλι εντός και πάλι πάνω στον Ελίασον, πέναλτι υπέρ της ομάδας του Αλμέιδα, όπως είχε γίνει και με τον Ολυμπιακό όπου δεν είχε δοθεί το πέναλτι του Κίνι στον Ελίασον (ΞΕΚΑΘΑΡΟ πάτημα) γιατί κοιτούσαν τη φάση με τον Ρότα που ακολούθησε (απίστευτος ρέφερι και VAR). Με τον ΠΑΟΚ η μη υπόδειξη πέναλτι δεν στοίχισε, με τον Ολυμπιακό σίγουρα στέρησε τη δυνατότητα στην ΑΕΚ να βρει γκολ από το σημείο του πέναλτι. Έως τώρα λοιπόν (επειδή ...γαυγίζουν δίχως λόγο) η Ένωση έχει δυο στιγμές που μπορεί να... γκρινιάζει και δεν το κάνει από διαιτητικές αποφάσεις σε ντέρμπι.

Υγ2: Αυτό που στο μπάσκετ και ουσιαστικά, και επικοινωνιακά, θέλουμε να βγάζουμε με τα χεράκια μας τα ματάκια μας, με ξεπερνάει, στ' αλήθεια... Τι να πει κανείς, τόσο για την απόφαση φιλοξενίας (φαντάζομαι με οικονομικά οφέλη) ομάδας από το Ισραήλ στο γήπεδο των Άνω Λιοσίων, όσο και για την αντίδραση επικοινωνιακά που απογείωσε το πρόβλημα και προκάλεσε τεράστια και μεγαλύτερη εσωστρέφεια. Την ώρα που αγωνιστική η ομάδα του Πλάθα το ψάχνει (και δεν το βρίσκει η αλήθεια είναι) και δεν θα βοηθηθεί φυσικά απ' όλο αυτό και τη βλακεία που αποδεικνύεται για πολλοστή φορά: αήττητη!