Δεν έγινε καλύτερος ο Λουτσέσκου, απλώς προετοίμασε την ομάδα του καλύτερα από τον Μαρτίνεθ

Είναι ποδόσφαιρο. Και το έχει στη φύση του ότι στην διάρκεια ενός παιχνιδιού μπορούν να συμβούν τα πάντα. Το όραμα του προπονητή στο ποδόσφαιρο δεν είναι να προφητεύει τι θα συμβεί, διότι αυτό είναι αδύνατον. Προσπαθεί να προεκτιμήσει πώς θα χειριστεί το παιχνίδι ο αντίπαλος και με βάση αυτή την προεκτίμηση το όραμά του είναι να βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές του να προετοιμαστούν, τακτικά, ψυχικά και πνευματικά για να διαχειριστούν αποτελεσματικά τις αποφασιστικές στιγμές του παιχνιδιού, είτε βρεθούν πίσω στο σκορ είτε προηγηθούν.

Το βράδυ της Κυριακής στο Καραϊσκάκη συνέβη ο Ολυμπιακός να μην καταφέρει να εκμεταλλευτεί τα προβλήματα που δημιουργούσε στο πρώτο 25’λεπτο στον ΠΑΟΚ κατά το πρώτο στάδιο ανάπτυξης των επιθέσεών του. Το highlight αυτού του μοτίβου είναι η φάση που εκτιλίχθηκε στο 23’ο λεπτό του ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός έκλεισε όλες τις προφανείς επιλογές πάσας στον Κοτάρσκι, αυτός σημάδεψε τον Εσε, ο οποίος έκοψε πασάροντας στον Φορτούνη, ο οποίος πέρασε την πάσα στην περιοχή για τον Ποντένσε, αλλά ο Πορτογάλος δεν νίκησε τον Κοτάρσκι.

Η ιστορία του υπόλοιπου διαστήματος του παιχνιδιού λέει ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου, που είχε δει την ομάδα του να δοκιμάζεται μπροστά στην ίδια κατάσταση στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι με την ΑΕΚ, βρήκε τον τρόπο να βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές του να ηρεμήσουν και να πάρουν καλύτερες αποφάσεις για την ανάπτυξη των επιθέσεων. Ο ΠΑΟΚ άρχισε να συγκεντρώνει τρεις ποδοσφαιριστές στην πτέρυγα και να επιχειρεί να περνά την μπάλα από εκεί και όχι από τον κεντρικό άξονα που ήταν γεμάτος από τους μέσους που είχε επιλέξει ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Ο ΠΑΟΚ ηρέμησε και άρχισε να γίνεται πιο επιθετικός.

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ είδε την ομάδα του να δέχεται ένα γκολ που της έριξε το ηθικό, διότι το δέχθηκε σε μια επίθεση κατά την οποία ο Ολυμπιακός αμυνόταν με αριθμητικό πλεονέκτημα. Ο Πορόζο διάβασε λάθος την φάση και άφησε χώρο στον Ζίβκοβιτς για να κινηθεί και να εκτελέσει με το αριστερό. Στο κρίσιμο διάστημα που ακολούθησε, από το 38’, που έγινε το 0-1 μέχρι το 56’ που έγινε το 0-2, η εικόνα του παιχνιδιού έδειξε ότι ο Μαρτίνεθ δεν είχε προετοιμάσει αποτελεσματικά την ομάδα του για αυτή την κατάσταση, δηλαδή για το πώς θα διαχειριστούν την “0-1” κατάσταση παιχνιδιού. Στην διάρκεια αυτών των περίπου 20’ αγωνιστικών λεπτών ο Ολυμπιακός είχε λιγότερες τελικές προσπάθειες από τον ΠΑΟΚ, δεν του πήρε την μπάλα (είχε 12 πάσες παραπάνω), δεν κατάφερε να κάνει πολύ περισσότερες επιθέσεις από τον αντίπαλό του (9-8) και δεν ήταν πιο πιεστικός από τον ΠΑΟΚ, σύμφωνα με τον δείκτη PPDA.

“Μα τι να κάνει ο προπονητής, όταν ο Πορόζο κάνει πέναλτι στον Μπράντον σε μια φάση που δεν έχει λόγο να ρισκάρει δεδομένου ότι δύο παίκτες του Ολυμπιακού αμύνονται απέναντι σε έναν παίκτη του ΠΑΟΚ;”, είναι το ερώτημα της φάσης του 54’ου λεπτού, που έφερε το πέναλτι για το 2-0. Στη φάση βλέπεις έναν ποδοσφαιριστή με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα - τον Μπράντον. Και έναν που παίρνει μια δεύτερη κρίσιμη λανθασμένη απόφαση - τον Πορόζο. Πίσω από αυτούς βλέπεις έναν προπονητή που κατάφερε να βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές του να μπουν στην ψυχολογία του παιχνιδιού - τον Λουτσέσκου, και έναν που δεν κατάφερε να ετοιμάσει καλά έναν κεντρικό αμυντικό του - τον Μαρτίνεθ. Βλέπεις έναν προπονητή που διάλεξε τους κατάλληλους για αυτό το ματς, και έναν που είδε ποδοσφαιριστές να μη δικαιώνουν την εμπιστοσύνη του.

Το υπόλοιπο διάστημα του παιχνιδιού ήρθε περίπου ως φυσική συνέπεια. Μια ομάδα που είχε επικρατήσει ψυχολογικά, ο ΠΑΟΚ, ηρέμησε, απελευθερώθηκε, αφαίρεσε τον εκνευρισμό από τις επαφές με την μπάλα και τις αποφάσεις, και κατάφερε να κυριαρχήσει σε επιθέσεις κατά τις οποίες είχε αριθμητικό μειονέκτημα. Και η άλλη ομάδα, που είναι καινούργια και δεν έχει δοκιμαστεί σε τόσο δύσκολες καταστάσεις παιχνιδιού, κατέρρευσε. Στο υπόλοιπο διάστημα του ντέρμπι οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού δεν είχαν καμία πίστη στην ιδέα ότι μπορούν να επιστρέψουν στο ματς. Δεν είχαν επιθετική νοοτροπία και γι’ αυτό αμύνθηκαν σαν αγάλματα στις φάσεις που δέχθηκαν το τρίτο και το τέταρτο γκολ. Αυτό που παρουσίασαν μετά το 0-2 οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού είναι το πιο προβληματικό διάστημα παιχνιδιού στον καιρό του Μαρτίνεθ. Όταν το βλέπεις όμως μπορείς να το αντιληφθείς ως φυσιολογικό. Μια ομάδα που δεν ήταν μαθημένη να αντιμετωπίζει τόσο δύσκολες καταστάσεις σε ένα παιχνίδι πιάστηκε απροετοίμαστη κυρίως ψυχολογικά και πνευματικά - όχι τακτικά, διότι σε όλες τις επιθέσεις που δεχόταν είχε αριθμητικό πλεονέκτημα.

Η ιστορία αυτού του ντέρμπι μιλά για την ικανότητα του Λουτσέσκου να υποστηρίζει τους ποδοσφαιριστές του ψυχικά και πνευματικά για να ανασυνταχθούν μετά από ένα κακό παιχνίδι, αυτό που έκαναν στην Νέα Φιλαδέλφεια απέναντι στην ΑΕΚ. Δεν ήταν μόνο ότι ξεπέρασαν την αρχική δοκιμασία, επιτέθηκαν και προηγήθηκαν. Είναι και ότι ήξεραν τι να κάνουν μετά το 0-1 και το 0-2. Αυτή τη νοοτροπία ο ΠΑΟΚ την είχε ξαναδείξει με τον Λουτσέσκου κατά την διάρκεια της προηγούμενης σεζόν σε ντέρμπι - απέναντι στον Παναθηναϊκό.

Η ιστορία αυτού του ντέρμπι λέει ότι ο Μαρτίνεθ και οι παίκτες του δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο να αλληλοεμψυχώνονται τόσο που να ξεπερνούν το 0-2 στο Καραϊσκάκη. Αυτή η ιστορία όμως δεν τον κάνει “χειρότερο” προπονητή από όσο ήταν μέχρι το απόγευμα της Κυριακής, ούτε λιγότερο κατάλληλο και συμβατό με την φύση της δουλειάς του προπονητή στον Ολυμπιακό. Την απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις θα τις δώσει ο χρόνος - δηλαδή τα επόμενα παιχνίδια. Η αγωνιστική νοοτροπία του Ολυμπιακού στα επόμενα ματς είναι που θα μας πει αν στη δεδομένη στιγμή στην δεδομένη ομάδα αυτός ο προπονητής θα καταφέρει να βοηθήσει τους ποδοσφαιριστές του να έχουν θετική και επιθετική νοοτροπία μετά το στραπάτσο.