Άρης: Προσδοκίες, ενισχύσεις, συμπαίκτες και…λύσεις!
- Πίστεψε στα καλύτερα που δεν έρχονται την τελευταία διετία
- Παρεμβάσεις από 1η Γενάρη και…συμπαίκτες!
- Η…ελπίδα των συμπαικτών
Η χρονιά φέτος ξεκίνησε δύσκολα, συνεχίζεται εξίσου δύσκολα και από ότι φαίνεται για να μην τελειώσει γρήγορα…εύκολα θα πρέπει άμεσα να δρομολογηθούν λύσεις.
Ο Άρης πέτυχε τα προηγούμενα χρόνια να ανεβάσει τον πήχη και σταδιακά να πετύχει πράγματα-εντός συνόρων- που είχε δεκαετίες να πετύχει. Για την ακρίβεια πρώτη φορά πέτυχε 5 συνεχόμενες εξόδους στην Ευρώπη και μάλιστα σε 2 περιπτώσεις ως τρίτος της βαθμολογίας, ενώ ξεκάθαρα με την πορεία του από το 2018 και έπειτα κέρδισε εκ νέου τον σεβασμό και των οπαδών των υπολοίπων ομάδων.
Η ανοδική του πορεία ήταν διαρκής και όντως κάθε χρόνο ανέβαινε και πιο πάνω, ενώ παράλληλα η ιδιοκτησία του φρόντισε να αποπληρώσει και χρέη εκατομμυρίων ευρώ που η αδυναμία πληρωμής τους τα προηγούμενα χρόνια οδήγησαν στον υποβιβασμό στην Γ εθνική.
Την τελευταία διετία ο Άρης πέτυχε και πάλι την ευρωπαϊκή έξοδο, αλλά πλέον αυτό που το 18-19 πανηγυρίζονταν ως επιτυχία, είναι ξεκάθαρο ότι δεν συγκινεί. Οι προσδοκίες είναι πολύ μεγαλύτερες παρόλο που ρεαλιστικά οι οικονομικές δυνατότητες, αλλά κυρίως οι εξωαγωνιστικές ικανότητες (δε νομίζω να σκέφτηκε κανείς πονηρά γιατί απλά αναφέρομαι σε αυτές δηλαδή που διασφαλίζουν την ισότητα και την εξυγίανση, όπως ΜΜΕ, Ενώσεις, ΕΠΟ, Λίγκα) δεν συγκρίνονται με τους άλλους 4 μεγάλους.
Παρόλα αυτά οι δύο τρίτες θέσεις και κυρίως το γεγονός ότι και τις 2 χρονιές η δεύτερη θέση χάθηκε για τύπους σαν τον Κουλμπάκοφ (ειδικά την πρώτη χρονιά), οδήγησε τον κόσμο στο να πειστεί ότι τα καλύτερα έρχονται. Μία ατάκα που χρησιμοποίησε και ο ιδιοκτήτης της ομάδας πέρσι. Παρεμπιπτόντως το περσινό κυνηγητό δεν έχει προηγούμενο, αλλά μάλλον περνάει σε δεύτερη μοίρα από την στιγμή που για μία ακόμα χρονιά σε κύπελλο και Ευρώπη η ομάδα όχι απλά αδίκησε τον εαυτό της, αλλά κυριολεκτικά…αυτοκτόνησε.
Πίστεψε στα καλύτερα που δεν έρχονται την τελευταία διετία
Είναι προφανές διαχρονικά ότι ο κόσμος του Άρη δεν έχει…μάθει σε καλύτερα από την τελευταία πενταετία με Καρυπίδη. Την ίδια όμως στιγμή είναι ξεκάθαρο ότι πίστεψε στα καλύτερα και την τελευταία διετία παρακολουθεί μία πτωτική πορεία που ειδικά φέτος μοιάζει να συνεχίζεται με σπασμένα φρένα. Είναι δεδομένο ότι το υλικό του Άρη είναι χειρότερο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια τουλάχιστον την δεδομένη χρονική στιγμή γιατί πλέον δεν βρίσκονται στην ομάδα παίκτες προσωπικότητες, παίκτες με χαρακτήρα.
Εγώ και αν έχω μαλώσει για παίκτες όπως ο Ματέο που φέτος όχι απλά λείπει, αλλά αν πάμε στην σύγκριση με τον αντικαταστάτη του τον… Μενέντες μάλλον θα βάλουμε τα κλάματα. Δυστυχώς ακόμα και παίκτες με τεράστιο βιογραφικό όπως ο Κάρσλον που όλοι περιμέναμε να κάνει την διαφορά, δεν κάνει τίποτα, ενώ έχουμε και το φαινόμενο του…νοσοκομείου με παίκτες όπως ο Σαβέριο, ο Ζουλ, ο Ρουπ και εσχάτως ο Βέλεθ. Οι δυο Κροάτες που τους έφερε ο Παλίκουτσα για να κάνουν την διαφορά τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα ως τώρα, ειδικά η πρώτη μεταγραφή του καλοκαιριού. «Δεν μπορεί να εκτεθεί με την πρώτη επιλογή και μάλιστα με συμπατριώτη του» ήταν η γενική αίσθηση που πλέον έγινε…παραίσθηση. Προσθέστε και το τι έγινε με Κουέστα, Μπράμπετς στην αρχή της σεζόν, στην συνέχεια με τον Ουντουμπάγιο, τον Ματρίτα και προχθες τον Φεράρι και ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι για να διορθωθεί η κατάσταση στο αγωνιστικό μετά την επιστροφή που ακολουθεί τον αγώνα με τον Βόλο, η ομάδα από την μία πρέπει επιτέλους να πάρει πράγματα από τους τραυματίες που θα επιστρέψουν (Ζουλ, Σαβέριο, Οντουμπάγιο, Ματαρίτα, Φεράρι, Ρουπ σίγουρα, ενώ έπονται Ματέο, Βέλεθ, Δέληζησης) Αν τους μετρήσουμε δεν είναι και λίγοι. Κάθε άλλο. Το ζήτημα είναι αν μπορούν να βοηθήσουν; Γιατί αποδεδειγμένα πλέον αρκετοί από αυτούς δεν μπορούν και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή την στιγμή. Και ποια είναι η λύση;
Παρεμβάσεις από 1η Γενάρη και…συμπαίκτες!
Μέχρι την 1η Γενάρη δεν μπορείς να παρέμβεις στο ρόστερ. Μπορείς όμως την 1η Γενάρη να έχεις στην Θεσσαλονίκη έτοιμους να παίξουν (και μάλλον το πρώτο ματς θα είναι στις 3-4 του μήνα με τον ΠΑΟΚ) παίκτες έτοιμους όπως είχες πέρσι τον Νταρίντα.
Και πάλι όμως για να κερδίσεις την ολοκληρωτικά χαμένη εμπιστοσύνη του κόσμου χρειάζονται αποτελέσματα. Για να έρθουν αποτελέσματα π[ρέπει και η τωρινή ομάδα να βελτιωθεί πολύ, πάρα πολύ, αλλά και να προκύψουν ενισχύσεις.
Για να κυνηγήσεις τι όμως; Την τέταρτη θέση; Με εμφανίσεις σαν αυτή κόντρα στον Ατρόμητο δεν έχεις καμία τύχη. Και επιμένω- και ειδικά μετά τα όσα είδαμε την Κυριακή, αγωνιστικά οι διαφορές δεν είναι μεγάλες. Σε άλλα πράγματα ναι. Σε πολλά.
Το κύπελλο; Εκεί είναι ένας θεσμός…συγκυριών. Ματς διπλά μεν, αλλά παιχνίδια που εξαρτώνται από την φόρμα των ομάδων την στιγμή των αγώνων, 2 τραυματισμούς, ένα σημαντικό παιχνίδι πριν ή μετά για το πρωτάθλημα ή την Ευρώπη που θα παίζει η ΑΕΚ. Ο Άρης βέβαια είναι ικανός να περάσει την ΑΕΚ και να αποκλειστεί από την Λαμία.
Γενικά δεν εμπνέει, δεν υπάρχει πίστη στην ομάδα. Το αντίθετο ξεκάθαρα θα έλεγα. Πρέπει να αντιληφθούμε όμως άπαντες από τον ιδιοκτήτη ως τον τελευταίο οπαδό ότι μία κακή χρονιά πρέπει να περιορίζει την αποτυχία σε αυτή την χρονιά και όχι να αφήνει κληρονομιά και στην επόμενη σεζόν.
Η…ελπίδα των συμπαικτών
Από κει και πέρα υπάρχει κάτι που μπορεί να αλλάξει τα πάντα όσον αφορά την πίστη. Όλοι ξέρουμε τι είναι και το τελευταίο διάστημα μετά την δημόσια τοποθέτηση του Θόδωρου Καρυπίδη για ύπαρξη πιθανών συμπαικτών είναι η…ελπίδα του κόσμου. Και περάσαμε το τέλος Οκτώβρη, φτάσαμε στις αρχές Νοέμβρη που είχαν οριοθετηθεί από τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ ως το χρονικό σημείο των εξελίξεων. Αν μετά το παιχνίδι με τον Βόλο έχουμε θετικά νέα τότε μπορεί και το σκηνικό να διαφοροποιηθεί με προαπαιτούμενο φυσικά μία ισχυρή οικονομική προσθήκη στην ήδη υπάρχουσα δυναμική της τωρινής ιδιοκτησίας. «Με αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μας μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια τις ομάδες της Αθήνας», ήταν η τοποθέτηση που όμως πλέον για να μην γυρίσει μπούμερανγκ πρέπει να υλοποιηθεί άμεσα ή τελοσπάντων να ολοκληρωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για να ξέρει και ο Αρειανός τι να περιμένει. Είναι προτιμότερο να μην περιμένεις τίποτα, από το να περιμένεις κάτι που δεν έρχεται. Και προφανώς είναι ότι καλύτερο να έρθει κάτι που περιμένεις με αγωνία για ένα καλύτερο αύριο.
Μετά από 8+ χρόνια στην ιδιοκτησία της ΠΑΕ Άρης είναι ξεκάθαρο ότι η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του Θόδωρου Καρυπίδη και πρέπει πάση θυσία να βρει τον τρόπο να σκοράρει σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά, μεταγραφικά, εξωαγωνιστικά και φυσικά στο ιδιοκτησιακό με τον ένα (συμπαίκτης) ή τον άλλο τρόπο (πώληση). Αυτός αποφασίζει, αλλά πλέον οι αποφάσεις αυτής της εποχής είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμες για την επόμενη μέρα του Άρη!
ΥΓ1. Η εκπληκτική ομάδα μπάσκετ του Καστρίτη παρά τις 3 βασικές απουσίες πήγε στην Ρόδο, έσπασε μία κακή παράδοση και πήρε μία τεράστια νίκη. Σας είχα σημειώσει ότι ο Παναθηναϊκός για να εξασφαλίσει την πρώτη θέση στην κανονική διάρκεια από την μία δεν πρέπει να χάσει με 13 πόντους εντός από τον ΟΣΦΠ (πράγμα δύσκολο) και από την άλλη να περάσει από το Πάλε. Ο Άρης θέλει να…σβήσει την ήττα από την Κλουζ στο Μαυροβούνιο και την Κυριακή σε ένα Nick Galis Hall με sold out να το παλέψει όσο μπορεί και να βάλει φωτιά στο πρωτάθλημα.
Αλήθεια κόουτς Μπαρτζώκα η άμυνα του Άρη την Κυριακή να είναι…σκληρή ή σαν τραγουδιστής της τραπ που έγινε και πανελίστας σε διαγωνισμό τραγουδιού; Πρέπει άπαντες να καταλάβουν ότι ο Άρης σε κάθε ματς θα σκυλιάζει, σε κάθε παιχνίδι θα παλεύει με όλες του τις δυνάμεις. Τα χτυπήματα στην πλάτη για τον συμπαθή πάλε ποτέ Αυτοκράτορα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Η χρονιά φέτος είναι μεταβατική. Για μια ομάδα όμως όπως ο μπασκετικός Άρης ακόμα και η χρονιά μετάβασης θα έχει καμία δεκαριά sold out και διεκδίκηση επιτυχιών στο μέτρο του δυνατού που μπορεί να συμβεί αυτό στο μπάσκετ των προκαθορισμένων ευρωπαϊκών συμβολαίων.
ΥΓ2 Μόνο 31 βολές εκτέλεσαν οι παίκτες του Σεγκούρα που μίλησε για Καράτε. Ο προπονητής που δεν τράπηκε να ουρλιάζει για αντιαθλητικό σε φάση που ο παίκτης του πέφτει χτυπώντας το ένα πόδι του πάνω στο άλλο, προφανώς ήθελε να εκτελέσει καμιά 50ριά!
ΥΓ3 Με Φατόρε θα πάω να πάρω το διπλό στον Βόλο που για μία ακόμα φορά δεν δίνει εισιτήρια μόνο στον Άρη. Στην συγκεκριμένη περίπτωση που ειδικά τώρα με τις καταστροφές στην απίστευτα όμορφη αυτή πόλη(πραγματικά θέλω να δω το αποτύπωμα των καταστροφών), θα μπορούσαν ξενοδοχεία και μαγαζιά να πάρουν μία ανάσα με την παρουσία 2000-3000 φίλων του Άρη, αντιλαμβάνεστε ποιος τιμωρείται…
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
