Πρωταθλητές οι παίκτες του Αιγάλεω σ' ένα απαξιωμένο πρωτάθλημα υποδομών

• Ομάδα-δημιούργημα του Σταύρου Μπαϊράμη
• (Ακόμα) μια διοργάνωση, παρωδία

Το πρωτάθλημα Κ20 Super League 2 ολοκληρώθηκε πρόσφατα και προστέθηκε στον κύκλο των γεγονότων εκείνων που αποδεικνύουν ότι στην ποδοσφαιρική Ελλάδα η έννοια των υποδομών βρίσκεται «αιώνες» πίσω, σε σύγκριση με τις προηγμένες χώρες. Όμως δεν είναι δίκαιο να μειώσουμε την αξία του νικητή προτάσσοντας τα αρνητικά. Γι΄αυτό και θα αναφερθούμε πρωτίστως στην πρωταθλήτρια Κ20 του Αιγάλεω και στη συνέχεια σε όσα τραγελαφικά έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες συνολικά στο χώρο των ακαδημιών, με αποκορύφωμα τη συγκεκριμένη διοργάνωση.

Ομάδα-δημιούργημα του Σταύρου Μπαϊράμη

Ο τελικός που διεξήχθη την Κυριακή 5 Μαϊου έμοιαζε με μάχη Δαβίδ vs Γολιάθ. Από τη μία πλευρά η Κηφισιά που εξελίσσεται διαρκώς και μοιάζει να μην έχει ταβάνι και από την άλλη το Αιγάλεω, με ένα σύνολο παικτών που ο προπονητής Σταύρος Μπαϊράμης δουλεύει τα τελευταία χρόνια. Η ομάδα των δυτικών προαστίων επικράτησε 2-1 στην παράταση με σκόρερ τους Βασίλη Ραυτόπουλο (24΄) και Παλτόγλου (112΄-πεν.) ενώ η Κηφισιά είχε ισοφαρίσει με τον Φλώκο στο 75΄. Με τον Μπαϊράμη στον πάγκο η Κ17 του «Σίτι» είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια και σε αντίστοιχη διοργάνωση Κ17 το 2020. Από εκείνο το σύνολο ανέβηκαν στην Κ20 και ήταν βασικοί στον τελικό επτά παίκτες, οι Ζούτας, Τσουμπακόπουλος, Βεσέλι, Σαρρής και οι Πρίφτι, Παλτόγλου, Χριστοδουλίδης (οι τρεις αρχηγοί). Γενικά όλο το ρόστερ των πρωταθλητών Κ20 απαρτίζουν παιδιά που είτε ανέβηκαν από την Κ17 είτε αποκτήθηκαν από ερασιτεχνικά σωματεία του Αιγάλεω και των γειτονικών περιοχών. Κάτι σαν «Πρίγκιπες της Δυτικής Όχθης» δηλαδή, χαρακτηρισμός που πολλά χρόνια πριν είχε καθιερωθεί για την ομάδα μπάσκετ του Περιστερίου. Απέναντι, λοιπόν, σ΄αυτήν την τοπική ομάδα βρέθηκε η σούπερ οργανωμένη Κηφισιά με προπονητή τον Θωμά Μαυρουδή, υπεύθυνους Ακαδημιών τους Κώστα Ταράση, Στέφανο Κοτσόλη και ρόστερ κυρίως στελεχωμένο με παίκτες «κομμένους» από τις μεγάλες ΠΑΕ: Δημοσθενιάδης, Μπάκος, Καπαματζιάν, Δήμος, Αλεβιζάκης (πρώην του Παναθηναϊκού), Φλώκος (από ΟΣΦΠ), Μιχόπουλος Σοφοκλής (από ΑΕΚ). Το φαβορί ήταν ξεκάθαρο, όμως το σκορ «έγραψε» Αιγάλεω.

Αντίπαλοι στους πάγκους ήταν δύο πρώην συνεργάτες στον Παναθηναϊκό. Μάλιστα ο Μαυρουδής με συνεργάτη τον Μπαϊράμη είχαν οδηγήσει την Κ15 των «πράσινων» στον τίτλο της Super League το 2018. «Τον σέβομαι απεριόριστα και ξέρω ότι τον στενοχώρησα!» είπε ο Μπαϊράμης σε δηλώσεις του στο Gazzetta και πρόσθεσε: «Ο Θωμάς έχει φτιάξει μια πολύ καλή ομάδα, το ήξερα ότι είναι εξαιρετικός προπονητής, αφού στον Παναθηναϊκό ήμασταν σε διπλανά γραφεία. Έχει σωστή και καταρτισμένη σκέψη, με σίγουρο μέλλον σε οποία ομάδα αναλάβει». Όσον αφορά γενικότερα τη διοργάνωση του πρωταθλήματος Κ20, ο Μπαϊράμης είπε: «Πρέπει να υπάρξει εξέλιξη με περισσότερα παιχνίδια, να διευρυνθεί η αγωνιστική περίοδος και να επικεντρωθούμε ξεκάθαρα στη εξέλιξη των παικτών. Εάν εξελισσόμαστε, είμαστε μέσα στον στόχο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η Κ20 είναι προθάλαμος για την Α΄ ομάδα σε ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα όπως είναι η Super League 2». Οι φιλοδοξίες του, ωστόσο, εκτείνονται και πέρα από τα όρια του ποδοσφαίρου υποδομών. «Φέτος μετά από εισήγηση του κ. Αλεξόπουλου Γιώργου βρέθηκα στο team της Α΄ ομάδας ως πρώτος βοηθός του κ. Χαραλαμπίδη. Το επόμενο βήμα δεν το γνωρίζω ακόμα, καθώς έχει να κάνει με το που θα βρισκόμαστε, ανάλογα με την κατάσταση που θα διαμορφωθεί στη SL2 και τις υποδομές. Το ενδιαφέρον μου στρέφεται προς τις μεγάλες ηλικίες, προς το αντρικό ποδόσφαιρο, έχοντας κλείσει 13 χρόνια στις υποδομές. Ωστόσο δεν θα σταματήσουν να με ενδιαφέρουν οι υποδομές καθώς θεωρώ ότι η προπονητική διαδικασία ειδικότερα στις μεγαλύτερες ηλικίες αφορά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης των εκκολαπτόμενων ποδοσφαιριστών».

(Ακόμα) μια διοργάνωση, παρωδία

Εάν το θέμα δεν αφορούσε αναπτυξιακές ηλικίες, δηλαδή νεαρά παιδιά που προσπαθούν να ζήσουν το όνειρό τους, θα ήταν ιδανικό για «Δελφινάριο» και για «Ράδιο Αρβύλα». Όχι μόνο η διοργάνωση την οποία εξετάζουμε σήμερα, αλλά όσα τα τραγελαφικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν εφέτος με τα πρωταθλήματα υποδομών.
Ξεκινώντας από την πρώτη κατηγορία, την «βιτρίνα» του ελληνικού ποδοσφαίρου, το περασμένο καλοκαίρι η Super League αποφάσισε να διοργανώσει πρωταθλήματα-εξπρές στην Κ15 και Κ17, φοβούμενη νέα έξαρση της πανδημίας. Με δεδομένο ότι οι δύο προηγούμενες διοργανώσεις (2020, 2021) είτε διακόπηκαν, είτε ολοκληρώθηκαν... κακήν κακώς, η πρωτοβουλία της διοργανώτριας ήταν σωστή. Κι αυτό γιατί είχε πάρει τη διαβεβαίωση από τους αρμόδιους (διοικήσεις ΠΑΕ) ότι εφόσον όλα κυλήσουν απρόσκοπτα και οι διοργανώσεις ολοκληρωθούν τον Μάρτιο, τότε θα διεξαχθούν νέες (υπό τη μορφή κυπέλλου) ώστε να μη μείνουν τα παιδιά χωρίς αγώνες για τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Όλα αυτά γράφτηκαν στο χιόνι κι έτσι ξεκίνησε ο κύκλος του παραλόγου

Ζήτω τα παράλογα!

Ας δούμε μερικά από τα απίστευτα και ελληνικά που διαδραματίστηκαν τους τελευταίους μήνες στις διοργανώσεις των αναπτυξιακών ηλικιών της Λίγκας:

• Ορισμένοι πρόεδροι της Super League αποφάσισαν ότι ήταν πολλά τα έξοδα για να διοργανωθούν νέα τουρνουά υποδομών Κ16 και Κ18 (σ.σ. σύμφωνα με το δικό μας ρεπορτάζ, το κόστος ανά ΠΑΕ δεν θα ξεπερνούσε τις 15.000 ευρώ). Έτσι γράφτηκε ο επίλογος για αυτές τις ηλικίες, κάτι που σημαίνει ότι τα παιδιά αυτά έπαιξαν για τελευταία φορά στα τέλη Φεβρουαρίου και θα επιστρέψουν σε ανταγωνιστικό επίπεδο... καλό Σεπτέμβρη.
• Μια ιδιωτική επιχείρηση στην Αθήνα που διοργανώνει τα πρωταθλήματα Attica πήρε την αυθόρμητη και θετική πρωτοβουλία να προσκαλέσει τις ΠΑE για ένα «εξπρές» τουρνουά Κ15, Κ17, συνολικά 7 αγωνιστικών. Πράγματι αυτό ξεκίνησε τον Απρίλιο και ολοκληρώθηκε με καταστάσεις που θυμίζουν... αλαλούμ! Κυριότερο χαρακτηριστικό είναι ότι αρκετές φορές ομάδες δεν κατέβηκαν να αγωνιστούν καθώς δεν συμφωνούσαν στο πρόγραμμα, άλλες χρησιμοποιούσαν παίκτες από διαφορετικά ηλικιακά γκρουπ, άλλες δοκίμαζαν ποδοσφαιριστές. Τα αποτελέσματα ήταν αλλοπρόσαλλα (π.χ. στην πρεμιέρα ο Αστέρας Τρίπολης συνέτριψε την πρωταθλήτρια Κ15 του Ολυμπιακού, μόνο που δεν έπαιζαν οι περισσότεροι από τους πρωταθλητές!) και οι κανονισμοί... περίεργοι! Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι ένας αγώνας οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι. Η μία ομάδα εκτέλεσε πρώτη και ευστόχησε, η άλλη αστόχησε και το ματς ολοκληρώθηκε χωρίς να εκτελεστεί η «κλασική» πεντάδα των πέναλτι! Έτσι, είπαν, είναι οι κανονισμοί.
• Πάμε τώρα στο πρωτάθλημα της Κ20 Super League 2, όπου εκεί τα πράγματα αγγίζουν τα όρια της Καβαφικής ειρωνείας... Ενώ οι σύλλογοι ενημερώθηκαν από το καλοκαίρι του 2021 ότι κεντρική απόφαση είναι να διεξαχθεί κανονικά το πρωτάθλημα υποδομών και άρχισαν προετοιμασία από τον Σεπτέμβριο, η πρώτη αγωνιστική διεξήχθη στις 6 Μαρτίου 2022! Αυτό συνέβη γιατί πολλοί πρόεδροι της Super League 2 δεν ήθελαν θα γίνει, η διοργανώτρια αρχή «το πάλεψε» και τελικά βρέθηκε η χρυσή τομή χωρίζοντας τις 30 ομάδες της Super League 2 (δηλαδή όλες πλην των τεσσάρων «μεγάλων» που συμμετείχαν με τις Β΄ ομάδες) σε έξι ομίλους των πέντε, χωρισμένους με γεωγραφικά κριτήρια.
• Η κανονική σεζόν ολοκληρώθηκε μέσα σε 8 αγωνιστικές και μόνο οι έξι πρώτοι και οι δύο καλύτεροι δεύτεροι πέρασαν στην επόμενη φάση. Άρα από τις 30 ομάδες που ξεκίνησαν, οι 22 θα έβγαζαν ολόκληρη σεζόν με μόλις οκτώ επίσημα ματς, ενώ τέσσερις θα έδιναν 10 παιχνίδια μαζί με τον διπλό προημιτελικό. Μετά ακολούθησε το Final Four με τη συμμετοχή των δύο φιναλίστ Αιγάλεω και Κηφισιάς (που συμπτωματικά ήταν στον ίδιο όμιλο στη Α΄ φάση), της ΑΕΛ και της Νίκης Βόλου. Άρα το μάξιμουμ των αγώνων που έδωσαν αυτά τα παιδιά ήταν 12.
• Με βάση την προκήρυξη, κάθε ομάδα Κ20 μπορούσε να χρησιμοποιήσει έως 5 παίκτες γεννηθέντες το 2001! Υπήρξαν σύλλογοι που επιστράτευσαν ποδοσφαιριστές της Α΄ ομάδας, είτε γιατί δεν έπαιρναν πολλά λεπτά συμμετοχής στη Super League 2, είτε επειδή η συμμετοχή τους κρίθηκε αναγκαία, είτε –τέλος πάντων- επειδή δεν είχαν επαρκές ρόστερ στην Κ20. Αλήθεια, τι προσφέρει σε έναν ποδοσφαιριστή συνομήλικο του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου (2001) και μεγαλύτερου του Χρήστου Τζόλη (2002) και του Τζουντ Μπέλιγχαμ (2003) να αγωνίζεται σε επίπεδο Youth; Πόσο συμβάλει αυτό στην εξέλιξή του, τη στιγμή που ποδοσφαιριστές γεννηθέντες το 2002 και το 2003 αγωνίζονται ως βασικοί στις Β΄ ομάδες του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ; Άρα, ήταν εξ αρχής τεράστιο λάθος η «εξίσωση» με το πρωτάθλημα της Super League Κ19, εκεί όπου εφέτος επιτρεπόταν η χρησιμοποίηση παικτών γεννηθέντων το 2002. Αν είναι μία φορά αρνητικό ένας παίκτης της Super League να αγωνίζεται σε επίπεδο Νέων μέχρι τα 20 χρόνια του, φανταστείτε τι σημαίνει για την διαδικασία εξέλιξής του να έχει κλείσει τα 21 και να παίξει ακόμα σε διοργάνωση υποδομών Β΄ κατηγορίας...

Και ένα «ποτ πουρί» από καταστάσεις... απείρου κάλλους:

• Στον ημιτελικό του Final Four οι διοργανωτές είχαν ζητήσει ηλεκτρονικό πίνακα για να υποδεικνύουν τις αλλαγές. Ο πίνακας ήταν στο γήπεδο, αλλά δεν υπήρχε 4ος διαιτητής για να τον κρατήσει, όπως είθισται με βάση τους κανονισμούς
• Αν ανατρέξει κανείς στα αποτελέσματα στην επίσημη ιστοσελίδα της Super League 2, θα διαπιστώσει ότι προς το τέλος της κανονικής σεζόν αρκετοί αγώνες μεταξύ ομάδων διαφορετικών νομών ολοκληρώθηκαν με σκορ 3-0 και 0-3. Είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεστε! Ακόμα και σε «πρωτάθλημα» μόλις τεσσάρων εκτός έδρας αναμετρήσεων για κάθε ομάδα, κάποιες ΠΑΕ δεν είχαν τη δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδα. Δεν κατέβηκαν να αγωνιστούν και μηδενίστηκαν.
• Μία ΠΑΕ της περιφέρειας δεν διαθέτει ομάδα Νέων, έτσι «κατέβασε» την Κ16 μόνο και μόνο για να μην αντιμετωπίσει κυρώσεις. Αποσύρθηκε μετά από έξι ματς.

Πρωταθλήματα που γίνονται για να βγει η υποχρέωση. Διοργανώσεις που ματαιώνονται. Παράγοντες που απαξιώνουν τις μικρές ηλικίες. Το «μάρμαρο» πληρώνουν και τα παιδιά, αλλά και οι μικρές εθνικές ομάδες που τον Σεπτέμβριο θα υποδεχτούν παίκτες προερχόμενους από εξάμηνη αγωνιστική απραξία. Το οικοδόμημα του ποδοσφαίρου παγκοσμίως στηρίζεται στις υποδομές και για όσες χώρες αρνούνται να το συνειδητοποιήσουν, οι συνέπειες είναι προ των πυλών και η αποτυχία θέμα χρόνου.