O Βλάντιμιρ Μπράντονιτς του ΠΑΟΚ μοιάζει έτοιμος για το επόμενο βήμα που είναι και το πιο δύσκολο… (vids)

• Από μικρός στα βάσανα

Θυμάμαι σαν τώρα ένα Βοσνία/Ερζεγοβίνη - Ελλάδα 0-4 τον Οκτώβριο του 2006 στη Ζένιτσα. Το τελευταίο, ουσιαστικά, παιχνίδι του Θόδωρου Ζαγοράκη με την Εθνική ομάδα. Εκείνο το βράδυ στις κερκίδες ήταν κι ο Σλόμπονταν Κάραλιτς, παλαίμαχος γκολκίπερ του Εθνικού, που ο γιος του πέρασε ένα φεγγάρι απ' τον ΠΑΟΚ.

Όταν η κουβέντα πάει στους Βόσνιους που έχουν περάσει από την Τούμπα, ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα βάλουν στη συζήτηση τα ονόματα των Μλάντεν Φούρτουλα, Ράντε Πάπριτσα, Νίκολα Νίκιτς, Μάρκο Μιχόγιεβιτς. Για τους πρώτους τρεις, των προηγούμενων δεκαετιών, όλοι τους θεωρούσαν Σέρβους/Γιουγκοσλάβους, τον τέταρτο ελάχιστοι πια θυμούνται ότι φόρεσε την «ασπρόμαυρη» φανέλα. Είναι σίγουρος ότι όλοι θα σταθούν σε δύο άλλα ονόματα, πολύ πιο γνωστά και αναγνωρίσιμα, αυτά του Ζλάταν Μουσλίμοβιτς και του Γκόικο Τσίμιροτ. Εσχάτως, στην κουβέντα έρχεται να προστεθεί κι αυτό του Βλάντιμιρ Μπράντονιτς.

Η περίπτωση του Βόσνιου μεσοεπιθετικού είναι από αυτές των ποδοσφαιριστών που ετοιμάζονται να αφήσουν την πρωτιά στο χωριό για να διεκδικήσουν μια θέση στην πόλη. Μπορεί μέχρι τώρα να μην έχει «γράψει» συμμετοχή με την πρώτη ομάδα του ΠΑΟΚ, αλλά μ’ αυτή της δεύτερης ομάδας κάνει εντυπωσιακά πράγματα όταν έχει την μπάλα στα πόδια του.

Την περασμένη Παρασκευή (10/3) στην επιστροφή των ομάδων στο πολύπαθο πρωτάθλημα της Superleague 2 ο 23χρονος Βόσνιος μεσοεπιθετικός έλαμψε μαζί με τον Λευτέρη Τασιούρα, τον Αργύρη Δαρέλα, τον Βασίλη Γκορντεζιάνι και τα άλλα παιδιά του Πάμπλο Γκαρσία στο χορτάρι του ΟΑΚΑ. Εκεί, όπου ο «Δικέφαλος» συνέτριψε με 4-1 τον Παναθηναϊκό Β’.

Ο Βόσνιος ακραίος έχει δείξει πως διαθέτει το απαιτούμενο ποδοσφαιρικό θάρρος, παίρνει ατομικές πρωτοβουλίες και παράλληλα να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του. Απόδειξη; Οι επιδόσεις του (6 γκολ και 4 ασίστ) σε 11 αγώνες στη φετινή Superleague 2.

Για κακή του τύχη η άφιξη στη Θεσσαλονίκη πριν από δύο χρόνια συνέπεσε μ’ αυτή του Σίντζι Καγκάβα και ελάχιστοι ασχολήθηκαν, είναι αλήθεια, μ’ έναν 21χρονο ποδοσφαιριστή που ερχόταν από ένα πρωτάθλημα με πολύ χαμηλό βαθμό δυναμικότητας, όπως αυτό της Βοσνίας και από τη στιγμή που ακούσματος του ονόματός του, άρχισε η πορεία προς το άγνωστο, έστω κι αν για τον ίδιο ήταν κάτι μοναδικό. Ένα όνειρο που γινόταν πραγματικότητα. «Σκέφτηκα ότι ζω ένα όνειρο! Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Όταν ήρθα εδώ κατάλαβα πως όλο αυτό είναι αληθινό, πως είμαι πλέον ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ», ήταν τα λόγια που περιέγραφαν τα συναισθήματά του.

Από μικρός στα βάσανα

Η Βοσνία/Ερζεγοβίνη ήταν η λιγότερο εθνικά ομοιογενής ομόσπονδη δημοκρατία της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας: ο πληθυσμός της αποτελούνταν κατά 41% από Μουσουλμάνους, 30,1% Σέρβους και 18,1% Κροάτες, με τον Βλάντιμιρ Μπράντονιτς να έρχεται στη ζωή τον Δεκέμβριο του 1999.

Η οικογένεια Μπράντονιτς κατάγεται από το Πριμπόι, μια πόλη 15.000 κατοίκων κοντά στα σύνορα με το Μαυροβούνιο. Εκεί μεγάλωσε με διαφορά μιας δεκαετίας κι ο Αλεκσάνταρ Πρίγιοβιτς, που όταν τον ρώτησαν σε ποια ομάδα θέλει να τελειώσει την καριέρα απάντησε πως «θα ήθελα αυτό να συμβεί στη Σερβία, αλλά όχι στον Ερυθρό Αστέρα ή την Παρτιζάν, αλλά στην FK FAP!». Αναφερόταν στην ομάδα ποδοσφαίρου του εργοστασίου αυτοκινήτων της περιοχής.

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από τα έξι του χρόνια και με την παρότρυνση ενός ξαδέρφου του γράφτηκε στις ακαδημίες της Ράντνικ. Αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Μπιέλινα μια πόλη περίπου 250 χλμ. μακριά από το σπίτι και την οικογένεια του. Οι γονείς του αντιλήφθηκαν ότι το όνειρο του κανακάρη τους ήταν να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και τον υποστήριξαν από την πρώτη στιγμή. «Όταν θες να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ξέρεις ότι πρέπει να αφήσεις κάποια πράγματα πίσω σου, ότι θα στερηθείς και θα θυσιάσεις κάποια πράγματα».

Πριν από δύο χρόνια ο ΠΑΟΚ αποφάσισε να προχωρήσει στην απόκτηση του ως μια επένδυση στο μέλλον υπογράφοντας μαζί του τετραετές συμβόλαιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024. Στο μυαλό αρκετών ήρθε η περίπτωση του Γκόικο Τσίμιροτ, που είχε και εκείνος προέλθει από το πρωτάθλημα της Βοσνίας, ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό ποδοσφαιριστής, ο οποίος κατάφερε να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που πήρε και να αποχωρήσει με μεταγραφή από τους «ασπρόμαυρους».

Μέχρι τότε ο Μπράντονιτς είχε κατορθώσει να δείξει κάποιες από τις αρετές του. Έχοντας κάνει ντεμπούτο την πρώτη ομάδα σε ηλικία μόλις 17 ετών πρόλαβε κι έπαιξε σε 72 αγώνες (16 γκολ, 3 ασίστ), κάποια στιγμή ήταν πρώτος σκόρερ της Ράντνικ, βοηθώντας την όσο το δυνατόν περισσότερο στην προσπάθεια αποφυγής του υποβιβασμού. Σε επίπεδο εθνικών ομάδων έχει αγωνιστεί τόσο με την εθνική Σερβίας όσο και με την αντίστοιχη της Βοσνίας (έχει δικαίωμα να το κάνει στις μικρές εθνικές) και πλέον αναζητά την κλήση στην εθνική ανδρών της Βοσνίας.

«Ο μεγάλος μου στόχος είναι να βρεθώ στην πρώτη ομάδα. Το όνειρο μου είναι να παίξω στην Τούμπα, να πανηγυρίσω με τους οπαδούς μας και να κατακτήσω με την ομάδα πρωταθλήματα και Κύπελλα», έλεγε λίγο προτού ξεκινήσει προπονήσεις στην πρώτη ομάδα υπό τις οδηγίες του Πάμπλο Γκαρσία τον οποίο χαρακτηρίζει «θρύλο του ΠΑΟΚ».

Οι πρώτοι που έτρεξαν και τον αγκάλιασαν ήταν οι δύο Σέρβοι του ΠΑΟΚ, ο Άντρια και ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς, αλλά και ο Αντόνιο Τσόλακ, όσο ήταν στην Τούμπα, με τους οποίους μιλάει την ίδια γλώσσα και έχει πάρει πολλά μαθήματα και συμβουλές. Αρκετοί ήταν εκείνοι που τον συνέκριναν, λόγω θέσης και χαρακτηριστικών, με τον Άντρια Ζίβκοβιτς, ωστόσο ο ίδιος δεν μπορεί να διανοηθεί ότι το όνομά του θα μπει στην ίδια πρόταση μ’ αυτό του 27χρονου Σέρβου μεσοεπιθετικού. «Πήγαινα ακόμα σχολείο όταν διάβαζα για αυτόν, και τον έβλεπα να παίζει στην Μπενφίκα και τώρα είναι φίλος μου! Πρόκειται για τον Σέρβο Μέσι», είχε πει σε μια πρόσφατη συνέντευξη του, εκεί όπου μίλησε και την εξέλιξη του Γιάννη Κωνσταντέλια, του Κωνσταντίνου Κουλιεράκη και του Μάριου Τσαούση.

«Θέλω να ακολουθήσω τα βήματα τους και να βρεθώ κι εγώ στην πρώτη ομάδα. Είναι πολύ καλοί ποδοσφαιριστές. Στον ΠΑΟΚ Β έχουμε μια καλή και νεανική ομάδα με πλούσιο ταλέντο και πιστεύω πως αρκετοί θα βρεθούν στην πρώτη ομάδα τα επόμενα χρόνια. Η ομάδα είναι μια οικογένεια», υποστήριξε.

Πέρσι στάθηκε άτυχος, είχε μια πολύ δύσκολη χρονιά, με πρόβλημα στους κοιλιακούς που τον άφησε εκτός μέχρι τον Απρίλιο. Έπαιξε δύο παιχνίδια, σκόραρε δύο γκολ με τον ΠΑΟΚ Β’ και μετά τραυματίστηκε ξανά! Τώρα δείχνει να είναι καλά τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά, έτοιμος για το επόμενο βήμα που μοιάζει να είναι και το πιο δύσκολο, να ανέβει στην πρώτη ομάδα.

Το διάστημα που δεν υπήρχαν υποχρεώσεις στο πρωτάθλημα της Superleague 2 έκανε κάποιες προπονήσεις υπό τις οδηγίες του Ραζβάν Λουτσέσκου, ωστόσο αυτό δεν φαντάζει να είναι αρκετό.