Γιοάν Μολό: Όταν όλα δυσκολεύουν, οι σκληροί συνεχίζουν...
- Ψύχωση με τη δουλειά, περήφανος για τον εαυτό του
- Δικαιώθηκε για την επιμονή, το αναγνώρισε ο κόσμος...
Ιδιαίτερο παιδί. Από τη μια σκληροτράχηλος με μάτι που γυαλίζει στον αγωνιστικό χώρο, έτοιμος για κάθε κόντρα με αντίπαλο, με κορμί «πέτρα» που μπορεί να μπει σε όλα τα τζαρτζαρίσματα και απόλυτη άγνοια κινδύνου. Προσπάθεια μέχρι τέλους.
Μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα ήθελε να μην έρθει, αλλά τελικά έπρεπε ν' αποχαιρετήσει το κλαμπ...
Εκτός αγωνιστικού χώρου, ήρεμος. Σε καμία περίπτωση δεν δίνει την εντύπωση του θηρίου που ήταν έτοιμο για «πόλεμο», όπως εμφανιζόταν σε κάθε παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Το μεγαλύτερο κέρδος για το όνομα και την υστεροφημία του, η δουλειά του. Αυτή που κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει και να μην τον παραδεχθεί δίχως δεύτερη κουβέντα. Δεν είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές υπερταλαντούχοι. Δεν θα κάνουν πέντε ντρίμπλες στη σειρά. Δεν θα στείλουν τη μπάλα στο «Γ» της εστίας. Δεν τα έκανε όλα αυτά ο Μολό. Δεν χρειαζόταν κιόλας.
Όμως, όταν τον έβλεπες ν' αποχωρεί κατάκοπος από τον αγωνιστικό χώρο, καταλάβαινες το γιατί...
Ψύχωση με τη δουλειά, περήφανος για τον εαυτό του
Ο Γάλλος εξτρέμ δεν σταματούσε ούτε μέρα να δουλεύει. Το πρόγραμμα γυμναστικής του, οι ασκήσεις που έκανε, ο τρόπος με τον οποίο πίεζε το κορμί του μέχρι το σημείο... κατάρρευσης, δεν συγκρίνεται εύκολα με κάποιον άλλον συναθλητή του. Ψύχωση πραγματική. Δεν ήθελε να περνάει μέρα δίχως να προετοιμάζεται για τη μάχη. Σαν ένας πολεμιστής που δεν έπρεπε να έχει αδυναμίες. Ή κι αν είχε αδυναμίες, έπρεπε να τις δουλεύει ώστε είτε να τις εξαλείψει, είτε να τις ελαττώσει.
Το σώμα του είναι ένα μεγάλο «όπλο» για εκείνον. Δεν ήταν τυχαίο που με την πράσινη φανέλα θα πήγαινε σε όλα τα μαρκαρίσματα και θα έβαζε το κορμί του με όλη τη δύναμή του. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μπορεί και να μην είχε δυνάμεις, αλλά να έβαζε το τζαρτζάρισμα και να κέρδιζε το φάουλ. Υπήρξαν και στιγμές που πονούσες όταν έβλεπες το τράνταγμα που δεχόταν. Όμως, ήταν εκεί. Και θα σηκωνόταν ξανά. Μονάχα στο τέλος του κάθε αγώνα θα επέτρεπε στον εαυτό του να μείνει στο γρασίδι και να πάρει τις ανάσες του.
Στο τέλος των αναμετρήσεων, πάντοτε ήταν κατάκοπος. Κι αυτό του πρόσφερε τη μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση. Κι αν είχε έρθει ήττα, όσο πληγωμένη κι αν ήταν η ψυχολογία του, θα ήταν περήφανος για την προσπάθεια. Και την αμέσως επόμενη μέρα θα ξεκινούσε μια νέα προσπάθεια. Από το μηδέν...
Δικαιώθηκε για την επιμονή, το αναγνώρισε ο κόσμος...
Μπορεί με τον Γιώργο Δώνη να υπήρξε μια παρεξήγηση και γενικά οι ιδιοσυγκρασίες τους να μην ταίριαζαν τόσο ώστε να διορθωθεί αυτό και να μπορέσει ο Μολό να έχει περισσότερο χρόνο παρουσίας στον Παναθηναϊκό την πρώτη του σεζόν (2019-2020). Ακόμα και τότε, όμως, ο άλλοτε κόουτς των «πράσινων», έπειτα από ένα εύστοχο πέναλτι απέναντι στον Ολυμπιακό στο φινάλε, είχε παραδεχθεί την τρέλα του Γάλλου και τους... μηδενικούς παλμούς με τη μπάλα να καίει.
Επέστρεψε από την Ορλεάν, έμεινε να προπονείται μόνος του, πάλι δεν τα παράτησε ποτέ. Και τότε, με την αποχώρηση του Πογιάτος σε μια από τις πιο αποτυχημένες επιλογές στην ιστορία του Παναθηναϊκού, ο Λάζλο Μπόλονι προκάλεσε την «αναγέννηση» του Γιοάν Μολό. Ακόμα κι αν έπαιζε δεξί μπακ, γνωρίζοντας ωστόσο τις δυνατότητές του και τις στιγμές που έπρεπε να θυμηθεί πως να λειτουργεί και ως εξτρέμ. Πείσμα, πάθος, παγωμένη έκφραση με «κλείδωμα» του στόχου, απαγόρευση σε κάθε αντίπαλο να πιστέψει ότι θα μπορούσε να βγει νικητής δίχως να ... ματώσει για να το καταφέρει.
Ο Γιοάν Μολό έκανε τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να τον αποχαιρετήσουν στα social media με τα καλύτερα λόγια και αυτό είναι το μεγαλύτερό του κέρδος. Το κυνήγησε, το κέρδισε, το απολαμβάνει τώρα που αποχώρησε από το «τριφύλλι», εκφράζοντας την ευχή του να καταφέρει η πράσινη φανέλα να λάμψει ξανά...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
