Ποιος προπονητής του «Big Five» θα είναι ο «Πιο αδύναμος κρίκος»;
Η προετοιμασία των ομάδων που συγκροτούν την πεντάδα του ελληνικού «Βig Five» έχει αρχίσει, ενώ για τον Ολυμπιακό, τον Άρη και την ΑΕΚ έχουμε ήδη αποκτήσει μια πρώτη εικόνα από τα φιλικά. Το τελευταίο διάστημα και μετά από ενδελεχή μελέτη των προσεγγίσεων του Βασίλη Σαμπράκου, του Μιχάλη Τσόχου καθώς και άλλων σημαντικών αρθρογράφων από διάφορα ΜΜΕ, φαίνεται πως προκύπτει συμφωνία. Οι επιλογές των τριών που αποφάσισαν να αλλάξουν προπονητή ήταν οι ενδεδειγμένες και η παρουσία των «νεοσύλλεκτων» μαζί με τον «παλιό» Πέδρο Μαρτίνς του Ολυμπιακού, αλλά και τον Άκη Μάντζιο του Άρη, αποτελεί εχέγγυο ενός πιο ανταγωνιστικού πρωταθλήματος. Αυτό δεν επιδέχεται αμφιβολιών. Ωστόσο, ας επιχειρήσουμε να το προσεγγίσουμε από μια εντελώς διαφορετική οπτική.
Μια παλιά διαφήμιση του ΤΖΟΚΕΡ (ίσως να ήταν ΛΟΤΤΟ, δεν ορκίζομαι) έκλεινε με το δίστιχο: «Κάθε εβδομάδα κέρδη τρελά, όλοι θα κερδίσουν τελικά». Βλέποντάς τη, θυμάμαι, ένας φίλος αναρωτήθηκε: «Μας δουλεύετε; Αν κερδίσουν όλοι, τότε ποιος θα χάσει;»
Κάτι τέτοιο ισχύει κι εδώ!
Είναι αδύνατο να πετύχουν και οι πέντε ομάδες του Big Five! Αυτό είναι δεδομένο. Ταυτόχρονα, όμως, είναι αδύνατο να παραμείνουν άκρως ανταγωνιστικές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το πιθανότερο, αν όχι 100% σίγουρο, είναι ότι τέλος Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου κάποιος (κάποιοι) θα έχει μείνει εκτός στόχων. Κάποιος θα έχει αποτύχει. Κάποιου η βάρκα θα μπάζει, κάποιος θα θέλει ρεκτιφιέ, που θα έλεγε κι ο Τρύφωνος στον «Πιο αδύναμο κρίκο».
Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ποιος από τους πέντε θα πιει το πικρό ποτήρι της αποτυχίας, το οποίο συνήθως στην Ελλάδα συνοδεύεται από μια ευχαριστήρια ανακοίνωση αποχαιρετισμού. Τα μεγάλα συμβόλαια που εξασφάλισαν οι Λουτσέσκου, Μιλόγεβιτς, Γιοβάνοβιτς καθιστούν την άμεση «καρατόμησή» τους πολύ πιο δύσκολη απ΄ότι σε άλλες περιπτώσεις. Όμως τα χρήματα ποτέ δεν στάθηκαν εμπόδιο, όταν η πίεση της κοινής γνώμης γίνεται αφόρητη.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να εικάσουμε ποιοι θα μπορούσαν να είναι οι λόγοι μιας ενδεχόμενης αποτυχίας.
Πέδρο Μαρτίνς
Έτοιμος για την τέταρτη σεζόν του στον Ολυμπιακό, είναι ο μακροβιότερος προπονητής των «ερυθρόλευκων» στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μετά τον Μπάγεβιτς. Το γεγονός από μόνο του μειώνει τις πιθανότητες επιτυχίας, αφού άλλωστε όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν! Προς το παρόν όμως το «ωραίο» συνεχίζεται, αφού ο Πορτογάλος έχει δημιουργήσει μια απίστευτα ομοιογενή ομάδα που δύσκολα κάμπτεται ακόμα και από Top ευρωπαϊκούς συλλόγους. Πρωταθλήματα, κύπελλο, προκρίσεις στους ομίλους του Champions Legue αλλά και αύξηση χρηματιστηριακής αξίας ποδοσφαιριστών συνθέτουν το μωσαϊκό ενός απόλυτα επιτυχημένου προπονητή –προέκταση ενός απόλυτα επιτυχημένου club. Υπάρχει, όμως, και ο κορεσμός ακόμα και στους καλύτερους. Παράλληλα, νομοτελειακά θα αναζητήσει κάποτε μια νέα πρόκληση, ωστόσο είναι απίθανο να γευτεί πρώτος το «πικρό ποτήρι»...
Ραζβάν Λουτσέσκου
Νταμπλ το 2019 και αήττητος πρωταθλητής. Κορυφαίος! Έκανε τα όνειρα των οπαδών του ΠΑΟΚ πραγματικότητα. Έφυγε για την Ασία και το πέρασμά του από εκεί αποδείχθηκε πως δεν αφορούσε μόνο τα «πετροδόλαρα», αφού η επιτυχία συνεχίστηκε. Όμως πρόκειται για «ξαναζεσταμένο φαγητό» και αυτή είναι μία υποσημείωση που θα μπορούσε να χαλάσει τη «μαγιά». Ο ΠΑΟΚ είναι σε μεταβατικό στάδιο, αναζητά μεταγραφική ισορροπία και οι παλινωδίες στο θέμα του τεχνικού διευθυντή δεν βοηθούν το Ρουμάνο που έχει συνηθίσει να εργάζεται σε απολύτως οργανωμένο και ασφαλές περιβάλλον.
Ακης Μάντζιος
Ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, ο 51χρονος Έλληνας επιβίωσε σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές «ηλεκτρικές καρέκλες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα τελευταία 16 χρόνια ο Άρης έχει συνεργαστεί με 23 προπονητές, εκ των οποίων κανείς δεν έβγαλε ολόκληρη σεζόν σε επίπεδο Super League. Ακόμα κι ο Μάντζιος προσελήφθη στις 21/9/2020 αντικαθιστώντας τον Μίκαελ Ένινγκ. Η χρονιά ήταν απολύτως επιτυχημένη, αλλά οι απαιτήσεις παραμένουν το ίδιο υψηλές. Ακόμα κι ένα βήμα πίσω, μια μικρή αποτυχία, θα ρίξουν τον Έλληνα προπονητή στη δίνη του κυκλώνα.
Βλάνταν Μιλόγεβιτς
Όσο κι αν η έλευσή του στην ΑΕΚ ενέπνευσε το αίσθημα της εμπιστοσύνης, η αλήθεια είναι ότι δεν έχει δοκιμάσει τις πρωταθληματικές του δυνατότητες σε ομάδα που δεν είναι αδιαφιλονίκητο φαβορί. Ναι, πήρε δύο σερί (και έθεσε τις βάσεις για ένα τρίτο) στον Ερυθρό Αστέρα από το 2018 έως το 2020. Όμως η ομάδα αυτή ήταν πρωταθλήτρια και το 2014 και το 2016, ενώ συνέχισε να κατακτά τον τίτλο και μετά την αποχώρησή του (2021). Αμέσως μετά πήγε στη Σαουδική Αραβία με την Αλ Αχλί η οποία έκανε τη χειρότερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της (8η). Ο Μιλόγεβιτς χρειάζεται παίκτες, δεν είναι θαυματοποιός και ο κίνδυνος να αποτύχει ελλοχεύει στο εσωτερικό της ΑΕΚ. Εάν είναι το απόλυτο «αφεντικό» οι πιθανότητες είναι υπέρ του. Εάν εξελιχθεί σε «yes man», είναι καταδικασμένος.
Ιβάν Γιοβάνοβιτς
Τα πέντε τελευταία χρόνια δεν τα πάει καθόλου καλά και ζυγώνοντας στα 60 (κλείνει τα 59 την Πέμπτη) αναζητά την ευκαιρία να επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο. Σαν κι αυτό που βρισκόταν με τον ΑΠΟΕΛ την πενταετία 2008-2013 ή με την Αλ Νασρ στην πρώτη του θητεία όταν κατέκτησε το ασιατικό Champions League το 2014. Αναλαμβάνει το πιο δύσκολο εγχείρημα από τους τέσσερις που είναι η ανασύνταξη του Παναθηναϊκού. Έχει το πλεονέκτημα ότι θα πάρει περισσότερη πίστωση χρόνου σε σχέση με τους υπόλοιπους αφού κανείς δεν περιμένει άμεσα ανταγωνιστικούς τους «πράσινους». Εάν όμως μαζευτούν αρκετά αρνητικά αποτελέσματα και συνδυαστούν στη κοινή γνώμη με τις αποτυχίες των τελευταίων χρόνων, τότε το κλίμα ίσως βαρύνει απότομα.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι... δεσμευτικά, ούτε αποτελούν «ευαγγέλιο». Είναι δεδομένο ότι –αν όχι όλοι, τότε- οι περισσότεροι από τους πέντε θα περάσουν δύσκολες στιγμές, περιόδους κρίσης και αμφισβήτησης όταν θα παρουσιάσουν ανεπιτυχή αποτελέσματα. Κανείς δεν «έπιασε» από την πρώτη μέρα και αρκεί μια αναδρομή στους πρώτους μήνες του Μαρτίνς στον Πειραιά για να το υπενθυμίσει. Το ιδανικό θα ήταν, το ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του να συνειδητοποιήσει κάποτε ότι η αλλαγή προπονητή δεν είναι λύση στα προβλήματα. Γιατί; Γιατί πολύ απλά εάν ήταν η λύση, θα την αξιοποιούσαν και στο ποδοσφαιρικά προηγμένο σύμπαν της Αγγλίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας. Αυτό όμως είναι μια άλλη, πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση. Μέχρι τότε, η Super League είναι το τελευταίο πρωτάθλημα στο οποίο θα μπορούσε να ισχύσει το διαφημιστικό σλόγκαν «όλοι θα κερδίσουν τελικά»
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
