Μαγική εικόνα, πλασματικό σκορ αλλά χρειάζεται ενίσχυση

• Μπορεί να το προσφέρει ο Μήτρογλου;
• Ο Άρης χρειάζεται στόπερ
• Τα γκολ ήρθαν από τους κεντρικούς χαφ

Μεταξύ αυτών κυριαρχεί η αδυναμία αξιοποίησης των δικών του καλών διαστημάτων και σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην επιθετική δυστοκία. Δεν είχε άδικο ο Άκης Μάντζιος στην αξιολόγηση της φιλικής αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό. Μέχρι το 35ο λεπτό, είδε την ομάδα του να κυριαρχεί έναντι του περσινού Πρωταθλητή με δύο δοκάρια, έξι κερδισμένα κόρνερ και δίχως την παραμικρή απειλή καθώς στο ίδιο διάστημα ο αντίπαλος (όχι μόνο) δεν πάτησε στην περιοχή αλλά δεν κατάφερε να φτιάξει ούτε μία φάση. Για την ακρίβεια, απέναντι στον περσινό Ολυμπιακό με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ομοιογένειας, επικοινωνίας και συνεργασιών μεταξύ των παικτών.

Ο Άρης των πρώτων 35 αγωνιστικών λεπτών στο Καραϊσκάκη εμφανίστηκε καλύτερος συγκριτικά με αυτό που συνηθίζουμε να βλέπουμε από μια ομάδα η οποία βρίσκεται σε περίοδο προετοιμασίας. Καταρχήν ήταν φρέσκος. Με τακτική πειθαρχία, διατήρηση των γραμμών, σωστό και αποτελεσματικό pressing, κατοχή της μπάλας και όμορφες συνεργασίες μεταξύ των τεσσάρων – Μπρούνο Γκάμα, Μπερτόγλιο, Μαντσίνι και Ματέο Γκαρσία. Δεν διέφερε καθόλου από την ομάδα της περσινής αγωνιστικής περιόδου η οποία είχε την ευκολία δημιουργίας φάσεων αλλά και την τρομακτική δυσκολίας μετουσίωσης της κυριαρχίας της. Γιατί δεν έχει το γκολ.

Αυτή η ιστορία εξελίσσεται σε παθογένεια, αλλοιώνει την εικόνα και την προσπάθεια της γιατί της στερεί τα αγωνιστικά οφέλη που δικαιούται. Η ικανότητα της μεσοεπιθετικής γραμμής στο χτίσιμο φάσεων δεν αμφισβητείται και μάλιστα με πειστήριο την περσινή χρονιά. Κανείς δεν αμφιβάλλει όμως ότι οι ίδιοι ποδοσφαιριστές δεν έχουν το γκολ στο αίμα τους. Ακόμη και ο Μπρούνο Γκάμα, ίσως ο μοναδικός που «βρίσκει» εστία από απόσταση 20-25 μέτρων, χθες βρήκε δοκάρι από τα 6-7 μέτρα. Οι χαμένες φάσεις και η αδυναμία αξιοποίησης του δικού του καλού διαστήματος δεν στοιχειοθετεί έκπληξη γιατί στο ίδιο έργο ήμασταν θεατές και την περσινή χρονιά. Ο Άρης έχει άμεση ανάγκη παίκτη ο οποίος θα έχει το γκολ στο αίμα του. Τρία χρόνια τώρα δεν έχει καταφέρει να τον βρει κι ας πέρασαν ένα σωρό σέντερ φορ.

Μπορεί να το προσφέρει ο Μήτρογλου;

Χθες, σε δύο φάσεις έδειξε την κλάση του με τον τρόπο εκτέλεσης ασχέτως που στη μία ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού είχε την τύχη με το μέρος του και στη δεύτερη αντέδρασε υποδειγματικά. Κανείς άλλος από τους παίκτες του Άρη δεν κινείται έτσι όπως κινήθηκε ο Μήτρογλου στις δύο σπουδαίες στιγμές του δεύτερου ημίχρονο. Το επίπεδο επιρροής του θα φανεί όταν θα συνυπάρξει στο γήπεδο με τους Μπρούνο Γκάμα, Φακούντο Μπερτόγλιο καθώς αυτό δε συνέβη χθες. Δεν είναι όμως ο επιθετικός που θα συμβάλλει στο pressing (ψηλά) που παίζει ο Άρης, δεν θα δώσει τρεξίματα και την πίεση που προσφέρει ο Ντάνιελ Μαντσίνι, είναι διαφορετικό το στιλ παιχνιδιού του και δεν «κουμπώνει» σ’ αυτό που παίζει η ομάδα όταν δεν έχει την κατοχή της μπάλας. Κανείς δεν έχει τις κινήσεις του εντός περιοχής, όπως όμως κανείς από τους συμπαίκτες του δεν έχει τη γλυκιά σέντρα που χρειάζεται για να τελειώσει φάσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Μήτρογλου παραμένει ένα μεγάλο στοίχημα.

Ο Άρης χρειάζεται στόπερ

Αυτή η ανάγκη αναδείχθηκε και στα φιλικά παιχνίδια στην Αυστρία, απλά χθες… έβγαλε μάτι. Σε επίσημο αγώνα, ο Άρης θα είχε μείνει με δέκα παίκτες από τα τέλη του πρώτου ημιχρόνου καθώς ο Γιοχάν Μπεναλουάν ήταν επιπόλαιος στις αντιδράσεις του, προέβη σε σκληρά μαρκαρίσματα και φλέρταρε με την αποβολή, συμπεριλαμβανομένης και της φάσης που κράτησε την μπάλα με το χέρι μετά από άστοχη παρέμβαση. Η προσθήκη ενός γρήγορου κεντρικού αμυντικού είναι αναγκαία, προς αυτήν την κατεύθυνση αναμένεται στη Θεσσαλονίκη ο Φαμπιάνο. Προσωπικά, έχω αμφιβολία για το κατά πόσο ο Βραζιλιάνος θα ενισχύσει το επίπεδο ταχύτητας της αμυντικής γραμμής. Η συστατική επιστολή αναφέρει ότι ξέρει μπάλα, είναι εξαιρετικός στο χτίσιμο του παιχνιδιού, έχει καλό positioning και επιτόπιο άλμα, αλλά δεν είναι και από τους γρηγορότερους στόπερ. Έχει τα περισσότερα από τα στοιχεία που οφείλει να διαθέτει ένας κεντρικός αμυντικός, όχι όμως την ταχύτητα που… έφυγε με την πώληση του Λίντσεϊ Ροζ στη Λέγκια Βαρσοβίας. Οπότε, το ερώτημα είναι, με ποιον θα αγωνίζεται στο κέντρο της άμυνας. Αν ο παρτενέρ έχει ταχύτητα, τότε ο Άρης θα θωρακιστεί σ’ αυτή τη θέση. Για να συμβεί το ίδιο στην αμυντική γραμμή, είναι αναγκαία η προσθήκη και αριστερού μπακ. Αυτό φάνηκε κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο.

Τα γκολ ήρθαν από τους κεντρικούς χαφ

… και στο διάστημα καθολικής υπεροχής του Άρη. Προσωπική αίσθηση. Με δίδυμο στον άξονα της μεσαίας γραμμής τους Τζέγκο-Λούκας Σάσα, θα είχαν αποφευχθεί. Αυτή η άποψη δεν μειώνει το ποιοτικό επίπεδο των Καμαρά, Εμβιλά αλλά παρόντος του Αυστραλού, η γραμμή στην οποία κινήθηκαν οι δύο κεντρικοί χαφ του Ολυμπιακού θα ήταν «κλεισμένη», δεν θα θύμιζε ελεύθερο αεροδιάδρομο. Ο Τζέγκο προσπαθεί να αυξήσει το επίπεδο ετοιμότητάς του με την προοπτική να συνυπάρξει με τον Λούκας Σάσα στον άξονα, στον πρώτο επίσημο αγώνα με την Αστάνα στις 22 του μήνα. Ο Χαβιέρ Ματίγια προσφέρει πολλά στο παιχνίδι του Άρη, αλλά είναι πιο χρήσιμος απέναντι σε μικρομεσαίες ομάδες στο «Κλ. Βικελίδης» όπου χρειάζεται κυκλοφορία μπάλας, η ποδοσφαιρική ευφυΐα του και η μεγάλη πάσα στην αδύναμη πλευρά. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί απέναντι σε τριάδες στον άξονα με τόσο αθλητικούς παίκτες. Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η προσθήκη κεντρικού χαφ. Κι αυτή θα έπρεπε ήδη να είχε γίνει.