Όπως ακριβώς ανεβάζει τους «τελειωμένους» Πασχαλάκη και Μπίσεσβαρ

«Και στην Τρίπολη ξέρουμε λίγο-πολύ τι θα δούμε από τον ΠΑΟΚ. Αυτή την περίοδο και με αυτά τα δεδομένα, δεν γίνεται να δούμε κάτι πολύ διαφορετικό από τις μέχρι τώρα εμφανίσεις. Ο ΠΑΟΚ θα δυσκολευτεί πάρα πολύ, ίσως θα χρειαστεί και πάλι να ποντάρει πάρα πολύ στον τερματοφύλακά του, αλλά και σε μερικές στιγμές για να πάρει τη νίκη στην οποία τόσο πολύ έχει ανάγκη να… πατήσει για να πάει και για την επόμενη…».

Ήταν εύκολο να προβλέψουμε χθες το πρωί το τι ματς θα δούμε το βράδυ στην Τρίπολη… Έχοντας λίγες στιγμές και τον Πασχαλάκη εκ νέου κορυφαίο, ο ΠΑΟΚ πήρε ένα πολύ δύσκολο τρίποντο που τώρα πρέπει να τον βοηθήσει για να κατακτήσει και το επόμενο, στο Αγρίνιο. Για τον ΠΑΟΚ στη φάση που βρίσκεται μόνο το επόμενο ματς υπάρχει. Κανείς δεν μπορεί και δεν πρέπει να δει πιο μακριά...

Κατ’ αρχάς να τονίσουμε εκ νέου ότι «μόνο ο ΠΑΟΚ ήταν… προβληματικός και σε αυτή την αγωνιστική από τους μεγάλους, μόνο ο ΠΑΟΚ είχε μέτρια εμφάνιση και όλοι οι άλλοι έθελξαν». Αυτό δεν πουλάει; Αυτό δεν «πρέπει» να γράφεται και να λέγεται;

Από εκεί και πέρα να σταθούμε σε δύο πρόσωπα. Ο Πασχαλάκης και ο Μπίσεσβαρ! Δύο πρωταγωνιστές όχι μόνο του χθεσινού αγώνα, αλλά και γενικότερα του ξεκινήματος της χρονιάς. Δυο ποδοσφαιριστές που πέρσι σε συγκεκριμένα διαστήματα θεωρήθηκαν τελειωμένοι στον ΠΑΟΚ. Τους «τελείωσε» ο περίγυρος με την μεγάλη ευκολία που συμβαίνει εδώ κάτι τέτοιο! Δύο παίκτες στους οποίους η στήριξη που έδωσε ο Λουτσέσκου φέτος το καλοκαίρι, «χάλασε» πολύ κόσμο. Κάπως έτσι, οι δύο… «τελειωμένοι» δίνουν πράγματα και βαθμούς στον ΠΑΟΚ σε αυτή τη δύσκολη αρχή. Ο Πασχαλάκης θυμήθηκε τον καλό του εαυτό που είχε και στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος 2018-2019! Γιατί πολλοί ξέχασαν ότι και τότε ο ΠΑΟΚ, στη χρονιά του νταμπλ, αρχικά και στον πρώτο γύρο, στήριξε πολλά στον Πασχαλάκη, φυσικά και στον Πρίγιοβιτς. Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν ο Έλληνας τερματοφύλακας αυτό το πρόσωπο παρουσιάζει, κάτι που φυσικά έκανε και με τον Γκαρσία στο περσινό φινάλε της χρονιάς, όταν και πάλι στηρίχθηκε κόντρα σε όλους και σε όλα. Αλλά… που να ξέρουν οι προπονητές που «στηρίζουν» και δεν απαξιώνουν κάνοντας το χατίρι της κοινής γνώμης...

Μαζί και ο Μπίσεσβαρ. Ο Σουριναμέζος ό τι έχει το δίνει. Δεν είναι πολλά αυτά, αλλά τις στιγμές του τις έχει και τις προσφέρει στον ΠΑΟΚ που πραγματικά πονάει μεσοεπιθετικά. Υποφέρει εκεί η ομάδα του Λουτσέσκου, αφού υστερεί ποιοτικά, ενώ και αριθμητικά αν λείψει ο Ελ Καντουρί και ο Ζίβκοβιτς που ακόμη… ψάχνεται, τότε τα πράγματα είναι οριακά. Και έρχεται ο Μπίσεσβαρ να κρατήσει όλη την ομάδα. Όσο μπορεί… Γιατί φυσικά δεν φταίει ο Μπίσεσβαρ για το ότι ο ΠΑΟΚ δεν ενισχύθηκε σε αυτές ειδικά τις θέσεις.

Αυτός όμως είναι ο Λουτσέσκου. Όπως προσπαθεί να… αναζωογονήσει τέτοιους παίκτες στους οποίους κανείς δεν πίστευε, έτσι θα στρώσει και τον ΠΑΟΚ, που επίσης δεν πείθει τους πολλούς για το τι μπορεί να πετύχει. Γι’ αυτό γράφω και ξαναγράφω ότι… η ομάδα κάνει τους παίκτες . Το καταλαβαίνουν και όσοι πανηγύριζαν σε άλλες ομάδες για τις μεταγραφάρες και τώρα γράφουν για… πύργους της Βαβέλ. Προσοχή! Ο ΠΑΟΚ απέτυχε μεταγραφικά (ειδικά στο τέλος) και αυτό δεν αλλάζει. Αλλά, ο ικανός προπονητής τον παίκτη του 5 θα τον φθάσει μέσα από την ομαδική δουλειά στο 7. Η μπερδεμένη ομάδα, τους παίκτες του 7 θα τους κάνει να φαίνεται ότι παίζουν για 5.

Στα πρόσωπα θα επιστρέψουμε στην πορεία και θα σταθούμε ιδιαίτερα στη… νέα αριστερή πλευρά που παρουσιάζει ο Λουτσέσκου.

Χθες στην Τρίπολη το ματς ξεκίνησε όντας πολύ-πολύ σφικτό. Ο ένας περίμενε το λάθος του άλλου. Το μεγάλο λάθος το έκανε ο πιο πιτσιρικάς! Έτσι γίνεται συχνά-πυκνά. Εμπιστεύεσαι τον νεαρό; Θα πρέπει να περιμένεις, να ανεχθείς και το μεγάλο του λάθος. Το έκανε ο Κανελλόπουλος, ο ΠΑΟΚ έβαλε το πέναλτι και… πήρε το ματς αφού ο Αστέρας στα πολύ καλά διαστήματά του (45΄ -65΄), αλλά και μετά το 80΄ δεν κατάφερε να νικήσει τον Πασχαλάκη. Δείτε ξανά το δεύτερο ημίχρονο για να θυμηθείτε ότι –πραγματικά- ο ΠΑΟΚ πέρασε το κέντρο για πρώτη φορά στο 60΄ όταν δεν βγήκε ένας συνδυασμός από τα αριστερά. Οι αλλαγές του Ράσταβατς με την έξοδο του Σίτο και του δεξιού μπακ Καρμόνα, βοήθησαν τον… ΠΑΟΚ, του οποίου όμως οι αλλαγές στο τέλος… απλά παρακολουθούσαν τους γηπεδούχους να γεμίζουν ανενόχλητοι προς τον Μπαράλες. Τέλος πάντων το ματς έληξε 0-1 με τον Δικέφαλο του Βορρά να παίρνει ένα τρίποντο που πάντα είναι πολύτιμο σε τέτοιο παιχνίδι στην Πελοπόννησο.

Ο Σίντκλεϊ είναι το τρίτο πρόσωπο που αρχίζει και προκαλεί χαμόγελα. Ο Βραζιλιάνος είναι ισορροπημένος, είναι φιλότιμος, το «παλεύει» αμυντικά, ενώ και επιθετικά ψάχνει στηρίγματα για να ανέβει. Έχει ικανότητες.

Εκείνος που αντιθέτως ήταν χθες απαράδεκτος, ήταν ο Μιτρίτσα. Το ότι δεν μπορεί να συνδυαστεί με κανέναν, έχει μία εξήγηση και δικαιώνει τον προπονητή του που σπάνια εμπιστεύεται ως βασικούς, νεοαποκτηθέντες παίκτες. Γι’ αυτόν τον λόγο. Ας όψεται η ανάγκη όμως και τα μεσοεπιθετικά κενά που κακώς υπάρχουν. Άλλο όμως η ομοιογένεια και άλλο η αδιαφορία να αμυνθείς. Ήρωα τον έκανε τον δεξιό μπακ του Αστέρα ο Μιτρίτσα, με τον Σίντκλεϊ να… βάζεις τα κλάματα σε πολλές περιπτώσεις, βλέποντας δύο του Αστέρα να τον βάζουν συνέχεια στη μέση. Πάρα πολύ κακή η αγωνιστική συμπεριφορά του Μιτρίτσα, αλλά και ποιον να βάλει;

Ένα ακόμη ποδοσφαιρικό θέμα για τον ΠΑΟΚ που παρατηρούσα με τον ΠΑΣ και εμφανίστηκε σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό στην Τρίπολη… Με τον ΠΑΣ στην Τούμπα οι επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί της ομάδας είχαν μόλις τρία κλεψίματα και τρία φάουλ. Χθες και αν δεν έγινε στατιστικό λάθος, όλος ο ΠΑΟΚ (πλην Πασχαλάκη) είχε τρία κλεψίματα. Τα δύο ο Βιεϊρίνια! Μηδέν και πάλι οι μπροστά που ΔΕΝ πιέζουν, δεν δημιουργούν προβλήματα στην ανάπτυξη του αντιπάλου. Έτσι, δεν γίνεται… Είναι και αυτό ένα ζήτημα που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα άλλα που έχουν οι επιθετικοί και μεσοεπιθετικοί του Δικεφάλου.

* Μόνο ο ΠΑΟΚ έχει… γηρασμένο ρόστερ. Δηλαδή η ΑΕΚ και ο Άρης για παράδειγμα, παίζουν με.. τα λυκόπουλα; Αλλά είπαμε… Μόνο στον ΠΑΟΚ «πρέπει» να εμφανίζονται όλα στραβά.

* Όσες πιο πολλές γκέλες κάνουν οι «μεγάλοι» τόσο καλύτερο πρωτάθλημα θα έχουμε. Μπορεί φέτος ο πρωταθλητής να το πάρει έχοντας πέντε ήττες και άλλες έξι-εφτά ισοπαλίες; Τότε θα έχουμε πρωτάθλημα, ειδικά δε αν οι διαιτητές δεν «μασήσουν» στις πιέσεις που ήδη ξεκίνησαν από τους μάστερ του είδους. Από εκείνους που ποτέ δεν χάνουν βαθμούς με δική τους ευθύνη, αφού πάντα στην γκέλα «πρέπει να φταίει» ο διαιτητής, έτσι ώστε να δημιουργηθεί πίεση στον επόμενο.