Παναθηναϊκός: Τα όσα κάνει μία ομάδα στο επιθετικό τρίτο, είναι και θέμα ημέρας

Ο Παναθηναϊκός μετά την νικηφόρα πρεμιέρα επί του Απόλλωνα Σμύρνης (4-0), προσγειώθηκε απότομα από τον ΠΑΣ στα Ιωάννινα (1-0) και γνώρισε την πρώτη του ήττα στο φετινό πρωτάθλημα. Η αγωνιστική περίοδος είναι ακόμη στην αρχή και όπως οι «πράσινοι» δεν ήταν για να παίρνουν τα μυαλά τους αέρα μετά την τεσσάρα στην «Ελαφρά Ταξιαρχία», καθώς παρουσίασαν συγκεκριμένα προβλήματα, τα οποία αναφέρθηκαν εγκαίρως, έτσι δεν χρειάζεται να έρθει η ποδοσφαιρική καταστροφή μετά την ήττα στους Ζωσιμάδες. Ψυχραιμία.

Ειδικά όταν βλέπεις μία ομάδα πάνω στο χορτάρι που προσπαθεί να παίξει ορθολογικά, έχει συγκεκριμένες αρχές στο παιχνίδι της, κάνει σε καλό επίπεδα αρκετά από τα βασικά και απλά χρειάζεται χρόνο για να «δέσει» και να βρει την διάρκεια που απαιτείται στην καλή εικόνα. Σε αυτό το σημείο του πρωταθλήματος ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε ο Ολυμπιακός αλλά ούτε και η ΑΕΚ έχουν εικόνα που να δημιουργεί σιγουριά και ενθουσιασμό ενόψει της συνέχειας. Όλοι θέλουν τον χρόνο τους, όλοι «ψάχνονται».

Μετά την εκ νέου παρακολούθηση της αναμέτρησης και με κάποια πολύ χρήσιμα στοιχεία από την κορυφαία πλατφόρμα ανάλυσης ποδοσφαίρου Wyscout, πάμε να «φωτίσουμε» κάποια σημαντικά στοιχεία του αγώνα και να «κλείσουμε» το κεφάλαιο ΠΑΣ, καθώς την Τετάρτη ακολουθεί το ματς στο «Βικελίδης» κόντρα στον Άρη.

*Σε ένα παιχνίδι όπου η κομβική στιγμή ήταν στο 5' με την γκολάρα του Γκαρντάφκσι που έβαλε μπροστά στο σκορ τους γηπεδούχους και τους έδωσε την δυνατότητα να αμυνθούν μαζικά και απόλυτα αποτελεσματικά, το «τριφύλλι» είχε συντριπτική κατοχή της μπάλας (70%-30%) αλλά δεν μπόρεσε να την μετουσιώσει σε σημαντικές ευκαιρίες, μετρώντας μόλις 1.01xGoals σε 11 τελικές, με «ποιοτικότερες» εκείνες των Αϊτόρ (0.29), Μακέντα (0.24) και Καρλίτος( 0.20) που δεν αξιοποίησαν τις προϋποθέσεις και ολοκλήρωσαν χωρίς ποιότητα τις φάσεις. Στο παιχνίδι με τον Απόλλωνα, οι «πράσινοι» δημιούργησαν τελικές ίσες με 1.54xGoals και τίναξαν το αντίπαλο πλεκτό τέσσερις φορές, παρουσιάζοντας εξαιρετικές εκτελέσεις και αυτοσυγκέντρωση στην τελική προσπάθεια. Κάτι που δεν έγινε στους Ζωσιμάδες.

* Είναι τραγικό το ξεκίνημα που κάνει στο παιχνίδι ο Σβόνιμιρ Σάρλια. Τραγικό. Έχει την πρώτη ευθύνη στο γκολ του ΠΑΣ, καθώς ο Περέα ρολάρει πάνω του με πλάτη και στρώνει στον Γερμανό εξτρέμ. Όταν ο αντίπαλος φορ τον παίζει με πλάτη, δεν έχει τον τρόπο να είναι αποτελεσματικός. Φυσικά ο Αϊτόρ θα μπορούσε να έχει καλύτερη αντίδραση και να έχει «κλείσει» τον Γκαρντάφσκι, όπως και οι δύο κεντρικοί μέσο ι(Μαουρίσιο-Ρούμπεν) που επιτρέπουν στον χώρο ευθύνης τους ένα «ελεύθερο» σουτ.

Ο Κροάτης στόπερ εκτός από αυτό, στο 20ό λεπτό χάνει την μπάλα στα όρια της περιοχής, την «πουλάει» εκεί όπου απλά απαγορεύεται και κάνει φάουλ σχεδόν πάνω στην γραμμή, προσφέροντας μια απευθείας εκτέλεση στον ΠΑΣ. Στην συνέχεια βελτίωσε την εικόνα του, απείλησε με το κεφάλι από στατικές φάσεις αλλά όταν σε κάθε παιχνίδι έχει 2-3 τόσο χοντρές «γκάφες», η εικόνα του δημιουργεί εύλογο προβληματισμό.

* Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην ήταν τέλειος στην ανάπτυξή του, μπορεί να είχε αρκετά χαμηλό τέμπο αλλά σε ολόκληρο το ματς έβαλε την μπάλα στο επιθετικό τρίτο 59 φορές. Από την στιγμή που τακτικά το γήπεδο χωρίζεται σε τρεις περιοχές των 35 μέτρων (αμυντικό, μεσαίο, επιθετικό τρίτο), το μεγαλύτερο πρόβλημα των «πρασίνων» εντοπίζεται εκεί, όσον αφορά το συγκεκριμένο παιχνίδι. Στον αγώνα με τον Απόλλωνα, το «τριφύλλι» έβαλε την μπάλα στην επίθεση 44 φορές και το 59 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός των παιχνιδιών (φιλικά και επίσημα) με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο. Εκεί λοιπόν στα τελευταία 35 μέτρα είναι και θέμα ημέρας. Είναι και θέμα ποιότητας. Δεν είναι μόνο θέμα προπονητή. Από την στιγμή που ο ΠΑΣ είχε κλείσει τον άξονα και έστελνε τον Παναθηναϊκό στα άκρα, οι «πράσινοι» έψαχναν να βρουν συνδυασμούς, ενέργειες, επαφές καθοριστικές που θα έβγαζαν το κλειδί από το «πούλμαν» του αντιπάλου.

* Για παράδειγμα: Ο Κότσιρας που στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε περισσότερο ως εξτρέμ παρά ως μπακ, τελείωσε το παιχνίδι με 1/9 επιτυχημένες σέντρες. Από τα αριστερά ο Χουάνκαρ είχε 5/7. Δύο από τις επιτυχημένες του σέντρες είναι... σχεδόν μισά γκολ. Στο 42' ο Αϊτόρ εκτελεί άσχημα και στέλνει την μπάλα άουτ από το ύψος του πέναλτι. Στο 69' από γρήγορη εναλλαγή της μπάλας με Ρούμπεν, Βιτάλ, ο Ισπανός σεντράρει, η μπάλα φτάνει ξανά στο ύψος της άσπρης βούλας και ο Φώτης Ιωαννίδης κάνει «τσαφ» με το δεξί.

Κι άλλο παράδειγμα: Στο 88', Ρούμπεν, Βιγιαφάνιες, Ιωαννίδης συνδυάζονται με ταχύτητα, ο Παλάσιος πατάει περιοχή και στο ανέβασμα του Χουάνκαρ κάνει κάκιστη πάσα και βγάζει άουτ τον Ισπανό. Δέκα λεπτά νωρίτερα ο Βιτάλ τελειώνει άψυχα την φάση εντός περιοχής ενώ στο 90' μετά την υπέροχη ατομική προσπάθεια του Χατζηγιοβάνη από δεξιά, ο Μακέντα μόνος του από το ύψος της μικρής περιοχής βάζει εντελώς λάθος το κεφάλι του και δεν μπορεί να απειλήσει τον Λοντίγκιν.

*Ο Βιγιαφάνιες που πέρασε στο παιχνίδι στο 70' και έπαιξε πιο μπροστά από τον Ρούμπεν σε ρόλο 8αριού και οργανωτή, «έβαλε» την μπάλα κάθετα στο επιθετικό τρίτο 7 φορές σε 25 λεπτά. Όσες το έκανε ο Μαουρίσιο σε 70 λεπτά, όταν και αντικαστάθηκε από τον Αργεντινό μέσο. Ο «Μάου» είναι άριστος χειριστής της μπάλας, σημαντικός στην διατήρηση της κατοχής αλλά καθοριστικές πάσες είτε στο επιθετικό τρίτο είτε εντός περιοχής δεν διαθέτει. Γι' αυτό ο Γιοβάνοβιτς ζήτησε την απόκτηση του Λούντκβιστ αλλά ο Σουηδός για δεύτερο σερί ματς ήταν κακός και «εμφανίστηκε» μόνο στην απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 54'.

Η εικόνα του ματς «φώναζε» για αλλαγές πολύ πιο νωρίς και εκεί καθυστέρησε ο Σέρβος τεχνικός. Οι επιλογές του, όμως, δηλαδή οι Παλάσιος, Χατζηγιοβάνης, Μακέντα, Ιωαννίδης, Βιγιαφάνιες ήταν σωστές και απόλυτα λογικές. Απλά θα έπρεπε να περάσουν πιο γρήγορα στο χορτάρι οι δύο Αργεντίνοι και στην συνέχεια ο Ιωαννίδης. Ορθά παρέμεινε στον πάγκο μέχρι τέλους ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος, καθώς με την μορφή που είχε πάρει το ματς και τον ΠΑΣ να παίζει σχεδόν στο 1/3 του γηπέδου «ταμπουρωμένος», ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη από δημιουργία, επιθετικά οι Γιαννιώτες απλά πετούσαν την μπάλα προς τον Περέα και η τοποθέτηση στον αγώνα ενός ακόμη «6αριού» δεν θα εξυπηρετούσε σε τίποτα, με βάση τα χαρακτηριστικά και όσα κάνει καλά ο νεαρός διεθνής μέσος.

*Το ζητούμενο από εδώ και στο εξής για τον Παναθηναϊκό είναι να αυξήσει τις στιγμές της γρήγορης ανάπτυξης στο επιθετικό τρίτο, να αυξήσει τις καλές συνεργασίες έξω από την περιοχή, να βάζει με μεγαλύτερο συχνότητα την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές και να μπορεί να βρίσκει λύσεις όταν ο αντίπαλος θα παίζει όπως ο ΠΑΣ. Μία ομάδα που αξίζει να αναφέρουμε δύο τρία λόγια για την εικόνα της το βράδυ του Σαββάτου.

Στις περισσότερες 1 εναντίον 1 μονομαχίες στο επιθετικό τρίτο, οι παίκτες του Μεταξά ήταν νικητές. Η οργάνωση του «Άγιαξ της Ηπείρου» πίσω από την μπάλα ήταν εξαιρετική και όλη η αμυντική πεντάδα (Λοντίγκιν, Σάλιακας, Πίρσμαν, Κάργας, Εραμούσπε) βρέθηκε σε εξαιρετικό βράδυ. Ειδικά οι δύο ακραίοι μπακ, ο Σάλιακας και ο Πίρσμαν, δηλαδή, έχουν δείξει από πέρσι πως είναι ποδοσφαιριστές που τους αξίζει να βρίσκονται στο έμψυχο δυναμικό ομάδων που βρίσκονται στο Big 5.