Πώς γκένεν όλο αυτό, Ραζβάν… (pics & vids)

• Με τον καλό, δοκιμασμένο τρόπο
• Η εξήγηση του… ανεξήγητου
• Το μαγικό ραβδί του Ραζβάν
• Τα κλεψίματα ψηλά στο γήπεδο έκαναν τη διαφορά
• Γιατί κέρδισε εύκολα την ΑΕΚ και ηττήθηκε από τον ΠΑΣ

Η ΑΕΚ ανέβηκε μ’ ένα «τουπέ» στη Θεσσαλονίκη για το ντέρμπι της Τούμπας, πριν την σέντρα οι υπεραισιόδοξοι φίλοι της μιλούσαν για «0-3 τελικό», άλλοι ζούσαν σε μια ψευδαίσθηση πως θα έκαναν «παρέλαση» μπροστά από το Λευκό Πύργο, τα έβλεπε όλα αυτά ο Ραζβάν Λουτσέσκου και σε μια άκρη του σπιτιού του στην παραλία της Θεσσαλονίκης, με θέα ολόκληρο τον Θερμαϊκό κόλπο, θα γελούσε ετοιμάζοντας τα πλάνα του για το ντέρμπι της Τούμπας.

Ποια η ΑΕΚ, που έχει, πλέον, μόλις μια νίκη στα τελευταία 15 ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ! Ποια η ΑΕΚ, που πέρσι είχε 0/6 νίκες απέναντι στον ΠΑΟΚ και την είχε κερδίσει τις τέσσερις τελευταίες φορές που τη βρήκε στο δρόμο του. Κάπως έτσι ήρθε και το 2-0, στο χαλαρό...

Με τον καλό, δοκιμασμένο τρόπο

Σε ζητήματα υψηλής τακτικής, ο Λουτσέσκου, απέδειξε, ότι παίζει χωρίς αντίπαλο. Δεν είχε αντίπαλο σ’ αυτά, ούτε στο προηγούμενο πέρασμα του από τον «ασπρόμαυρο» πάγκο. Πολύ περισσότερο, δεν τα έχει τώρα γι’ αυτό και του ήταν πολύ εύκολο να δείξει στον Μιλόγεβιτς πως κερδίζονται τέτοιοι αγώνες. Ο Ρουμάνος δεν έχει αντίπαλο, επειδή δεν έχει αναστολές. Δεν έχει φόβους. Το ‘δειξε στο ντέρμπι της Τούμπας, παρότι πριν από την σέντρα ήξερε ότι δεν έχει διαθέσιμους πέντε βασικούς παίκτες (Βιεϊρίνια, Καντουρί, Κρέσπο, Ίνγκασον, Ολιβέιρα) και πέντε λεπτά πριν από το πρώτο σφύριγμα είδε τον Βαρέλα να βγαίνει νοκ άουτ.

Πώς τα έκανε τέλεια, όλ’ αυτά, ο ΠΑΟΚ; Με τον καλό, δοκιμασμένο τρόπο. Ο Λουτσέσκου ήθελε ένα τρίγωνο «ειδικής αποστολής» στους χαφ, ένα τρίγωνο αποτελούμενο από τους Σβαμπ, Κούρτιτς, Αουγκούστο που αποδείχθηκε υποδειγματικό σε οργάνωση, σε τοποθετήσεις, σε ισορροπία, σε κλεψίματα, σε κινήσεις, σε τρανζίσιον, κανένα πρόβλημα, θυσίασε τον Μιτρίτσα. Ηθελε πιο πολύ δουλειά στο πλάι, έβαλε από τη μία μπάντα τον Αντρίγια κι από την άλλη τον αγαπημένο του Μπίσεσβαρ.

Δεν υπάρχει άλλος στον κόσμο να πηγαίνει τα ματς που θέλει, στο μηδέν-έως-ένα γκολ. Και εκεί που παίζει για να κρατήσει το 1-0, να ‘ναι πάλι αυτός, όχι ο αντίπαλος, που θα φτάνει στο γκολ. Μπορεί να το κάνει.

Στην Τούμπα, την Κυριακή, ήταν άλλο. Κατ’ αρχήν, ο ΠΑΟΚ όλα τα έκανε σωστά. Το είχε πει μεσοβδόμαδα μετά το διπλό στο Αγρίνιο, προτού καν τον ερωτήσουν. «Τα πολλά και διαδοχικά παιχνίδια μας κάνουν καλύτερους, μας κάνουν χαρούμενους. Είναι θετικό και για τους ποδοσφαιριστές, γιατί έχουν όλοι την ευκαιρία να αγωνίζονται. Είναι κομμάτι της δουλειάς μας». Εβαλε, λοιπόν, εναντίον της ΑΕΚ τους έντεκα καλύτερους. Και παρουσίασε, ομάδα σε εξαιρετική αγωνιστική κατάσταση. Και κατέβηκε, να παίξει τελικό. Κακώς, επαναλαμβάνω, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έδινε την ΑΕΚ…τόσο φαβορί. Και τον ΠΑΟΚ, τόσο (σχεδόν) ξεγραμμένο. Φάνηκε στο χορτάρι.

Η εξήγηση του… ανεξήγητου

Το καλοκαίρι από το Apeldoorn έγραφα πως ο συγκεκριμένος προπονητής στα μάτια μου είναι… μανούλα στο κομμάτι της ψυχολογίας. Ο κορυφαίος «man manager», αγαπημένη φράση του αγαπητού, Αλέξη Σπυρόπουλου, που ήταν μαζί μας στην Ολλανδία, όλοι όσοι ήμασταν εκεί, καθημερινά κάτι βλέπαμε. Εναν προπονητή που εκπέμπει σιγουριά, έναν προπονητή που ξέρει να διαχειρίζεται εξαιρετικά τους ανθρώπους-ποδοσφαιριστές.

«Βγαίνουμε στην επίθεση, κάνουμε άμυνα, πρεσάρουμε, πηγαίνουμε στην μπάλα με ένταση. Να τους δείξουμε ότι θα νικήσουμε τον αγώνα. Δεν υπάρχουν άλλοι νικητές εδώ, μόνο εμείς σήμερα», είπε ο Ρουμάνος στα αποδυτήρια λίγο πριν βγουν οι ποδοσφαιριστές του για να παίξουν το πρώτο μεγάλο ντέρμπι της χρονιάς. Αυτό ήταν. Στο χορτάρι της Τούμπας «βγήκαν 11 παιδιά που... πάνε για να πεθάνουν ανεξαρτήτως αν θα είναι σε καλή κατάσταση η ομάδα ή όχι», όπως υποστήριξε ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης, εμφανίστηκε «μια ομάδα με μαχητές», όπως παραδέχθηκε ο ηγέτης της, Αντρέ Βιεϊρίνια, εν μέρει ίσως να είναι η απάντηση στο πως καταφέρνει ο Ρουμάνος να παίρνει το μάξιμουμ από τους παίκτες του.

Το μαγικό ραβδί του Ραζβάν

Ώρες ώρες είναι λες και στα χέρια του έχει πάρει ένα μαγικό ραβδί μεταμορφώνοντας τους ποδοσφαιριστές από… ασχημόπαπα σε κύκνους και μπορεί στην πράξη και όχι στα λόγια να ξανά τοποθετήσει τον ΠΑΟΚ στην κουβέντα περί διεκδίκησης του τίτλου.

Πως στο καλό, καταφέρνει να αναγεννήσει τον Μπίσεσβαρ και να παίρνει τα ματς (μετά την Μποέμιαν, καθάρισε και την ΑΕΚ) μόνος του. Πολλές περισσότερες απαντήσεις, μπορείτε να βρείτε στο θέμα με τον ευλογημένο Ντιέγκο της Τούμπας.

Πως στο καλό, γίνεται να έχει κάνει χαρούμενο και τόσο αποτελεσματικό τον Εσίτι στα σκάρτα 20λεπτα του Νιγηριανού όταν πρέπει να «κλειδώσει» ένα αποτέλεσμα. Μπαίνει στο γήπεδο ο γίγαντας και είναι τιμιότατος. Κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, αυτά που του ζητάει από το καλοκαίρι ο προπονητής του.

Πως στο καλό, γίνεται να βρίσκει νέο ρόλο στον Αουγκούστο, τον οποίο από έναν παίκτη που ήθελε να φύγει από την ομάδα, τον έχει μετατρέψει ο αθεόφοβος σε 10αρι με κομβικό ρόλο στο τακτικό κομμάτι, να τρέχει και να δίνει ανάσες σε Σβαμπ και Κούρτιτς κι όλοι μαζί να βοηθούν τον Μπίσεσβαρ. Ο Αυστριακός όσο είχε ανάσες ήταν συγκλονιστικός, ενώ ο Σλοβένος έκανε το καλύτερο 90λεπτο από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Τούμπα, συνδυάζοντας την εμφάνιση με το πρώτο γκολ.

Πως στο καλό, γίνεται ο παίκτης που πανηγυρίζει περισσότερο για τη νίκη στο ντέρμπι να είναι ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς την ώρα που ο Σέρβος γκολκίπερ βλέπει τον Πασχαλάκη να θυμίζει τον… «Superman» της σεζόν 2018-19, όπερ σημαίνει ότι αυτός θα είναι ο βασικός όλη τη σεζόν.

Πως στο καλό, καταφέρνει το δίδυμο των στόπερ, Μιχάι-Μιχαηλίδη, που δεν είχαν ξαναπαίξει ποτέ δίπλα δίπλα σ’ ένα τόσο υψηλής έντασης παιχνίδι, να είναι κλάσης ανώτερο στη διάρκεια του αγώνα από το πολυδιαφημισμένο κεντρικό δίδυμο, Βράνιες-Τζαβέλλα, της ΑΕΚ.

Για τον μόνο που έπεσε έξω ο Ρουμάνος είναι ο Καγκάβα. Πίστευε και το έλεγε στην Ολλανδία πως ο Ιάπωνας σούπερ σταρ θα μπορέσει να αποδειχθεί σημαντικός για την ομάδα, ωστόσο μέχρι τώρα δεν τον έχει δικαιώσει. Ως τώρα, δηλαδή, γιατί με τον Λουτσέσκου ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί στο τέλος να τον… αναστήσει κι αυτόν!

Τα κλεψίματα ψηλά στο γήπεδο έκαναν τη διαφορά

Η εικόνα του ΠΑΟΚ στους αγώνες που είχαν προηγηθεί, με εξαίρεση την πολύ καλή εμφάνιση και απόδοση στο «do or die» παιχνίδι με τη Ριέκα στην Κροατία, δεν επέτρεπε σε πολλούς να περιμένουν μια τόσο κυριαρχική εμφάνιση στο ντέρμπι με την ΑΕΚ.

Γιατί το βράδυ της περασμένης Κυριακής η «έκδοση» που μας παρουσίασε ο Λουτσέσκου ήταν η καλύτερη φετινή, όλοι διαπίστωσαν το πόσο εύκολα ο ΠΑΟΚ υπερίσχυσε κατά κράτος σε πολλούς τομείς της ΑΕΚ.

Ο Ρουμάνος έστησε… πάρτι απέναντι στους «κιτρινόμαυρους» και μια σύγκριση με τα προηγούμενα φετινά παιχνίδια, μέσω της πλατφόρμας του wyscout, θα μας (από)δείξει τι έκαναν καλύτερα οι «ασπρόμαυροι» και έφτασαν σε μια τόσο άνετη επικράτηση.

Το σημείο κλειδί, αυτό στο οποίο ο «Δικέφαλος» βελτιώθηκε σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια του, ήταν οι ανακτήσεις κατοχής στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Με απλά λόγια, οι ποδοσφαιριστές του Λουτσέσκου πρέσαραν ψηλά, έκλεψαν μπάλες, παρουσίασαν κάτι διαφορετικό και πιο ωραίο στα μάτια των φιλάθλων. Οι «ασπρόμαυροι» έκλεψαν 12 φορές την μπάλα στα όρια της περιοχής της ΑΕΚ, ενώ στα δύο κολλητά εκτός έδρας παιχνίδια με Αστέρα Τρίπολης και Παναιτωλικό είχε 7 και 8 αντίστοιχα.

Οι καλύτερες επιδόσεις του στον συγκεκριμένο τομέα ήταν οι 13 ανακτήσεις κατοχής της μπάλας στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, οι 11 εναντίον της Λίνκολν στην Τούμπα και οι 10 στη ρεβάνς με τη Ριέκα.

Ο ΠΑΟΚ έπαιξε με την ΑΕΚ τόσο ψηλά, όσο έπαιξε με τον ΠΑΣ Γιάννινα, που τον είχε στο μισό γήπεδο στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού, με τους παίκτες του να βρίσκονται συχνά στα όρια της αντίπαλης περιοχής, στοιχείο που αποτυπώνεται και από τις απώλειες της κατοχής στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Με ΠΑΣ έχασε 53 φορές την μπάλα στο συγκεκριμένο κομμάτι του αγωνιστικού χώρου, 48 με ΑΕΚ, 31 με Παναιτωλικό και 28 με Αστέρα Τρίπολης.

Γιατί κέρδισε εύκολα την ΑΕΚ και ηττήθηκε από τον ΠΑΣ

Η διαφορά με τον αγώνα εναντίον του ΠΑΣ Γιάννινα, όπου γνώρισε την ήττα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, καταγράφεται στον αριθμό των μονομαχιών. Στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ είχαμε 194 μονομαχίες και στο ΠΑΟΚ-ΠΑΣ Γιάννινα ολοκληρώθηκε με 225 μονομαχίες. Αυτό σημαίνει ότι εναντίον της ΑΕΚ την Κυριακή ναι μεν ο ΠΑΟΚ είχε 12 ανακτήσεις της μπάλας στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, μια λιγότερη από την αναμέτρηση με τον ΠΑΣ, αλλά οι παίκτες του είχαν περισσότερους χώρους να κινηθούν και να προσπαθήσουν να τις αξιοποιήσουν.

Είναι τελείως διαφορετικό να ανακτάς την κατοχή κα να έχεις μπροστά σου ένα «τείχος» 7-8 ποδοσφαιριστών πίσω από την μπάλα, όπως κατ’ επανάληψη συνέβη στο ματς με τον ΠΑΣ κι άλλο να έχεις 4-5 αντιπάλους τις περισσότερες φορές, καθώς η ΑΕΚ έπαιξε πολύ πιο ανοικτά απ’ ότι η ομάδα των Ιωαννίνων.