Παναθηναϊκός: Μπρινιόλι και γενναιότητα τον κράτησαν όρθιο στο Καραϊσκάκη!

• Το θάρρος του προπονητή μεταφέρθηκε στο χορτάρι
• «Κλείστηκε», δεν είχε λύσεις αλλά έπαιξε με γενναιότητα και αυτοθυσία
• Σούπερ ντεμπούτο από τον Μπρινιόλι
• Ο Σάρλια δεν είναι για πέταμα, αλλά...

Ο Παναθηναϊκός πήγε να παίξει το «αιώνιο» ντέρμπι χωρίς τον βασικό του πορτιέρε(Διούδης), χωρίς τον βασικό και πιο αξιόπιστό του στόπερ (Βέλεθ), χωρίς τον βασικό του δεξιό μπακ (Κότσιρας), χωρίς τους αναντικατάστατους της προηγούμενης διετίας Σένκεφελντ και Κουρμπέλη και χωρίς τον Φώτη Ιωαννίδη που βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση.

Με μία εντελώς πειραματική αμυντική γραμμή, που υστερούσε σε συνοχή και χημεία εκ των πραγμάτων, με προετοιμασία εντός της εβδομάδας που λόγω της ίωσης άλλαζε τα πλάνα του προπονητή καθημερινά. Παρά τις σημαντικές του απουσίες, το «τριφύλλι» κατάφερε να μείνει όρθιο στο Καραϊσκάκη, κατάφερε να πάρει τον βαθμό και να αποδείξει πως βρίσκεται σε μία συνεχή διαδικασία προόδου με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο και θα είχε βγάλει με πολύ καλό βαθμό την πρώτη πεντάδα αγώνων του πρωταθλήματος αν είχε καταφέρει να νικήσει είτε στους Ζωσιμάδες είτε στο «Βικελίδης». Με τα αν, όμως, δεν έχουμε πραγματικότητα και ο Παναθηναϊκός στο ξεκίνημα της σεζόν μαζί με την ελπίδα που έχει δημιουργήσει η εντός έδρας εικόνα του, έχει ξεκάθαρα αδικήσει τον εαυτό του.

Το θάρρος του προπονητή μεταφέρθηκε στο χορτάρι

Παρά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί από τις «πράσινες» απουσίες και το πάρτι του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έδειξε πιστός στις ιδέες του, όσον αφορά τις αρχικές του επιλογές και την pre game διαχείριση του αγώνα. Σε πρόσωπα και τακτική. Ο Σέρβος τεχνικός θέλει να επαναφέρει στον Παναθηναϊκό την αγωνιστική ταυτότητα της πραγματικά μεγάλης ομάδας και έδωσε θάρρος στο σύνολό του με την αρχική προσέγγιση της αναμέτρησης.

4-4-2, ο Παλάσιος(που δεν του βγήκε) σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Καρλίτος, όχι τρίτος χαφ, όχι 4-3-3, πίεση ψηλά, άμεση πίεση για ανάκτηση της κατοχής, σε καμία περίπτωση όχι παιχνίδι στο μισό γήπεδο και αναμονή για τις επιθέσεις των γηπεδούχων. Ο Γιοβάνοβιτς είδε τον Παναθηναϊκό του στο πρώτο ημίχρονο να κοντράρει στα ίσια τους «ερυθρολεύκους», να δημιουργεί δύο πολύ καλές στιγμές για γκολ(Βιτάλ, Χατζηγιοβάνης), να κινδυνεύει σοβαρά μόλις σε δύο περιπτώσεις(Αγκιμπού, Μασούρας) και να είναι απόλυτα ανταγωνιστικός.

Σίγουρα θα μπορούσε να έχει καλύτερες επιλογές στο επιθετικό τρανζίσιον, σίγουρα θα μπορούσε να έχει περισσότερες επικίνδυνες επιθέσεις με βάση τους χώρους που έβρισκε. Οι «πράσινοι» του πρώτου σαρανταπενταλέπτου είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για την ποιότητα της δουλειάς του 60χρονου τεχνικού, ο οποίος θέλει χρόνο για να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τους τομείς στους οποίους υστερεί η ομάδα του. Η διακοπή για τα παιχνίδια των εθνικών ομάδων είναι «βάλσαμο» ενώ με το «Χ» στον Πειραιά κέρδισε και την απαραίτητη ηρεμία για να δουλέψει.

«Κλείστηκε», δεν είχε λύσεις αλλά έπαιξε με γενναιότητα και αυτοθυσία

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Ένα πάρα πολύ καλό μάθημα για τον Παναθηναϊκό. Οι «πράσινοι» δεν κατάφεραν να κρατήσουν την μπάλα, δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν τους χώρους που άφηνε ο Ολυμπιακός και οι γηπεδούχοι ήταν κυριαρχικοί και σαφέστατα ανώτεροι. Οι γραμμές των «πρασίνων» πήγαν αρκετά μέτρα πιο πίσω και όσο περνούσε η ώρα η πίεση μεγάλωνε και ήταν λογικό όταν η βιασύνη, οι κακές επιλογές με την μπάλα και η κακή οργάνωση στο χορτάρι ήταν στο κάδρο.

Οι παίκτες του Μαρτίνς εβγαλαν μεγαλύτερο «θέλω» για την νίκη, περισσότερη επιθετικότητα, ενέργεια, κερδισμένες μονομαχίες σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου αλλά οι «πράσινοι» είχαν γενναιότητα στο παιχνίδι τους. Bravery που λένε και στην Αγγλία. Όταν μία ομάδα είναι αναγκασμένη για μεγάλο διάστημα να αμυνθεί μαζικά, χωρίς αυτοθυσία, αυταπάρνηση και πνευματική ετοιμότητα δεν μπορεί να κρατήσει το μηδέν.

Οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς σε αυτό το κομμάτι δεν υστέρησαν ούτε στο ελάχιστο. Κρίσιμες επεμβάσεις εντός και εκτός περιοχής, σε αρκετά σουτ του Ολυμπιακού έβλεπες δύο και τρία σώματα να πέφτουν πάνω στην μπάλα, με τα επίπεδα συγκέντρωσης να φτάνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Για αυτό και οι «καθαρές», οι μεγάλες φάσεις του Ολυμπιακού μέχρι το φινάλε του αγώνα δεν ήταν παραπάνω από δύο.

Σούπερ ντεμπούτο από τον Μπρινιόλι

Κορυφαίος του Παναθηναϊκού; Φυσικά ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι. Ο 30χρονος Ιταλός κίπερ ήταν εξαιρετικός κάτω από τα δοκάρια. Σε όλους τους τομείς της «δουλειάς» του. Στις επιλογές με τα πόδια, στο να κατευθύνει την άμυνά του, στις γεμάτες σιγουριά εξόδους του, στις τοποθετήσεις του και φυσικά στις επεμβάσεις του.

Είπε «όχι» στις δύο σπουδαίες φάσεις του Ολυμπιακού. Στο σουτ του Ρεάμπτσουκ και σε εκείνο του Αγκιμπού Καμαρά. Το μεγαλύτερο «δώρο», πάντως, του Μπρινιόλι στους συμπαίκτες του, ήταν η ηρεμία, η σιγουριά που έβγαζε στην υπεράσπιση της εστίας. Λες και έπαιζε χρόνια στους «πράσινους», σε μία εμφάνιση που δεδομένα και δικαιότατα του δίνει την φανέλα βασικού στα επόμενα παιχνίδια.

Ο Σάρλια δεν είναι για πέταμα, αλλά...

Από το βράδυ της Κυριακής όταν έγινε γνωστός ο τραυματισμός του Φραν Βέλεθ, η συζήτηση λογικά πήγε στο δίδυμο Σάρλια-Πούγγουρας που θα ξεκινούσε στο Καραϊσκάκη. Πολλά ειπώθηκαν, πολλά συζητήθηκαν, άλλα δίκαια και άλλα άδικα. Απόψε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Παναθηναϊκού τα πήγε πολύ καλά και μάλιστα σε συνθήκες μεγάλης πίεσης. Ο Κροάτης στόπερ έκανε την καλύτερή του εμφάνιση με την πράσινη φανέλα, είχε σωστές τοποθετήσεις, «καθάρισε» πολλές φάσεις στον αέρα και ήταν καλύτερος του αναμενομένου.

Δεν είναι για πέταμα και ας ξεκίνησε με προβληματική εικόνα. Και κάπου εδώ έρχεται ένα μεγάλο «αλλά». Στο μεγαλύτερο διάστημα του ντέρμπι ήταν αξιόπιστος. Πρώτες σε αρκετές μπάλες, σωστός τακτικά, δεν έκανε λάθη με την μπάλα στα πόδια, έδωσε πολλές λύσεις. Και έρχεται η φάση του 78'. Όπου χάνει το κοντρόλ στην μικρή περιοχή, σε μία δική του φάση και δίνει την ευκαιρία εκτέλεσης στον Ελ Αραμπί! Ευτυχώς για την ομάδα του πρόλαβε να βάλει το πόδι του και να διορθώσει την γκάφα. Αν δεν τα «κόψει» αυτά, αν δεν σταματήσει να έχει σε κάθε παιχνίδι 1-2 «χοντρά» τσαφ, όταν επιστρέψει ο Σένκεφελντ και ο Κουρμπέλης, θα βλέπει πολύ δύσκολη την αρχική ενδεκάδα.