Ο Γιαννίκης του ΠΑΣ Γιάννινα

Στην πραγματικότητα της ΑΕΚ βρίσκεται πλέον ο Αργύρης Γιαννίκης, καθώς ο 41χρονος τεχνικός ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των «κιτρινόμαυρων». Τα επί μία διετία διαπιστευτήρια που κατέθεσε στον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν ο τρόπος να μας «συστηθεί» και αποτέλεσαν το «όχημά» του για την Ενωση. Με ποδοσφαιρική «καταγωγή» από τη Γερμανία όπου μεγάλωσε και έμαθε τα... μυστικά της μπάλας, μέχρι που το καλοκαίρι του 2019 έγινε κάτοικος «Ζωσιμάδων». Ας δούμε το προφίλ του, με γνώμονα τα όσα «δούλεψε» στη λίμνη.

• Ως σύστημα το 4-4-2 έχει γίνει «σήμα κατατεθέν» του και με αυτό έγινε ευρύτερα γνωστός στα μέρη μας. Υπάρχει όμως μία λεπτομέρεια. Ο ΠΑΣ έκανε πέρσι την καλή του πορεία και με 4-4-1-1, καθώς το καθιέρωσε μετά από ένα παιχνίδι στην Τούμπα όπου ο Καρτάλης μετατοπίστηκε στο «10». Παράλληλα σε 1-2 περιπτώσεις έπαιξε και 3-5-2, άρα δείχνει προπονητή που ξέρει να «ελίσσεται», ανάλογα με τις καταστάσεις/ δεδομένα που συναντά.
• Οσοι τον έχουν «ζήσει» τον χαρακτηρίζουν «δουλευτερά» και ιδιαίτερα «ζεστό» σε ζητήματα «πειθαρχίας», χωρίς όμως να μοιάζει με «μπαμπούλα».
• Στέκεται πολύ στην ανάλυση του αντιπάλου. Ναι μεν η λεγόμενη «βιντεοθεραπεία» στους παίκτες για τον αντίπαλο γινόταν τις περισσότερες φορές την παραμονή του εκάστοτε αγώνα αλλά από την αρχή της εβδομάδας, στην τακτική που έκανε για το παιχνίδι ο Γιαννίκης εστίαζε σε σημεία που είχε εντοπίσει και τα μετέφερε στους ποδοσφαιριστές του. Τους έκανε αμέσως να νιώθουν πως γνωρίζει πολύ καλά τι θα βρουν απέναντί τους και το ανέλυε διεξοδικά.
• Στο κομμάτι της ανάλυσης των λαθών δεν υπήρχαν ατέρμονα βίντεο, αλλά συνήθως τα μετέφερε μεσοβδόμαδα στους παίκτες του χωρίς η όλη διαδικασία να «κουράζει» και να γίνεται ιδιαίτερα χρονοβόρα.
• Παράλληλα πολλές φορές εξηγούσε στους παίκτες του το «γιατί» κάνουν μία άσκηση, ώστε να τους βοηθήσει να αντιληφθούν την αναγκαιότητά της.
• Αν έβλεπε κάποιον να μην είναι 100% συγκεντρωμένος η πιο προσφιλής του ατάκα προς εκείνον ήταν «Καλημέρα», θέλοντας να τον «πειράξει». Αυτό γιατί οι περισσότερες προπονήσεις του «Αγιαξ της Ηπείρου» ήταν πρωινές (όχι πολύ λόγω και παγωνιάς).
• Στα αποδυτήρια οι ομιλίες ήταν περισσότερες αν τα αποτελέσματα δεν ήταν τα επιθυμητά. Αποφεύγονταν πάντως ιδιαίτερες« «φωνές», τα «γκάζια» όπως λέμε.
• Στην προπόνηση εστίαζε σε 3 άξονες. Πρέσινγκ, άμεση ανάκτηση μπάλας όταν χαθεί η κατοχή και build up από την άμυνα. Κυρίως το τελευταίο. Γενικότερα ήθελε την μπάλα «κάτω».