Η φιλοσοφία, το πλάνο, η δουλειά και η νίκη!

• Τα αυτονόητα και... καλύτερα!
• Αλήθεια ότι ξέρει πού ήρθε!

Προφανώς και δεν περίμενα να γίνω... σοφότερος σχετικά με όσα αναμένουμε να δούμε να συμβαίνουν στην ΑΕΚ κατά τη διάρκεια της παρουσίασης – συνέντευξης Τύπου του νέου προπονητή της. Περισσότερο διαδικασία υποχρέωσης μου έκανε παρά ουσίας. Μη παρεξηγηθώ. Απόλυτα λογικό είναι... Ο Αργύρης Γιαννίκης μοιάζει και είναι ένας προπονητής που προφανέστατα αρέσκεται στο να αφήνει τη δουλειά του να μιλάει για εκείνον. Ή τουλάχιστον εμένα αυτήν την εντύπωση μου έδωσε. Για την ακρίβεια και σε εμένα...

Σωστά το κάνει, αν ισχύει κάτι τέτοιο, αφού στο τέλος ημέρας (και της όποιας κουβέντας), ο αγωνιστικός χώρος θα είναι ο καθρέπτης και τα αποτελέσματα εκείνα που θα κρίνουν αν ο Έλληνας προπονητής θα είναι τριετίας, ή έως το καλοκαίρι, ή τελικά ούτε έως τότε... Αυτό ίσχυε, ισχύει και θα ισχύει πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο (και όχι μόνο). Όσο καλή δουλειά και να γίνεται, ότι θετικό και αν παρουσιάζεται στο χορτάρι, δίχως το αποτέλεσμα σε σερί αγώνων, δεν θα υπάρχει και μέλλον στη συνεργασία!

Αντίθετα τα επιτυχημένα αποτελέσματα δίνουν ζωή στον εκάστοτε προπονητή και στο οποιοδήποτε αγωνιστικό πρότζεκτ. Ειδικά όταν είναι νωρίς και δεν γίνεται να κριθεί κανείς για την εικόνα που παρουσιάζουν οι ποδοσφαιριστές του. Τότε εστιάζεις για αρχή στα αποτελέσματα και μέσω αυτών αγοράζεται ο απαραίτητος χρόνος προκειμένου να αρχίζει το γκρουπ σου να βγάζει στον αγωνιστικό χώρο όλο και περισσότερο τις δικές σου ποδοσφαιρικές ιδέες. Αν δύναται να το πράξει! Στην προκειμένη περίπτωση ο Γιαννίκης μας εξήγησε ότι μπορεί να συμβεί χάρη στο ποιοτικό ρόστερ. Οπότε αναμένουμε να το δούμε...

Το δίχως άλλο στη συγκεκριμένη περίπτωση τεχνικού υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον από παντού για να διαπιστωθεί αν μπορεί να κάνει τη δουλειά ή όχι. Στο ενδεχόμενο όλα να κυλήσουν ομαλά και να ανταποκριθεί ο 41χρονος προπονητής θα συνιστά σημαντικό κέρδος για όλες τις πλευρές: ΑΕΚ, ελληνικό ποδόσφαιρο, Γιαννίκης και γενικά Έλληνας νεαρός ταλαντούχος τεχνικός! Όλοι κερδισμένοι θα βγουν αν τα καταφέρουν προπονητής και club. Σε διαφορετική περίπτωση όμως... Μισό λεπτό, όχου πια, δεν θα ασχοληθούμε καν με το αρνητικό ενδεχόμενο, το γνωρίζουμε, πάμε παρακάτω και ούτε αναφορά.

Τα αυτονόητα και... καλύτερα!

Απ' όλη τη συνέντευξη κράτησα τέσσερα πράγματα, πιο συγκεκριμένα, τέσσερις λέξεις και σ' αυτές θα μείνω: Φιλοσοφία, πλάνο, δουλειά και νίκη... Αυτές χρησιμοποίησε περισσότερες φορές ο Αργύρης Γιαννίκης. Την πρώτη διότι του έγιναν αρκετές ερωτήσεις για αυτή (σ.σ.: τη φιλοσοφία κοινώς), τη δεύτερη διότι πάντα έχει μεγάλο ενδιαφέρον το πλάνο όταν μιλάμε για πρόσληψη νέου τεχνικού. Τη τρίτη γιατί είναι απαραίτητη η δουλειά και τη τέταρτη διότι η νίκη είναι ΜΟΝΙΜΑ το ζητούμενο!

Οφείλω εδώ να υπογραμμίσω ότι, αν εξαιρέσω τη νίκη που έχει εμπεδώσει ότι συνιστά επιτακτική ανάγκη σε κάθε αναμέτρηση από τη στιγμή που ανέλαβε την ΑΕΚ (γεγονός εξαιρετικά σημαντικό), σε όλα τα υπόλοιπα κομμάτια δεν μας έκανε σοφότερους ο Έλληνας προπονητής. Ίσως να μη το επιθυμούσε... Ας σημειώσω και στο κομμάτι της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας για το οποίο μάθαμε πολλά (βέβαια αφορούσαν όσα είδαμε στον ΠΑΣ όπου καμία σχέση δεν έχει με την ΑΕΚ) από τη σύντομη -αλλά γεμάτη ουσία- τοποθέτησή του.

«Η γρήγορη ανάπτυξη του παιχνιδιού, η αξιοποίηση χώρου, η ένταση, το πρέσινγκ, όσα έχουμε δει στον ΠΑΣ Γιάννινα»! Αυτά ήταν τα λόγια του Γιαννίκη σε ερώτηση σχετικά με το πλάνο του (για το οποίο όσο κι αν ρωτήθηκε δεν είπε τίποτα απολύτως και εκείνος ξέρει το γιατί) και τη φιλοσοφία του. Στο δεύτερο κομμάτι μας κάλυψε απόλυτα. Θεωρητικά είναι και μοιάζει με το ιδανικό μοντέλο. Θαρρώ όμως ταυτόχρονα ότι δεν υπάρχει προπονητής που να αναζητεί την «αργή ανάπτυξη», «τη μη αξιοποίηση χώρου» και παράλληλα να μην αξιώνει «ένταση» στο παιχνίδι της ομάδας του!

Είναι τα αυτονόητα (και καλύτερα) λοιπόν και χαίρομαι που τα άκουσα. Διότι μπορεί να μη θέλω άλλο να γίνω σοφότερος. Είδα και άλλους που με το «μπλα – μπλα» τους μου (μας) έδωσαν την εντύπωση ότι ξέρουν τι λένε-θέλουν και πώς να το πετύχουν. Με τη... μικρή λεπτομέρεια να είναι ότι τα αποτελέσματα ήταν ακριβώς τα αντίθετα... Οπότε ίσως να είναι και καλύτερα που δεν ακούσαμε μεγαλοστομίες και ειδικότερα ότι δεν θα τη θυμόμαστε σε 45 λεπτά από την ανάγνωση αυτού του κειμένου (σ.σ.: τη συγκεκριμένη συνέντευξη Τύπου ντε)...

Αλήθεια ότι ξέρει πού ήρθε!

Από κει και πέρα σε κάθε του λέξη, σε κάθε του κίνηση, γενικά αυτό που συνηθίζουμε να... λέμε: με τη γλώσσα του σώματός του, μας έδειξε και μας έκανε σίγουρους για ένα πράγμα: γνωρίζει πολύ καλά που βρίσκεται, είναι δεδομένο και μεγάλη αλήθεια ότι ξέρει που ήρθε. «Ξέρω που ήρθα», είπε και απέδειξε ότι το εννοούσε λέγοντας «πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι και προσεκτικοί για να ξεκινήσουμε με νίκη» (δεν είπε ελκυστικοί, έξυπνος γαρ)!

Έπειτα ξανά: «πρέπει να κερδίσουμε αρχικά το ματς της Κυριακής!» και φυσικά το πολύ σωστό: «στόχος είναι ο παίκτης να έχει αυτοπεποίθηση για τη νίκη πάντα». Νίκη και ξανά νίκη... Πρέπει να «ποτίσει» το μυαλό όλων στην ΑΕΚ με αυτή τη λέξη γιατί είναι το απόλυτο ζητούμενο. Προφανώς ο Αργύρης Γιαννίκης και το έχει καταλάβει καλύτερα απ' τον καθένα μας και χωρίς να 'χει επί μήνες τώρα καθημερινή επαφή με το club έτσι ώστε να θεωρήσει κανείς ότι πρόλαβαν και του το έκαναν σαφές από την Ένωση...

Η... γλώσσα του σώματος στη διάρκεια της συνέντευξης του Γιαννίκη μου φανέρωσε (μπορεί να το μετέφρασα βέβαια και λανθασμένα) έναν άνθρωπο – προπονητή: έτοιμο για τη μεγάλη πρόκληση της καριέρας του. Ούτε... ψαρωμένος, ούτε σα να βρίσκεται έξω απ' τα νερά του, καθόλου άγχος, νορμάλ, άνετος και με μεγάλη πίστη στον εαυτό του και στο έργο του. Ήταν πασιφανές πως στο κεφάλι του δεν ήταν μόνο έτοιμος για την ευκαιρία που πήρε, αλλά και σίγουρος!

Θα κλείσω με ένα τεράστιο και μέσα απ' την καρδιά μου: μακάρι... Να είναι έτοιμος, να είναι σίγουρος και να φέρει το αποτέλεσμα που θέλει και έχουμε ανάγκη ΟΛΟΙ επαναλαμβάνω! Η στήριξη από εμάς θα είναι ΔΕΔΟΜΕΝΗ. Κι όταν λέω «εμάς» εννοώ τους Ενωσίτες και δεν βάζω στο ίδιο... τσουκάλι όλους του χώρου μου, δεν το πιστεύω ότι επιθυμούν όλοι να πετύχει, ούτε φυσικά οι δήθεν αντικειμενικοί που λένε τα καλά λόγια έως τη στραβή που εύχονται και περιμένουν για να πουν: «εεε που πας με τον Γιαννίκη...»!

Υγ: Περίμενα να διαβάσω – ακούσω μια ερώτηση σχετικά με το ζήτημα διαχείρισης προσωπικοτήτων και αποδυτηρίων... Όπως και της πίεσης για το αποτέλεσμα. Το τελευταίο θα το διαπιστώσουμε στην πορεία και έδειξε ο Γιαννίκης να ξέρει - όπως σημείωσα και νωρίτερα - πού έχει έρθει (και με το παραπάνω). Όμως αυτό με το θέμα των παικτών και της διαχείρισής τους είναι κάτι που δεν το άκουσα. Δεν κατηγορώ όσους πήγαν και δεν έκαναν την ερώτηση, διότι αν ήθελα να έβρισκα τρόπο να ήμουν εκεί, υποχρέωσή μου είναι (όμως ο γιος μου είναι χαρά μου και δεν μπαίνει τίποτα πάνω απ' αυτόν)! Θα είχε ενδιαφέρον η απάντησή του για περισσότερους από έναν λόγους...