Για τον Ολυμπιακό έχει κτυπήσει ήδη καμπανάκι στο πρωτάθλημα

Μετά από τόσα χρόνια παρατήρησης, θεωρώ την 5^η αγωνιστική κάθε πρωταθλήματος ως την πρώτη σοβαρή ένδειξη για τη μάχη του τίτλου. Ως εκ τούτου, άποψη μου είναι ότι φέτος, με την ολοκλήρωση και των πέντε πρώτων αγωνιστικών του πρωταθλήματος, για τον Ολυμπιακό υπάρχει δυνατό καμπανάκι!

Θεωρητικά ο ένας πόντος διαφορά από τον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ μπορεί να μην λέει και πολλά πράγματα, αλλά στα δικά μου μάτια πραγματικά ηχεί δυνατά η καμπάνα για τον Ολυμπιακό, που είναι υποχρεωμένος να «ακούσει», αν δεν θέλει να την πατήσει. Γιατί πρέπει να λάβει υπόψιν του το κτύπημα από το καμπανάκι, βάσει και της ίδιας της ιστορίας του.

Ας δούμε πού ήταν ο Ολυμπιακός στη βαθμολογία μετά την 5^η αγωνιστική, αυτές τις λίγες φορές που έχει χάσει το πρωτάθλημα εδώ και μία ολόκληρη 25ετία και θα κατανοήσουμε καλύτερα…

Την 5^η αγωνιστική λοιπόν…

Το 2004 (πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός) ο Ολυμπιακός ήταν ένα πόντο πίσω από τον πρώτο Παναθηναϊκό (13-12)

Το 2010 (πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός) ο Ολυμπιακός ήταν δύο πόντους πίσω από τον πρώτο Παναθηναϊκό (15-13)

Το 2018 (πρωταθλήτρια η ΑΕΚ) ο Ολυμπιακός ήταν πέντε πόντους πίσω από την πρώτη ΑΕΚ (13-8)

Το 2019 (πρωταθλητής ο ΠΑΟΚ) ο Ολυμπιακός ήταν τρεις πόντους πίσω από τον πρώτο ΠΑΟΚ (15-12)

Έχουμε, άρα, ένα αδιαμφισβήτητο δεδομένο: ο Ολυμπιακός και στα τέσσερα πρωταθλήματα που έχει χάσει, την 5^η αγωνιστική ήταν πίσω από την ομάδα που τελικά πήρε τον τίτλο. Και φέτος είναι στην 5^η αγωνιστική πίσω από τον ΠΑΟΚ.

Βεβαίως, υπήρξαν κι άλλα πρωταθλήματα στα οποία ο Ολυμπιακός σε αυτή την πρώτη στροφή του πρωταθλήματος δεν ήταν πρώτος, αλλά τα πήρε.

Το 2003 ήταν δύο πόντους πίσω από την ΑΕΚ, αλλά το πήρε στην κυριολεξία την τελευταία αγωνιστική…

Το 2005 ήταν τρεις πόντους πίσω από την ΑΕΚ, αλλά το πήρε επίσης στην κυριολεξία την τελευταία αγωνιστική…

Το 2008 ήταν τέσσερις πόντους πίσω από την ΑΕΚ, αλλά το πήρε ξανά την τελευταία αγωνιστική!...

Το 2015 ήταν τρεις πόντους πίσω από τον ΠΑΟΚ, αλλά το πήρε στο τέλος μάλλον εύκολα…

Πέρυσι ήταν τρεις πόντους πίσω από τον Άρη, αλλά με ένα ματς λιγότερο (το οποίο και κέρδισε) και το πήρε πολύ εύκολα…

Η ανάγνωση που κάνω εγώ μετά τη φετινή 5^η αγωνιστική είναι ότι ο Ολυμπιακός φέτος ΕΑΝ πάρει το πρωτάθλημα, θα πρέπει να φτύσει αίμα για να το πάρει. Διότι για εμένα, τα δεδομένα έχουν μεγάλη αξία. Κι εδώ έχουμε οκτώ σεζόν στις οποίες ο Ολυμπιακός μετά την 5^η αγωνιστική δεν ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας (βγάζω την περσινή, γιατί ουσιαστικά ήταν πρώτος, μαζί με τον Άρη). Και σε αυτές τις οκτώ σεζόν, ο Ολυμπιακός έχασε τέσσερα πρωταθλήματα, τα μισά, και κέρδισε άλλα τέσσερα, τα τρία ακριβώς την τελευταία αγωνιστική και μόνο το ένα με ευκολία.

Μακάρι να διαψευστώ κι ο Ολυμπιακός να κάνει περίπατο η, έστω να το πάρει εύκολα και φέτος, αλλά αυτή είναι η δική μου μετάφραση σε τούτη την πρώτη στροφή του πρωταθλήματος. Έστω κι αν αναγνωρίζω ότι εδώ και μία τριετία έχουμε πρωτάθλημα 36 αγωνιστικών, που έχει και δέκα αγωνιστικές πλέι οφς. Στο ελληνικό πρωτάθλημα, όμως, όποιος παίρνει κεφάλι στη βαθμολογία τις περισσότερες φορές το κρατάει. Να θυμίσω ότι στην προηγούμενη διετία, με το πρωτάθλημα στη νυν μορφή του, των πλέι οφς, ο εν τέλει πρωταθλητής Ολυμπιακός είχε μπει στα πλέι οφς πρόπερσι εννιά πόντους μπροστά από τον δεύτερο ΠΑΟΚ (χωρίς να υπολογίζω το -7, που μετά έσβησε) και πέρσι 16 πόντους από τον δεύτερο Άρη…

Κάτω από αυτό το πρίσμα, για τον Ολυμπιακό θα είναι βαρύνουσας σημασίας το αυριανό παιχνίδι του στα Γιάννινα. Αν δεν το κερδίσει, παραμονές του ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη, θα είναι πραγματικά μία πολύ κακή εξέλιξη, έστω κι αν ακόμη όντως είναι πολύ νωρίς.

Άσχετο: Εάν υπήρχε πιο σοβαρό τεχνικό επιτελείο στην Εθνική ομάδα, θα ήξερε και θα έλεγε τις προάλλες στον Βλαχοδήμο ότι ο Σουηδός Φόρσμπεργκ από την αρχή της σεζόν όλα τα πέναλτι τα εκτελεί με τον ίδιο τρόπο-χαμηλά, στη δεξιά γωνία του γκολκίπερ. Κι έτσι δεν θα έπεφτε ο τερματοφύλακας της Εθνικής στην αριστερή του γωνία σαν…χαϊβάνι. Αυτές οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά πλέον στο ποδόσφαιρο.

Και κάτι άλλο, επειδή ακούγονται πολλά εσχάτως και στην Ελλάδα για πιο νέους τεχνικούς κλπ, κλπ, θέτοντας και το παράδειγμα του Νάιγκελσμαν, τον οποίο πήρε στον πάγκο της ολόκληρη Μπάγερν Μονάχου. Πράγματι, ο Γερμανός τεχνικός στα 34 χρόνια του είναι πολύ μικρός σε ηλικία. Με τη διαφορά ότι εδώ και πέντε συνεχόμενα χρόνια δούλεψε στην Μπουντεσλίγκα με φοβερή επιτυχία (τόσο στη Χόφενχαιμ, όσο και, κυρίως εκεί, στη Λειψία) και κάθε χρόνο ήταν και στο Τσάμπιονς Λιγκ, επίσης με πολύ καλά αποτελέσματα…