Ο πρώτος έλεγχος προόδου των 14 ομάδων της Superleague 1

• Το Big-5 και ο Βόλος
• Η μεσαία κλίμακα
• Τα χαμηλότερα στρώματα

Mετά και τη σημερινή νίκη του Αρη επί της Λαμίας μπορούμε να μιλήσουμε για ένα πρώτο δείγμα γραφής όλων των ομάδων της Superleague Interwetten, το οποίο θα μπορούσα να χαρακτηρίσω «ικανό» να μας δώσει τα πρώτα συμπεράσματα.

Aπό τον πρώτο της βαθμολογίας Ολυμπιακό, μέχρι τους ουραγούς Απόλλωνα Σμύρνης και Ατρόμητο, όλοι έχουν ένα κοινό σημείο. Καμία από τις 14 ομάδες δεν έχει τον βαθμό ετοιμότητας που θα ήθελε μετά και την ολοκλήρωση της έκτης αγωνιστικής. Με εξαίρεση ίσως το Βόλο, ο οποίος έχει ξεκάθαρη ταυτότητα στο παιχνίδι του και ξέρεις τι να περιμένεις (με τα πολλά καλά του, αλλά και τα αρκετά κακά του) και τον ΠΑΣ Γιάννινα, όλες οι υπόλοιπες ομάδες είναι σε φάση που ψάχνονται.

Ας δούμε όμως την κάθε ομάδα ξεχωριστά και όσα μας έχει δείξει ως τώρα.

Το Big-5 και ο Βόλος

Ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός έχει μία συνέπεια, έχει χαρακτήρα, είναι ομάδα που δεν χάνει, αλλά καλά δεν λες ότι είναι και ταυτότητα παιχνιδιού δεν λες ότι έχει. Ούτε σύστημα δεν έχει καν, με τον προπονητή του να πειραματίζεται σχεδόν σε κάθε ματς και να δοκιμάζει κάτι διαφορετικό. Η άμυνα φαίνεται ότι τον οδηγεί και φέτος, αφού σε έξι ματς, έχει δεχτεί μόλις τρία γκολ, ένα με πέναλτι στα Γιάννενα, ένα από τον Απόλλωνα με το σκορ στο 3-0 υπέρ του Ολυμπιακού και ένα στη Λαμία. Αντιθέτως, στο γκολ είναι δύσκολος ο Ολυμπιακός και για αυτό δυσκολεύεται και στα ματς του. Και τα δύο στα οποία δεν νίκησε, είναι τα δύο στα οποία δεν σκόραρε με Ατρόμητο και Παναθηναϊκό. Από τις μεταγραφές του ακόμη δεν παίρνει πράγματα και δη τις ακριβές (Ονιεκούρου, Κούντε, Λόπες), ενώ ο Γκάρι Ροντρίγκες μόλις μπήκε στα ματς και με εξαίρεση τον νεαρό Αγκιμπού Καμαρά, εξακολουθεί να στηρίζεται στους «παλιούς», Μαντί Καμαρά, Μ’ Βιλά, Μπουχαλάκη, Μασούρα και Ελ Αραμπί.

Η ΑΕΚ άλλαξε προπονητή, οπότε ας μην συζητάμε για ταυτότητα, γιατί δεν θα μπορούσε να έχει. Δεν είχε όμως και πριν με τον Μιλόγεβιτς. Ο Γιαννίκης, ξέρουμε τι πρεσβεύει και τι ποδόσφαιρο θέλει να βλέπει από την ομάδα του, αλλά η ουσία παραμένει, ότι θέλει χρόνο για να μας το δείξει και πρέπει να περιμένουμε. Με αυτόν στον πάγκο είναι πιθανόν να αλλάξουν αρκετά, ακόμη και σε πρόσωπα, με χαρακτηριστικές ήδη τις περιπτώσεις παικτών όπως ο Μήτογλου και ο Ρότα, οι οποίοι δεν ήταν καν στο κάδρο μέχρι τώρα.

Ο ΠΑΟΚ επίσης ψάχνεται. Ο Λουτσέσκου παίζει για το αποτέλεσμα και όποτε το κάνει, το παίρνει, έστω κι’ αν δυσκολεύεται, αλλά επί της ουσίας καλό ματς φέτος έχει μόνο κόντρα στην ΑΕΚ και ως ένα βαθμό και στην Κρήτη με τον ΟΦΗ. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην είναι καθόλου καλός, να βάλει ένα γκολ με πέναλτι στην Τρίπολη και να παίξει άμυνα για να το κρατήσει μέχρι το τέλος και μπορεί να είναι σχετικά καλός και να δεχτεί στην Τούμπα 4 γκολ από τον Βόλο. Αυτό σίγουρα δεν είναι ταυτότητα ομάδας. Ο Λουτσέσκου δουλεύει πολύ την ψυχολογία, την αυτοπεποίθηση των παικτών του, κάνει εξαιρετική δουλειά δηλαδή στην πνευματική προετοιμασία της ομάδας και αυτό φαίνεται στα ματς που ο ΠΑΟΚ τα «κυκλώνει» ως δύσκολα και επικίνδυνα. Στο Αγρίνιο, στην Τρίπολη, στο Ηράκλειο και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, ανεξάρτητα από το αν έπαιξε καλά ή όχι, ήταν συγκεντρωμένος και παθιασμένος για το αποτέλεσμα, με τον ΠΑΣ και τον Βόλο στην Τούμπα, τα οποία ενδεχομένως να θεώρησαν περίπου ως αυτονόητο ότι θα τα πάρουν, τα έκαναν μούσκεμα. Πέρα όμως από την αποτελεσματικότητα ο ΠΑΟΚ χρειάζεται ακόμη δουλειά για την βελτίωσή του στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, διότι σταθερότητα στο παιχνίδι του, δεν βγάζει.

Για το Βόλο όπως έχω ξαναγράψει, μπορείς να υποκλιθείς και μόνο. Το να παίζει μία ομάδα των δικών του κυβικών και της δικής του στόχευσης, αυτό το είδος του ποδοσφαίρου είναι εντυπωσιακό και βελτιώνει την ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος και του θεάματος. Αυτό και μόνο είναι μεγάλο credit για μία επαρχιακή ομάδα. Προφανώς και του λείπει η ισορροπία ανάμεσα στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού και το αμυντικό. Γι’ αυτό άλλωστε συμβαίνει και το οξύμωρο, να έχει την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος και τη χειρότερη άμυνα. Με τις μεγάλες ομάδες, όσο παίζει τόσο ανοιχτά, θα κινδυνεύει μονίμως με βαριές ήττες σαν αυτή της Λεωφόρου, ή σαν αυτή που θα μπορούσε να έχει γνωρίσει στην Τούμπα. Από την άλλη παίζοντας ποδόσφαιρο, μόνο να κερδίσεις έχεις και βέβαια, μόνο να φέρεις κόσμο στο γήπεδο για να απολαύσει ποδόσφαιρο, μπορείς να προσμένεις. Και θα συμβεί αυτό στο Πανθεσαλικό, να μου το θυμηθείτε…

Ο Παναθηναϊκός από το μικρό δείγμα γραφής που έχουμε, έχει ταυτότητα εντός έδρας και εκτός έδρας. Στη Λεωφόρο είναι παραγωγικός, χορταστικός, παίζει αλέγρο και θελκτικό ποδόσφαιρο με αποτέλεσμα να έχει σκοράρει 13 φορές σε τρία ματς και εκτός έδρας δυσκολεύεται να φτιάξει φάση, με αποτέλεσμα να έχει 0 γκολ σε 3 ματς. Βεβαίως καταλαβαίνεις πλέον τι ποδόσφαιρο θέλει να παίξει ο Γιοβάνοβιτς, τι ταυτότητα θέλει να δώσει στην ομάδα του, απλώς ακόμη δεν έχει βρει την ισορροπία του και χρειάζεται χρόνο, γιατί έχει πολλούς νέους παίκτες και νέα ομάδα. Ο Παναθηναϊκός γεννά πρωταγωνιστές και ο Καρλίτος διεκδικεί ως φαβορί, μπροστά και από τον Μπίσεσβαρ, τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη του πρωταθλήματος, ενώ ο Αλεξανδρόπουλος είναι από τα φαβορί για νέος παίκτης της χρονιάς. Η εξέλιξη αυτού του παιδιού, παιχνίδι με παιχνίδι είναι εντυπωσιακή, όπως και η βελτίωση του. Κάθε Κυριακή μας δείχνει και άλλες πτυχές από το τρομερό ταλέντο που διαθέτει κι’ αν συνεχίσει έτσι θα γίνει βασικός και στην Εθνική ομάδα. Για τον Παναθηναϊκό γενικά το επόμενο ματς στην Τρίπολη είναι ενδεικτικό για να καταλάβουμε, το μέγεθος της βελτίωσής του και κυρίως το αν αυτή θα αρχίσει να φαίνεται και μακριά από τη Λεωφόρο.

Και στον Αρη δυσκολεύεσαι να αναγνωρίσεις την ταυτότητα και τον τρόπο παιχνιδιού. Το πρόβλημα στο γκολ εξακολουθεί να τον ταλαιπωρεί και ταυτόχρονα μοιάζει να έχει χάσει και την ένταση που είχε στο παιχνίδι του πέρυσι. Και εδώ ακόμη στη φάση δοκιμών είναι ο προπονητής του. Τα πολλά νέα πρόσωπα, με την πληθώρα των επιλογών φαίνεται ότι προβληματίζει, παρά διευκολύνει τον Μάντζιο στο πρώτο κομμάτι του πρωταθλήματος.

Η μεσαία κλίμακα

Στον ΠΑΣ, την ταυτότητα της ομάδας την καταλαβαίνεις και σε αυτό βοηθάει ότι ο νέος προπονητής του, είναι της ίδιας φιλοσοφίας με τον προηγούμενο. Ο Ηρακλής Μεταξάς δεν αλλάζει πολλά σε σχέση με τον Γιαννίκη, ούτε καν το σύστημα (4-4-2) με αποτέλεσμα, ο ΠΑΣ να έχει μία συνέπεια στον τρόπο παιχνιδιού του. Και αυτός αναζητεί μία καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στην ανασταλτική λειτουργεία που είναι εξαιρετική και την επιθετική που είναι κάπως προβληματική, αλλά και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο ΠΑΣ στην άμυνα του παίζει με τους ίδιους παίκτες που έπαιζε και πέρυσι, ενώ οι μεσοεπιθετικοί και οι επιθετικοί του, είναι όλοι μεταγραφές του καλοκαιριού και φυσικά του λείπει αφάνταστα ο Κόντε.

Ο ΟΦΗ, είναι η ομάδα που περιμένω μεγάλη βελτίωση. Όχι στην αποτελεσματικότητα του, γιατί με βάση το δύσκολο πρόγραμμα που είχε, δεν είναι και τόσο κακή, αλλά στην απόδοσή του, περιμένω βελτίωση. Οι τραυματίες που επιστρέφουν και βρίσκουν ρυθμό, του δίνουν άλλη διάσταση στο παιχνίδι του και μία ομάδα η οποία διαθέτει τέτοια ποιότητα στα χαφ της, είναι δύσκολο να μην πάει καλά. Ο Νιόπλιας κάνει καλή δουλειά και ο ΟΦΗ μοιάζει με ομάδα που έχει αρχές στο παιχνίδι της. Εχει βέβαια και κάποιες χτυπητές αδυναμίες, οι οποίες ίσως να έχουν να κάνουν και με την ατομική ποιότητα κάποιων αμυντικών του.

Ο Παναιτωλικός έκανε πολλά βήματα πίσω στο τελευταίο ματς. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο αποτέλεσμα και την εντός έδρας ήττα από τον ΟΦΗ, αλλά στην απόδοση. Στα πρώτα ματς ο Παναιτωλικός έπαιζε καλά, αλλά δεν έπαιρνε τους βαθμούς που θα μπορούσε, βάση της απόδοσής του, ενώ στο τελευταίο χρονικά παιχνίδι ήταν και κακός. Δεν είμαι βέβαιος ακόμη που πρέπει να τον κατατάξω. Στις ομάδες που θα παλέψουν για την παραμονή μέχρι τέλους, ή σε αυτές που θα σωθούν άνετα και χωρίς χτυποκάρδι.

Ο Αστέρας είναι πολύ χαμηλά στη βαθμολογία και βάση της εικόνας του στα παιχνίδια αδικείται. Σε αντίθεση με τον ΟΦΗ, εδώ δεν περιμένω μεγάλη βελτίωση στην απόδοση, γιατί δεν είναι κακή, αλλά περιμένω μεγάλη βελτίωση στην αποτελεσματικότητα του. Δεν θα κινδυνεύσει ασφαλώς ο Αστέρας και το ερώτημα είναι αν θα προλάβει το τρένο της εξάδας. Ταυτότητα στο παιχνίδι του Αστέρα υπάρχει, ξέρεις τι να περιμένεις, αυτό που δεν υπάρχει, είναι το γκολ. Η νίκη στη Ριζούπολη, που ήταν η πρώτη στο φετινό πρωτάθλημα και το γκολ του Μπαράλες που επίσης ήταν το πρώτο του, είναι πιθανό να ξεκλειδώσει τους Αρκάδες.

Τα χαμηλότερα στρώματα

Ο Ιωνικός έχει δύο σοβαρά μειονεκτήματα. Το πρώτο είναι ότι δεν έχει βάθος στον πάγκο του. Μιλάμε για 12 -13 παίκτες. Είδαμε για παράδειγμα πόσο του κόστισε η απουσία του Τσιγκρίνσκι. Ακόμη και τον Μύγα, δυσκολεύεται να τον αντικαταστήσει. Είναι μία ομάδα που έχει έμπειρους και καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά λίγους. Αν θα τα καταφέρει να μείνει στην κατηγορία, θα είναι σπουδαίο κατόρθωμα.

Η Λαμία είναι μία ομάδα που παρά το γεγονός ότι είναι χαμηλά στη βαθμολογία με έχει πείσει ότι δεν θα κινδυνεύσει. Θα πρέπει βεβαίως για να το καταφέρει να γίνει πιο αποτελεσματική σε κάποια ματς, αλλά το ποδόσφαιρο που παίζει είναι τέτοιο, που αν ήμουν φίλος της δεν θα ανησυχούσα.

Αντίθετα θα ανησυχούσα για τον Απόλλωνα Σμύρνης. Δεν είναι ότι έχει κακό ρόστερ ή ότι δεν έκανε καλές μεταγραφές. Είναι ότι ήδη βρίσκεται σε πίεση και ότι έχει αλλάξει τελείως φιλοσοφία με την αλλαγή προπονητή. Από τον Πετράκη στον Φέστα η αλλαγή μοιάζει κοσμογονική στον τρόπο παιχνιδιού της. Θα χρειαστεί χρόνο κι’ αν δεν την βοηθήσουν τα αποτελέσματα τώρα που ψάχνεται ακόμη και μείνει πίσω θα δυσκολευτεί στη συνέχεια, γιατί δεν έχει και το εύκολο γκολ. Πολύ κρίσιμο για αυτούς το ερχόμενο εντός έδρας ματς με τον ΠΑΣ.

Και τελευταίος ο Ατρόμητος, διότι τελευταίος είναι και στη βαθμολογία. Δεν παίζω στοίχημα, αλλά θα έβαζα ότι αυτό δεν θα συνέβαινε μετά το πέρας της έκτης αγωνιστικής, πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω τι πήγε τόσο στραβά, αλλά η εικόνα του στο ματς με την ΑΕΚ κι’ ας έχασε 3-0, ήταν η πρώτη εικόνα κανονικής ομάδας που έδειξε φέτος. Δεν νομίζω ότι θα κινδυνεύσει, πιστεύω ότι θα σωθεί και χωρίς καρδιοχτύπια, αλλά δεν πιστεύω ότι προλαβαίνει και την εξάδα. Και για αυτούς πρώτα και πάω από όλα είναι θέμα ψυχολογίας. Ισως όταν κάνουν την πρώτη νίκη να βγουν στην επιφάνεια οι πολλές και καλές μεταγραφές που έχουν κάνει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι η απογοήτευση του πρωταθλήματος ως τώρα, αλλά νομίζω ότι θα συνέλθουν…