Θερίζει ό,τι έσπειρε το καλοκαίρι γιατί ο μάστορας δεν είναι θαυματοποιός

• Ο Καρλίτος δεν θα κάνει σε κάθε ματς τον Ρονάλντο, αλλά ο Ιβάν θα τη βρει την άκρη...
• Είναι κρίμα να χαραμίζεται και ο Ρουμπέν Πέρεθ...
• Ας το σκεφτεί για στόπερ, ακόμα και με έτοιμο τον Σένκεφελντ

Να μην χάνουμε το μέτρο, βλέποντας ότι ο Παναθηναϊκός έχει πάρει μόλις έναν βαθμό (στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό!) εκτός έδρας. Η΄ μετρώντας τα 11 σερί ματς χωρίς νίκη μακριά από τη Λεωφόρο. Να βλέπουμε πως ο Παναθηναϊκός έχει βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό και αμυντικά συγκριτικά με την εκκίνηση του πρωταθλήματος. Δεν είναι πια η ομάδα που «δίνει» στον Απόλλωνα τέσσερις καθαρές φάσεις για γκολ, ακόμα κι όταν ο αντίπαλος αγωνιζόταν με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Φατιόν. Δεν είναι η ομάδα που την έκανε άνω - κάτω ένας και μοναδικός παίκτης (Περέα) στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα, ούτε εκείνη που έχασε τ’ αυγά και τα πασχάλια για 15-20 λεπτά όταν ο Ακης Μάντζιος το «γύρισε» σε 4-3-3 με τον Εντιαγέ «οκταρο-δεκάρι» και πίεσε ψηλά το Τριφύλλι.

Ο Αστέρας δεν του δημιούργησε χθες περισσότερες από δύο φάσεις! Το γεγονός ότι κατάφερε να επικρατήσει με δυο φάσεις (το δεύτερο γκολ του Σόνι κι’ άλλη μία στο πρώτο ημίχρονο στο οποίο αποκρούεται με τάκλιν του Μπαράλες) μας οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: αυτός ο Παναθηναϊκός είναι ακόμα μια ομάδα που εκπαιδεύεται σε όλους τους τομείς, αλλά ακόμα σ’ αυτό το πεδίο παραμένει προβληματικός διότι ο κόουτς δεν μπορεί να μετατρέψει τον Πούγγουρα σε Φαν Ντάικ, τον Σάρλια σε Βαράν και τον Βέλεθ σε Σέρχιο Ράμος. Αυτή η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει, άντε και λίγο περισσότερο απ΄ αυτό. Θα κάνουν ένα τέλειο ματς, ένα μέτριο ματς και ένα προβληματικό. Δεν μπορείς να (τους) έχεις εμπιστοσύνη διότι απλούστατα δεν μπορούν να μεταμορφωθούν σε «τανκς» και… «χάμερ».

Ο Καρλίτος δεν θα κάνει σε κάθε ματς τον Ρονάλντο, αλλά ο Ιβάν θα τη βρει την άκρη...

Αντιθέτως, στο έτερο πρόβλημα, αυτό στο οποίο εστίασε κυρίως στις δηλώσεις του ο Γιοβάνοβιτς, υπάρχουν ακόμα τεράστια περιθώρια βελτίωσης. Στο πώς ο Παναθηναϊκός θα βρει τους μηχανισμούς, τις φάσεις, τις συνεργασίες, τις επιλογές, τις ατομικές αποφάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα, ώστε να δημιουργεί και να τελειώνει φάσεις απέναντι σε κλειστές άμυνες. Ο Καρλίτος δεν θα κάνει σε κάθε ματς τον Ρονάλντο (τον παλιό, όχι τον CR7) για να περνά τη μπάλα από τη μύτη της βελόνας, να ζαλίζει με προσποιήσεις τους αντιπάλους ή να έχει στην τελική προσπάθεια ποσοστά Τζον Κόρφα στις βολές.

Όλα αυτά που έχει κάνει στα εντός έδρας ματς του Παναθηναϊκού ο Ισπανός είναι εξωπραγματικά βάσει στατιστικής και κάποια στιγμή οι επιδόσεις του θα έρθουν στα… μέτρα τους. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, ο οποίος βρήκε συνολικά τρεις ευκαιρίες με τον Αρη, μία με τον Ολυμπιακό και ένα γκολ με τον Αστέρα μόνο σε open play, καλείται να εκπαιδευτεί ακόμα περισσότερο σ’ αυτό το σκέλος του παιχνιδιού! Διαφορετικά, εφόσον δεν βρίσκει εύκολα γκολ ούτε από στατικές φάσεις, θα περιμένει τα ματς στη Λεωφόρο, τον αέρα του γηπέδου, την αυτοπεποίθηση από τη στήριξη των οπαδών και τον αέρα των πολλών γκολ που έχει αποθηκευετί στο σκληρό δίσκο των παικτών, για να μαζεύει πόντους οι οποίοι είναι αμφίβολο αν θα αποδειχθούν αρκετοί τελικά για το «ευρωπαϊκό» εισιτήριο.

Για να είμαστε ειλικρινείς, σ’ αυτό το σκέλος υπάρχουν πολλές προσδοκίες για να το φτιάξει ακόμα καλύτερα ο Γιοβάνοβιτς. Και με τους ακραίους μπακ του και με τους εξτρέμ του και με τον Φώτη Ιωαννίδη. Το «ψάχνει», το δουλεύει, θα αργήσει αλλά θα την βρει την άκρη. Αμυντικά όμως; Εδώ σε θέλω μάστορα…

Είναι κρίμα να χαραμίζεται και ο Ρουμπέν Πέρεθ...

Για να το πάμε και παρακάτω, μιας και εξαιρουμένου του ντέρμπι εναντίον του Ολυμπιακού στο οποίο πέραν μιας γκάφας του Σάρλια (την οποία διόρθωσε ο ίδιος άμεσα) όλοι ήταν απολύτως συγκεντρωμένοι και απέφυγαν λάθη και γκέλες, ο Παναθηναϊκός αμυντικά θερίζει ό,τι έσπειρε το καλοκαίρι. Κι αν το καλοσκεφτεί κάποιος, είναι πραγματικά κρίμα να έχει κάνει μια τόσο θεαματικά αξιόλογη επιλογή στο «6» με τον Ρουμπέν Πέρεθ και να τον «χαραμίζει» σε πολλά ματς ως «τρίτο στόπερ» επειδή όλη η ομάδα αισθάνεται τόσο μεγάλη ανασφάλεια στην αμυντικής της ζώνη. Είναι ποδοσφαιρική αμαρτία να έχεις βρει έναν καταπληκτικό «κεντρικό» υπολογιστή δίπλα στον οποίο βελτιώνεται απίστευτα από παιχνίδι σε παιχνίδι και ο Αλεξανδρόπουλος, αλλά να τον «φυλακίζει» όλη η ομάδα επειδή με τους στόπερ της σε «ψηλά» μέτρα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της λανθασμένης πάσας ή της φαρμακερή αντεπίθεσης του αντιπάλου.

Δεν είναι ευθύνη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς που ο Παναθηναϊκός παίζει ήδη στο 55% του πρώτου γύρου χωρίς τον Μπαρτ Σένκεφελντ. Αυτή είναι ευθύνη εκείνων που του είχαν πει ότι επρόκειτο να είναι έτοιμος πολύ νωρίτερα. Τι θα μπορούσε να είχε κάνει καλύτερα το καλοκαίρι; Να μην ανάψει το πράσινο φως για την απόκτηση του Ζβόνιμιρ Σάρλια με το που πληροφορήθηκε ότι ο Πούγγουρας επρόκειτο να μείνει ένα μήνα νοκ άουτ λόγω ίωσης, αλλά να απαιτήσει την απόκτηση ενός στόπερ πολύ υψηλότερων προδιαγραφών. Ενός κεντρικού αμυντικού με τον οποίο ο (όποιος) Σένκεφελντ και ο (όποιος) Βέλεθ θα έπρεπε να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να βρουν θέση στην ενδεκάδα ως παρτενέρ του. Ενός ηγετικού κεντρικού αμυντικού, ο οποίος θα ήταν ικανός στα ανασταλτικά καθήκοντά του, στην καθοδήγηση της άμυνας και στο build up από την πρώτη ζώνη της άμυνας.

Μπάτζετ υπήρχε διαθέσιμο, αλλά ο Γιοβάνοβιτς σ’ αυτό το πεδίο δεν το αξιοποίησε. Και αυτή η θέση, του στόπερ, είναι η μοναδική από τους καλοκαιρινούς «στόχους» (θα ήταν και του σέντερ φορ, αλλά δεν βρέθηκε… αγοραστής για έναν εκ των Μακέντα – Καρλίτος, αυτή είναι η αλήθεια!) στην οποία ο Παναθηναϊκός έμεινε στάσιμος ως προς την ποιότητα του έμψυχου δυναμικού του. Οσο κι αν βελτιωθεί ο ήδη βελτιωμένος Σάρλια, δεν πρόκειται να κάνει τη διαφορά και να ανεβάσει την ποιότητα της ομάδας του. Σε κάθε, μα σε κάθε ματς, ο Παναθηναϊκός θα κινδυνεύει να δεχθεί γκολ όχι λόγω κακής ανασταλτικής λειτουργίας συνολικά ως ομάδα, αλλά λόγω ατομικών σφαλμάτων. Εχουν κάνει όλοι: ο Διούδης, ο Μπρινιόλι, ο Πούγγουρας, ο Σάρλια, ο Βέλεθ, ο Κώτσιρας, ο Σάντσες, ο Χουάνκαρ. Κάποια τα «πλήρωσε» ο Παναθηναϊκός, κάποια άλλα όχι.

Ας το σκεφτεί για στόπερ, ακόμα και με έτοιμο τον Σένκεφελντ

Γι’ αυτό λοιπόν, ακόμα κι αν ο Σένκεφελντ επιστρέψει οσονούπω (από το ματς με τον ΟΦΗ πιθανότατα) στην ενεργό δράση, ο Γιοβάνοβιτς και το τιμ του καλούνται να εξετάσουν σοβαρά το ενδεχόμενο απόκτησης ενός κεντρικού αμυντικού, αν αυτός είναι τόσο ικανός ώστε μαζί με τον Ολλανδό να προσφέρουν την απαραίτητη σε κάθε ομάδα «ασφάλεια» μετόπισθεν, η οποία μερικές φορές δίνει φτερά και στους «μπροστινούς».

Ο Παναθηναϊκός έβγαλε ολόκληρο καλοκαίρι προετοιμασίας με βασικό στα περισσότερα φιλικά το νεαρό Γιώργο Σιδερά, που έφτασε να παίζει με αντίπαλο τον Ζιρού στο φιλικό εναντίον της Μίλαν. Δεν θα τον «χαλάσει» να παίξει με «καινούριο» δίδυμο στόπερ στον β΄γύρο και στα play offs. Αν, ασφαλώς, όντως θέλει να πλησιάζει σιγά – σιγά στο επίπεδο των «τριών»…