Ο Παναθηναϊκός διψάει για τρίτο χαφ «ενδεκάδας»

• Λανθασμένη ανάγνωση του αγώνα
• Δεν αρκούσε το καταπληκτικό β' ημίχρονο των Κώτσιρα - Χουάνκαρ

Για όποιον έχει παρακολουθήσει έστω 2-3 παιχνίδια του εφετινού ΟΦΗ δεν ήταν δύσκολο να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το παιχνίδι του Παναθηναϊκού εναντίον της κρητικής ομάδας δεν επρόκειτο να μοιάζει σε τίποτα με τα προηγούμενα εντός έδρας παιχνίδια του Τριφυλλιού. Εναντίον του Ιωνικού που είχε παίξει από το 54΄ με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του Φατιόν (τελικό 4-0), του Βόλου που έχανε 2-0 στο 4’ (τελικό 5-1, πρώτη φορά στα 61 χρόνια Α' Εθνικής τέτοιο σκορ ο Παναθηναϊκός στο 4'), εναντίον του Ιωνικού στο οποίο ο Καρλίτος είχε 3/3 λες και εκτελούσε ελεύθερες βολές (τελικό 4-1).

Ο ΟΦΗ είναι μια ομάδα που ακόμα ψάχνεται πάρα πολύ στο επιθετικό τρίτο. Με αλλαγές παικτών, με αλλαγές θέσεων σε παίκτες, με τρομερή δυσκολία στο γκολ. Είναι, όμως και μια ομάδα με χαφ που στέκονται στην 18άδα ή ακόμα και στην 11άδα ομάδων επιπέδου ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, ακόμα και Ολυμπιακού σε κάποια ματς! Όχι μόνο οι Γκαγιέχο – Μεγιάδο – Νέιρα, αλλά και ο απών χθες Ντε Γκουζμάν. Είναι μέσοι επιπέδου ανώτερου απ΄αυτόν τον Παναθηναϊκό και κυρίως χάρη σ’ αυτούς ο ΟΦΗ είναι εφέτος αήττητος εκτός έδρας και έχει υποστεί λιγότερες ήττες από τον ΠΑΟΚ, όσες και η ΑΕΚ: μία, από τον Δικέφαλο του Βορρά! Αν δεν βρει λύση στο επιθετικό του πρόβλημα (Καστάνιο και Φαν Ντούινεν δεν ανταποκρίνονται έως τώρα και ο Ντουρμισάι τώρα αρχίζει να κερδίζει τη θέση του φορ) ο ΟΦΗ δεν θα διεκδικήσει θέση στην εξάδα. Αλλά δεν θα κάνει πολλές ήττες (έξι ισοπαλίες σε οκτώ ματς μέχρι σήμερα) και θα βγάλει το λάδι σε όλους!

Λανθασμένη ανάγνωση του αγώνα

Απέναντι, λοιπόν, σε μια ομάδα μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά και με έναν τερματοφύλακα πολύ πιο σταθερό από τους προηγούμενους (Επασί), ο Παναθηναϊκός παρατάχθηκε χθες πάλι σε 4-4-2 και μάλιστα δίχως φρεσκάρισμα ή ενίσχυση της μεσαίας γραμμή του. Λάθος το 4-4-2, αλλά είπαμε: ο Καρλίτος «υποχρέωσε» με την εκπληκτική έως τώρα παραγωγικότητά του τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να «κουμπώσει»τους υπόλοιπους ρόλους γύρω του: με σέντερ φορ που θα του ανοίγει χώρους (Ιωαννίδης ή Παλάσιος) και με δυο χαφ (Αλεξανδρόπουλος/Ρουμπέν Πέρεθ). Ελα, όμως, που δεν είναι ίδια όλα τα παιχνίδια και ο «Τσάρλι» δεν θα έχει σε κάθε ματς την εξωπραγματική ευστοχία των πρώτων στη Λεωφόρο αγώνων! Χθες, επί παραδείγματι, ο Ισπανός ξόδεψε σε πολύ εύκολη φάση τη μεγαλύτερη ευκαιρία του Παναθηναϊκού (δύο δημιούργησε όλες κι όλες…), από την εξαιρετική «πάρε- βάλε» σέντρα του Χουάνκαρ στο 72’. Δεν είναι παράλογο. Είναι λογικό να χάσει ευκαιρίες και ο Καρλίτος. Το απίστευτο ήταν αυτό που συνέβαινε μέχρι χθες, όταν στη Λεωφόρο «έσταζε» όποια μπάλα έβρισκε μπροστά του, με οποιονδήποτε τρόπο! Και το λογικό είναι ότι η υπεραριθμία του αντιπάλου στη μεσαία γραμμή κάποια στιγμή θα κόστιζε στον Παναθηναϊκό και στην αλώβητη Λεωφόρο, όχι μόνο εκτός έδρας...

Ο Νίκος Νιόπλιας είχε πολύ πιο ορθό πλάνο από τον Γιοβάνοβιτς, βασίστηκε στην ποιότητα και την ένταση των μέσων του και ο ΟΦΗ θα μπορούσε να διεκδικήσει κάτι πολύ καλύτερο αν δεν είχε αποχωρήσει ο Νέιρα στο 22’ λόγω τραυματισμού. Ο ΟΦΗ δεν έχει γκολτζήδες επιθετικούς και μοιάζει να ψάχνεται και στους εξτρέμ του. Ο Παναθηναϊκός διψά απεγνωσμένα για έναν τρίτο χαφ ενδεκάδας, καθώς ούτε ο Μαουρίσιο ούτε ο Βιγιαφάνιες δείχνουν να έχουν τον ρυθμό και τα τρεξίματα των δύο βασικών, ενώ και ο Λούντκβιστ που ξεκίνησε ως βασικός έχει... ξεχαστεί. Η μεταγραφή «οκταριού» είναι απαραίτητη τον Ιανουάριο αν ο Μαουρίσιο δεν μπορέσει να συνέλθει (στην ηλικία του οι παίκτες χρειάζονται χρόνο συμμετοχής για να μην ‘σκουριάζουν’ και ο Ιβάν δεν τον είχε χρησιμοποιήσει ούτε λεπτό στην Τρίπολη και στο Περιστέρι!).

Δεν αρκούσε το καταπληκτικό β' ημίχρονο των Κώτσιρα - Χουάνκαρ

Αν έπαιρνε το χθεσινό παιχνίδι ο Παναθηναϊκός, θα το έπαιρνε από τους εντυπωσιακούς στο β’ ημίχρονο ακραίους μπακ του. Ο Χουάνκαρ και ακόμα περισσότερο ο Κώτσιρας κατέθεσαν εντυπωσιακό συνδυασμό συγκέντρωσης και αντοχών στο β’ 45λεπτο. Εξουδετέρωσαν τους αντιπάλους τους, πήραν πρωτοβουλίες, ήταν αποφασιστικοί, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Ειδικά ο Κώτσιρας από τη δεξιά πτέρυγα πρόσφερε στον Τάσο Χατζηγιοβάνη υπεράριθμες δυνατότητες, αλλά με εξαίρεση δύο σέντρες, όλες οι υπόλοιπες του νεαρού ήταν επιπόλαιες. Πάντως, από τη στιγμή της σχεδόν ταυτόχρονης αλλαγής των δύο προπονητών στη σκακιέρα αυτής της πτέρυγας (στο 79’ Γιαννούλης αντί Λάμπρου, στο 81’ Μπουζούκης αντί Χατζηγιοβάνη), το ματς «έσβησε»…

Ο Γιοβάνοβιτς ήταν καταπληκτικός στις «διαπιστωτικές» και όχι επεξηγηματικές δηλώσεις του, αλλά χθες είχε κακή μέρα στη δουλειά. Και στο αρχικό διάβασμα του αντιπάλου και στην επιλογή της ενδεκάδας του (πρώτη φορά οι 6/10 τρία ματς σε οκτώ μέρες) και στο coaching: απίστευτο ότι ο Βιτάλ αντικαταστάθηκε στο 81’, δεν έπρεπε να αντικαταστήσει τον Ιωαννίδη διότι αφαίρεσε πίεση από τον ΟΦΗ που στο β’ ημίχρονο περιορίστηκε σε παθητικό ρόλο. Όμως πιο σημαντικό από την κακή βραδιά του κόουτς είναι για τον Παναθηναϊκό το έλλειμμα αξιόπιστων επιλογών στη μεσαία γραμμή, ειδικά αν Μαουρίσιο και Λούντκβιστ (εκτός 20άδας χθες) συνεχίσουν να κινούνται σε ρηχά νερά. Ο Ιανουάριος είναι κοντά…

Υ.Γ1: Θετικό για τον Παναθηναϊκό ότι σε δεύτερο διαδοχικό ματς διατήρησε ανέπαφη την εστία του. Βελτιωμένος ο Σάρλια, σταθερός ο Βέλεθ, δέχθηκε δυο φάσεις σε όλο το ματς, αμφότερες εκτός περιοχής, με τα σουτ των Γκαγιέχος (δοκάρι στο 12’ από κλέψιμο στον Αλεξανδρόπουλο) και Μπαλογιάννη στο 58’ που εξουδετέρωσε ο Μπρινιόλι.

Υ.Γ. 2: Για να μην μιλάμε μόνο για τους παράγοντες και τους διαιτητές, από τους οποίους, άλλωστε, δεν έχουμε και πολλές... ελπίδες: ορισμένοι παίκτες της Superleague 1 ωφέλιμο είναι να παρακολουθούν τα παιχνίδια τους. Να βλέπουν έστω τα highlights. Και να αναλογίζονται αν στο τέλος της καριέρας τους θέλουν να τους θυμούνται περισσότερο ως μέτριους ποδοσφαιριστές ή ως κακούς ηθοποιούς.