Παναθηναϊκός: Πλήρωσε τις λεπτομέρειες, τρομάζει η βαθμολογική του συγκομιδή!

• Ο ΠΑΟΚ ήταν πνευματικά ανώτερος, ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τις λεπτομέρειες
• Μόνος του έπαιζε δημιουργικά ο Χουάνκαρ και όταν μπήκε ο Χατζηγιοβάνης απέκτησε συμπαραστάτη
• Ένα μεγάλο κρίμα για τον κόσμο

Να ξεκινήσουμε με την μεγάλη εικόνα. Την δεύτερη πιο μεγάλη, για την ακρίβεια, γιατί η πρώτη αφορά το διοικητικό κομμάτι και όσο αυτή δεν αλλάζει, οι πιθανότητες να γίνει ο Παναθηναϊκός κανονικός είναι όσες να πιάσει κανείς το τζόκερ. Απειροελάχιστες και κατά τύχη. Τα έχουμε πει... εκατό φορές για την διοίκηση του Γιάννη Αλαφούζου, καλό είναι να μην ξεχνιόμαστε. Η εικόνα η μεγάλη που αφορά την φετινή σεζόν, δείχνει το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς μετά από το σχεδόν 1/3 της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, να βρίσκεται στην 8η θέση με 11 πόντους. Δώδεκα μακριά από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, εννιά από την δεύτερη ΑΕΚ, 8 από τον τρίτο ΠΑΟΚ και ισόβαθμος με τον Άρη που ξεκίνησε με τον... βραχνά του -6!

Μετά από οκτώ αγωνιστικές, επαναλαμβάνουμε. Η βαθμολογική συγκομιδή προκαλεί τρόμο, ειδικά από την στιγμή που μετά την επανέναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων, οι πράσινοι νίκησαν μόνο τον Ιωνικό, έχασαν από τον Αστέρα, τον ΠΑΟΚ και γκέλαραν εντός έδρας με τον ΟΦΗ! Ο Παναθηναϊκός είναι ξεκάθαρα, πλέον, με την πλάτη στον τοίχο. Είναι στα σχοινιά, έβαλε τον εαυτό του σε αυτή την θέση και μόνο με ένα σερί νικών θα καταφέρει να βγει. Αλλιώς θα κινδυνεύσει να ξαναγράψει ιστορία. Αρνητική. Η ξεκάθαρη βελτίωση της ομάδας σε σχέση με πέρσι σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, δεν μοιάζει να είναι αρκετή και δεν είναι όταν σχεδόν σε κάθε αναμέτρηση, οι παίκτες του Ιβάν πετάνε στα σκουπίδια τον ιδρώτα τους, με αστεία και παιδικά λάθη, τα οποία κοστίζουν ακριβά. Όταν ζητούμενο έγινε η διάρκεια για να μπορέσει η ομάδα να σταθεροποιηθεί στην πρώτη τετράδα, ήρθαν τρεις απανωτές... σφαλιάρες και το ένα πισωγύρισμα διαδέχθηκε το άλλο.

Ο ΠΑΟΚ ήταν πνευματικά ανώτερος, ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τις λεπτομέρειες

Στα ντέρμπι, στα μεγάλα παιχνίδια, αυτά που κρίνουν τους νικητές είναι οι λεπτομέρειες. Ο Παναθηναϊκός... αυτοκτόνησε και ο ΠΑΟΚ πήρε όλες τις λεπτομέρειες υπέρ του, όντας ένα σύνολο με τεράστια αυτοπεποίθηση, σιγουριά, πνευματική ετοιμότητα, κάτι που φάνηκε από την ανωτερότητα που έβγαλε μετά το 1-1 και τις τρεις καλές φάσεις που έφτιαξε, με τον Μπρινιόλι να κρατάει την ισοπαλία σε εκείνο το σημείο. Ποιες ήταν αυτές οι λεπτομέρειες; Το πούλημα της μπάλας του Βιτάλ στο 0-0 και το... δώρο που έκανε στον ΠΑΟΚ να βγει στους χώρους και να βρει το γκολ. Το τραγικό τελείωμα του Παλάσιος με το κεφάλι στο 32᾽.

Από την μικρή περιοχή, μόνος του. Παραλίγο να στείλει την μπάλα... πλάγιο. Η απίθανη ευκαιρία του Μαουρίσιο στο 73'. Ξανά μόνος του. Από την μικρή περιοχή. Είχαμε πει στο τελευταίο σημείωμα πως ο ΠΑΟΚ έχει πρόβλημα όταν η μπάλα... πέφτει στην περιοχή του από ψηλά. Δύο φορές βρέθηκαν μόνοι τους οι παίκτες του Τριφυλλιού, δύο φορές αστόχησαν. Και φυσικά η πιο σημαντική: Το πέναλτι του Βιγιαφάνιες στον Μιχαηλίδη. Κρύο, ξεκρύο, μετά από πέντε λεπτά στο VAR, ήταν πέναλτι. Ο Γκράντε ορθώς το έδωσε και κάπου εκεί, σε εκείνο το σημείο κρίθηκε το ντέρμπι, καθώς ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει πως όταν του στραβώνει το πράγμα, δεν έχει τα κότσια, είναι αρκετά soft ως ομάδα για να μπορέσει να επιστρέψει ή έστω να αντιδράσει στο τελευταίο δεκάλεπτο,

Μόνος του έπαιζε δημιουργικά ο Χουάνκαρ και όταν μπήκε ο Χατζηγιοβάνης απέκτησε συμπαραστάτη

Σε ατομικό επίπεδο, τώρα, ο Παναθηναϊκός τα περίμενε όλα από τον Χουάνκαρ που έκανε εμφάνιση τρομερή, με πολλές κούρσες και σωστές επιλογές στις μεταβιβάσεις. Από τα δικά του πόδια ήρθε η ισοφάριση. Ήταν, όμως, απελπιστικά μόνος. Ο Βιτάλ σε ακόμη ένα ματς ήταν σαν να μην υπήρχε, ο Παλάσιος ανούσιος, ο Ιωαννίδης θα επιμείνουμε πως δεν είναι έτοιμος για να είναι ο βασικός φορ του Τριφυλλιού, λίγα πράγματα από τον Αλεξανδρόπουλο, βοήθησαν πολύ οι αλλαγές. Ειδικά ο Χατζηγιοβάνης, κομβικός ο Μαουρίσιο που ισοφάρισε αλλά ήταν ο μοιραίος με την απίθανη ευκαιρία που έχασε. Ο Βιγιαφάνιες βοήθησε πολύ αλλά τι να το κάνεις, όταν παραχωρεί τόσο εύκολα, με ένα απρόσεκτο μαρκάρισμα αυτό το πέναλτι.

Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε με Ρούμπεν, Μαουρίσιο, Βιγιαφάνιες, όπως και στο τελευταίο ημίωρο με τον ΟΦΗ φάνηκε να έχει καλύτερη ισορροπία, απέκτησε περισσότερες επιλογές στην ανάπτυξη και έπαιξε καλύτερα με την τριάδα στην μεσαία γραμμή.

Ένα μεγάλο κρίμα για τον κόσμο

Και κάτι ακόμη για το φινάλε. Η Λεωφόρος απόψε ήταν εκπληκτική. Από άλλες εποχές. Με ένα πέταλο να τραγουδά να στηρίζει, να δίνει την μάχη του σε όλο το παιχνίδι. Κρίμα για τους 13-14.000 που πήγαν στην ιστορική έδρα του συλλόγου, και έφυγαν απογοητευμένοι. Πραγματικά κρίμα και τι να πεις, πλέον, σε αυτόν τον κόσμο. Είναι να απορεί πως βρίσκουν το κουράγιο και ασχολούνται ακόμη...

Υ.Γ1: Αν παρατηρούσε κανείς τους δύο πάγκους και μόνο αυτούς, θα νόμιζε πως το παιχνίδι γινόταν στην Τούμπα. Όλα τα παιχνίδια είναι μια «μάχη», το κάθε μέλος της ομάδας μπορεί να κερδίσει κάτι προς όφελος του συλλόγου κατά την διάρκεια του ματς. Ο πάγκος του ΠΑΟΚ ήταν έτοιμος για όλα, εκείνος του Παναθηναϊκού λες και παρακολουθούσε... θεατρική παράσταση. Προφανώς δεν μιλάμε για το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι, αλλά για τα γύρω-γύρω, σε αυτά που ο Παναθηναϊκός παραμένει αδιόρθωτος.