Αποστολάκης: «Μικραίνει ο Παναθηναϊκός, κάθε χρόνο και περισσότερο»

Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, Στράτος Αποστολάκης, μίλησε στην ΕΡΑ ΣΠΟΡ και αναφέρθηκε στις εξελίξεις στους «πράσινους» μετά την εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΟΚ, τη γνώμη του για την ομάδα, αλλά και για τη μη ανανέωση του συμβολαίου του γιου του, Κώστα Αποστολάκη με το τριφύλλι.

«Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που δεν μπορείς να της έχεις εμπιστοσύνη. Δεν μπορείς να ελπίζεις σε μια ομάδα που δύσκολα κερδίζει, παίζει εντός έδρας και χθες το έχασε κι αυτό και δεν είναι αξιόπιστη. Έχει τρομακτικές διακυμάνσεις, είναι μια ομάδα που σε πείθει και το μόνο θετικό που μπορείς να βρεις σε αυτήν την ομάδα είναι δυο τρεις καλοί ποδοσφαιριστές και ένας καλός προπονητής. Για μένα ο Γιοβάνοβιτς αξίζει να είναι στον Παναθηναϊκό και υπό καλύτερες συνθήκες θα μπορούσε να δείξει καλύτερο έργο και καλύτερα αποτελέσματα με την ομάδα.

Θεωρώ ότι με τα όπλα που έχει η ομάδα με αυτά πάει. Ας δούμε το πρόβλημα λίγο πιο βαθιά. Μικραίνει ο Παναθηναϊκός, κάθε χρόνο και περισσότερο. Να γίνει κάτι συνταρακτικό, γιατί έλεος, πλέον βαρεθήκαμε με όλο αυτό. Ή να πάμε πάνω ή να πάμε κάτω. Πιο κάτω δεν μπορεί να υπάρξει γι’ αυτήν την ομάδα, τη φανέλα, τον κόσμο και την ιστορία. Άρα ή να αλλάξει νοοτροπία η διοίκηση Αλαφούζου ή να σηκωθεί να φύγει και δεν ξέρω τι πλήρωσε τι έδωσε τι χρωστάει τι του χρωστάνε. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με επιχείρηση για να δούμε λογιστικά τα συν και τα πλην. Έχουμε από πίσω μια τεράστια ιστορία κι ένα τεράστιο κόσμο. Πρέπει να απολογούμαστε σε αυτούς κάθε χρόνο και Κυριακή. Εμείς έτσι αισθανόμασταν όλο αυτό το διάστημα που περάσαμε από εκεί. Και ήταν πολύ μεγάλο. Έπρεπε να απολογηθούμε και για τα πεπραγμένα τα διοικητικά και τεχνικά και ποδοσφαιρικά. Στο τέλος της σεζόν έπρεπε να απολογηθείς. Εδώ δεν υπάρχει απολογία. Και να σας πω και κάτι άλλο, εδώ είναι και κάτι αόριστο. Αυτή τη στιγμή ποιος διοικεί τον Παναθηναϊκό; Κάποια φρούτα που προέκυψαν και είναι αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό; Να δούμε ποιοι είναι, έχουν ονοματεπώνυμο; Ποιος διοικεί, να ζητήσουμε από κάποιον ευθύνες.

Το μόνο θύμα εκεί που εμφανίζεται στον κόσμο είναι ο προπονητής και οι παίκτες. Μαγειρεύεις με τα προϊόντα που έχεις. Αυτοί εδώ οι παίκτες είναι μέχρι εκεί, προφανώς δεν μπορούν να έχουν διάρκεια. Παίζουν ένα παιχνίδι καλό και σε τρία είναι εξαφανισμένοι. Αυτή είναι η ποιότητα αυτών των παιδιών. Κι από τον μόνο που ζητάμε εμείς ευθύνες, είναι ο προπονητής. Όχι. Ή οι παίκτες. Ότι μπορεί να μας φταίει ο Χατζηγιοβάνης ή ο Διούδης ή ο Κουρμπέλης ή ο Αλεξανδρόπουλος. Ζητάμε περισσότερες ευθύνες κι από τους Έλληνες κιόλας. Ας βγει κάποιος μπροστά και να πει ο Παναθηναϊκός είμαι εγώ. Δεν υπάρχει διοίκηση να πει ότι είμαι εγώ. Μη μου πείτε ότι είναι ο Μαυροκουκουλάκης ας πούμε. Κι εγώ αυτή τη στιγμή μιλάω σαν ένας άνθρωπος ας πούμε του Παναθηναϊκού. Δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω από αυτό που λέτε εσείς ή που λέει ο κόσμος. Μεγάλε ή πας μπροστά ή πας πίσω. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Δηλαδή αν δεν παίξουμε πλέι άουτ θα είναι επιτυχημένη η χρονιά; Θα περιμένουμε να τιμωρηθεί ο Άρης ή να είναι ντεφορμέ ο Αστέρας Τρίπολης, μήπως και πλασαριστούμε πέμπτοι ή τέταρτοι; Δεν γίνονται αυτά. Κάποια στιγμή πρέπει να απολογηθεί κάποιος και να πει εγώ έσωσα μια ομάδα, αλλά ναι μεν τον έσωσα και τον έχω μονίμως στην εντατική; Κι εγώ έχω θέληση να πάρω τον Παναθηναϊκό, όπως και χιλιάδες σαν κι εμένα. Αυτό δεν αρκεί όμως, γιατί εδώ έχουμε μια ευθύνη. Πρέπει να απολογηθούμε σε κάποιους, στον κόσμο, στην ιστορία και τον ίδιο μας τον εαυτό. Να την πληρώνουν δηλαδή οι παίκτες; Αφού αυτοί είναι ζυγισμένοι και μετρημένοι μέχρι εκεί. Συν πλην μπορεί να υπάρξουν, να κερδίσουμε ας πούμε τον Βόλο ή τον Ιωνικό. Αλλά αυτά τα παιδιά, δεν έχουν διάρκεια για να πάμε πολύ παραπάνω. Είναι μέχρι εκεί. Όταν βρίσκεις παίκτες την τελευταία εβδομάδα των μεταγραφών και κάνεις πέντε την τελευταία βδομάδα, αν ήταν καλοί ποδοσφαιριστές θα τους είχαν πάρει τα αρπακτικά. Τους έχουν τσεκάρει. Δηλαδή τα λαγωνικά του Παναθηναϊκού τους βρήκαν την τελευταία εβδομάδα; Και δεν ήταν ένας. Πέντε παίκτες πήραν, τις τελευταίες δέκα μέρες. Ακόμη κι αυτοί που ξεχωρίζουν δεν είναι για μεγάλα πράγματα. Είναι για έναν Παναθηναϊκό ο οποίος φυτοζωεί και μπορεί να δείξουν κάποια πράγματα. Δεν είναι για παραπάνω, δεν είναι για δυάδα και τριάδα. Δεν μπορείς με αυτούς τους παίκτες. Είναι απλοί ρολίστες. Όταν τους θέλεις πρωταγωνιστές το Σαββατοκύριακο, δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος.

Ο Χατζηγιοβάνης και ο Αλεξανδρόπουλος, πρέπει να παρασυρθούν από τους άλλους. Να τους τραβάνε κι όχι να τραβάνε αυτοί την ομάδα. Ο Παναθηναϊκός είναι φτιαγμένος για διαφορετικά πράγματα, εκτός κι αν μας πείσει η διοίκηση Αλαφούζου, ότι ο Παναθηναϊκός είναι 6ος κι 7ος και να το έχουμε εικόνισμα και να το υποστούμε και να τον ευχαριστούμε κιόλας. Μαγική συνταγή για την επιτυχία δεν υπάρχει. Το πρόβλημα όμως είναι ότι φτιάχνουμε κάτι και το βελτιώνουμε, το οργανώνουμε και πάμε βήμα βήμα. Εδώ είναι ασανσέρ. Μία κάνουμε ένα ματς καλό και τρία κάτω. Υπάρχει μια διάχυτη απογοήτευση και ο κόσμος δεν ασχολείται πλέον. Παρόν και μέλλον δεν υπάρχει».

Ήταν κι αυτά που λέτε στο μυαλό σας, όταν οικογενειακώς φαντάζομαι, πήρατε την απόφαση να πάει ο υιός Αποστολάκης στην Κύπρο, αντί να ανανεώσει με τον Παναθηναϊκό;

«Δεν έχω μιλήσει ποτέ γι’ αυτό. Θεωρώ ότι μέσα στη γενικότερη φιλοσοφία, εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων, ότι δεν θέλουν να χτίσουν μια ομάδα. Η Ακαδημία του Παναθηναϊκού δουλεύει καλά. Πάντα έβγαζε παίκτες, είτε καλούς, είτε για παραπάνω πράγματα, είτε για λιγότερα. Αυτό όμως, θέλουμε να το αξιοποιήσουμε; Να χτίσουμε μια ομάδα και να παίρνουμε και πέντε παίκτες; Δεν μπορώ να το ανεχτώ ότι αυτή τη στιγμή είναι καλύτερος ο Ιωαννίδης από τον Μακέντα. Τρελαίνομαι. Ένα παιδί που έπαιζε στη Β Εθνική, με έναν ποδοσφαιριστή που παίρνει ένα εκατομμύριο. Άρα πρέπει να αποδώσεις πολλαπλάσια από τον Ιωαννίδη και δεν το βλέπουμε αυτό μέχρι στιγμής. Άρα έγινε λάθος επιλογή. Κι αφού δεν μπορούμε να βρούμε αντίστοιχους καλούς στη θέση του Μακέντα, θα πάμε σε αυτά τα παιδιά. Να τα εκπαιδεύσουμε περισσότερο, να τους δώσουμε τη δυνατότητα, όχι για να γίνουν πλούσιοι και να τους αλλοιώσει το χρήμα, αλλά να τους δείξουμε ότι τους σεβόμαστε και τους έχουμε εκεί. Εγώ θεωρώ ότι τους πιο πολλούς μικρούς της Ακαδημίας, θέλουν να τους φτιάχνουν, να φεύγουν για να παίρνει τα τροφεία η ομάδα. Όπως έγινε και με τον Κώστα. Το σημαντικότερο για αυτούς ήταν να πάει ο Κώστας σε μια ξένη ομάδα, όπως έγινε με τον ΑΠΟΕΛ, για να πάρουν τα 240 χιλιάρικα που ήταν τα τροφεία για να τα φέρει βόλτα. Κι εμμέσως πλην σαφώς, ήταν και μια προειδοποίηση για μένα, ότι ο κύκλος μου στην ομάδα έχει κλείσει… Τέλος πάντων, αφού δείχνουν καλά δείγματα αυτά τα παιδιά, πρέπει να τα κρατάμε εκεί και να μη δίνουμε τη δυνατότητα σε γυρολόγους, Μακέντα. Επειδή γνωρίζουν τι εστί Παναθηναϊκός. Επειδή γεννήθηκαν εκεί, γαλουχήθηκαν εκεί και ξέρουν τι είναι Παναθηναϊκός. Η Ακαδημία είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που δουλεύει καλά.

Έχουν ακόμα γήπεδο πλαστικό, που είναι από τα χρόνια του Πανιωνίου, για να σας πω και το άλλο. Σε όλα αυτά τα χρήματα που δαπανήθηκαν επί ημερών Αλαφούζου, έχουν ένα γήπεδο αρχαίο από την εποχή του Πανιωνίου. Στην Ακαδημία, που έχει βγάλει τόσους παίκτες. Εδώ και 15 χρόνια.

Εφόσον δεν έχουμε τη δυνατότητα για καλό σκάουτινγκ, ας αλλάξουμε τη φιλοσοφία μας, να πάμε σε ένα τέτοιο μοντέλο και να φτιάξουμε δική μας ομάδα, ελληνική, που άρεσε στον κόσμο επί Δώνη, με έναν καλό προπονητή. Γιατί έφυγε ο Δώνης, αφού πήγαινε καλά; Θεωρώ ότι η διοίκηση αυτή, δε θέλει να μεγαλώσει ο Παναθηναϊκός. Τη θέλουν κομμένη και ραμμένη, από πέμπτος μέχρι όγδοος. Κι αν δεν πάει στα πλέι άουτ, θα είναι επιτυχία.

Άρα, σε ότι αφορά τον Κώστα, είναι λες και σας έδειξαν είτε την οικονομική πρόταση, είτε με τον πιθανό χρόνο που θα έπαιζε, ότι τον θέλει τόσο ώστε να χτίσει πάνω του».

Θα πει κάποιος ότι έφυγε από τον Παναθηναϊκό και δεν παίζει…

«Αν είναι μάγοι αυτοί που ασχολούνται με τον Παναθηναϊκό και δουν την προοπτική του Αποστολάκη ή του Ζαγαρίτη, τότε θα είχαμε και καλύτερο αποτέλεσμα. Δε νομίζω ότι τώρα, μπορεί να δει κάποιος από αυτούς που είναι τώρα στον Παναθηναϊκό, τόσο μακριά. Δεύτερον, με τα τότε δεδομένα που ήταν βασικός ο Κώστας σε όλες τις Εθνικές ομάδες και από καλός μέχρι πολύ καλός στα παιχνίδια που έπαιξε με τον Δώνη, καταλαβαίνουμε ότι έχουμε χρέος να του κάνουμε μια σοβαρή πρόταση για να του ανανεώσουμε. Εγώ μίλησα για τη νοοτροπία, όχι μόνο για τον Κώστα. Άλλα παιδιά θα προχωρήσουν πολύ, άλλα λίγο. Αν μου πείτε ότι επειδή δεν έπαιξε πολύ στον ΑΠΟΕΛ και παίζει ο Σάντσες στον Παναθηναϊκό, τότε εντάξει… μπορούμε να κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις.

Σίγουρα μπορεί να μην ήταν η καλύτερη επιλογή να πάει στον ΑΠΟΕΛ. Εμείς ψάχναμε να βρούμε μια άλλη ομάδα, όταν από τον Παναθηναϊκό έδειχναν ότι αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο, ήταν να πάρει τα τροφεία από τον ποδοσφαιριστή. Τον είχαν κοστολογήσει για αυτά τα χρήματα κι ενώ οι εισηγήσεις του Δώνη ήταν θετικές. Διοικητικά δεν μπορούσε αυτό να ολοκληρωθεί, άρα αφήσαμε την εισήγηση στην άκρη, αφήσαμε ένα ταλέντο της ομάδας για να εισπράξουμε εμείς τα τροφεία. Το ίδιο έγινε με τον Βαγιαννίδη, το ίδιο με τον Ζαγαρίτη. Αν το είδαν και είναι μάγοι, ότι δεν θα έχουν την εξέλιξη όπως ο Ζαγαρίτης, ο Βαγιανίδης ή ο Κώστας κι έχουν αυτοί που φέρνουν κάθε χρόνο για να κάνουμε υπερκοστολογήσεις ή να οικονομάνε κάποιοι γύρω γύρω, έτσι δεν θα φτιάξεις ομάδα ποτέ. Το μοναδικό υγιές κομμάτι είναι η Ακαδημία. Όποιος πήγε προπονητής με μεράκι και φιλοσοφία, πέτυχε κιόλας. Ο Δώνης τους αξιοποίησε, είχε μια πετυχημένη πορεία η ομάδα και άρεσε και στον κόσμο. Εμείς πλασάρουμε ένα προϊόν που πρέπει να αρέσει στον κόσμο και να έχει επιτυχία. Κι αν μας βγει κι ένας παίκτης και μπορέσουμε να τον πουλήσουμε, όπως κάνει ο Ολυμπιακός για παράδειγμα και γεμίσουμε και τα ταμεία, είναι το καλύτερο.

Αλλά από πού θα γεμίσουμε το ταμείο; Υπάρχει περίπτωση ο Χουανκάρ, που πάει τόσο καλά, να έρθει μια ομάδα και να σου γεμίσει το ταμείο; Αυτά είναι δικαιολογίες από μια μερίδα, επικοινωνιακή, που λέει ότι έφυγαν αυτά τα παιδιά, δεν έπιασαν και καλά κάναμε και δεν τους ανανεώσαμε. Αν δώσεις σε ένα παιδί 50 χιλιάδες το χρόνο για να τον κερδίσεις και να αισθάνεται καλά, απέναντι σε αυτούς που είναι πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι, είναι κακό πράγμα; Και με τις πιθανότητες να το πας, κάποια στιγμή από τους πέντε, οι τρεις θα παίξουν στην ομάδα, είναι σίγουρο. Και βλέπετε ότι παίζουν πολύ περισσότεροι από τρεις. Και οι τρεις που ανέφερα, αυτή τη στιγμή θα έπαιζαν στον Παναθηναϊκό. Έφυγαν για να πάνε κάπου καλύτερα, οι απαιτήσεις είναι περισσότερες κι έχουν το μέλλον μπροστά τους. Το βλέπω και από τον Κώστα κι εδώ θα είμαστε και θα το δούμε».

Άρα δε μετανιώσατε που φύγατε από τον Παναθηναϊκό, αλλά ίσως δεν ήταν η καλύτερη επιλογή ο ΑΠΟΕΛ. Σωστά;

«Ναι. Ήταν κακή επιλογή. Δύσκολη ομάδα, είναι στα κάτω του κι ο Κώστας πήγε στον ΑΠΟΕΛ, γιατί έχει ακόμα το όνομα. Όπως ο Παναθηναϊκός. Προέκυψε και η πανδημία, που για ένα παιδί 20 χρονών σε άλλη χώρα, το έκανε δυσκολότερο. Και σε ομάδα που τα τελευταία χρόνια είναι σε κάμψη. Δυσκολεύεται, δεν παίζει Ευρώπη, πέρυσι έπαιξε για πρώτη φορά πλέι άουτ. Αλλά μέσα από τις δύσκολες περιόδους, αυτά τα παιδιά, φτιάχνουν χαρακτήρα και βελτιώνονται. Είναι ένα δύσκολο κομμάτι καριέρας, που όλοι το περάσαμε.

Κανένας Έλληνας σε καμία ομάδα, δεν νιώθει τουρίστας. Αισθάνεσαι περισσότερα πράγματα και ποτέ αυτά τα παιδιά δε νιώθουν τουρίστες. Θέλουν να αποδείξουν πράγματα και να παίξουν καλό ποδόσφαιρο. Οι πιο πολλοί ξένοι όμως, αν κάτι στραβώσει, παίζουν μόνο για τα χρήματα. Πρέπει να επιμένουμε σε Έλληνες ποδοσφαιριστές. Κι εμείς έχουμε περισσότερες απαιτήσεις από τους Έλληνες, παρά από τους ξένους. Εδώ έχουμε σε μια ασυλία τους απίθανους ξένους, όχι όλοι και έχουμε απαιτήσεις από τους Έλληνες. Αξίζει να επιμένουμε λοιπόν σε Έλληνες, που έχουν περισσότερα οφέλη, από όποια πλευρά κι αν το δεις.

Κι ένα μεγαλύτερο παράδειγμα, είναι ο Κότσαρης. Είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στην Ελλάδα. Καταλαβαίνετε αυτό το παιδί πόσο πολύ ταλαιπωρήθηκε κι αμφισβητήθηκε στον Παναθηναϊκό. Και μόλις πήρε την ευκαιρία, έδειξε πράγματα. Αυτό πιστεύω και για τα άλλα παιδιά. Ο ΠΑΟΚ για παράδειγμα έχει τελείως διαφορετική φιλοσοφία στις Ακαδημίες του. Τα προσέχει και οικονομικά και φροντίζουν από νωρίς να τα δέσουν με το σύλλογο. Ο Τζόλης, ο Κούτσιας που έρχεται από πίσω. Παρόλο που ο Σαββίδης είναι οικονομικά καλά και θα μπορούσε να πάρει ξένους, βλέπουμε ότι επιμένει στην Ακαδημία, για να πλαισιώσουν την ομάδα με … ελληνικό αίμα.

Και κάτι τελευταίο. Εμείς στον Παναθηναϊκό δεν παίζουμε και Ευρώπη. Να πεις θα πάω εκεί γιατί παίζω Τσάμπιονς Λιγκ. Εμείς δεν παίζουμε πουθενά, σε λίγο ούτε βαλκανικό Κύπελλο δεν θα παίζουμε. Αφού δεν πας για πρωτάθλημα και δεν έχεις τέτοιες υποχρεώσεις, φτιάξε την ομάδα σου, κράτα τον Δώνη για να αρέσει στον κόσμο. Όπως με την ομάδα του Κυράστα, που άρεσε και δεν πήρε τίτλους. Γιατί δεν λειτουργούμε με βάση αυτό που αρέσει στον κόσμο; Άρα είσαι κόντρα, είσαι απέναντι. Αλλιώς για ποιο λόγο, ας μας το εξηγήσει κάποιος. Διώξαμε τον Δώνη και πήραμε τον απίθανό τον Ισπανό, τον Πογιάτος, γιατί; Πείτε μου μια καραβιά που έφερε ο Ρόκα με τον Πογιάτος. Αμέσως έπεσε το επίπεδο και πήγαμε πιο κάτω, αντί να κάνουμε μερικές διορθωτικές κινήσεις».