Ο Μαρτίνς είδε την αχίλλειο πτέρνα του Ολυμπιακού και «φωνάζει»

Ο Ολυμπιακός κέρδισε καθαρά και δίκαια την ΑΕΚ και κυριαρχεί στη μάχη του τίτλου στο ελληνικό πρωτάθλημα, ενώ είναι μέσα και στην πρόκριση για την επόμενη φάση των κυπέλλων Ευρώπης.

Κι αξίζει ένα μπράβο στον προπονητή και στους παίκτες του για την δουλειά και την προσπάθεια που έχουν κάνει επί ήδη πέντε μήνες, καθώς ξεκίνησαν τα επίσημα παιχνίδια τους από τις 21 Ιουλίου κι έχουμε πια 23 Νοεμβρίου.

Από εκεί και πέρα, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε και πως δεν βλέπουμε τις αδυναμίες που εμφανίζει η φετινή ομάδα. Πολύ απλά γιατί, εκτός των άλλων, θα ήταν κουτό κάτι τέτοιο…Για παράδειγμα, κάτι που το είδαμε κατ΄επανάληψη μάλιστα και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ και στο οποίο δεν είναι δυνατόν να κλείσουμε τα μάτια, γιατί άλλωστε νομίζω ότι πιο πολύ κακό θα κάναμε παρά καλό…

Ο Ολυμπιακός λοιπόν έχει πετύχει κάτι πολύ σημαντικό φέτος: καταφέρνει και σκοράρει πολύ γρήγορα το 1-0 στη μεγάλη πλειοψηφία των αγώνων του. Για να καταλάβετε: και οι εννιά (!!!) τελευταίες νίκες του πρωταθλητή Ελλάδας έχουν έρθει όταν σκόραρε στο πρώτο μισό των πρώτων ημιχρόνων της, στα πρώτα λεπτά δηλαδή των παιχνιδιών. Στη Λαμία (2-1) στο 12’, με τον Απόλλωνα (4-1) στο 8’, στην Τρίπολη (2-0) στο 7’, στη Φενέρμπαχτσε (3-0) στο 6’, στα Γιάννινα (2-1) στο 17’, με τον ΠΑΟΚ (2-1) στο 22’, στο Αγρίνιο (2-1) στο 13’, με τον Ιωνικό (1-1) στο 17’ και στην ΑΕΚ (3-2) στο 1’!!! Ακόμη και στην ήττα (1-2) από την Άιντραχτ στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός είχε προηγηθεί από το 12’.

Ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν μπορεί να κρατήσει υπέρ του 1-0. Για την ακρίβεια, αρκετές φορές δεν μπορεί να το κρατήσει ούτε για λίγα λεπτά…Υπάρχουν πέντε τέτοια παιχνίδια:

Η ΑΕΚ έχανε στο ΟΑΚΑ 0-1 από το 1^ο λεπτό κι ισοφάρισε 1-1 στο 15’, δηλαδή μέσα σε 14 λεπτά. Κι έχανε κι 1-3 από το 70’ και μείωσε σε 2-3 στο 79’, δηλαδή μέσα σε 9 λεπτά…

Η Άιντραχτ έχανε στο Καραϊσκάκη 0-1 από το 12^ο λεπτό κι ισοφάρισε 1-1 στο 17’, δηλαδή μέσα σε πέντε λεπτά…

Ο Παναιτωλικός έχανε στο Αγρίνιο 0-1 από το 13^ο λεπτό κι ισοφάρισε 1-1 στο 20’, δηλαδή μέσα σε εφτά λεπτά…

Η Σλόβαν έχανε στην Μπρατισλάβα 0-1 από το 33^ο λεπτό κι ισοφάρισε 1-1 στο 41’, δηλαδή μέσα σε οκτώ λεπτά. Κι έχανε κι 1-2 από το 54^’ και ισοφάρισε 2-2 στο 62’, δηλαδή μέσα σε οκτώ λεπτά…

Στην δε Φρανκφούρτη ο Ολυμπιακός ισοφάρισε (1-1) στο 30’ και στο 45+3’ του α΄ ημιχρόνου έχανε 1-2…

Μιλάμε για συνολικά εφτά περιπτώσεις στις οποίες ο Ολυμπιακός έφαγε γκολ μέσα σε διαστήματα από πέντε έως 14 λεπτά αφότου σκόραρε ο ίδιος. Νομίζω ότι είναι πολλές. Και δεν σταματάει εδώ. Απλά αυτά είναι τα πιο «χοντρά» περιστατικά. Αποτελεί γενικότερο φαινόμενο για τον Ολυμπιακό να αδυνατεί να υπερασπιστεί το υπέρ του αποτέλεσμα.

Υπάρχουν τρία τέτοια παιχνίδια:

Στη Βουλγαρία (2-2) προηγήθηκε 1-0 στο 31’, αλλά στο 57’ ήταν πίσω στο σκορ 1-2 από τη Λούντογκορετς…

Με την Άντβερπ (2-1) προηγήθηκε στο 52’ κι ισοφαρίστηκε στο 74’…

Στα Γιάννινα (2-1) προηγήθηκε στο 17’ κι ισοφαρίστηκε στο 61’…

Βεβαίως, ο Ολυμπιακός έχει ως ομάδα και ποιότητα και μέταλλο, που του δίνει αρκετές φορές τη δυνατότητα να ξεπερνάει και τέτοιες αναποδιές. Π.χ. στην Άντβερπ έβαλε δεύτερο γκολ στο 87’ και την κέρδισε 2-1. Στα Γιάννινα σκόραρε και δεύτερη φορά στο 84’ και κέρδισε τον ΠΑΣ επίσης με 2-1. Στο Αγρίνιο έβαλε και δεύτερο γκολ στο 70΄και κέρδισε πάλι με 2-1 τον Παναιτωλικό. Στο δε ΟΑΚΑ πήρε τελικά τη νίκη επί της ΑΕΚ έστω οριακά, με αυτό το 3-2.

Είναι σαφές, όμως, ότι όσο δυσκολεύουν τα παιχνίδια, τόσο δεν μπορεί να κάνει τις μικρές η, μεγάλες υπερβάσεις που χρειάζονται. Κάπως έτσι…

Με την Άιντραχτ ο Ολυμπιακός έχασε και τα δύο παιχνίδια, ενώ στο ένα προηγήθηκε και στο άλλο ισοφάρισε με το που είχαν προηγηθεί οι Γερμανοί 0-1.

Με τη Λούντογκορετς ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε γιατί έφερε 2-2 στη Βουλγαρία, ενώ είχε προηγηθεί 1-0 και βρέθηκε να χάνει 1-2, με το ματς να φτάνει τελικά στα πέναλτι.

Αν κρίνουμε απ΄όσα ακούσαμε κατά την τηλεοπτική μετάδοση του ντέρμπι από τον ρεπόρτερ του συνδρομητικού καναλιού στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Μαρτίνς όχι απλά, φυσικά, έχει εντοπίσει αυτή την αδυναμία της ομάδας του, αλλά βασανίζεται για το πώς θα την «φτιάξει». Μετά από κάθε γκολ του Ολυμπιακού, όπως και σε άλλες στιγμές ακόμη, ενημερωνόμασταν από τον ρεπόρτερ που ήταν κοντά στον Πέδρο ότι, «φωνάζει συνεχώς στους παίκτες του να μην γυρίσουν πίσω, αλλά να παραμείνουν ψηλά και να πιέσουν».

Είναι φανερό ότι εκεί έχει διακρίνει το πρόβλημα ο Πέδρο και θεωρεί ότι αυτό είναι το φάρμακο, η ομάδα του όταν προηγείται να μην δίνει μέτρα στον αντίπαλο, να μην του δίνει κουράγια να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Είναι αυτό που γράφω εδώ και τόσο καιρό, ότι ο Ολυμπιακός φέτος όταν σκοράρει δεν πάει να δώσει ένα δεύτερο κτύπημα στην άλλη ομάδα, πάνω που είναι ζαλισμένη για να την βγάλει νοκ άουτ, αλλά παίζει πασίτσες λες και απλά ενδιαφέρεται να «σβήσει» το παιχνίδι.

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε. Πρόκειται για αδυναμία που εξελίσσεται πια σε αχίλλειο πτέρνα του Ολυμπιακού.

Άσχετο: ο μάνατζερ του Ελ Αραμπί, μου λένε, δεν έρχεται για την ανανέωση. Έρχεται, λέει, συχνά εδώ. Αλλά «δεν είναι για την ανανέωση».

Δεν μου λένε τίποτα παραπάνω, όμως προφανώς εννοούν ότι τη συμφωνία, όταν έρθει η ώρα, θα την κάνει μόνος του ο Αραμπί. Τέλος πάντων, όπως κι αν έχει, θα είναι μία λογική εξέλιξη μία επέκταση της συνεργασίας των δύο πλευρών. Διότι, ναι μεν ο Αραμπί γίνεται 35 σε τρεις μήνες, αλλά από την στιγμή που εξακολουθεί να κάνει τη διαφορά, γιατί να κοιτάξει ο Ολυμπιακός την ηλικία του.

Αυτό που κοιτάζεις είναι ότι ήδη σου καθάρισε τρία διπλά (το 3-2 με την ΑΕΚ με δύο γκολ, το 2-1 στα Γιάννινα με το γκολ στο 84’ και το 2-1 στο Αγρίνιο με το πέναλτι στο 70’), σου άνοιξε τον δρόμο για τη νίκη με την Άντβερπ (το πρώτο γκολ στο 2-1), σου άνοιξε το σκορ στο 1-2 από την Άιντραχτ, αλλά και στο 2-2 με την Σλόβαν, σου έβαλε γκολ με πέναλτι που ο ίδιος κέρδισε και στη Βουλγαρία και στην Φρανκφούρτη. Παίζοντας μάλιστα μόνο 10 ματς βασικός και εφτά αλλαγή (τις δύο για λιγότερο από 10 λεπτά, άλλες τρεις για ένα 20λεπτο και μόλις τις δύο για 35 λεπτά).

Και, βέβαια, στα κάνει όλα αυτά, για τρίτη συνεχόμενη σεζόν…