Aρης: Ο σωστός τρόπος να ζητήσεις μια συγγνώμη

• Νίκησε η τακτική προσέγγιση
• Οι φωνές δεν έπιασαν τόπο…
• Οι έξυπνες αλλαγές του Μάντζιου
• Χωρίς το -6 είναι στη 3η θέση

Ομολογουμένως, το εντυπωσιακό του πράγματος είναι η αντίδραση που διαδέχθηκε μια νίκη του Αρη επί του ΠΑΟΚ η οποία προφανώς έχει ιστορικό χαρακτήρα καθώς έβαλε τέλος σε μια κακή παράδοση 11 ετών. Είναι οι αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών αλλά και του Άκη Μάντζιου, η υποδοχή μιας σπουδαίας νίκης η οποία (βάσει των τοποθετήσεών τους) μπήκε στο περιθώριο, αλλά στοιχειοθέτησε μια μεγάλη συγγνώμη προς τον κόσμο και γενικώς όλους όσοι αποτελούν τον οργανισμό του Άρη. Είναι κάτι που (όσοι θυμούνται ή είχαν διαβάσει) είχαμε επισημάνει στη συγκεκριμένη γωνιά μετά τη ντροπιαστική ήττα από τον ΠΑΣ. Κανείς δεν έχει τη δύναμη να γυρίσει τον χρόνο πίσω για να αλλάξει κάτι που έχει μετανιώσει οικτρά, έχει όμως τον χρόνο και τον τρόπο να το τοποθετήσει στο μπαούλο της ιστορίας και να κοιτάξει μπροστά. Γιατί σημασία έχει πάντα η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ.

Πριν από μια εβδομάδα, αν η διαχείριση αυτής της συντριβής δεν ήταν υποδειγματική από το σύνολο όλων όσοι αγαπούν αυτή την ομάδα, το σημερινό «διπλό» στην Τούμπα δεν θα ερχόταν ποτέ καθώς θα είχε καταστραφεί ολοσχερώς κάθε υγιές κομμάτι αυτού του οργανισμού. Αν ο Άρης βυθιζόταν στην εσωστρέφεια και προχωρούσε σε αναθεματισμούς, απλά θα διέλυε τα πάντα. Λειτούργησε αντίθετα. Μέσα από ειλικρινείς συζητήσεις (που κάποιοι ειρωνεύτηκαν), κατ’ ιδίαν συναντήσεις του Άκη Μάντζιου με τους παίκτες αλλά και μια εσωτερική κουβέντα εντός των αποδυτηρίων όπου όλα όσα ειπώθηκαν, αφορούν αυτούς που ήταν εντός των τειχών. Κι επειδή ο Άρης δεν ζει για ένα παιχνίδι όπως προσπαθούν να περάσουν άρρωστες νοοτροπίες, αυτό φάνηκε στο λεγόμενο post game. Η συντριβή από τον ΠΑΣ ήταν το βασικό αντικείμενο συζήτησης!

Νίκησε η τακτική προσέγγιση

Αυτή είναι πιο απαραίτητη από κάθε άλλο στοιχείο μπορεί να καταθέσει μια ομάδα, ειδικά σε παιχνίδια ειδικών συνθηκών σαν το ντέρμπι της Τούμπας. Αυτό αποδείχθηκε και πέρυσι όπου με όπλο την ομοιογένεια και τη συνοχή που είχε ως ομάδα, πάτησε στο 0-2 αλλά στο τέλος μετρούσε τα δευτερόλεπτα για να μην φύγει με άδεια χέρια. Διότι αυτή τη φορά ο Άρης πήρε άριστα στο κομμάτι της τακτικής προσέγγισης καθώς επίσης και γιατί απέδειξε ότι πράγματι διαθέτει μία από τις καλύτερες μεσοαμυντικές γραμμές της Interwetten Superleague. Το ταλέντο του έδωσε το προβάδισμα, δεν τον οδήγησε όμως σ’ αυτό που κυριολεκτικά θα μπορούσε να είχε πετύχει από το πρώτο κιόλας ημίχρονο.

Και δεν το πέτυχε διότι ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης επιβεβαίωσε την παρουσία του στη λίστα των κορυφαίων Ελλήνων τερματοφυλάκων. Είναι οι τοποθετήσεις που είχε στα μακρινά σουτ του Άρη, αυτή στο τετ α τετ του Αμπουμπακάρ Καμαρά όπου κλείνει αριστοτεχνικά την γωνιά του και φυσικά η τρομερή απόκρουση στην κεφαλιά του Ματέο Γκαρσία από το ύψος της μικρής περιοχής. Υπολογίστε και το γκολ του Ντάνιελ Μαντσίνι για να αντιληφθείτε το επίπεδο επίδρασης (στο σκορ του παιχνιδιού) της εμφάνισης του έμπειρου γκολκίπερ.

Ο Άρης θα μπορούσε να είχε εξασφαλίσει σκορ ασφαλείας στο πρώτο ημίχρονο – συμπεριλαμβανομένης και της σπουδαίας απόκρουσης του Χουλιάν Κουέστα στην εκπληκτική εκτέλεση φάουλ του Κούρτιτς – γιατί ήταν πολύ ανώτερος του αντιπάλου του, επιβεβαιώνοντας και την άποψη που είχαμε καταθέσει πριν τη σέντρα. Παιχνίδι σαν αυτό ταιριάζουν απόλυτα στα χαρακτηριστικά των παικτών του. Είναι ομάδα… μανούλα στο κλέψιμο της μπάλας στον χώρο της μεσαίας γραμμής και στη δημιουργία φάσεων. Κι αυτό έγινε ακόμη πιο ορατό όταν ο Μπαντού Ντιαγέ άλλαξε ταχύτητα και μπήκε στην ίδια ευθεία με τους Μαντσίνι, Ματέο Γκαρσία φτιάχνοντας φάσεις. Αν το κατάφερνε και ο Αμπουμπακάρ Καμαρά, όλα θα είχαν εξελιχθεί πολύ καλύτερα για την ομάδα του Άκη Μάντζιου ο οποίος δικαιώθηκε πανηγυρικά για την επιλογή του Ματέο στο ένα άκρο της επίθεσης.

Οι φωνές δεν έπιασαν τόπο…

Αυτό ισχύει για το δεύτερο ημίχρονο όπου λες και μπήκε στο γήπεδο μια άλλη ομάδα. Ο Άκης Μάντζιος έφυγε βραχνιασμένος καθώς οι φωνές του έγιναν αντιληπτές έως το… «Κλ. Βικελίδης» αλλά δεν ήταν αρκετές για να «ενοχλήσουν» το μυαλό των ποδοσφαιριστών στο δεύτερο ημίχρονο. Ενδεχομένως να λειτούργησε περισσότερο το κύτταρο της επιβίωσης, ίσως να θεώρησαν ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διασφάλιζαν το σκορ επενδύοντας στην καλή αμυντική λειτουργία, για κάποιο λόγο όμως μπήκαν στο δωμάτιο του πανικού. Παραχωρώντας όλο το γήπεδο στον αντίπαλο, χάνοντας τις θέσεις τους για 20-25 αγωνιστικά λεπτά και προσφέροντας θάρρος σε μια πληγωμένη ομάδα. Δεν είχε κανέναν λόγο να το κάνει, όφειλε να συνεχίσει αυτό που υπηρέτησε στο πρώτο ημίχρονο. Δηλαδή, η μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ δεν υπήρχε στο γήπεδο. Μπίσεσβαρ και Ζίβκοβιτς ήταν εγκλωβισμένοι και αυτομάτως καταστράφηκε η επιθετική λογική του ΠΑΟΚ. Σε αυτούς προσθέστε και τον Μουργκ.

Οι έξυπνες αλλαγές του Μάντζιου

Κυρίως αυτές του Ματίγια και του Μάνου γιατί ο δεύτερος ήταν πιο αποτελεσματικός στις μονομαχίες όπου είχε πρόβλημα η ομάδα του σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και ο πρώτος πρόσφερε αυτό που μόνο αυτός μπορεί να δώσει. Την ηρεμία. Από τη στιγμή που μπήκε στο γήπεδο ο Ισπανός, αυτομάτως ο Άρης άρχισε να χαμογελά και να πατάει με μεγαλύτερη πίστη στο χορτάρι. Άρχισε να κερδίζει μέτρα στο γήπεδο σε συνδυασμό βέβαια και με την απογοήτευση του ΠΑΟΚ καθώς βλέποντας ότι δεν είχε ουσία η καθολική υπεροχή του από το 50’-52’ μέχρι το 75’-76’ άρχισε να συμβιβάζεται με την τύχη του.

Χωρίς το -6 είναι στη 3η θέση

Αυτή είναι μια ακόμη αλήθεια. Το CAS θα αποφασίσει για την ποινή αφαίρεσης έξι βαθμών που επιβλήθηκε στον Άρη, στο χορτάρι όμως οι «κίτρινοι» έχουν πατήσει στην 3η θέση με 20 βαθμούς και δίχως μέχρι στιγμής να έχουν ξεδιπλώσει την ποιότητά τους σε περισσότερα από 5-6 παιχνίδια. Γιατί επίσης δεν έχουν πάρει τα αναμενόμενα από παίκτες που έχουν σημαντικό ρόλο στο αγωνιστικό πλάνο. Μέχρι στιγμής, κανείς από τους (θεωρητικά) άμεσους αντιπάλους του Άρη δεν έχει αποδείξει ότι είναι καλύτερός του. Αυτό φάνηκε στην Τούμπα, αποδείχθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας ασχέτως του αποτελέσματος, ερωτηματικό είναι ο Παναθηναϊκός γιατί έχει αρχίσει να γίνεται άλλη ομάδα σε σχέση μ’ αυτή που είχε αντιμετωπίσει ο Άρης στο «Κλ. Βικελίδης». Ο Ολυμπιακός είναι ένα βήμα πιο μπροστά από τους άλλους. Θέλω να γράψω δηλαδή ότι σε περίπτωση επιστροφής των έξι βαθμών, η κούρσα του Πρωταθλήματος θα είναι όμοια με την περσινή.