Μόνο ο Σαββίδης έχει τις απαντήσεις

Τα όσα δεν συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ στην διάρκεια των τελευταίων ωρών, δηλαδή από το βράδυ της Κυριακής μέχρι το βράδυ της Δευτέρας δημιουργούν νέο ιστορικό δεδομένο. Δεν θυμάμαι ποια ήταν η προηγούμενη φορά που οπαδοί μιας μεγάλης ομάδας διέκοψαν με επεισόδια έναν αγώνα και η διοίκηση έμεινε βουβή για τόσες ώρες. Η επιλογή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ να παραμένει σιωπηλή μοιάζει δηλωτική της επικρατούσας κατάστασης: εδώ και καιρό, στον ΠΑΟΚ περιμένουν όλοι να μιλήσει ο Ιβάν Σαββίδης. Κι όσο εκείνος δεν εμφανίζεται για να μιλήσει, η σιωπή εκλαμβάνεται ως απουσία. Και απόντος του αφεντικού συμβαίνουν γεγονότα σαν αυτά της Κυριακής - όχι μόνο στον ΠΑΟΚ, παντού, σε όλες τις μεγάλες ομάδες.

Πώς έφτασε εδώ μια ομάδα, η οποία πριν από 10 ημέρες δούλευε με το όραμα να “πιάσει” τον Ολυμπιακό και να βρεθεί έναν βαθμό πίσω από την πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα; Αυτό που πληρώνει ο ΠΑΟΚ στην διάρκεια των δύο τελευταίων αγωνιστικών του πρωταθλήματος είναι το τίμημα της αισιόδοξης προεκτίμησης που είχε κάνει ο Ραζβάν Λουτσέσκου το περασμένο καλοκαίρι. Εκείνο τον καιρό, που ο Σαββίδης έβαλε ψηλά τον στόχο της ευρωπαϊκής πορείας ο Ρουμάνος προπονητής έπρεπε να εξηγήσει ότι με αυτό το ρόστερ, που δεν είχε το απαιτούμενο βάθος, ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να απαιτεί από την ομάδα του να ανταπεξέλθει. Ο Λουτσέσκου πίστεψε ότι θα κατάφερνε να να διαχειριστεί τις δυνάμεις του ρόστερ του τόσο καλά που να του φτάσει η ενέργεια για να μείνει σε απόσταση βολής από την κορυφή της Superleague και συγχρόνως να εξασφαλίσει την συνέχεια στο Europa Conference League. Οι αστάθμητοι παράγοντες όμως δεν ήταν στο πλευρό του προπονητή - δεν ευνόησαν τον ΠΑΟΚ, και δεν τον βοήθησαν να αντέξει.

Είναι μεγάλη η συζήτηση σχετικά με το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί διαφορετικά. Όχι σχετικά με τα αποτελέσματα των αγώνων αλλά σχετικά με την διαθεσιμότητα των ποδοσφαιριστών. Ο κορονοϊός και οι τραυματισμοί μεγάλωσαν τα αντικειμενικά ελλείμματα που είχε από την αρχή της σεζόν το ρόστερ που είχε στην διάθεσή του ο Λουτσέσκου. Γι’ αυτό έφτασε ο Ρουμάνος στην δημόσια παραδοχή ότι τελικά ζήτησε από την ομάδα του πολύ περισσότερα από όσα μπορούσε εκείνη να “σηκώσει” με τις σημερινές δυνάμεις της.

Για λόγους που είναι δικοί του και ενδεχομένως κάποτε να μοιραστεί μαζί μας, δημοσίως, ο Λουτσέσκου επέλεξε το περασμένο καλοκαίρι να συμβιβαστεί με μια πραγματικότητα που δεν επέτρεψε επιπλέον ενίσχυση, και επέλεξε να εργαστεί με όραμα να φτάσει την ομάδα του όσο το δυνατόν πιο καλά μέχρι την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Και επειδή συμφώνησε και το αποδέχθηκε αυτό, σήμερα δεν μπορεί να “τα ρίξει” στην διοίκηση. Και φυσικά δεν μπορεί να “τα βάλει” με τους ποδοσφαιριστές και να εκφραστεί δημόσια με μεγαλύτερη ανάλυση πάνω σε αυτό το θέμα. Θα ήταν “αυτοκτονικό” να απαξιώσει τους ποδοσφαιριστές στους οποίους είναι αναγκασμένος να βασιστεί τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο. Συνεπώς σήμερα ο Λουτσέσκου δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να παραμείνει σιωπηλός και να επιχειρήσει να ανυψώσει το ηθικό μιας ομάδας που βρίσκεται σε καθεστώς σοκ.

Οι ερωτήσεις για την ώρα μένουν χωρίς απάντηση. Για ποιον λόγο επέλεξε ο ΠΑΟΚ να επενδύσει τόσα χρήματα σε έναν προπονητή εφόσον δεν σκόπευε να υποστηρίξει αυτή την επένδυση παρέχοντας στον Λουτσέσκου ένα ρόστερ με ικανοποιητικό βάθος; Και για ποιον λόγο επέλεξε να συμβιβαστεί με αυτό το καθεστώς ο Ρουμάνος προπονητής και δεν έβαλε το μεγάλο ρόστερ ως προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων που του τέθηκαν από την διοίκηση;

Ο μόνος που μπορεί να μας βγάλει από το σκοτάδι, όσο ο προπονητής είναι αναγκασμένος να παραμείνει σχεδόν σιωπηλός, είναι ο Ιβάν Σαββίδης. Μέχρι να τον ακούσουμε, θα μείνουμε με την απορία.