Ο ψυχισμός του Αραούχο είναι... Α.Ε.Κ.

• Πού να βρουμε κι άλλους να σου μοιάζουν...
• Η Ένωση αξίζει να επενδύσει χρόνια στον Γιαννίκη...

Όπως συνηθίζω είδα ξανά την αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ και έπιασα τον εαυτό μου να ζει το ίδιο πράγμα με το μυαλό και το βλέμμα από μόνα τους να εστιάζουν στις κινήσεις και στην εικόνα προσώπου του Σέρχιο Αραούχο. Μπορεί για κάποιους βάση εικόνας του ντέρμπι ο κορυφαίος να ήταν ο Μοχαμαντί (εξαιρετικός η αλήθεια είναι), για άλλους ο Σιμάνσκι επειδή σκόραρε (κακώς αντικαταστάθηκε θαρρώ, μάλλον έπρεπε ο Σιμόες, αλλά μικρό το κακό), άλλοι πάλι μπορεί να πουν ο Στάνκοβιτς (και ο αντίπαλος γκολκίπερ)...

Για μένα ξεκάθαρα θεωρώ ότι καλύτερος του αγώνα στο ΟΑΚΑ ήταν ο Σέρχιο Αραούχο. Η ένταση που βγάζει σε κάθε ματς, η επιθυμία που δεν... μετριάζεται ανεξαρτήτως αντιπάλου, η εικόνα του στο χορτάρι, η οποία σε πολλές περιπτώσεις (συμ)παρασύρει τους υπόλοιπους κιτρινόμαυρους και η ποιότητα που βγάζει σε ότι κάνει (πρέσιγνκ, πάσα, κίνηση, υποδοχή, σουτ, κεφαλιά) είναι αυτά που το κάνουν κορυφαίο. Αν μάλιστα η κουβέντα πάει σε επίπεδο «κατάθεση ψυχής» στο γήπεδο: δεν υπάρχει άλλος!

Ο «Τσίνο» συνιστά τον πλέον καθοριστικό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ αυτό το πρώτο διάστημα που η ομάδα προσπαθεί (και πλέον) να είναι η μόνη που θα διεκδικήσει να ρίξει από την κορυφή τον Ολυμπιακό. Δεν είναι μόνο τα γκολ του, ή οι πάσες του που είτε ξεκινούν φάση για γκολ είτε μεγάλες ευκαιρίες, ούτε απλά το απίθανο και στοχευμένο πρέσινγκ ψηλά στο αντίπαλο τρίτο του αντιπάλου... Είναι η επιθυμία, το πάθος, η ένταση και η... καψούρα (δεν μου επιτρέπεται να γράψω την άλλη λέξη από «κ» όπως καταλαβαίνετε) που βγάζει και αρρωσταίνει.

Δεν είναι τυχαίο ότι (και) στη διάρκεια του αγώνα με τον Παναθηναϊκό όλο το γήπεδο σηκώθηκε και αποθέωσε τον Αραούχο χωρίς να 'χει κάνει κάτι το απίθανο τη στιγμή που το έπραξε. Απλά επειδή λύσσαξε να πιέσει μπάλες που έμοιαζαν (και ήταν) εντελώς χαμένες για την ΑΕΚ. Στο πρώτο τρίτο του αντιπάλου... Έβγαλε τη ψυχή του, έδωσε πάλι το 100% και αυτό είναι πάντα αρκετό για τον οπαδό – φίλαθλο ο οποίος γνωρίζει και κύρια αναγνωρίζει αυτό που βλέπει!

Πού να βρουμε κι άλλους να σου μοιάζουν...

Είναι ο ψυχισμός του Αραούχο ΑΕΚ. Σα να γεννήθηκε να παίξει σε αυτήν την ομάδα ένα πράγμα. Ειλικρινά από την πρώτη φορά που ήρθε έως τη τελευταία και οριστική, το συζητάμε χρόνια τώρα με τον αδερφούλη μου Άκη Γεωργίου και συμφωνούμε, ότι και τον κορυφαίο φορ (που θα μπορούσε να 'ρθει Ελλάδα εννοώ) να μπορούσε να κλείσει η ομάδα, αν υπήρχε περίπτωση να έπαιζε του «Τσίνο», με κλειστά μάτια θα... ουρλιάζαμε να μην προκύψει καν σκέψη: παίρνεις Αραούχο και μόνο...

Ειδικά φέτος και με όσα μάθαμε για τον Αργεντινό φορ δεν έπρεπε να χαθεί η ευκαιρία να κλείσει για να μείνει πλέον μόνιμα στην αγαπημένη του ΑΕΚ και την αδυναμία του που έγινε η Αθήνα... Ο Αραούχο έχει δουλέψει πάρα πολύ και αυτό φαίνεται σε μεγάλο βαθμό. Νομίζω ότι του έκανε καλό μάλιστα ότι το έκανε μόνος του και δεν ήταν στο βασικό στάδιο της προετοιμασίας της Ένωσης γιατί θαρρώ ότι κάτι δεν πήγε καλά στο κομμάτι της δουλειάς σε επίπεδο έντασης, δύναμης και φυσικής κατάστασης. Ωστόσο δεν ήμουν εκεί και δεν είναι σωστό να υποθέτω.

Το θέμα για την ΑΕΚ είναι το εξής: πού θα βρει άλλους να του μοιάζουν. Να έχουν αυτή τη νοοτροπία νικητή, του ποδοσφαιριστή που δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από τον εαυτό του από το να δίνει το 100% σε κάθε ματς, ανεξάρτητα αν παίζει ντέρμπι η ομάδα του, ή όχι. Να είναι ο ψυχισμός του... ΑΕΚ και ας μην έχει μεγαλώσει με τον Μαύρο, ή τον Ντέμη αφίσα πάνω απ' το δωμάτιο του... Δεν είναι εύκολο δυστυχώς να βρεις τέτοια τυπάκια. Όταν όμως τα βρίσκεις, δεν τα χάνεις, με τίποτα!

Η Ένωση αξίζει να επενδύσει χρόνια στον Γιαννίκη...

Για το ντέρμπι και την αξία της νίκης αλλά και την απόδοση της ΑΕΚ τα έγραψα όλα στο blog μου. Δεν χρειάζεται να μπούμε σε διαδικασία επανάληψης. Η ομάδα πρέπει να χτίσει πάνω στις δυο τελευταίες νίκες, να επικρατήσει και στα ματς που απομένουν έως τη διακοπή για τις γιορτές και να είναι στο κόλπο διεκδίκησης του τίτλου. Δεν θα είναι εύκολο... Δεδομένα παρατηρείται πρόοδος αγωνιστική, εξέλιξη του πρότζεκτ και αυτό μπορεί να δίνει περισσότερη ζωή στο ποδοσφαιρικό τμήμα.

Η Ένωση επικράτησε του Παναθηναϊκού που είχε προπονητή (τον Γιοβάνοβιτς) απ' την αρχή της σεζόν και ηττήθηκε με διαιτητική απόφαση από τον Ολυμπιακό (τον Μαρτίνς) όπου ο δικός του τεχνικός είναι πολλά χρόνια (και σωστά) στον πάγκο του. Στην ΑΕΚ ο Γιαννίκης κλείνει δυο μήνες παρουσίας και τα δείγματα γραφής είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά. Η δουλειά του, η διαχείρισή του, η πειθαρχία του, όλα μικρά, αλλά ταυτόχρονα σημαντικά, θετικά δείγματα γραφής. Η Ένωση πρέπει να επενδύσει πάνω του χρόνια...

Το αγωνιστικό και το αποτέλεσμα προέχει για να ακολουθήσει η ενίσχυση. Μήπως γίναμε σοφότεροι απ' το ντέρμπι σε αυτό το κομμάτι (σ.σ.: της ενίσχυσης); Όχι ντε... Είναι ξεκάθαρο πριν, κατά τη διάρκεια αυτού (του ντέρμπι) και μετά την ολοκλήρωσή του, πως η ΑΕΚ στερείται ενός μέσου που θα κάνει τη διαφορά. Ανάλογα με την εξέλιξη των πραγμάτων στο ρόστερ της, φαίνεται ότι και στο κέντρο της άμυνας υπάρχει ανάγκη, όμως πρέπει να ξεκαθαρίσει το θέμα εκεί... Ας κρατήσουμε βέβαια ότι έπειτα από καιρό η ομάδα δεν δέχτηκε γκολ και αντίθετα ο αντίπαλος της έκανε δυο σημαντικές μόλις φάσεις σε ματς που εκείνος είχε την κατοχή περισσότερο.

Υγ: Το ματς με τον ΟΦΗ και εκείνο με τον Απόλλωνα Σμύρνης, τα δυο αυτά ισόπαλα αποτελέσματα, μας στερούν τη δυνατότητα να είμαστε σε απόσταση αναπνοής από την κορυφή. Συμβαίνουν κι αυτά σε μαραθώνιο, τέτοια αποτελέσματα όπως στην Ριζούπολη, αλλά όχι και της Κρήτης διότι εκεί καθόρισε το αποτέλεσμα η διαιτησία. Όπως και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό όπου μια διαιτητική απόφαση στέρησε τη δυνατότητα στην ΑΕΚ να διεκδικήσει τη νίκη, ή έστω ανάλογα με την εξέλιξη του αγώνα την ισοπαλία. Είναι δεδομένο ότι ο αντίπαλός της έχει παραπάνω βαθμούς απ' όσους θα έπρεπε μέσα στο χορτάρι, δεν ήταν δίκαιη η νίκη του με αντίπαλο την ΑΕΚ, ξεκάθαρα. Άλλο δεν άξιζε, άλλα δεν ήταν δίκαιη. Και στην Λαμία που κέρδισε δεν το άξιζε για παράδειγμα αν κρίνουμε από την εικόνα του ματς (και σε άλλα παιχνίδια), ωστόσο επικράτησε δίκαια... Με την Ένωση στο ΟΑΚΑ δεν δόθηκε πέναλτι μαρς που ήταν ανατροπή ξεκάθαρα, αλλά βαφτίστηκε τυχαία, ότι πιο αστείο!

Υγ2: Άκουσα κάποιους να γκρινιάζουν που δεν σήκωσε λέει ο βοηθός τη σημαία του (αν είναι δυνατόν στην εποχή του var με συγκεκριμένη οδηγία να αφήνουν τις φάσεις) στα γκολ της ΑΕΚ που αποδείχτηκε από τις επαναλήψεις ότι ήταν ΟΡΙΑΚΕΣ (ξεκάθαρα σωστά ακυρώθηκαν τα τέρματα του Τσούμπερ). Ούτε στο δοκάρι του Παναθηναϊκού που είναι ξεκάθαρο οφσάιντ σηκώθηκε η σημαία... Δεν είδα να γκρινιάζουν και γι' αυτό κάποιοι! Ψάχνουμε σώνει και ντε να βρούμε κάτι εκεί που δεν υπάρχει, όχι όλοι, κάποιοι λίγοι.

Υγ3: Τελικά δεν φαντάζομαι να είχε πρόβλημα η ΕΛ.ΑΣ. στο γήπεδο, γύρω και έξω από αυτό, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά, ωστέ να δικαιολογούνταν όλο αυτό το σκηνικό που στήθηκε από τους ίδιους και τους ανθρώπους της Κυβέρνησης σχετικά με το ενδεχόμενο αναβολής του ντέρμπι; Ας το κρατήσουν αυτό σαν απόδειξη να μην επαναληφθεί αυτή η γελοιότητα που δεν αρέσει και στους ίδιους τους αστυνομικούς. Πώς γίνεται αξιωματικός να υπογράψει έγγραφο αδυναμίας ανταπόκρισης ασφάλειας αγώνα ελληνικού πρωταθλήματος δίχως φιλοξενούμενους; Για όνομα του Θεού δηλαδή...