Ο Αγκιμπού δίνει στον Ολυμπιακό περισσότερα από όσα και ο ίδιος ο Ολυμπιακός θα φανταζόταν

Τον πρώτο καιρό που τον βλέπαμε, πολλοί μέναμε με την αίσθηση ότι ο Ολυμπιακός βρήκε λαχείο, δεδομένου ότι ο Αγκιμπού Καμαρά εμφανίστηκε πιο έτοιμος από όσο θα μπορούσε να υποθέσει το τεχνικό επιτελείο του Ολυμπιακού τον καιρό που αποφάσιζε να τον αποκτήσει για να τον βάλει αρχικά στην δεύτερη ομάδα του. Τώρα πια, που έχουμε αρχίσει να τον γνωρίζουμε καλά, έχουμε πλέον την επίγνωση ότι αυτό είναι ένα παιδί που, εφόσον συνεχίσει να βελτιώνεται με τον ρυθμό των τελευταίων μηνών, δεν θα το βλέπουμε για καιρό στην Ελλάδα.

Στην πρώτη του σεζόν σε πρώτη ομάδα, ο 20χρονος μεσοεπιθετικός από τη Γουινέα έχει φέρει τον εαυτό του στο επίπεδο να γίνεται αποφασιστικός σε έναν εκτός έδρας αγώνα πρωταθλήματος - αυτόν στο Περιστέρι. Όσα βλέπουμε από αυτό το παιδί δημιουργούν την αίσθηση ότι είναι ζήτημα μηνών να πειστεί ένας σύλλογος από μεγαλύτερο πρωτάθλημα και να εμφανιστεί στον Ολυμπιακό για να του υποβάλει μια πρόταση που δεν θα μπορεί να απορρίψει.

Μέσα από το Comparisonator, μια πλατφόρμα ανάλυσης της απόδοσης η οποία δίνει στον χρήστη την ευκαιρία να συγκρίνει ποδοσφαιριστές και ομάδες, έκανα ένα “πείραμα”: μετέγραψα τον Αγκιμπού στο αγγλικό πρωτάθλημα, δηλαδή επιχείρησα να δω σε ποια θέση θα βρισκόταν ανάμεσα στους μεσοεπιθετικούς της Premier League με βάση τα ρεκόρ που έτρεχε μέχρι την ώρα έναρξης του αγώνα με τον Ατρόμητο. Ο Κάμαρα σκόραρε τόσο καλά, που βρισκόταν στην 6η θέση του top 10 των μεσοεπιθετικών, σε ένα συγκριτικό τεστ με μεγάλο πλήθος παραμέτρων.

Ο Αγκιμπού είχε επιδόσεις που τον κατέτασσαν στο top 10 στις πάσες κλειδιά, στα κλεψίματα, στην ακρίβεια στις μεταβιβάσεις. Ναι, άλλη η ποιότητα του αγγλικού πρωταθλήματος, δεν είμαι βλάσφημος. Αυτό που δείχνει αυτή η διαδικασία, την οποία ακολουθούν οι σύλλογοι για να εκτιμήσουν την δυναμική ενός ποδοσφαιριστή, είναι ότι ο Αγκιμπού έχει ποιότητα και προοπτική που “φωνάζουν” ότι έχει την πρώτη ύλη για να παίξει σε πολύ υψηλότερο πρωτάθλημα από το ελληνικό.

Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί πήρε πάνω του τα φώτα χάρη στα τρία γκολ που πέτυχε, αλλά ο Αγκιμπού ήταν ο παίκτης που “καθάρισε” το ματς για τον Ολυμπιακό. Πρώτα με την κίνησή του στον χώρο για να εκμεταλλευτεί την πολύ ποιοτική κάθετη πάσα του Κέβιν Λαλά και να πάρει το πέναλτι για το 0-1, κι ύστερα με την εκτός ισορροπίας και no look κάθετη πάσα στον Ελ Αραμπί για το δεύτερο γκολ. Η αίσθηση του χώρου και η ικανότητά του να σκανάρει και να λαμβάνει εγκαίρως πολύ καλές και απρόβλεπτες αποφάσεις τον κάνουν να ξεχωρίζει στην φάση της επίθεσης. Η πίεση που βάζει στην μπάλα και το ασταμάτητο πρέσινγκ, μαζί με την ικανότητά του να κερδίζει μονομαχίες δίχως να κάνει φάουλ, τον κάνουν να ξεχωρίζει στην φάση της άμυνας.

Χάρη σε αυτά τα στοιχεία του ο Αγκιμπού έχει βοηθήσει πολύ παραπάνω από όσο και ο ίδιος ο Πέδρο Μαρτίνς θα περίμενε τον Ολυμπιακό. Στην πραγματικότητα έχει βοηθήσει πολύ τον Πορτογάλο προπονητή να εμφανίσει στοιχεία που κάνουν απρόβλεπτο τον Ολυμπιακό για τους αντιπάλους του. Χάρη στον Αγκιμπού ο Ολυμπιακός είναι πολύ αποτελεσματικός, ειδικά όταν βρίσκεται συγχρόνως στο τερέν ο Ελ Αραμπί, στην επιθετική άμυνα ψηλά στο τερέν. Χάρη στον Αγκιμπού ο Ολυμπιακός ανεβάζει ρυθμό κατά την ανάπτυξη των επιθέσεων και γίνεται απρόβλεπτος. Κι όλα αυτά ο μικρός Καμαρά τα κάνει στους πρώτους μήνες του στο επίπεδο της πρώτης κατηγορίας επαγγελματικού πρωταθλήματος. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να μείνει πολύ εδώ, και σύντομα θα τον βλέπουμε σε κάποιο μεγαλύτερο πρωτάθλημα.