Ηταν Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου του 2021 όταν λίγο πριν τις 8 το πρωί βγήκε ο Μπρούνο Αλβες από την αίθουσα αφίξεων του «Ελευθέριου Βενιζέλου» και αυτόματα άρχισε να... μετρά η δεύτερη εν Ελλάδι θητεία του. Αυτή τη φορά όχι για την ΑΕΚ όπως είχε συμβεί το 2004 αλλά για τον Απόλλωνα Σμύρνης , που μερικές ώρες μετά ανακοίνωσε την απόκτηση του έμπειρου κεντρικού αμυντικού και αυτόματα ολοκλήρωσε την κατά τεκμήριο μεγαλύτερη μεταγραφή της ιστορίας του.
Ο Αλβες ήρθε στην Αθήνα έχοντας, μεταξύ άλλων, στο παλμαρέ του 4 πρωταθλήματα Πορτογαλίας, 2 Ρωσίας, 1 Τουρκίας και φυσικά με τον «τίτλο» του Πρωταθλητή Ευρώπης του 2016 με την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Ξέχωρα από το γεγονός πως μερικούς μήνες πριν έπαιζε στη Serie A με τη φανέλα της Πάρμα.
Αυτόματα εκείνη η ημέρα όχι μόνο λογίζεται ως η «στιγμή» της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» για το έτος που μας πέρασε, αλλά και μία εκ των «στιγμών» της ιστορίας της.
Ηταν 6 Μαρτίου του 2021 όταν ο Αστέρας Τρίπολης έπαιξε στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο και στο 76' ο Αλί Μπαμπά ισοφάρισε σε 1-1, αποτέλεσμα που ήταν και το τελικό του ματς. Τι σήμαινε λοιπόν εκείνη η φάση για τους Αρκάδες;
Αρχικά «έτρεχαν» πλέον σερί 10 αήττητων αγώνων στη μεγάλη κατηγορία, που είναι και το κορυφαίο τους στα «σαλόνια» και διακόπηκε μερικές ημέρες μετά όταν έχασαν από τον ΠΑΣ Γιάννινα στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης». Παράλληλα συμπλήρωσαν 7 συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια τους στην κατηγορία χωρίς ήττα, επίδοση που επίσης είναι η καλύτερή τους στην Α' Εθνική και τερματίστηκε στις 4 Απριλίου, όταν και ηττήθηκαν στο «Κλεάνθης Βικελίδης» από τον Αρη.
Αυτόματα εκείνο το τέρμα του 21χρονου μεσοεπιθετικού δύναται να χαρακτηριστεί «το γκολ των ρεκόρ» για το club και είναι η «στιγμή» του για το 2021.
Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που όσο και να ψάξεις δεν θα βρεις κακό λόγο να πεις για εκείνους. Δεν γίνεται βρε αδερφέ και ο Χαβιέ Ούμπιδες είναι ένας από αυτούς. Ο Αργεντινός συγκαταλέγεται σε εκείνους που «κόσμησαν» τα ελληνικά γήπεδα με την παρουσία τους, όπου ήρθε παιδί το καλοκαίρι του 2009 και για χρόνια αγωνίστηκε στα μέρη μας με Ολυμπιακό Βόλου, Αρη και Ατρόμητο.
Στο Περιστέρι πήγε το 2013, συνέδεσε το όνομά του με το club όμως όσο καλός παίκτης και να είσαι - ο συγκεκριμένος με το παραπάνω - τον χρόνο δεν τον νικά κανείς. Ετσι στις 15 Μαΐου του 2021 έφτασε η στιγμή να κρεμάσει τα παπούτσια του και στο φινάλε των play out της περασμένης χρονιάς έπαιξε για τελευταία φορά και μάλιστα σκόραρε στο 1-0 του Ατρόμητου επί του Βόλου.
Λόγω covid το γήπεδο δεν ήταν γεμάτο ώστε ο κόσμος να τον τιμήσει όπως του αξίζει, αλλά έστω και νοερά εκείνο το απόγευμα όλη η φίλαθλη Ελλάδα του είπε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για όσα μας προσέφερε και κυρίως το ήθος και τον χαρακτήρα του.
Συγκινημένος, με τον γιο του αγκαλιά έβγαλε τις τελευταίες του φωτογραφίες ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και την επομένη ανέλαβε πόστο στην ομάδα που υπηρέτησε με επιτυχία. Οχι απλά μία «στιγμή», αλλά «Η ΣΤΙΓΜΗ».
Στις ομάδες που παίζουν ωραίο ποδόσφαιρο συγκαταλέγεται ο Βόλος. Από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στη μεγάλη κατηγορία βάζει την μπάλα κάτω και δεν αγωνίζεται με σκοπιμότητες κτλ. Μάλιστα τα όσα διαδραματίστηκαν το απόγευμα της 17ης Οκτωβρίου του 2021 δύσκολα θα ξεχαστούν. Ηταν το... όλο πακέτο. Επαιζε σε μία δύσκολη έδρα (Τούμπα) κόντρα σε μία μεγάλη ομάδα (ΠΑΟΚ) και στην ανάπαυλα βρέθηκε να χάνει με 4-1. Ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι μας το πρώτο πράγμα που σκεφτήκαμε είναι που θα... σταματήσει το κοντέρ.
Ομως οι Θεσσαλοί κατάφεραν να φέρουν τα πάνω κάτω και με ένα ονειρικό come back απέσπασαν την ισοπαλία, χάρις σε τέρματα των Μπαρτόλο, Ροσέρο, Ρίνερ.
Εκείνο του Γάλλου στόπερ στο 83' πανηγυρίστηκε, και εύλογα, σα να χάρισε τίτλο αφού οι Βολιώτες πέτυχαν κάτι που περίπου 1 ώρα πριν (με τη λήξη του ημιχρόνου δηλαδή) έμοιαζε με «μικρό θαύμα». Εκείνη η ημέρα θα συζητιέται για χρόνια.
Ούτε 1, ούτε 2 αλλά 14 χρόνια μακριά από τα «σαλόνια» έμεινε ο Ιωνικός. Αυτόματα η 19η Μαΐου δεν είναι για την ομάδα απλά μία σημαδιακή ημέρα για το 2021 αλλά για ολόκληρη την ιστορία της. Βλέπετε μετά από ένα ματς που «έσπασε καρδιές» επικράτησε 2-1 του Εργοτέλη και κατέκτησε το πρωτάθλημα της Super League 2, εξέλιξη που της έδωσε το «εισιτήριο» της ανόδου.
Ηταν τότε που έπεσε η αυλαία των συγκλονιστικών play off της κατηγορίας, όπου μετά από συναρπαστικά παιχνίδια οι Νικαιώτες έκοψαν πρώτοι το νήμα και το πανηγύρισαν με την ψυχή τους. Σκόρερ τους, εκείνο το απόγευμα, χρίστηκαν οι Μουμίν και Μάναλης, ενώ το τέρμα που σημείωσε ο 2ος είναι ίσως το κρισιμότερο της τελευταίας δεκαετίας, τουλάχιστον, που πέτυχε παίκτης του Ιωνικού για λογαριασμό του.
Γιατί; Μα αν δεν έκανε το 2-1 στο 81' και ο αγώνας τελείωνε ισόπαλος τότε το club θα πήγαινε σε διπλό μπαράζ με τον Παναιτωλικό και η Ξάνθη θα στέφονταν πρωταθλήτρια. Ενα γκολ που άλλαξε το ρου της ιστορίας πολλών ομάδων, δεν μπορεί παρά να είναι και η «στιγμή» ενός μόνο έτους.
Ηταν το σημείο που γύρισε ο διακόπτης για τη Λαμία και η οποία στο τέλος κατάφερε να σώσει μία φαινομενικά «χαμένη» χρονιά. Η περσινή σεζόν ξεκίνησε καταστροφικά και εκτός των άτυχων αποτελεσμάτων κλήθηκε να αντιμετωπίσει και τη διασπορά του κορονοϊού. Η ουσία είναι πως η Πρωτοχρονιά του 2021 τη βρήκε ουραγό και χωρίς νίκη, με μόλις 2 βαθμούς σε 10 παιχνίδια της (0-2-8).
Ο Μιχάλης Γρηγορίου που στα μέσα Δεκεμβρίου (16/12) ανέλαβε τα ηνία της ουσιαστικά δεν είχε κάνει προπόνηση, όταν στις 4 Ιανουαρίου του νέου έτους υποδέχθηκε τον Αρη. Το εντυπωσιακό «ψαλιδάκι» του Αραμπούλι στο 17' εκείνης της αναμέτρησης που έγινε σε ένα βροχερό τερέν όχι μόνο «κλείδωσε» πως κέρδισε για πρώτη φορά (διαμόρφωσε το μετέπειτα τελικό 2-0), αλλά παράλληλα ψηφίστηκε ως το κορυφαίο γκολ της περασμένης αγωνιστικής περιόδου, όπου το club κατέγραψε μία εντυπωσιακή «αντεπίθεση» (μέχρι το φινάλε έχασε μόνο σε 6 από τις 23 αναμετρήσεις του στην κατηγορία και για αυτό παρέμεινε άνετα).
Αν η πρόσληψη Γρηγορίου είχε γίνει το 2021 θα λογίζαμε εκείνη ως τη «στιγμή» της Λαμίας για τον χρόνο που σε λίγο θα μας αποχαιρετήσει, αλλά πλέον εκείνο το γκολ ήταν σα να έδωσε το «σύνθημα» για όσα θα επακολουθήσουν.
Ηταν 8 Μαρτίου του 2021 όταν ο ΟΦΗ επισημοποίησε πως ο Νίκος Νιόπλιας που βρίσκονταν στο club αλλά σε άλλο πόστο θα αναλάμβανε χρέη πρώτου προπονητή. Η ομάδα προέρχονταν από 9 σερί ήττες στο πρωτάθλημα, κινδύνευε με υποβιβασμό και χρειάζονταν ένα «ηλεκτροσόκ» ώστε να βγει από το αδιέξοδο που είχε περιέλθει.
Εκ των υστέρων, στην μπάλα άλλωστε τα πάντα κρίνονται από το αποτέλεσμα, εκείνη η κίνησή της αποδείχθηκε «λίρα εκατό». Ο 51χρονος ναι μεν έχασε στο ντεμπούτο του (1-0 από τον Αρη), στα play out όμως που ακολούθησαν οι Κρητικοί έμειναν αήττητοι και εξασφάλισαν άνετα την παραμονή τους (3-4-0 το ρεκόρ τους), ενώ φέτος με τον τον Νιόπλια στον πάγκο που ανανέωσε πάνε πολύ καλά και «φλερτάρουν» με τα play off.
Αυτόματα η ανακοίνωση που ανέβηκε στην ιστοσελίδα τους λίγο πριν τις 11:30 το πρωί διεκδικεί και μάλλον κερδίσει τον τίτλο της «στιγμής του ΟΦΗ για το 2021». Ενα enter, μια κατηγορία... Τόσο απλά.
Ηταν τότε που έσπασαν καρδιές και ένα χτύπημα της μπάλας έκρινε μία ολόκληρη κατηγορία. Στις 30 Μαΐου του 2021 ο Παναιτωλικός υποδέχθηκε την Ξάνθη στο δεύτερο παιχνίδι μπαράζ των 2 ομάδων και στη ρεβάνς του 2-1 που έχασε στα «Πηγάδια».
Ο αγώνας κυλούσε στο 0-0, αποτέλεσμα που αν έμενε θα έστελνε τα «καναρίνια» στη Super League 2, όμως λίγο πριν το φινάλε καταλογίστηκε πέναλτι. Ο Βέργος στο 83' ανέλαβε την εκτέλεσή του και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα των φιλοξενουμένων, το 1-0 υπέρ των γηπεδούχων δεν άλλαξε μέχρι το φινάλε και τελικά πανηγύρισαν την παραμονή τους στα «σαλόνια». Πώς αλλιώς μπορεί να είναι κάποια άλλη, πλην αυτής, η «στιγμή» του χρόνου για τους «κυανοκίτρινους»;
Τα πόσα, 1-2 δευτερόλεπτα που απαιτήθηκαν ώστε να φανεί αν έχουμε ή όχι γκολ φάνηκαν μία αιωνιότητα και τα όσα εξελίχθηκαν εκείνη την ημέρα αντιστοιχούν σε... μισή ποδοσφαιρική ζωή. Ο 25χρονος φορ έγραψε το όνομά του στην ιστορία της ομάδας και το συγκεκριμένο ματς, αλλά κυρίως αυτή η φάση, θα μνημονεύεται για πάντα στο Αγρίνιο.
Μόνο ευχάριστες αναμνήσεις αφήνει το 2021 στον ΠΑΣ Γιάννινα, αφού επέστρεψε «δυναμικά» στη μεγάλη κατηγορία και καθιερώθηκε, ξανά, στα «σαλόνια». Εκείνο όμως που «μένει», περισσότερο, από τη χρονιά ήταν το βράδυ της 3ης Μαρτίου. Ok δεν το λες «στιγμή», όμως η πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου δεν δύναται να «απομονωθεί» σε ένα μόνο «κλικ».
Ο «Αγιαξ της Ηπείρου» έπαιξε τότε στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό για τους «8» του θεσμού, με στόχο να «υπερασπιστεί» το 2-1 που είχε κερδίσει μερικές ημέρες πριν στους «Ζωσιμάδες». Στο 9' προηγούνταν ήδη 2-0 και τελικά επικράτησε με το ίδιο σκορ, εξέλιξη που τον έστειλε στους «4» της διοργάνωσης μόλις για 3η φορά στην ιστορία του, αφού είχαν προηγηθεί εκείνες το 2007 και το 2010. Δεν το λες και ... μικρό πράγμα.
Το εμπόδιο του Ολυμπιακού αποδείχθηκε ανυπέρβλητο και δεν του επέτρεψε να πάει στον τελικό παρά το 1-1 του πρώτου αγώνα (ήττα 3-1 στο Φάληρο), αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναιρέθηκε πως ο ΠΑΣ «έγραψε» τότε ιστορία.
