Κάθε χρόνο (στην Α.Ε.Κ.)... deja vu!

• Όλα τριγύρω (στην Α.Ε.Κ.) αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν!
• Απαράδεκτοι προπονητής και ποδοσφαιριστές...

Ξεκίνησα να γράφω λίγη ώρα μετά την ολοκλήρωση της αναμέτρησης της ΑΕΚ με τον Παναιτωλικό, αλλά ήταν τέτοιος ο εκνευρισμός και η οργή μου, που σωστά αποφάσισα να περιμένω και την ολοκλήρωση του αγώνα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού. Επιχείρησα λοιπόν αργότερα αλλά διαπίστωσα μέσα από το ίδιο το κείμενο που είχα ξεκινήσει να γράφω ότι δεν είχα καταφέρει να διαχειριστώ σωστά το χρόνο και να μπορέσω να ηρεμήσω...

Τελικά πάντα η αγκαλιά στον γιο και το φιλί σε αυτόν ενώ κοιμάται είναι το καλύτερο φάρμακο σε τέτοιες βραδιές... Ευτυχώς δεν τον ξυπνάω πάντα με αυτή τη διαδικασία γιατί έχει χρειαστεί ήδη να το κάνω πολλά βράδια και ταυτόχρονα διαπιστώνω ότι θα χρειαστεί να το κάνω ξανά και ξανά αρκετές φορές έως το τέλος της σεζόν. Μακάρι βέβαια να πέσω έξω σε ΑΠΟΛΥΤΟ βαθμό και να κάνω λάθος προκειμένου η ομάδα να κερδίζει, να βγει από το αγωνιστικό αδιέξοδο και να βρει τη, ή πιο σωστά, τις λύσεις.

Το κακό είναι ότι αποδεικνύεται κάθε αγωνιστική που περνάει ότι όσοι υπάρχουν στην ομάδα, δίπλα, γύρω και πάνω απ' το ποδοσφαιρικό τμήμα, χρόνια τώρα και όχι τα νέα πρόσωπα, δεν το 'χουν με το αντικείμενο και αντί να διορθώνεται η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη. Είναι πασιφανές αυτό και με λυπεί το γεγονός ότι δεν το καταλαβαίνουν στην ΑΕΚ. Από τον Δημήτρη Μελισσανίδη έως και τον τελευταίο στο club έπρεπε ήδη να το 'χουν εμπεδώσει προκειμένου να διαπιστωθεί ότι μπορούν και να το διορθώσουν. Δεν πρόκειται...

Στην Ένωση λοιπόν βιώνουμε ένα... deja vu τα τελευταία (μπήκαμε στο 2022 άρα) τέσσερα χρόνια όπου η μετάφραση από τα γαλλικά είναι «το ήδη ιδωμένο». Προμνησία κοινώς που αποτελεί την αίσθηση που έχει κάποιος ότι μία κατάσταση στο παρόν έχει επαναληφθεί στο παρελθόν. Υπάρχει βέβαια μια σημαντική διαφορά στην περίπτωσή μας και την ΑΕΚ: δυστυχώς δεν αποτελεί αίσθηση κάποιου ότι βιώνει την ίδια ακριβώς κατάσταση, είναι γεγονός, όχι αίσθηση. Για να ξέρουμε και τι... γράφουμε και τι σας λέμε!

Όλα τριγύρω (στην Α.Ε.Κ.) αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν!

Απλά τα ερωτήματα που θα παραμείνουν αναπάντητα για αυτή την κατάσταση: «Γιατί συμβαίνει αυτό;», «τελικά ποιος φταίει;» τα πλέον απλά και αυτονόητα ερωτήματα σε μια τέτοια κατάσταση αγωνιστική και ένα αποτέλεσμα άθλιο που σε βάση ετών όλο και επαναλαμβάνεται... Φέτος φτάσαμε Δεκέμβριο για να το ζήσουμε, τα προηγούμενα τρία χρόνια το βιώναμε από τα τέλη Οκτωβρίου, όχι ότι αυτό συνιστά πρόοδο για μια ομάδα με το μέγεθος, την ιστορία και τον κόσμο της ΑΕΚ! Αντίθετα συνιστά γελοιότητα να επαναλαμβάνεται η ίδια κατάσταση ξανά και ξανά...

Όλα τριγύρω στην ΑΕΚ αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν... Ίσως αυτό που σημειώνω να είναι και λάθος διότι στην ομάδα έρχονται τύποι (είτε πρόκειται για προσθήκες παικτών και προπονητών εντός συνόρων είτε από άλλη χώρα) πολλοί καλύτεροι και φεύγουν κακοί έως μέτριοι. Επιπρόσθετα έπειτα τους βλέπεις να βρίσκουν τον εαυτό τους μακριά από την ομάδα. Κάτι που αποδεικνύει ότι η ευθύνη είναι της λειτουργίας του club και αυτό συνιστά τεράστιο, το μεγαλύτερο για μένα, πρόβλημα διότι δεν είναι και εύκολο να το λύσεις!

Δεν γίνεται να ευθύνεται πάντα ο προπονητής αλλά και να συμβαίνει πάλι το club, η διοίκηση, ο ίδιος ο Μελισσανίδης, οι βασικοί συνεργάτες του που αποφασίζουν, θα συνιστούν το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος. Όχι ηθελημένα φυσικά... Προφανέστατα και δεν μπορεί να θέλει να ζει αυτό το πράγμα κανείς κάθε χρόνο εδώ και τέσσερα (χρόνια) στη σειρά και ενώ έφτασε στο σημείο να αλλάξει τόσους προπονητές, τεχνικούς διευθυντές και τελικά ποδοσφαιριστές! Διότι η ΑΕΚ άλλαξε τα δυο τρίτα του ρόστερ το περασμένο καλοκαίρι...

Άρα το αποδεδειγμένο και αυτονότητο είναι ότι κάτι άλλο σε επίπεδο προσώπων μάλλον πρέπει να αλλάξει. Τι και ποιοι; Οφείλουν να το γνωρίζουν οι ίδιοι με πρώτο και καλύτερο τον Μελισσανίδη. Εγώ δεν είμαι στο τραπέζι των αποφάσεων για να γνωρίζω καλά από πρώτο χέρι ποιος αποφασίζει για κάθε αλλαγή προπονητή, ποδοσφαιριστών και τελικά δίνει την εντολή (άρα έχει και την ευθύνη) της αγωνιστικής κατεύθυνσης. Είναι δεδομένο πάντως ότι δεν το 'χει, όποιος ή όποιοι κι αν είναι, διότι σύμπτωση (αποτυχίας) επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση!

Απαράδεκτοι προπονητής και ποδοσφαιριστές...

Αφού θαρρώ ξεκαθαρίσαμε παραπάνω ότι το πρόβλημα το βασικό μετά το σερί ετών αποτυχιών δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά του ποδοσφαιρικού τμήματος, μπορούμε να εστιάσουμε και στο ματς αλλά και στους πρωταγωνιστές της ήττας! Διότι είναι διαφορετικό πράγμα η γενική αποτυχία αγωνιστικής κατεύθυνσης (και δημιουργίας ομάδας) και άλλο μια ακόμη γκέλα – ήττα από μέτρια έως κακή ομάδα, μετά τον ΟΦΗ (εντός έδρας) και τον Απόλλωνα Σμύρνης. Γιατί στο δια ταύτα τα συγκεκριμένα αποτελέσματα αρκούσαν για να είσαι ακόμη στο κόλπο διεκδίκησης τίτλου και μάλιστα σε απόσταση ανάσας!

Για το αποτέλεσμα με αντίπαλο τον Παναιτωλικό είναι απαράδεκτοι προπονητής και ποδοσφαιριστές... Πρώτη και κύρια ευθύνη είναι -στο αγωνιστικό καθαρά και τη διαχείριση του συγκεκριμένου αγώνα- του Αργύρη Γιαννίκη ο οποίος επιμένει σε μια τακτική προσέγγιση ανώμαλη ποδοσφαιρικά με τα χαρακτηριστικά των παικτών να είναι αταίριαστα στο σχέδιο (αλήθεια ποιο;) του. Ξεκίνησε με δυο αμυντικά χαφ που είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ κόφτες να παίξει ομάδα με διπλή άμυνα ζώνης. Ίσως να ήθελε να δώσει πλάτος στο γήπεδο και να παίξει απ' τα άκρα. Και ξεκινάς με Σβάρνα δεξί μπακ; Μπα... Ποτέ!

Εφόσον θες να παίξεις αυτό το 4-2-3-1 προφανώς και αφού θα ξεκινούσε ο Σιμόες (σωστά) δεν θέλει να 'χεις βγάλει καμία σπουδαία σχολή προπονητικής για να καταλάβεις ότι πρέπει δίπλα του να τοποθετηθεί (απ' τους διαθέσιμους) ο Σάκχοφ που 'χει και κάτι καλύτερο δημιουργικά απ' τους υπόλοιπους... Δεν είναι επιστήμη διάολε! Ούτε συνιστά σούπερ ουάου επιστημονική λύση το να δώσεις εντολή, από τη στιγμή που το (όποιο) αγωνιστικό πλάνο σου δεν εφαρμόζεται ποτέ, να μην παίζει η άμυνά σου στη σέντρα ενώ προηγείσαι στο σκορ με το λίγο 1-0.

Απ' την αρχή της σεζόν το ίδιο γίνεται. Τρώμε μπάλες μεγάλες, ή κοντινές, στην πλάτη της άμυνας! Επιτέλους δηλαδή... Βλέπει ένας προπονητής ότι η ομάδα του αδυνατεί να δημιουργήσει, βρίσκει γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα με τον Καρίμ Ανσαριφάρντ και σε ιδανικό σημείο, δεν έρχεται το 2-0 (γιατί δεν σε θέλει κιόλας ρε γαμώτο, δεν σε θέλει) με το φάουλ του Τζαβέλλα και στις φάσεις του Γκαρσία και του Τσούμπερ, τι κάνει; Σβήνει το παιχνίδι. Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές ήλπιζα ότι μετά τη σφαλιάρα από τον ΟΦΗ θα βγάλουν μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό εγωϊσμό και προσωπικότητα, ότι δεν θα επιτρέψουν στην ομάδα του Αγρινίου να κάνει πρώτη φορά στην ιστορία της διπλό στην ΑΕΚ και να της βάλει στην έδρα της πάνω από ένα γκολ! Πόνταρα σε... κουτσά άλογα προφανώς και κρίμα...

Υγ: Το γεγονός ότι εστιάζουμε στο πρόβλημα που παρατηρείται στο αγωνιστικό κομμάτι της ΑΕΚ το κάνουμε γιατί έτσι μάθαμε από πάντα... Δεν συνιστά αδυναμία και μη επιθυμία σκληρής κριτικής στην ΑΛΗΤΕΙΑ που γίνεται σε βάρος της Ένωση σε διαιτητικό επίπεδο και πάντα συγκριτικά με τους βασικού αντιπάλους της που τους σπρώχνουν... Δεν είναι δυνατόν κάθε αγωνιστική να αλλάζουν οι κανονισμοί και να τους μεταφράζουμε όπως θέλουμε επειδή παίζει η ΑΕΚ. Στο ματς με τον Παναιτωλικό υπάρχουν τρεις σημαντικές φάσεις που είναι κρίσιμες και ΟΛΕΣ πάλι δόθηκαν υπέρ του αντιπάλου που ήταν η ομάδα του Αγρινίου! Για να μην παρεξηγηθώ στη φάση της ισοφάρισης που η ΑΕΚ ζητάει φάουλ κάνεις λάθος για μένα. Ποδόσφαιρο είναι... Συμφωνώ ότι αν ήταν σε ματς Ολυμπιακός – Παναιτωλικός, ή ΠΑΟΚ – Παναιτωλικός, ή Παναθηναϊκός και Άρης – Παναιτωλικός, θα δινόταν και δεν θα... έτρεχε κάστανο. Αλλά το επαναλαμβανόμενο έγκλημα του Μάνταλου δεν θα το δικαιολογήσω. Δεν υπάρχει κανένα φάουλ να μάθει ο αρχηγός μας έπειτα από 100 φορές που 'χει κάνει το ίδιο λάθος (κράτημα μπάλας και γύρω – γύρω περιστροφή απ' τον εαυτό του και τον αντίπαλο ενώ έχει δίπλα του πάσα ελεύθερη εύκολη) να μη το κάνει. Όπως και για το πέναλτι δεν θα βιάσω την λογική να πω ότι είναι μαρς χέρι, έχουν δοθεί χειρότερα, σαφέστατα, αλλά δεν θα το 'δινα... Όμως την αποβολή ΔΕΝ γίνεται να μη τη δώσεις. Ο αντίπαλος πατάει το πόδι του Άμραμπατ και ο άσος της ΑΕΚ δεν κάνει τάκλιν με τα δυο πόδια (όπως στο ματς Βόλος – Παναθηναϊκός που δίκαια φώναξαν οι πράσινοι), πάσα κάνει και τον πατάει. Συνιστά απόφαση ΑΛΗΤΕΙΑ διότι είναι ενώ το σκορ είναι στο 1-0, ο αντίπαλος θα έπαιζε με δέκα παίκτες, δεδομένα το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό! Όχι η κακή εικόνα της ΑΕΚ αλλά πουθενά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο δεν ισχυρίζεται κανείς ότι επειδή δεν παίζεις καλό ποδόσφαιρο δεν πρέπει να αποβληθεί παίκτη που πατάει το πόδι αντιπάλου στο καλάμι! Γκάμαρης και Παπαδόπουλος το έκαναν σκόπιμα για να μην πάρει σφύριγμα η Ένωση διότι αυτό το μήνυμα λαμβάνουν απ' τις διαιτησίες όλων και τις κρίσεις αυτών από τον αποτυχημένο Κλάντενμπεργκ!