Βέρχουλστ: «Η κόρη μου ξεπέρασε τον καρκίνο, αλλά δεν θα περπατήσει ποτέ»

Η κορούλα του Νταβίνο Βέρχουλστ, Έλενα, διαγνώστηκε με καρκίνο το 2015. Αυτό του έκοψε τα πόδια. Άλλαξε όλη του τη ζωή. Όπως εξομολογείται σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Monday FC» της NOVA, εκείνες τις δύσκολες στιγμές, αναλογίστηκε πόσο δύσκολο είναι για τα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους, να παραμείνουν δυνατοί. Να συνεχίσουν να μάχονται.

Με γνώμονα αυτό, ίδρυσε μαζί με τους Christophe Stienlet και Willy Van Craen τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό ΚΟΜΟΚ που στόχο έχει να παρέχει στήριξη σε γονείς και παιδιά στον αγώνα τους κατά του καρκίνου.

Όπως αναφέρεται και στη σελίδα του οργανισμού στο Facebook: «Τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από το να λαμβάνεις ένα χαμόγελο από ένα βαριά άρρωστο παιδί, το οποίο στηρίζουν οι γονείς του. Από το να τους βοηθήσουμε στην πιο δύσκολη περίοδο».

Η μικρή Έλενα ξεπέρασε τον καρκίνο, αλλά όπως εξομολογήθηκε ο 34χρονος πορτιέρε δεν θα περπατήσει ποτέ.

Ο Βέλγος συγκλόνισε με τα όσα αποκάλυψε και παράλληλα έστειλε το δικό του μήνυμα στους γονείς, επισημαίνοντας «μην αφήνετε ποτέ τα παιδιά σας μόνα τους!».

Αναλυτικά όσα είπε στη συνέντευξή του στην εκπομπή της NOVA Monday FC:

«Το 2015 η κόρη μου διαγνώσθηκε με καρκίνο. Είδα παιδιά να παλεύουν στο νοσοκομείο, είδα παιδιά μόνα τους. Μίλησα στον φίλο μου και του είπα δεν γίνεται να βλέπουμε παιδιά να κοιμούνται μόνα στο νοσοκομείο.

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήμουν για προπόνηση, με πήρε η πρώην σύζυγός μου ότι πάει στο νοσοκομείο με το παιδί μας. Το ίδιο απόγευμα διεγνώσθη με καρκίνο στον εγκέφαλο. Ξεκινήσαμε να ψάχνουμε θεραπείες. Ήταν δύσκολο . Ήταν μόλις εννέα μηνών. Την μία μέρα ήταν υγιής και την επόμενη ήταν τόσο άρρωστη.

Εγω έπαιζα μπάλα, πήγαινα σε προπονήσεις και το παιδί μου ήταν στο νοσοκομείο. Έπαιζα και είχα στο μυαλό μου την κόρη μου. Το πρωί πριν την προπόνηση, πήγαινα στο νοσοκομείο να της δώσω ένα φιλί. Μετά την προπόνηση αλλά και πριν τα παιχνίδια πήγαινα να την δω. Ήξερα πως κάθε στιγμή ίσως να είναι η τελευταία.

Η Έλενα ξεπέρασε τον καρκίνο αλλά είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Δεν θα περπατήσει ποτέ. Μετά τον καρκίνο, ο εγκέφαλός της «πάγωσε» κατά το 80%.

Το μήνυμά μου στους γονείς είναι να μην χάνουν την ελπίδα τους και ποτέ να μην αφήσουν μόνα τα παιδιά τους! Το παιδί σου σε χρειάζεται. Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, αλλά το χαμόγελο της κόρης μου κάθε μέρα που έφτιαχνε την μέρα.

Στην πρώτη εκδήλωση της ΚΟΜΟΚ ήταν ο Τιμπό Κουρτουά. Του εξήγησα τι συνέβη στην κόρη μου. Τότε έπαιζε στην Τσέλσι, θυμάμαι πως μόλις του μίλησα για το ίδρυμα, το ίδιο απόγευμα ήρθε στην εκδήλωση. Τέσσερις ώρες μετά, έφυγε. Εκπληκτικό άνρθωπος. Ήταν απίστευτο για τα παιδιά που είδαν τον Κουρτουά. Μιλάμε αρκετά ακόμη και σήμερα, είναι τρομερός χαρακτήρας».