Ολυμπιακός: Οι λόγοι που έχει «κρεμάσει» αγωνιστικά

Ξεκινάμε από τα βασικά για να καταλαβαινόμαστε κιόλας. Η κριτική θα πρέπει να γίνεται για όλες τις ομάδες και δεδομένα μία ομάδα του βεληνεκούς και του επιπέδου του Ολυμπιακού δεν επιτρέπεται υπό κανονικές συνθήκες να ξεκινά το 2022 με γκέλα με τον Απόλλωνα Σμύρνης και 0-0 αλλά και κακές έως μέτριες εμφανίσεις με Παναθηναϊκό και Παναιτωλικό (με τους Αγρινιώτες ήρθε και η ήττα). Για έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός τέτοια εικόνα σε αυτά τα ματς είναι σχεδόν απαγορευτική.

Ξέχωρα από το αρνητικό αγωνιστικό πρόσημο του συλλόγου οφείλουμε όμως να βάλουμε κάτω τους βασικούς λόγους για τους οποίους δεν... περπατάει αγωνιστικά αυτήν την περίοδο ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς. Και δεν είναι και λίγοι. Πάμε λοιπόν:

• Οι απώλειες κομβικών παικτών που δεν καλύπτονται επαρκώς: Εδώ κυρίως μιλάμε για τον Αγκιμπού Καμαρά, που ήταν ο συνδετικός κρίκος μεσαίας γραμμής με επίθεση. Ένα σημαντικό δημιουργικό κομμάτι. Και ο Σισέ είναι απώλεια αλλά στόπερ υπάρχουν. Ο Ολυμπιακός βγάζει φανερή αδυναμία σωστής δημιουργίας και ανάπτυξης και το γεγονός ότι δεν βρίσκεται εύκολα αντί-Αγκιμπού στο ρόστερ είναι πρόβλημα. Εάν εξαιρέσει κανείς τον πολύπειρο Βαλμπουενά που λόγω ηλικίας δεν μπορεί να δίνει τα ίδια με πέρυσι δεν προκύπτουν άλλες τόσο αξιόπιστες δημιουργικές λύσεις.

• Το νέο... χτύπημα του κορονοϊού: Πριν το παιχνίδι με τον Αστέρα - που δεν έγινε τελικώς - ο Ολυμπιακός χτυπήθηκε ξανά από τον covid-19. Ως εκ τούτου πήγε στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό με λιγότερες από τις προσδοκώμενες προπονήσεις και με παίκτες που επηρεάστηκαν αισθητά από τον κορονοϊό. Υπήρχαν παίκτες που δεν ανέκαμψαν από αυτό.

• Το σύστημα του Μαρτίνς με την τριάδα στα μετόπισθεν: Ο Ολυμπιακός και βασικά ο προπονητής του διάλεξαν ένα σχήμα με τρεις πίσω. Και εάν με τον Παναθηναϊκό η προσέγγιση ήταν για το μηδέν με τον Παναιτωλικό φάνηκαν τα τρωτά σημεία του συστήματος αυτού. Για έναν τέτοιο σχηματισμό θέλεις επιδραστικά ακραία μπακ και με δυνατότητα για καλή δημιουργία. Με τον Παναθηναϊκό πάντως ο Ολυμπιακός είχε καλή αμυντική εικόνα αλλά όχι καλή δημιουργική και επιθετική παρουσία και με τον Παναιτωλικό ήταν βελτιωμένος από τη μέση και μπροστά αλλά αισθητά ευάλωτος πίσω και ειδικά σε κόντρα επιθέσεις των Αγρινιωτών κρατώντας ψηλά την άμυνά του.

• Η μικρή ή όχι αναμενόμενη γενικά προσφορά των παικτών του ροτέισον και οι μεταγραφές: Είναι γεγονός πως αρκετές φετινές μεταγραφές δεν έχουν βγει στον Ολυμπιακό. Ακόμα και από παίκτες όπως ο Τικίνιο περίμενε σαφώς περισσότερα. Υπάρχουν άλλες περιπτώσεις με μικρή προσφορά όπως ο Ονιεκούρου. Επίσης σε αρκετές περιπτώσεις οι λεγόμενες εφεδρείες δεν έχουν ανταποκριθεί, κάτι σημαντικό ειδικά όταν δεν τραβάνε τα βασικά ατού.

• Το κέντρο είναι στα... κάτω του: Σε σχέση με άλλες χρονιές κανένας από τους τρεις βασικούς χαφ του Ολυμπιακού δεν έχει... τραβήξει. Ο Εμβιλά ταλαιπωρήθηκε με κορονοϊό και τραυματισμούς, ο Μπουχαλάκης δεν είναι στα ίδια επίπεδα και ο Μαντί Καμαρά είναι φουλ ντεφορμέ. Άρα η δύναμη του Ολυμπιακού που είναι ο άξονάς του είναι στα... κάτω της.

• Η ιεράρχηση των στόχων: Με βάση το πως είδαμε τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο και το γεγονός ότι η ΕΠΟ έχει βάλει τον τελικό στις 21 Μαϊου και ο πειραϊκός σύλλογος πρέπει να αρχίσει προετοιμασία στις αρχές Ιουνίου το βάρος πέφτει περισσότερο στο πρωτάθλημα και την Ευρώπη και λιγότερο στο Κύπελλο. Αυτό μας δείχνουν και οι 11άδες και τα πρόσωπα και η προσέγγιση στο Κύπελλο.

Αντί επιλόγου: Η λογική λέει πως ο Ολυμπιακός χειρότερα δεν μπορεί να παίξει ειδικά σε σχέση με την εικόνα του στο ντέρμπι. Παρόλα αυτά το εάν θα υπάρξει φανερή πρόοδος ή όχι θα φανεί στο γήπεδο και φυσικά στα προσεχή ματς. Είναι δε κάτι επιβεβλημένο ειδικά στο πρωτάθλημα όπου οι Πειραιώτες πρέπει να κάνουν την πρώτη νίκη τους στο 2022 ξεκινώντας από το ματς με τον ΠΑΣ (εφόσον εν τέλει γίνει).