Συνήθως ο Ολυμπιακός αντιδράει πειστικά μετά τα άσχημα σερί του, απόψε περισσότερο θα είναι το ψυχολογικό…

Ακριβώς μετά από ένα μήνα λοιπόν, από το 2-0 με το Λεβαδειακό στο Κύπελλο στις 22 Δεκέμβρη, ο Ολυμπιακός επιστρέφει απόψε στο Καραϊσκάκη, ένα πάντοτε ζεστό γι΄ αυτόν σπίτι, ακόμη και κεκλεισμένων των θυρών η, με 1.000 οπαδούς του στην εξέδρα.

Εκείνο το παιχνίδι ήταν και το τελευταίο του 2021, αλλά και τελευταία νίκη του Ολυμπιακού (!), που έχει ξεκινήσει με το αριστερό το 2022, έχοντας σε τρία παιχνίδια, όλα εκτός έδρας, δύο (λευκές) ισοπαλίες, με Απόλλωνα και Παναθηναϊκό, για το πρωτάθλημα, και μία ήττα (1-2) από τον Παναιτωλικό για το Κύπελλο. Μία πολύ σπάνια δυσάρεστη εμπειρία για τον Ολυμπιακό, ειδικά των τελευταίων ετών, του Πέδρο Μαρτίνς, που έδειχνε αν μη τι άλλο μία ικανότητα να ξεπερνάει άσχημα αποτελέσματα και να αντιδράει επιστρέφοντας στις νίκες.

Χειρότερο ρεκόρ είχε μόνο στις αρχές της πρώτης σεζόν του Μαρτίνς στον πάγκο, τότε χωρίς νίκη σε μία τετράδα αγώνων με ΠΑΟΚ (0-1 εντός), Μίλαν (1-3 εκτός), ΑΕΚ (1-1 εκτός), ΟΦΗ (0-1 εκτός)! Με τη διαφορά ότι τότε μέσα σε εκείνη την τετράδα υπήρχε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι και δύο ντέρμπι πρωταθλήματος. Τώρα, στην τριάδα αυτή που δεν κερδίζει, υπάρχει ένα ντέρμπι, ένα ματς με τον ουραγό της βαθμολογίας και ένα παιχνίδι Κυπέλλου με μικρομεσαία ομάδα.

Πόσες άλλες φορές τα είχε «χρειαστεί» ο Ολυμπιακός, είχε δηλαδή σειρά αγώνων χωρίς νίκη; Άλλες δύο ήταν: η μία πάλι στην πρώτη σεζόν του Μαρτίνς (Λαμία 3-3 εκτός Κύπελλο), ΠΑΟΚ (1-3 εκτός), Ντινάμο Κιέβου (2-2 εντός). Κι η άλλη στη δεύτερη σεζόν του Μαρτίνς (Πανιώνιος 1-1 εκτός), Τότεναμ (2-4 εκτός), ΠΑΟΚ (1-1 εντός). Κι αφού προσέξουμε ότι το ζόρι που τραβάει αυτή την στιγμή ο Ολυμπιακός είναι το πρώτο στο οποίο δεν είχε αντίπαλο ευρωπαϊκή ομάδα, αλλά και τον ΠΑΟΚ στο κακό του σερί, κι άρα είναι πολύ πιο επώδυνο από τα ζόρια που είχε συνολικά άλλες τρεις φορές στο παρελθόν, ας πάμε σε κάτι πιο ευχάριστο: πώς είχε αντιδράσει ο Ολυμπιακός σε εκείνα τα σερί.

Και χρησιμοποιώ τη λέξη ευχάριστο, γιατί είχε αντιδράσει πειστικά: Μετά τα τέσσερα σερί παιχνίδια χωρίς νίκη στην αρχή του 2018-19 είχε κερδίσει 2-0 την Ντουντελάνζ στο Λουξεμβούργο, κάνοντας μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του τότε…Μετά τα τρία σερί παιχνίδια χωρίς νίκη στο β΄ μισό της σεζόν 2018-19 είχε κερδίσει 4-1 την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη με επική αντεπίθεση στο β΄ ημίχρονο, χάνοντας 0-1 στο α΄…Και μετά τα τρία ακόμη σερί παιχνίδια χωρίς νίκη στο α΄ μισό της σεζόν 2019-20 είχε κερδίσει εμφατικά 3-0 στο Αγρίνο τον Παναιτωλικό με το σκορ διαμορφωμένο από το ημίχρονο…

Μακάρι να «απαντήσει» ο Ολυμπιακός έτσι απόψε και στον αγώνα του με τον ΠΑΣ, μία ομάδα πάντως με την οποία αντιμετωπίζει πολλά και σοβαρά προβλήματα και στα έξι τελευταία του παιχνίδια μαζί της, μέσα κι έξω! Τα αποτελέσματα είναι ενδεικτικά: ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-2, ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-1 (από 1-0), Ολυμπιακός-ΠΑΣ 1-0 (στο 93’), ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-1 (από 1-0 πάλι) στο Κύπελλο, Ολυμπιακός-ΠΑΣ 3-1 (με μείωση του σκορ σε 2-1) στο Κύπελλο, ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-2 (στο 84΄).

Ο ΠΑΣ παραδοσιακά είναι ομάδα που πάρα πολύ συχνά ζορίζει αφάνταστα τον Ολυμπιακό. Μέσα στο Καραϊσκάκη έχει πάρει ισοπαλία 2-2 στο πρωτάθλημα (με δύο αυτογκόλ από Αβραάμ και Μέλμπεργκ!) κι έχει αποκλείσει τον Ολυμπιακό από το Κύπελλο (ήττα 1-2 στην παράταση, μετά από νίκη του 2-0 στο πρώτο ματς στα Γιάννινα), ενώ μέσα στα Γιάννινα έχει κερδίσει και δη όχι πολύ παλιά και 3-0 και 2-0 τους «ερυθρόλευκους»!

Και φέτος, άλλωστε, ο ΠΑΣ είναι δυνατός! Το αποδεικνύει και η βαθμολογική του θέση (5^ος, τρεις πόντους πίσω από τον 4^ο Παναθηναϊκό), αλλά και ο τρόπος με τον οποίο κοντράρει τις πιο δυνατές ομάδες του πρωταθλήματος: τον ΠΑΟΚ τον κέρδισε 1-0 στην Τούμπα, τον ΠΑΟ τον κέρδισε 1-0 στα Γιάννινα, τον Άρη τον διέλυσε 5-0 (!) στο Χαριλάου, από τον Ολυμπιακό κι από την ΑΕΚ έχασε 1-2 στα Γιάννινα με γκολ στο 84’ και στο 90’ αντίστοιχα, από τον ΠΑΟ έχασε 0-2 στη Λεωφόρο με το σκορ 0-1 έως το 70’ και μόνο από τον ΠΑΟΚ εκτέθηκε χάνοντας 0-4 εντός έδρας. Παρεμπιπτόντως, μετά από αυτά τα δύο τελευταία παιχνίδια, ο γκολκίπερ Λοντίγκιν δεν έχει ξαναπαίξει.

Όπως κι αν έχει, για τον Ολυμπιακό η νίκη σήμερα το βράδυ στο Καραϊσκάκη αποτελεί μονόδρομο. Και βαθμολογικά, αλλά και ψυχολογικά. Δεν είναι μόνο ότι μπορεί να τον πλησιάσουν κι άλλο ΠΑΟΚ κι ΑΕΚ, είναι και το πλήγμα που θα υποστεί το δικό του ηθικό αν δεν μπορέσει να κερδίσει αυτή τη φορά ούτε μέσα στο Καραϊσκάκη. Με κάποιο τρόπο, ο Ολυμπιακός πρέπει να κερδίσει. Ο καλύτερος θα ήταν να παίξει και καλά, ώστε να δείξει ότι ξαναβρίσκει η ομάδα τα πατήματα της. Αν δεν μπορεί να παίξει καλά, πολύ απλά πρέπει να κερδίσει ακόμη και χωρίς να παίξει καλά, να εκμεταλλευθεί κάποιες στιγμές και να σκοράρει, κρατώντας πίσω το σκορ.

Σίγουρα είναι ένα θέμα ότι ο ΠΑΣ θα έχει αρκετές και σοβαρές ελλείψεις. Οι Πίρσμαν, Ντομίνγκες, Περέα, Γκαρντάφσκι, Σνάιντερ είναι βασικοί του παίκτες. Αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι το σημαντικό είναι το πώς θα παίξει ο Ολυμπιακός-εδώ έλειπαν 15 (!) παίκτες από τον Απόλλωνα τις προάλλες κι η ομάδα του Μαρτίνς υπέστη άνευ προηγουμένου κάζο στη Ριζούπολη.

Θα έλεγα ότι σήμερα είναι περισσότερο θέμα ψυχολογίας. Αναμφίβολα ο Ολυμπιακός από τα άσχημα εσχάτως αποτέλεσμα του θα έχει μία πίεση, την οποία δεν έχει συνηθίσει να έχει αυτή την τριετία που κάνει με επιτυχία πρωταθλητισμό με τον Πέδρο στον πάγκο. Αν του «βγαίνει» το ματς, όλα καλά. Αν δεν του «βγαίνει», θα έχουμε αγωνίες ως το τέλος.

Παρεμπιπτόντως, για να δούμε και τον Ολυμπιακό πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα χωρίς τον Βατσλίκ! Γιατί ναι μεν ο Τσέχος δεν έχει εντυπωσιάσει, αλλά ούτε πολλά γκολ έχει δεχθεί (το αντίθετο, εννιά στις 17 αγωνιστικές, με την άλλη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα, να είναι με 15 γκολ…) και γενικά εμπνέει μία ασφάλεια με την εμπειρία του. Και τέλος πάντων είχε μηδέν παθητικό στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές.

Άσχετο: για όποιον δεν το έχει αντιληφθεί, στον Ολυμπιακό πήραν την επιλογή τους και δεν θα αποκτήσουν αριστερό μπακ, παρότι εδώ και καιρό έμοιαζε αυτή να ήταν η σίγουρη μεταγραφή του Γενάρη.

Ρόλο έπαιξαν τρία πράγματα. Ένα ότι δεν μπορεί ο σύλλογος να «τσιμπήσει» τον παίκτη που έχει εντοπίσει ως καλύτερη επιλογή για «κάλυψη» του Ρέαμπτσιουκ. Δύο ότι ο Καρμπόβνικ τελικά θα μείνει (και θα πληρώνεται) ως το τέλος της σεζόν. Και τρία ότι ο Μαρτίνς δείχνει διάθεση να «βγάλει» τον Κίτσο, τον πιτσιρικά αριστεροπόδαρο που παίζει όλη την πλευρά.

Είναι ένα ρίσκο, υπό την έννοια ότι μιλάμε για ένα παιδί 18,5 ετών που μέχρι τώρα έπαιζε αριστερό εξτρέμ στις μικρές ομάδες του Ολυμπιακού και που στην πρώτη ομάδα έχει παίξει δύο φορές, ένα ημίχρονο (στη Λιβαδειά) κι ένα 30λεπτο (στο Αγρίνιο), και τις δύο σε ρόλο αριστερού μπακ. Πέρασε τα τεστ στα μάτια του Πέδρο και θα του δώσει κι άλλες ευκαιρίες.

Βεβαίως, το κυριότερο που έκανε τον προπονητή να μην επιμείνει στην αρχική του απαίτηση για «μπακ απ» του Όλεγκ και να εισηγηθεί εν τέλει την προώθηση του Κίτσου, είναι η εμπιστοσύνη του στον Ρέαμπτσιουκ. Κάποια στιγμή, άλλωστε, σε μία συνέντευξη στη Νόβα, το είχε πει: «Όσο είναι εδώ ο Ρέαμπτσιουκ, θα παίζει ο Ρέαμπτσιουκ».

Γνώμη μου; Ας περιμένουμε και τη ρεβάνς του Κυπέλλου την Τετάρτη με τον Παναιτωλικό, όπου θα πάρει χρόνο πάλι ο Κίτσος, για να το φιξάρουμε ότι ο Ολυμπιακός δεν θα πάρει αριστερό μπακ…