ΠΑΟΚ: Ο μοναχικός δρόμος του Λουτσέσκου και η καραμέλα των «απέναντι» με τα πέναλτι

Στα μάτια μου ο Ραζβάν Λουτσέσκου είναι ο κορυφαίος «man manager», όπως μου είχε πει ένα ηλιόλουστο απόγευμα στο προπονητικό κέντρο του Άπελντοορν της Ολλανδία, ο καλός φίλος και συνάδερφος, Αλέξης Σπυρόπουλος. Προπονητής που ξέρει να διαχειρίζεται εξαιρετικά τους ανθρώπους-ποδοσφαιριστές. Να «παίζει» με το μυαλό τους και να γνωρίζει καλύτερα από πολλούς άλλους προπονητές το επικοινωνιακό παιχνίδι.

Το αν ο Ρουμάνος είναι καλός ή κακός προπονητής, θα το κρίνει η ιστορία, κατά βάση είναι θέμα υποκειμενικό. Στην περίπτωση του, τα αποτελέσματά του αγαπήθηκαν. Πριν από αυτά, ο Λουτσέσκου ήταν εξαιρετικά αντιπαθής φιγούρα, όχι μόνο για τους αντιπάλους του, αλλά ακόμα και για τους φίλους του ΠΑΟΚ, που τον «στόλιζαν» στις περισσότερες επισκέψεις του με την Ξάνθη στην Τούμπα. Όμως, ο 52χρονος τεχνικός κατάφερε να «γυρίσει» το κλίμα, τώρα όλοι στην Τούμπα, αλλά και οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ «πίνουν νερό στο όνομά του».

Ο Λουτσέσκου επιβεβαιώνει στα μάτια των περισσοτέρων ότι είναι ένας χαρισματικός προπονητής. Όχι για τους τίτλους που έχει κατακτήσει, ούτε για την συγκομιδή βαθμών και τα αμέτρητα ρεκόρ, αλλά κυρίως για τον τρόπο που διαχειρίζεται το έμψυχο υλικό της ομάδας και κυρίως τον τρόπο που δείχνει να ξεπερνάει τα πολλά εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο του.

Βλέποντας την ομάδα του να παραπατάει τον περασμένο Νοέμβριο και τη μια σφαλιάρα να διαδέχεται την άλλη, ο Ραζβάν είδε κι αποείδε αποφασίζοντας να τη… γύρισε την πλάκα. Σταμάτησε την καραμέλα του νταμπλ, έπαψε να βάζει πίεση στην ομάδα με μακροπρόθεσμους στόχους. Αποφάσισε να κοιτάει το σήμερα και όχι το αύριο. Να πηγαίνει παιχνίδι με παιχνίδι. Κι ό,τι βγει στο τέλος…

Αυτή είναι η μη ποδοσφαιρική εξήγηση για το αήττητο σερί που τρέχουν οι «ασπρόμαυροι». Είπαμε ο προπονητής είναι ο κορυφαίος «man manager» και ξέρει τι (πρέπει να) κάνει. «Πάμε βήμα-βήμα», είπε σήμερα μετά το τέλος του του αγώνα στο «Πανθεσσαλικό». Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Ούτε η ΑΕΚ και το Κύπελλο, ούτε ο Ολυμπιακός και το ντέρμπι του πρωταθλήματος που ακολουθούν στη… διαβολοβδομάδα (της κρίσης) η οποία άνοιξε με το επιβλητικό 0-4 επί του Βόλου.

Το μυστικό της επιτυχίας είναι ότι η ομάδα αποφορτίστηκε από την πίεση της ευρωπαϊκής διάκρισης, που σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια δεν μπήκε ποτέ στην άκρη και επιβάρυνε την ομάδα με συνεχόμενα παιχνίδια από τον Αύγουστο μέχρι τον Δεκέμβριο, ενώ ο προπονητής έπεισε τους παίκτες του ότι πρέπει να παίζουν για τον κάθε στόχο, μικρό ή μεγάλο, που έχουν μπροστά τους.

Αυτή τη φορά ο ΠΑΟΚ δεν την πάτησε όπως στο παιχνίδι του α’ γύρου όταν το 4-1 του ημιχρόνου έγινε 4-4. Ο Λουτσέσκου κόντεψε να… φάει το νέο σκουφί που του χάρισε η γυναίκα του στις μια-δυο ευκαιρίες της ομάδας του Βόλου γιατί είχε στο μυαλό του τι είχε συμβεί πριν τρεις μήνες στο ματς της Τούμπας. Ευτυχώς, κράτησε το μηδέν και έφτασε τα τέσσερα σερί ματς δίχως να δεχθεί γκολ.

Στο ματς του «Πανθεσσαλικού», όπου δεν έχει χάσει ποτέ σε επίσημο ματς, ο «Δικέφαλος» πέτυχε άλλα τέσσερα γκολ, έφτασε τα 40 σε 18 αγώνες και επιβεβαίωσε ότι είναι η καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος. Με διαφορά από την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, που ακολουθούν στη σχετική κατηγορία.

Ο Ζόαν Σάστρε συστήθηκε στο «ασπρόμαυρο» κοινό με γκολ, σε γενικές γραμμές κράτησε καλά τη θέση του, με σωστά ανεβάσματα, αλλά είναι νωρίς για να κρίνουμε τον Ισπανό αμυντικό. Ο Ζίβκοβιτς φώναξε «παρών» σ’ όλες τις φάσεις που δημιούργησε ο ΠΑΟΚ, εξαιρετικοί οι Ίνγκασον και Άκπομ που βρήκαν το δρόμο προς τα δίχτυα.

Άφησα τελευταίο τον Κούρτιτς. Ο Σλοβένος είναι ένας παίκτης που κουβαλάει εμπειρία 300 αγώνων στη Serie A, ξέρει να κουμαντάρει το βαρύ σκαρί του και να παίζει περισσότερο με το μυαλό του, παρά με τα τρεξίματα στο γήπεδο. Γι’ αυτό υπάρχει ο Τσιγγάρας που και σήμερα έκανε αθόρυβη και ουσιαστική δουλειά στη μεσαία γραμμή επιβεβαιώνοντας ότι «κολλάει» καλύτερα δίπλα στον Κούρτιτς.

Υγ: Ας πάμε στα πέναλτι του Κούρτιτς που τον έχουν φέρει στην πρώτη θέση των σκόρερ του πρωταθλήματος με 13 γκολ (τα 8 στους έξι τελευταίους αγώνες πρωταθλήματος) και τόσο πολύ «ενοχλούν» αρκετούς.

Ας εξηγήσουμε, λοιπόν, σ’ όλους όσοι επιμένουν να «σχίζουν τα ιμάτια τους» και να ενοχλούνται για τα πέναλτι που κερδίζει ο «Δικέφαλος», ότι ΚΑΙτο αποψινό που δίνει ο Παπαπέτρου είναι Π-Ε-Ν-Α-Λ-Τ-Ι. Δεν είναι άποψη ή κρίση. Είναι η πραγματικότητα. Κλωτσιά στο καλάμι. Τελεία και παύλα. Ούτε ο Φερνάντεζ δεν διαμαρτυρήθηκε, που δίνει την κλωτσιά και σωριάζει τον Μιτρίτσα. Όποιος δεν θέλει να το δει, ας μη το βλέπει, δικαίωμά του, αλλά καλύτερα θα είναι να σταματήσει να ασχολείται με το ποδόσφαιρο.

Και κάτι τελευταίο: Από την σύσταση της Superleague το 2006 (μην πάμε πιο πίσω στα ένδοξα χρόνια της παράγκας), για δώδεκα σεζόν και μέχρι να έρθουν στην Ελλάδα το VAR και οι ξένοι διαιτητές, για τα οποία οι «ασπρόμαυροι» έδωσαν μάχη όταν άλλες ομάδες ήταν αντίθετες, ο ΠΑΟΚ ήταν 4ος στα κερδισμένα πέναλτι.

Να το κάνουμε πιο κατανοητό. Όταν υπήρχαν μόνο οι Έλληνες διαιτητές, που έδιναν ότι έβλεπαν ή δεν έβλεπαν τα ματάκια τους, πρώτος σε κερδισμένα πέναλτι ήταν ο Ολυμπιακός (89 πέναλτι σε 404 ματς), δεύτερος ο Παναθηναϊκός (79 πέναλτι σε 446 ματς) και τρίτη η ΑΕΚ (58 πέναλτι σε 372 ματς), ενώ ο ΠΑΟΚ ήταν στη 4η θέση με 65 πέναλτι σε 452 ματς. Αυτά..