Η ευκαιρία του Ανδρούτσου, το δύσκολο γκολ του Μασούρα, το άλμα του Μανωλά, η σιγουριά του Αβραάμ!

Για να ξεκινήσω από εκεί που τελείωνα χθες…

Ο Ολυμπιακός αφενός μεν για άλλη μία φορά αντέδρασε μετά από ένα κακό σερί του και πήρε τη νίκη (2-0) επί του ΠΑΣ, αφετέρου δε έδειξε με τη δυσκολία με την οποία τα κατάφερε απέναντι σε ένα αντίπαλο με μείον πέντε βασικούς του παίκτες ότι έχει δημιουργηθεί ψυχολογικό θέμα η ομάδα του από αυτά τα τρία πρώτα παιχνίδια του 2022, τα 0-0 με Απόλλωνα και ΠΑΟ στο πρωτάθλημα και το 1-2 από τον Παναιτωλικό στο Κύπελλο.

Όλα κι όλα ο Ολυμπιακός είχε μόλις δύο καλά τελειώματα (!) χθες: ένα από στατική φάση, την κεφαλιά του Μανωλά που έκανε τρομερό άλμα αλλά ατύχησε αφού ο Σάλιακας «έβγαλε την μπάλα μέσα από τα δίκτυα». Κι ένα από λάθος αντίπαλου, το γκολ του Μασούρα, το οποίο παρεμπιπτόντως δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται. Γιατί πράγματι ο Σάλιακας κάνει μεγάλο λάθος κι είναι σαν να του στρώνει την μπάλα, αλλά πρέπει να σταθούμε και σε δύο ακόμη πράγματα.

Πρώτον, ότι η μαγκιά του Μασούρα είναι ότι μυρίστηκε το λάθος του αντίπαλου μπακ. Κι αν θέλετε την γνώμη μου, την ψυλλιάστηκε ο διεθνής κυνηγός πολύ απλά γιατί δύο λεπτά πριν ο Σάλιακας πάλι είχε γυρίσει με κεφαλιά την μπάλα προς τον γκολκίπερ του, που τότε είχε μπλοκάρει την μπάλα, καθώς ήταν γύρισμα ψηλά. Ο μπακ του ΠΑΣ θα σκέφθηκε, «αφού το έκαναν μία φορά και πέτυχε, γιατί να μην το κάνω και δεύτερη»-μόνο που όπως αποδείχθηκε ο Μασούρας ήταν στο μυαλό του, καθώς εκτός των άλλων αυτός ήταν που είχε πάει να διεκδικήσει την μπάλα και στην πρώτη περίπτωση, του γυρίσματος, σωστού τότε, του αμυντικού στον γκολκίπερ.

Δεύτερον, ότι ο επιθετικός του Ολυμπιακού χρειάστηκε να κάνει και καλή και δύσκολη κίνηση για να βρει την μπάλα, κυρίως όμως να την τσιμπήσει με πολύ ωραίο τρόπο, τέτοιο που να μην αφήνει περιθώρια στον τερματοφύλακα Σούλη. Ναι, ο Μασούρας εκμεταλλεύθηκε ένα μεγάλο λάθος, αλλά για να σας το γράψω αλλιώς δεν είμαι καθόλου σίγουρος αν άλλος «ερυθρόλευκος» στη θέση του θα το είχε αξιοποιήσει…

Γι΄ αυτό βέβαια ο Μασούρας είναι με εφτά γκολ ο πρώτος σκόρερ της ομάδας πίσω από τους σέντερ φορ Ελ Αραμπί (14, τα έξι με πέναλτι) και Τικίνιο (εννιά). Και μακάρι να τον βοηθήσει τον Έλληνα άσο αυτό το γκολ να βρει πάλι σε πιο σταθερή βάση τον δρόμο προς τα δίκτυα, αφού τα γκολ του είχαν λείψει πολύ από τον Ολυμπιακό αυτά τα 10 συνεχόμενα παιχνίδια στα οποία ήταν άσφαιρος. Του είχε ξανασυμβεί άλλες δύο φορές, πρόπερσι, και δη δύο φορές μέσα στην ίδια σεζόν, με 11 και 13 σερί παιχνίδια χωρίς γκολ, οπότε αυτή τη φορά το…πρόλαβε στο 11^ο και έβαλε τέλος.

Αν κρίνουμε από το πόσο «γεμάτη» (όχι εντυπωσιακή, αλλά γεμάτη) ήταν η χθεσινή εμφάνιση του μετά το πολύ γρήγορο (μόλις στο 4΄) γκολ, μάλλον θα τον βοηθήσει αυτό το γκολ…παίρνοντας και ρεπό μεσοβδόμαδα από το ματς Κυπέλλου ήταν πιο κινητικός, πιο φρέσκος, έκλεψε πολλές μπάλες, πέρασε καλές πάσες, είχε καλές ενέργειες, βοήθησε σε αμυντικό στημένο και απλά δεν είχε κάποιες στιγμές ένα καλύτερο κλικ για να κάνει κι άλλο γκολ η, να φτιάξει ένα. Ιδίως φυσικά στη φάση που αστόχησε…χαρακτηριστικά ολομόναχος από το πέναλτι κι ενώ το ένα-δύο που έκανε με τον Αραμπί είχε αποδιοργανώσει πλήρως την αντίπαλη άμυνα. Ήταν δε φάση που θα μετρούσε κανονικά, με την χρήση VAR, αφού ο επόπτης την είχε χάσει εντελώς.

Παρεμπιπτόντως, για όποιον δεν το έχει προσέξει, φέτος ο Μασούρας στο μεν πρωτάθλημα έχει σκοράρει μόνο μέσα στο Καραϊσκάκη (σε τέσσερα παιχνίδια, από ένα γκολ), στην δε Ευρώπη έχει σκοράρει μόνο εκτός έδρας (σε δύο παιχνίδια, τρία γκολ)!

Άλλο κεντρικό πρόσωπο του χθεσινού Ολυμπιακού, ο Ανδρούτσος, που είχε να παίξει στο πρωτάθλημα σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας από τις 22 Σεπτέμβρη, από το 4-1 με τον Απόλλωνα! Νομίζω ότι η χθεσινή απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς δείχνει ότι ο Έλληνας διεθνής έχει μία ακόμη μεγάλη ευκαιρία στον Ολυμπιακό. γιατί δεν είναι τυχαίο ότι τον επέλεξε βασικό και στο Αγρίνιο την Τετάρτη και τώρα με τον ΠΑΣ, σχεδόν δηλαδή με το που ξεκίνησε να παίζει πάλι το 3-4-3…

Να υπενθυμίσω ότι πέρυσι ο Ανδρούτσος ήταν βασικός σχεδόν σε όλο το β΄ μισό της σεζόν (κι ο Λαλά ήταν στον πάγκο), τότε που ο Μαρτίνς είχε καθιερώσει το 3-4-3. Είναι ξεκάθαρο ότι ο προπονητής θεωρεί ότι ο Έλληνας άσος είναι πιο λειτουργικός όταν χρειάζεται μπακ να παίζει όλη την πλευρά, καθότι πιο επιθετικογενής και πιο εκρηκτικός παίκτης.

Το ζητούμενο φυσικά είναι ο Ανδρούτσος να αρπάξει την ευκαιρία, αποδεικνύοντας ότι έχει βελτιωθεί. Χθες είχε καλές, αλλά και κακές στιγμές, σε ένα παιχνίδι που αμυντικά είχε ελάχιστη δουλειά κι απλά χρειάστηκε να κόψει μία σέντρα, να διώξει μία φορά και να πάρει μία κεφαλιά. Από τις εφτά σέντρες του, πετυχημένες ήταν οι δύο. Έχασε ένα γκολ από θέση που έπρεπε να το βάλει, ειδικά όταν μιλάμε για ένα επί σειρά ετών επιθετικογενή παίκτη. Έκανε πολλές κούρσες μπροστά και σε μία από αυτές κέρδισε φάουλ και κίτρινη. Από δικά του «διπλό» σουτ (όχι και τα καλύτερα) ήρθε δε το δεύτερο γκολ, του Τικίνιο. Και άλλες δύο φορές που πάτησε περιοχή, δεν έκανε τις καλύτερες κινήσεις.

Είδαμε ότι τον Λαλά ο Μαρτίνς τον έβαλε στα 25 τελευταία λεπτά σε ρόλο δεξιού στόπερ στο 3-4-3. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτό το σύστημα ο Ανδρούτσος μπορεί να πάρει πολλά παιχνίδια, όπως παίρνει και στην Εθνική, πάλι σε ίδιο σχηματισμό. Από τον ίδιο εξαρτάται.

Όπως κι αν έχει, στο 3-4-3 είναι πολύ σημαντικό οι μπακ να βοηθάνε κι επιθετικά. Χθες, από την αριστερή πλευρά, ο Ρέαμπτσιουκ έπαιξε στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα μόνο άμυνα (με επιτυχία) κι όταν βγήκε μπροστά ήταν φτωχές και οι τρεις σέντρες του, ενώ όταν έφυγε σε μία καλή αντεπίθεση κόπηκε μάλλον εύκολα, σε μία άλλη στιγμή δεν είχε καλή συνεργασία με τον Ελ Αραμπί και γενικά δεν ήταν φουλ μπακ γι΄ αυτό το σύστημα.

Άλλο πρόσωπο του αγώνα, ο Μανωλάς. Επέστρεψε στο Καραϊσκάκη μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια! Δεν ξέρω αν είχε άγχος η, λόγω της απουσίας του κόσμου είχε λιγότερο στρες. Ξέρω ότι βγάζει ένα πάθος το παιχνίδι του. «Φεύγει» σε τάκλιν για να κόψει, αλλά και για να γλιτώσει μία λάθος πάσα συμπαίκτη του. Καλύπτει σωστά, έχει καλές τοποθετήσεις, βγαίνει ψηλά και κάνει άμυνα όπως πρέπει να κάνει ο ακραίος στόπερ στο 3-4-3 και απέδειξε με εκείνο το φοβερό του άλμα και την…σεντερφορίσια κεφαλιά ότι μπορεί να βοηθήσει, όπως ο Σισέ, και στις στημένες φάσεις επιθετικά. Ακόμη δε κι όταν τον έβγαλε ο προπονητής, γιατί είχε ενοχλήσεις στον αστράγαλο, έκανε γκριμάτσες σαν να ήθελε να παίξει κι άλλο.

Είναι σαφές ότι θέλει πολύ να βοηθήσει ο Μανωλάς. Θεωρώ, όμως, ότι πρέπει να γίνει πιο προσεκτικός στο παιχνίδι του. Ίσως είναι κι ότι προέρχεται από μεγάλη αποχή από παιχνίδια και ψάχνει να βρει τον εαυτό του και το ρυθμό του, αλλά π.χ. παίζει πολύ με τα χέρια κι αυτό κάποια στιγμή μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στην ομάδα και στον ίδιο, ανάλογα σε τι διαιτητή θα πέσει. Και δεν έχει λόγο να κάνει εξεζητημένες ενέργειες, όπως αυτή που έφυγε σαν έξω δεξιά και τελικά η μπάλα έφυγε άουτ-έχει καλές πάσες κι αυτές είναι πιο χρήσιμες.

Στην καρδιά της άμυνας για δεύτερο στη σειρά παιχνίδι ήταν ο Αβραάμ, καθότι ο Σωκράτης τελευταία στιγμή δεν έδειξε πανέτοιμος. Αυτός που έδειξε πανέτοιμος ήταν, πάντως, ο Αβραάμ, που με τη σιγουριά του τόσο σε επίπεδο ανασταλτικό, όσο και σε επίπεδο πάσας ήταν λίρα εκατό-μία φορά ο ΠΑΣ μπήκε απειλητικά στην περιοχή του Τζολάκη κι ο Αβραάμ ήταν αυτός που έδωσε τη λύση σε μία στιγμή αρκετά κρίσιμη. Είχε τα τάκλιν, τις κεφαλιές του, τις επεμβάσεις του, πέρασε μία πάσα-αλά Εμβιλά στον Ανδρούτσο και ακόμη και στο πρώτο γκολ αυτός ξεκίνησε τη φάση, βγαίνοντας σε θέση μέσα δεξιά και σεντράροντας εύστοχα στον Ελ Αραμπί. Όσο είναι υγιής ο Αβραάμ, θα αποτελεί εγγύηση όποτε τον χρειαστεί η ομάδα.

Αν τώρα θέλουμε να πιάσουμε τη μεγάλη εικόνα, σίγουρα περιμέναμε μία πιο πειστική απόδοση από τον Ολυμπιακό κόντρα σε ένα ΠΑΣ με τόσες απουσίες, αλλά η πίεση για «πρωτίστως επιστροφή στις νίκες» κι η αδυναμία να γίνει το 2-0 σε τέσσερις καθαρές περιπτώσεις (Μασούρα, Εμβιλά, Ανδρούτσο, Μανωλά) έφερε την εικόνα με τις χαμηλές στροφές στο β΄ ημίχρονο και δη σε ένα μεγάλο διάστημα στα μισά του. «Βοήθησε» σε αυτό κι η μη απόφαση για πιο γρήγορες αλλαγές.

Το παιχνίδι φώναζε ότι χρειάζονταν ο ευρισκόμενος σε καλή κατάσταση Βρουσάι, που πράγματι μπήκε μόλις στο 78’ και πρόλαβε να βγάλει πάσα για τελική από καλή θέση στον Μαντί, να κάνει κι άλλη καλή ενέργεια, να διορθώσει λάθος του Λαλά, να επιχειρήσει τέλος πάντων να ελιχτεί μπροστά, κάτι να κάνει κι από δεξιά κι από αριστερά. Η παρουσία του Βαλμπουενά επί 78 λεπτά στο παιχνίδι δεν είχε νόημα από ένα σημείο κι έπειτα. Ο Ματιέ έβγαλε όντως ενέργεια χθες, σαν συνέχεια της καλής του εμφάνισης και στο Αγρίνιο την Τετάρτη, είχε καλές πάσες, ήταν μαχητικός, κέρδισε μπάλες με τάκλιν, αλλά χρειάζεται μία διαχείριση. Ειδικά όταν τον βλέπεις να έχει τέτοια κακά ποσοστά στις σέντρες, όπως είχε χθες που ουσιαστικά σε τόσες που έκανε και σε τόσα «στημένα» που εκτέλεσε, θυμόμαστε μόνο εκείνη στο κόρνερ της κεφαλιάς του Μανωλά.

Για να μην είμαστε άδικοι απέναντι στον Ματιέ: ένα θέμα ήταν οι όχι καλές σέντρες του. Κι ένα δεύτερο, πιο ανησυχητικό, ότι ο Ολυμπιακός είχε σχεδόν άδεια περιοχή του ΠΑΣ όταν σέντραρε. Το έχουμε ξαναπεί, όσες σέντρες κι αν κάνεις, άμα είναι μόνο ο σέντερ φορ κι ένας ακόμη παίκτης στην περιοχή, θα είναι σπάνιο να σκοράρεις με αυτό τον τρόπο.

Άσχετο: το κλειδί στη μεταγραφή του Σεμέδο είναι η οψιόν αγοράς. Ο Ολυμπιακός την θέλει να είναι υποχρεωτική το καλοκαίρι, δηλαδή η Πόρτο όπως κι αν έχει να πληρώσει τότε τα λεφτά που από τώρα θα συμφωνηθούν. Η Πόρτο θέλει να είναι η αγορά του το καλοκαίρι στη διακριτική της ευχέρεια. Εκεί παίζεται κυρίως το παιχνίδι.