Οι 14 τελικές, οι έξι αποκρούσεις, τα δύο καταραμένα λεπτά του ΠΑΟΚ…

Φάση για τον ΠΑΟΚ στο 2΄ με το σουτ του Κούρτιτς να φεύγει έξω μετά από δύο καραμπόλες, γιατί με τη μία στον Παπασταθόπουλο πήγαινε μέσα. Τελική προσπάθεια και στο 4΄. Μεγάλη ευκαιρία στο 7΄ με τον Ίνγκασον.

Σε εννιά λεπτά αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού, ο ΠΑΟΚ είχε ήδη τέσσερις σημαντικές ευκαιρίες. Μετά από 14 λεπτά, ο Βάτσλικ είχε ήδη τρεις αποκρούσεις. Κάπου εκεί, να και η μεγάλη φάση του Τσιγγάρα που αν ευστοχούσε, το VAR θα διόρθωνε το λάθος του βοηθού…

Ο ΠΑΟΚ μπήκε στο γήπεδο ως η καλύτερη ομάδα για να παίξει το παιχνίδι της και να κερδίσει τον Ολυμπιακό που μπήκε για να μη χάσει, αφού εδώ και ένα μήνα διαχειρίζεται την κρίση του παίζοντας... άμυνα.

Το 1-0 για τον Δικέφαλο ήταν θέμα χρόνου. Ήρθε στο 42΄. Εκείνη τη στιγμή ο Βιεϊρίνια και ο Κρέσπο δεν πανηγυρίζουν. Τους παρατηρώ… Είναι μπροστά από το κέντρο και βλέπουν το ρολόι. Δεν γυρίζουν πίσω. Καθυστερούν βλέποντας τους ερυθρόλευκους να τρέχουν για να στήσουν την μπάλα στη σέντρα. Είναι φανερό ότι έχουν στο μυαλό τους το ότι… πρέπει να βγει το ημίχρονο με το 1-0. Ένα ενδεχόμενο το οποίο θα διαμόρφωνε άλλη εικόνα και πιθανότατα άλλο αποτέλεσμα στην επανάληψη, μια και η φιλοξενούμενη ομάδα που αυτή την περίοδο δεν έχει ικανότητα να επιτεθεί απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, θα αναγκάζονταν να πάρει μεγάλο ρίσκο.

Παρολ’ αυτά το «έφαγαν» με έναν απίστευτο τρόπο και αρνητικό πρωταγωνιστή στις στιγμές που έφεραν την ισοφάριση, τον Βιεϊρίνια! Αυτόν που… είδε το πρόβλημα ΠΡΙΝ αυτό εμφανιστεί. Τον πιο έμπειρο! (Και επειδή πάλι διαβάζω απίστευτα πράγματα, με Βιεϊρίνια και Μπίσεσβαρ από αριστερά ο ΠΑΟΚ πάτησε τον Ολυμπιακό, παίζοντας συνέχεια από εκεί. Στην πορεία βγήκαν και οι δύο και μπήκαν άλλοι παίκτες που δεν θα μπορούσαν να έχουν τέτοια απόδοση σε ένα τέτοιο ματς, κάτι που φυσικά αποδείχθηκε).

Αυτά τα δύο λεπτά, από τη στιγμή που σκοράρει ο ΠΑΟΚ μέχρι την ισοφάριση, ήταν τα πλέον καθοριστικά. Ήταν όλες οι στιγμές που έκριναν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα, αφού κατά τα άλλα ο πολύ ανώτερος ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να κερδίσει τον Βατσλίκ. Οι έξι αποκρούσεις του Τσέχου τερματοφύλακα στις 14(!) συνολικά τελικές του Δικεφάλου, έπαιξαν τον ρόλο τους, όπως βέβαια και οι δύο μεγάλες ευκαιρίες του Τσιγγάρα.

Στην επανάληψη ο Ολυμπιακός με τον έναν παίκτη παραπάνω στο κέντρο μείωσε το ντροπιαστικό γι’ αυτόν 70-30 στην κατοχή, αλλά και πάλι ο ΠΑΟΚ ήταν η ΜΟΝΗ ομάδα με ευκαιρίες. Μακάρι στον Ολυμπιακό να είναι ικανοποιημένοι επειδή το 70-30 το έκαναν 50-50 χωρίς όμως να απειλήσουν στο παραμικρό. Αυτό θα είναι πολύ ενθαρρυντικό για τη συνέχεια…

Σε αυτή τη βραδιά της Τούμπας τελικά, ο ΠΑΟΚ επιβεβαίωσε ότι:

• - Είναι σε καλή κατάσταση και έχει βρει την ισορροπία του
• - Εδώ και καιρό είναι καλύτερος του Ολυμπιακού
• - Κάτι του λείπει εκεί μπροστά και ειδικά πίσω από τον φορ, ώστε να μην πάει τζάμπα… τόσο μεγάλη δημιουργική προσπάθεια
• - Ενώ όσα κάνει μέσα στο γήπεδο του είναι αρκετά για να κερδίσει τους μικρομεσαίους, χρειάζεται κάτι παραπάνω για να πάρει και τα ντέρμπι. Θεωρώ ότι είναι η ποιότητα μπροστά που μέσα από στιγμές κρίνει αποτελέσματα
• - Είναι σε καλό δρόμο από πλευράς δουλειάς και νοοτροπίας, αλλά πρέπει να δουλέψει ακόμη περισσότερο για να καλύψει τα μεσοεπιθετικά του κενά που φάνηκαν και πάλι όταν βγήκε ο Μπίσεσβαρ και μετά, όταν αναγκαστικά μπήκε στο 10 ο Μιτρίτσα.

Ο ΠΑΟΚ άξιζε να κερδίσει, αλλά… δεν πάει έτσι στο ποδόσφαιρο. Ας πρόσεχε να μην «έτρωγε» αυτό το κωμικοτραγικό γκολ, ας πρόσεχε με τις μεγάλες του φάσεις και ας κέρδιζε έναν αντίπαλο που αν δεν σήκωνε την μπάλα άμεσα από την άμυνα στην επίθεση, δεν είχε ΚΑΝΕΝΑΝ άλλο τρόπο ανάπτυξης και δημιουργίας. Αυτή η ομάδα είναι εννιά βαθμούς μπροστά!

Εδώ είναι το πιο σοβαρό θέμα για τον ΠΑΟΚ. Για όλο τον οργανισμό: Πώς αυτός ο Ολυμπιακός που εδώ και τόσες εβδομάδες υποφέρει, πώς αυτή η ομάδα που σε Λεωφόρο και Τούμπα δεν μπορεί να κάνει φάση μέσα από συνδυαστικό ποδόσφαιρο, πώς είναι 9 ολόκληρους βαθμούς μπροστά στη βαθμολογία!

Πολλές οι πιθανές απαντήσεις… Καλά θα κάνουν στον ΠΑΟΚ να τις μελετήσουν, να τις αναλύσουν και να εμφανιστούν στη συνέχεια ακόμη πιο ανταγωνιστικοί. Μέσα στο γήπεδο, αλλά και έξω από αυτό όπου τώρα τελευταία γίνονται και πάλι… όργια που επίσης παίζουν ρόλο σε αυτό το +9.

Ο Λουτσέσκου από την πλευρά του καλώς είπε ότι εδώ και πολλές εβδομάδες έχει σταματήσει να λέει για στόχο… πρωταθλήματος και μιλάει μόνο για τον επόμενο αγώνα. Η τακτική αυτή είναι πολύ καλύτερη, για μια ομάδα που κάνει rebuilding, αλλά μεσοεπιθετικό και πάλι δεν βρήκε και έτσι θα «βολευτεί» με τον Ζαμπά και τον Μιτρίτσα, αλλά και τον Ντόουγκλας στο 10! (Ευτυχώς δεν βλέπουμε πλέον τον Μουργκ…).

Οκ! Η ευκαιρία χάθηκε για τον Δικέφαλο! Χάθηκε μια ευκαιρία για έναν μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην κορυφή, απέναντι σε έναν οργανισμό που θα έκανε… και πάλι απίθανα πράγματα για να μην χάσει ένα «δικό» του πρωτάθλημα. Όλα αυτά τα πιθανά και τα απίθανα, καλά θα κάνει να τα περιμένει και τώρα ο ΠΑΟΚ, ειδικά όσο η ομάδα του Μαρτίνς δεν μπορεί να επιτεθεί και να βγάλει φάση ούτε απέναντι στους αναπληρωματικούς των αναπληρωματικών του ΠΑΣ Γιάννινα.

Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ είναι καλά, βελτιώνεται και μπαίνει σε μια σειρά μεγάλων και δύσκολων ματς έχοντας αρκετές λύσεις, όσο και αν η μεταγραφική προσπάθεια (το καλοκαίρι και τον χειμώνα) στις μεσοεπιθετικές θέσεις θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποφέρει καλύτερα αποτελέσματα. Κάπως έτσι βέβαια ο ΠΑΟΚ κερδίζει τους πάντες τελευταία, αλλά όχι ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Σε λίγες εβδομάδες έχει άλλα δύο με την ΑΕΚ, άλλα δύο με την Μίντιλαντ, τον Παναθηναϊκό, τον Άρη…

Τώρα… η δουλειά συνεχίζεται. Για την ομάδα που έχει πολλούς στόχους και για τους υπευθύνους των μεταγραφών που έχουν πάρα-πάρα-πάρα πολλή δουλειά ενόψει του καλοκαιριού.

* Μετά τα αποτελέσματα ΚΑΙ αυτού του ΣΚ, αλλά και από όλη τη χρονιά γενικά, κατάλαβαν όλες οι μπαλαδόφατσες πόσο διαφορετικό είναι να παίζεις για να κερδίζεις (ειδικά στα εντός έδρας), από το να κατεβαίνεις για να «κλέψεις» το αποτέλεσμα; Για να δούμε (πέρα από τους άλλους) πόσο ακόμη θα κλέβει αποτελέσματα και ο Ολυμπιακός…