ΑΕΚ: Δωρεάν μαθημα(τα) προσφοράς αγώνα στον αντίπαλο!

• Το ματς και ο αυτοκτονικός Γιαννίκης...
• Αν συνεχίσει να τον στηρίζει, ας τον συνετίσει!

Το πιο σκληρό μάθημα που έχω λάβει από τη ζωή που αφορά στον θάνατο (πόσο οξύμωρο...) είναι ότι συνεχίζεται και ταυτόχρονα οι ρυθμοί της. Για τον λόγο αυτό όλο το δράμα της απώλειας και ο ασύγκριτος πόνος είναι, όπως σωστά αναφέρει ο λαός, για όσους μένουν πίσω και για εκείνον που έφυγε...

Εμείς χωρίς να 'χει συμπληρωθεί 24ωρο από το τελευταίο αντίο στον 19χρονο Άλκη πρέπει να συνεχίσουμε τους ρυθμούς που επιβάλλει η καθημερινότητα της ζωής. Κι ας μη μπορώ να πάρω το βλέμμα μου από τον γιο μου ενώ κοιμάται με τη σκέψη μου στον πατέρα του δολοφονημένου παιδιού και στη μητέρα του. Θεέ μου βοήθησέ τους να αντέξουν!

Διότι η πόρτα έκλεισε και είναι μόνοι τους όπως πάντα και όλοι μας σε τέτοιες περιπτώσεις. Μένει για πάντα δικός μας ο σταυρός που θα κουβαλάμε και αυτός που έτυχε στη συγκεκριμένη οικογένεια είναι ασήκωτος... Δεν υπάρχουν λόγια άλλα και πεδίο για επιπλέον υποκρισία από ΟΛΟΥΣ, μόνο ησυχία απαιτείτα, να το βουλώσουμε αφού δεν θα το αλλάξουμε: αποτύχαμε και είναι οριστικό...

Το ματς και ο αυτοκτονικός Γιαννίκης...

Η ζωή συνεχίζεται προφανώς και στα λιγότερο σημαντικά υπήρξε και αγωνιστική υποχρέωση της ΑΕΚ μέσα στην έδρα της αγαπημένης ομάδας του Άλκη, τον Άρη. Η Ένωση χάρη στον προπονητή της γνώρισε την ήττα (ξανά) και όμως πρώτη φορά με έπιασα να σκέφτομαι κάτι καλό που ήταν το γεγονός ότι ο Άλκης θα ήταν πολύ χαρούμενος. Για να ακολουθήσει η απόλυτη μαυρίλα στην απλή αναπάντητη απορία "γιατί να μην ήταν ζωντανός και να χαιρόταν ρε γαμώτο;"!

Βέβαια ήταν και όσα είδα από τον Αργύρη Γιαννίκη στην έναρξη, διαχείριση και τελικά προσφορά του αγώνα στον αντίπαλο, τα οποία με υποχρέωναν να σκέφτομαι στο μεγαλύτερο διάστημα τον ίδιο τον αγώνα. Επέλεξα να το δω ξανά το παιχνίδι γιατί με εξόργισε και θεωρούσα υποχρέωσή μου να το δω ξανά με πιο... κρύο αίμα! Λάθος μου ντε, με καθαρό μάτι είδα τα πάντα και έγινα διπλά εκτός εαυτού.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να τα εξηγήσω όλα με λεπτομέρεια. Η ενδεκάδα με 4 2 3 1 και τον Σάκχοφ σε θέση επιτελικού χαφ (δεν επιλέχθηκε το 4 3 3 όπως θα έκρινε ο οποιοσδήποτε βλέποντας τις επιλογές 11άδας) από μόνη της... ανέκδοτο! Η αλλαγή μετά το 1-1 του Αραούχο, όπου μπήκε ο Βράνιες αντί του Γκαρσία για να κρατήσουμε το 1-1, αιτία απομάκρυνσης αφού επιβεβαιώνει ότι ο προπονητής δεν γνωρίζει το club, την ιστορία και τον κόσμο που υπηρετεί... Ο απόλυτα αυτοκτονικός Γιαννίκης!

Δείτε απόσταση παικτών και διαθέσιμο χώρο στο δεξί άκρο της άμυνας, κοιτάξτε πού είναι ο Βράνιες στη φωτογραφία που σας παραθέτω παραπάνω και γυρίστε τις φάσεις να δείτε που ήταν ο Γκαρσία αν και εξτρέμ και θα καταλάβετε τα πάντα... Όλα αυτά και η αλλαγή μύθος στο 92' λες και το 1-1 έδινε τίτλο διάολε, ή πρόκριση σε τελικό, ή έστω διαφορά και κλείδωμα πρωτιάς σε κανονική περίοδο πρωταθλήματος... Απίστευτα πράγματα, αδικαιολόγητα και δίχως δυνατότητα και ικανότητα μετάφρασης σε ποδοσφαιρικό λογικό σχέδιο.

Αν συνεχίσει να τον στηρίζει, ας τον συνετίσει!

Τα σημείωνα εδώ φυσικά και τα είπα τις προηγούμενες μέρες ότι δεν γίνεται με τέτοια αποτελέσματα και κυρίως εικόνα να μην έχουν αλλάξει ίσως και ΟΛΟΙ όσοι ασχολούνται έστω και σε προφορικό επίπεδο με το αγωνιστικό. Μέσα σε αυτούς είναι και ο προπονητής ο οποίος έχει τεράστιο μέρος ευθύνης και οι δύο τελευταίες ήττες (όχι μόνο) φέρουν την υπογραφή του...

Ωστόσο δέχομαι ότι το club θα συνεχίσει να τον στηρίζει. Δεν είναι παράλογο για μια ομάδα και ένα αφεντικό, όπως ο Μελισσανίδης, μετά τις τόσες αλλαγές προπονητών να καταλήγει στο αυτονόητο συμπέρασμα: δεν γίνεται να φταίνε συνέχεια οι προπονητές... Δεν συμφωνώ διότι δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά για την οικονομία της κουβέντας, το δέχομαι. Κάποτε πρέπει να μείνει κι ένας και να τον αφήσουμε να δουλέψει ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα (όχι βέβαια και της εικόνας, αλλά είπαμε, για την οικονομία της κουβέντας πάμε παρακάτω).

Θα πρέπει λοιπόν αν συνεχίσει να τον στηρίζει, να τον συνετίσει. Να του γνωρίσει την ΑΕΚ και να του μάθει τι πρεσβεύει αγωνιστικά, πλην όλων των υπολοίπων, διοτι δεν έχει ιδέα! Να του καταστήσει σαφες και τα αυτονόητα, τα βασικά, που αφορούν την ομάδα και το πως την επιθυμούν οι φίλοι της. Δενξέρει τι σημαίνει μεγάλη ομάδα και αποτέλεσμα, δεν του είπε και κανεις απ τον πάγκο και τους συνεργάτες του (ΗΜΑΡΤΟΝ) όλα αυτά τα ματς τίποτα (και δη στο "Βικελίδης"), ας το κάνει η διοίκηση του club. Να τον ενημερώσει ότι σε τέτοιο ματς και με όποιον αντίπαλο η ΑΕΚ δεν παίζει για να κρατήσει ισοπαλία, δεν πρέπει, απαγορεύεται, πότε ντε!!!

Μακάρι να έβγαινε το στοίχημα Γιαννίκη και μακάρι με κάποιο τρόπο αν μείνει να κερδηθεί το στοίχημα και να μείνει για χρόνια στην ΑΕΚ βάζοντας το όνομά του δίπλα σε τίτλους και διακρίσεις. Δεν μπορώ να πω ότι με όσα (δεν) βλέπω είμαι αισιόδοξος. Αλλά και με ότι ακούω αφού οι δηλώσεις του και οι αναφορές του σε πρόσωπα τον εκθέτουν. Υπάρχει και το χειρότερο σενάριο για την ΑΕΚ που απέτυχε ξανά στο πρωτάθλημα και αφορά την Ευρώπη...

Πάντως όπως και να 'χει, όσο και να μη μπορώ να πιστεύω σε όσα γίνονται, δεν γίνεται ρε διάολε να θέλουν να αποτύχουν οι ίδιοι (σε όλη την ΑΕΚ και ΟΛΟΙ τους) και να τα ακούνε (ΟΛΟΙ) είναι κρίμα, αλλά όχι άδικο... Απλά και αποδεδειγμένα: θέλουν μα δεν μπορούν!

Υγ: Ήθελα να γράψω πολλά υστερόγραφα όπως για παράδειγμα ότι ήταν απόλυτα σωστή η απόφαση του Αργύρη Γιαννίκη να αποκλείσει από την αποστολή τον Γέβτιτς για τη συμπεριφορά του την ώρα αντικατάστασής του από τον ίδιο στο ματς με τον Βόλο. Όμως έπειτα από αυτό που έγινε με πρωταγωνιστές (θετικό) τον Αραούχο και (αρνητικό) τον Τζαβέλλα δεν γίνεται να υπάρξει και άλλο υστερόγραφο. Όλη η ενέργεια, όχι του υπέροχου γκολ με ψαλίδι αλλά τον πανηγυρισμό εννοώ, του Αργεντίνου φορ είναι συγκλονιστική και σωστά τυγχάνει της προβολής. Πραγματικά είναι τιμή και αποτελεί προνόμιο που αγωνίζεται στην ΑΕΚ και το ελληνικό ποδόσφαιρο αυτό το παιδί. Όντως μας κάνει υπερήφανους και πρεσβεύει σε απόλυτο βαθμό τη διαφορετικότητα του club την φανέλα του οποίου έχει λατρέψει. Αντίθετα ο Τζαβέλλας συνιστά το παράδειγμα προς αποφυγή... Είναι απαράδεκτο για τον διεθνή Έλληνα στόπερ όση ένταση και όσα νεύρα να είχε... Δεν θέλω να εστιάσουμε όμως στο αρνητικό της στιγμής, αλλά στο θετικό, όπως δεν χρειάζεται να σταθούμε και στην απαράδεκτη συμπεριφορά του κόσμου της Άρη (υποκριτικό να ρίχνουν ανάθεμα αυτοί που έβριζαν από γήπεδο, τηλεόραση και... ράδιο) σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης (όχι με το 90λεπτο βρίσιμο της μητέρας του Τζαβέλλα,βία είναι πάντα και η λεκτική μη ξεχνάμε, αλλά ΟΛΑ όσα έκαναν και ξέρουν αυτοί, πίσω απ' τον πάγκο και όχι μόνο). Το σημαντικό είναι ο Αραούχο και αυτό πρέπει να αναδεικνύουμε, τα άλλα ας τα θάβουμε όσο μπορούμε, δεν κάνουν καλό και δεν πηγαίνουν το... έργο εκεί που απαιτείται να το πάμε!