Παναθηναϊκός: Η μοναδική ομάδα στον πλανήτη που την αδικούν ξεκάθαρα και μέσω VAR

Παναθηναϊκός: Η μοναδική ομάδα στον πλανήτη που την αδικούν ξεκάθαρα και μέσω VAR

Νίκος Αθανασίου Νίκος Αθανασίου
Παναθηναϊκός: Η μοναδική ομάδα στον πλανήτη που την αδικούν ξεκάθαρα και μέσω VAR

bet365

Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για τον Παναθηναϊκό που είδε ακόμη μία διαιτητική «πιστολιά» να του στερεί την δυνατότητα να... καθαρίσει ένα παιχνίδι, αυτή την φορά στην Τούμπα κόντρα στον ΠΑΟΚ.

Ο Παναθηναϊκός στην κορυφή. Ναι στην κορυφή. Είναι η μοναδική ομάδα στον πλανήτη που την «ληστεύουν» και μέσω VAR. Και όχι απλά μέσω VAR αλλά και με on field review, σε μία φάση όπου το μόνο που λες όταν την βλέπεις είναι το «δεν γίνεται να μην το δώσει». Ο Τρεϊμάνις από την ποδοσφαιρομάνα της Λετονίας που αποτέλεσε τον εκλεκτό του Κλάτενμπεργκ για αυτό το ματς, έριξε ακόμη μία «πιστολιά» στο «τριφύλλι», την πιο ξεκάθαρη, την πιο πεντακάθαρη, σε μία φάση όπου μιλάμε για τον ορισμό της παράβασης. Ο Τσιγγάρας ανατρέπει τον Αϊτόρ, τον «γκρεμίζει» εντός περιοχής, δεν του επιτρέπει να συνεχίσει το παιχνίδι και δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα που να στέκεται στο γιατί δεν δίνει ένας διαιτητής αυτό το πέναλτι.

Κανένα και τίποτα. Προφανώς και δεν έχει σημασία αν το θέλει ή δεν τον θέλει ο χαφ του ΠΑΟΚ. Ξέρετε εσείς κανέναν παίκτη να θέλει να κάνει πέναλτι; Το έκανε, όμως. Το βίντεο και τα στιγμιότυπα είναι ξεκάθαρα. Με το σκορ στο 1-0 και την μπάλα στην άσπρη βούλα, με ένα 2-0 στο ημίωρο, μιλάμε για βαρβάτη αλλοίωση αποτελέσματος, από μια απόφαση που δεν είναι καν αμφισβητούμενη. Το... αντιποδόσφαιρο που είπε και ο Λουτσέσκου θα ήταν με δύο γκολ μπροστά στο 30'. Για τέτοιο αντιποδόσφαιρο, μιλάμε.

xzz

Ο Λετονός ρέφερι, ο Καραντώνης, ο Φωτιάς, ο θεούλης που στον Βόλο έδειξε την κόκκινη στον Σάντσες σε φάση που δεν κάνει ούτε φάουλ, συμπεριφέρθηκαν στον Παναθηναϊκό σαν μικρή ομάδα. Όπως συμπεριφέρεται η πλειοψηφία των διαιτητών στους «πράσινους» επί των ημερών του Γιάννη Αλαφούζου. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ αδυνατεί να προστατεύσει την ομάδα του, αδυνατεί να διασφαλίσει το 50-50 για το «τριφύλλι» και σε αυτό το κομμάτι έχει αποτύχει παταγωδώς. Δηλαδή αν ο Παναθηναϊκός ήταν κανονικός και διεκδικούσε πρωτάθλημα και όχι την τέταρτη θέση όπως τώρα, τι ακριβώς θα γινόταν; Θα σφύριζαν τα πέναλτι από την σέντρα; Θα έδιναν ελεύθερες... βολές στον αντίπαλο, θα έβαζαν στο VAR φάσεις από άλλα παιχνίδια; Εδώ ο Τρεϊμάνις στις καθυστερήσεις για να το... καθαρίσει το ματσάκι, δίνει πέναλτι του Φακούντο πάνω στον Μίτριτσα, σε φάση που ο Αργεντινός βρίσκει μόνο την μπάλα. Θα ήταν «σκάνδαλο» αν έδινε και αυτή την απόφαση υπέρ του ΠΑΟΚ σε μια τόσο καθαρή στιγμή του παιχνιδιού.

 

Πραγματικά, δεν έχει νόημα να συμπληρώσουμε κάτι άλλο. Tα είπε όλα ο Φραν Βέλεθ ως αληθινός αρχηγός αυτής της ομάδας.

Υ.Γ1: Για το αγωνιστικό κομμάτι, τους «παίκτες κλάσης» και όλα αυτά τα ωραία, σε ένα παιχνίδι όπου θα μπορούσε να είναι 2-0 στο ημίωρο, μπορείτε να διαβάσετε αλλού. Το μόνο σχόλιο που αφορά το ποδόσφαιρο- σε τούτη την γωνιά που γουστάρει να γράφει για το άθλημα αλλά μετά από τέτοια αλλοίωση θα ήταν αστείο- είναι το εξής: Θα πρέπει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς να ηρεμήσει, να καθαρίσει το κεφάλι του, όπως και το προπονητικό επιτελείο που βρίσκεται δίπλα του. Μοιάζουν να βρίσκονται σε πανικό και αυτό μόνο καλό δεν κάνει στο «τριφύλλι».

Όταν για παράδειγμα γυρίζει όλη η ομάδα πίσω από το 46', όταν αντί να προτιμήσει μια τριάδα στο κέντρο της άμυνας στο διάστημα που έχει το 1-0 και δεν μπορεί να κρατήσει την μπάλα(έχει γείρει ο αγωνιστικός χώρος από το 70' και έπειτα), βάζει στο γήπεδο τον βετεράνο Γιασίν Αγιούμπ αντί του τραυματία Αλεξανδρόπουλου και προηγουμένως προτιμά να ρίξει στον άξονα τον άπειρα soft Βιτάλ μετά τον τραυματισμό του Λούντκβιστ και όχι τον Γκατσίνοβιτς, δείχνει πως δεν υπάρχει επίγνωση της κατάστασης και μία εντελώς λανθασμένη διαχείριση πολύ δύσκολων καταστάσεων. Ειδικά η είσοδος του Μαροκινού(που έκανε ντεμπούτο για φέτος και είναι «τελειωμένος» από το καλοκαίρι) ήταν εκτός λογικής, έχει αποδείξει πως δεν μπορεί να βοηθήσει, πόσω μάλλον σε παιχνίδια γεμάτα ένταση όπως αυτό απόψε. Επίσης, γιατί να βγει ο Παλάσιος στο 80' που έπαιζε μόνος του την άμυνα του ΠΑΟΚ για να μπει ο... ξεχασμένος και «κρύος» Χατζηγιοβάνης;

Από κει και πέρα και αν αποδειχθεί σοβαρός ο τραυματισμός του Φεντερίκο Μακέντα που ήταν ξανά εκτός αποστολής, το «τριφύλλι» δεν μπορεί να πάει να παίξει την επιβίωση του μόνο με τον Καρλίτος. Σε αυτή την φάση είναι ο Παναθηναϊκός, πλέον. Σε κατάσταση ποδοσφαιρικής επιβίωσης, δεν μπορεί να κοιτάζει το αύριο αλλά μόνο το σήμερα.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Φώτης Ιωαννίδης δεν μπορεί να σταθεί ακόμη σε αυτό το επίπεδο ως βασικός. Ούτε ως δεύτερη επιλογή. Αν «έβλεπε» λίγο καλύτερα το γήπεδο απόψε, η ομάδα του θα είχε βγάλει τουλάχιστον 2-3 σημαντικές ευκαιρίες. Αν είχε την αίσθηση του γκολ, στο Ηράκλειο θα ήταν 2-3 και όχι 3-2. Η αγορά των ελεύθερων είναι ευτυχώς ακόμη ανοιχτή και περιπτώσεις αξιόλογες υπάρχουν. Οτιδήποτε άλλο πέρα από την απόκτηση ενός σέντερ φορ θα είναι ποδοσφαιρική «αυτοκτονία». Αν, ξαναλέμε, είναι σοβαρά ο Μακέντα. Όπως επίσης και η απόκτηση ενός αριστερού μπακ, θα έπρεπε να ήταν προτεραιότητα για να υπάρχει εναλλακτική του Χουάνκαρ.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Αθανασίου
Νίκος Αθανασίου

Από τότε που θυμάται την ύπαρξή του o Νίκος Αθανασίου, λατρεύει τον Παναθηναϊκό και το ποδόσφαιρο. Από το 2008 μέχρι και σήμερα είναι υπεύθυνος για το ρεπορτάζ του Τριφυλλιού στο δεύτερο σπίτι του, στο μεγαλύτερο επαγγελματικό όνειρο που θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, στο Gazzetta.gr και ενώ είχε προηγηθεί η Αθλητική Ηχώ, το Κανάλι 1(90.4) και ένα πέρασμα από το Leoforos.gr. Στο πέρασμα των χρόνων δεν σταμάτησε ποτέ με την ίδια αγάπη και αφοσίωση να παίζει Football Manager, να ακούει όλων των ειδών τις μουσικές ακόμη και αν μέσα σε δέκα λεπτά μπορεί να συνυπάρξουν ο Μητροπάνος με τον Hoyem και ο Αργυρός με τους Active Member, να θεωρεί ομορφότερο μέρος στο πλανήτη το Αίας Κλαμπ και να μην μπορεί με τίποτα και για κανέναν λόγο να παρακολουθήσει αγώνες από τα μπουθ της Λεωφόρου, βρίσκοντας πάντα εναλλακτικές για να συνδυάζει τη δουλειά με την... τρέλα. Τα τελευταία χρόνια μαθαίνει, αναλύει και παρατηρεί το αγαπημένο του σπορ μέσα από μια σειρά επιμορφωτικών προγραμμάτων και διπλωμάτων management, ανάλυσης, τακτικής και scouting, τα καλύτερα «δώρα» που θα μπορούσε ποτέ να κάνει στον εαυτό του σε σχέση με το ποδόσφαιρο.