Η 4η σερί νίκη του Ολυμπιακού από τον πάγκο κι οι ελλείψεις…Τζέγκο και Σβιντέρσκι

Ο Ολυμπιακός έκανε χθες ό,τι κάνει πάντα στο πρωτάθλημα, μετά από κάθε ήττα του στην Ευρώπη εδώ και μία τετραετία με τον Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του-κι ανέλυσα χθες λίγες ώρες πριν το παιχνίδι του στο Βόλο.

Έχει αυτή την ικανότητα ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς να αντιδράει, να «απαντάει» στην ήττα στην Ευρώπη με νίκη στο πρωτάθλημα. Κι ακριβώς αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που του κάνουν τη διαφορά και τον οδηγούν προς την κατάκτηση κι ενός τρίτου σερί πρωταθλήματος…

Τώρα, τι κοινό έχει το χθεσινό διπλό στο Βόλο, με ένα αντίπαλο που έδωσε το 101% για να σταματήσει τον Ολυμπιακό, με τις αμέσως προηγούμενες τρεις νίκες των «ερυθρόλευκων»;

Δείτε λίγο:

Ιωνικός-Ολυμπιακός 0-3. Ο Ολυμπιακός τελειώνει το ημίχρονο προηγούμενος με 0-1, αλλά δοκιμάζεται από τον Ιωνικό, ο οποίος χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη. Όμως, ο Μασούρας, που έχει μπει αλλαγή στο 42’, κερδίζει πέναλτι για το 2-0 και κάνει ο ίδιος και το 3-0.

Ολυμπιακός-Παναιτωλικός 3-1 (Κύπελλο). Ο Παναιτωλικός ισοφαρίζει στο 85’ και μοιάζει έτοιμος να πάρει την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Όμως, ο Μασούρας, που έχει μπει αλλαγή στο 53’, με δύο γκολ από δύο πάσες του Λόπες, που έχει μπει αλλαγή στο 65’, του δίνει τη νίκη και την πρόκριση…

Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-0. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να σκοράρει κατά της ΑΕΚ, που είναι κι επικίνδυνη στις αντεπιθέσεις για να κάνει το 0-1. Στο 67’ μπαίνει ο Βαλμπουενά και στο 84’ κερδίζει κόρνερ, το εκτελεί ο ίδιος κι έρχεται το γκολ της νίκης (από τον Εμβιλά).

Βόλος-Ολυμπιακός 0-1. Ο Βόλος κρατάει το 0-0 κι επιπλέον απειλεί. Στο 63’ μπαίνουν οι Βαλμπουενά, Εμβιλά και στο 76’ οι Βρουσάι, Τικίνιο. Στο 81’ συνεργάζονται αυτοί οι τέσσερις (!) παίκτες κι ο Βαλμπουενά από πάσα του Ελ Αραμπί σκοράρει το νικητήριο γκολ!

Τέσσερα τρίποντα, όλα προερχόμενα από τον πάγκο, από τους παίκτες που μπήκαν αλλαγή! Κατά κύριο λόγο από τον Βαλμπουενά και τον Μασούρα, με τη βοήθεια και των Λόπες, Τικίνιο. Για να γίνω και λίγο…κακός, σε πλήρη αντιδιαστολή με το πρώτο παιχνίδι κόντρα στην Αταλάντα, όπου οι αλλαγές από πλευράς Μαρτίνς έγιναν…πιο αργά κι από αργά, την στιγμή που ο Γκασπερίνι είχε κάνει δύο αλλαγές στο ημίχρονο κι άλλες δύο στο 66’ και στο 72’.

Τέλος πάντων, σε αυτό καθ΄ εαυτό το παιχνίδι με το Βόλο τώρα:

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με ένταση το παιχνίδι, αλλά μόνο για 10λεπτά. Από εκεί και πέρα, για την επόμενη περίπου μία ώρα, ο αγώνας κρέμονταν σε μία κλωστή, ανάμεσα στο 0-0 και το 0-1 η, το 1-0, με λιγοστές κι εκατέρωθεν ευκαιρίες. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο τελευταίο 20λεπτο για να αλλάξει το παιχνίδι και να το πάρει στα χέρια του ο πρωταθλητής Ελλάδας, με τις αλλαγές του προπονητή. Από το 70’ και μετά φαίνονταν ότι ο Ολυμπιακός θα έβρισκε τις φάσεις για το γκολ και εν τέλει βρήκε και το γκολ στο 81’, σε μία επίθεση 18 δευτερολέπτων (!), με τον Εμβιλά να κόβει μία σέντρα κινούμενος σε ρόλο τρίτου στόπερ, τον Βρουσάι να πετάει μπάλα 40 μέτρων στον Τικίνιο, αυτός ενώ αρχικά έχει χάσει την μπάλα από τον αντίπαλο του αμέσως την ξανακερδίζει και την αλλάζει έξοχα στον Βαλμπουενά κι αυτός με μία καλή συνεργασία με τον Ελ Αραμπί, εκτελεί για το μοναδικό γκολ.

Έτσι είναι η μπάλα: οι τέσσερις από τις πέντε αλλαγές του Ολυμπιακού συμμετείχαν σε αυτή τη φάση, αλλά και ο παίκτης, ο νεαρός Σιελής, που είχε βάλει ένα λεπτό πριν το γκολ ο προπονητής του Βόλου, βγάζοντας ένα κυνηγό για να προσθέσει ένα στόπερ και να παίξει με τρεις πίσω, αλλάζοντας την τετράδα και το 4-3-3 σε 5-4-1. Ο Σιελής ήταν που μονομάχησε με τον Τικίνιο, ο οποίος στο 90’ θα μπορούσε να σκοράρει κι αυτός, εάν δεν έκανε την απόκρουση του αγώνα ο γκολκίπερ των γηπεδούχων.

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να παραδεχθούμε, πάντως, ότι ο Ολυμπιακός είχε και την τύχη με το μέρος του για να φτάσει σε αυτό το τρίποντο, που σε συνδυασμό με το 0-0 του ΠΑΟΚ στο Χαριλάου, του άνοιξε τη διαφορά στους 11 βαθμούς, ένα πραγματικά πολύ σοβαρό πλεονέκτημα στη μάχη του τίτλου. Ο Βόλος είχε τρεις καθαρές ευκαιρίες για γκολ, μία εκ των οποίων μετά το 1-0, κάτι που θα πρέπει να ανησυχεί τον Μαρτίνς, καθώς συνεχίζεται εδώ και καιρό το φαινόμενο η ομάδα του να τρώει φάσεις.

Το δε χειρότερο είναι ότι ενώ μόλις την περασμένη Πέμπτη η Αταλάντα τον σκότωσε με δύο στατικές φάσεις και γκολ από τον στόπερ της, χθες εκ τύχης γλίτωσε το γκολ στο 0-0 ξανά από στατική φάση, με την για πολύ λίγο άστοχη κεφαλιά του στόπερ (πάλι…) Ρομέρο στη σέντρα του Φεράρι σε εξέλιξη εκτέλεσης φάουλ. Ο Ελ Αραμπί που έπρεπε να τον μαρκάρει στη φάση, ηττήθηκε κατά κράτος.

Παρεμπιπτόντως, ο Αραμπί μας έδειξε και χθες ότι δεν είναι στα καλά του. Δεν ήταν επικίνδυνος μπροστά, χάνοντας δύο φορές κοντρόλ κι ευκαιρία να τελειώσει φάσεις, το μοναδικό του σουτ ήταν ένα πλασέ…προπόνησης πάνω στον γκολκίπερ, αλλά ακόμη κι έτσι, σε μέτρια κατάσταση, μπόρεσε να βοηθήσει τον Ολυμπιακό, αφήνοντας έξυπνα την μπάλα στον Βαλμπουενά για το μοναδικό γκολ, αλλά και κλέβοντας στη φάση του δοκαριού του Αγκιμπού.

Γενικά ο Ολυμπιακός δυσκολεύθηκε πάρα πολύ να κερδίσει κυρίως γιατί ήταν πολύ αργός στο παιχνίδι του. Ο Μπουχαλάκης δεν ήταν καλός, ο Μαντί ήταν πιο κινητικός αλλά όχι σε ικανό βαθμό κι ο Καρβάλιο μετά το πρώτο πολύ ζωντανό του δεκάλεπτο δεν είχε αρκετή συμμετοχή στο παιχνίδι-ιδίως όταν ο Μαρτίνς τον μετέφερε στα πλάγια από το 25’. Το έκανε, βέβαια, για να κερδίσει τον Αγκιμπού, που στον άξονα είναι πιο χρήσιμος. Και πράγματι δύο λεπτά μετά την μετατόπιση του σε ρόλο δεκαριού ο Αγκιμπού είχε δοκάρι και αμέσως μετά δύο κλεψίματα που έβγαλαν φάσεις.

Μία έξυπνη κίνηση, την οποία συνηθίζει να κάνει μέσα στο παιχνίδι ο Μαρτίνς στα μισά του ημιχρόνου, να αλλάζει δηλαδή θέση στον Αγκιμπού, συνήθως με τον Μασούρα η, χθες με τον Καρβάλιο, για να αιφνιδιάσει την αντίπαλη ομάδα.

Άσχετο: ο ΠΑΟΚ συμπλήρωσε λοιπόν και δεύτερο 90λεπτο φέτος κόντρα στον Άρη χωρίς να σκοράρει! Κι όπως έχασε στην Τούμπα, έτσι έπρεπε να χάσει και χθες στο Χαριλάου. Απλά ο Άρης είναι σε ένα φεγγάρι που μοιάζει να μην μπορεί να σκοράρει με τίποτα, μα με τίποτα!

Το να κάνει δύο και τρεις σωτήριες επεμβάσεις ο αντίπαλος γκολκίπερ είναι μέσα στο παιχνίδι. Αλλά να είναι εξουδετερωμένος ο Πασχαλάκης και ο Εντιαγέ να καταφέρνει προ κενής εστίας να κάνει τόσο κακό πλασέ ώστε να δίνει τη δυνατότητα στον Μιχαηλίδη να διώξει προ της γραμμής, δεν παίζει! Και να θέλεις να χάσεις τέτοιο γκολ, δύσκολα το χάνεις. Έχω πάντως την αίσθηση ότι ο Άρης φέτος πληρώνει την κακή επιλογή Καμαρά. Το παιδί έχει ποιότητα, αλλά δεν είναι σέντερ φορ που θα σου δώσει σοβαρές λύσεις για το γκολ, ίσα ίσα είναι χασογκόλης. Και χθες, στη δεύτερη ευκαιρία που χάνει, έχει και δύο παίκτες αριστερά του να πασάρει, αλλά αυτός προτιμάει να πλασάρει δύο μέτρα άουτ.

Νομίζω ότι από τον Άρη λείπει ο Τζέγκο, που ήταν εργαλείο στα χαφ, ο δε πιο επικίνδυνος εξτρρέμ του, ο Μαντσίνι, θα πρέπει να ντρέπεται για το θέατρο του αισχίστου είδους που έκανε σε μία στιγμή για να κερδίσει αποβολή αντιπάλου του.

Ο ΠΑΟΚ βοηθήθηκε από τις αλλαγές που έκανε από το 65’ έως το 80’, αλλά έμεινε σε όλο το 90λεπτο με μία καθαρή ευκαιρία για γκολ, εκείνη στο δεκάλεπτο με τον Γκανέα να σώζει προ του Ζαμπά και τον Ακπόμ να αστοχεί. Έτσι, δεν μπορείς να κερδίσεις στο Χαριλάου. Ήταν άτυχος γιατί και στο ντέρμπι με τον Άρη στον α΄ γύρο προέρχονταν από εκτός έδρας ευρωπαϊκό αγώνα, το 0-0 με την Σλόβαν στην Μπρατισλάβα, όπως τώρα είχε παίξει την Πέμπτη με την Μίντιλαν στη Δανία, αλλά για να πάρεις το πρωτάθλημα πρέπει να μπορείς να κάνεις αποτελέσματα και μετά την Ευρώπη, όπως κάνει ο Ολυμπιακός.

Χρειάζεσαι, ωστόσο, δυνατό ρόστερ κι όταν πουλάς τον Σβιντέρσκι και τον αντικαθιστάς με τον Τσόλακ, που στην προηγούμενη θητεία του στην ομάδα σου είχε σε 16 συμμετοχές ένα γκολ κι αυτό από πέναλτι, πώς να τα καταφέρεις; Ήδη, ο Κροάτης συμπλήρωσε άλλα έξι παιχνίδια χωρίς να σκοράρει…