ΑΕΚ: Παρατεταμένη (αγωνιστική και μη) κατάθλιψη...

• Ούτε με παίκτη παραπάνω...
• Η πλέον αδούλευτη ομάδα παντού!

Οι καταθλιπτικές συνδρομές είχαν πρωτοπεριγραφεί και διαγνωστεί από την εποχή του Ιπποκράτη και θεωρούνταν ανάμεσα στις πλέον εμμένουσες, σταθερές και σωστά διαγνωσμένες ιατρικές καταστάσεις. Τα κύρια παράπονα των καταθλιπτικών ασθενών σχετίζονται με το οδυνηρό αίσθημα του άγχους και της θλίψης! Οι καταθλιπτικές διαταραχές συγκαταλέγονται στις πιο συχνά εμφανιζόμενες καταστάσεις στην ψυχιατρική με ποσοστό 8% στην ζωή ενός ανθρώπου. Σε κάποια άτομα εμφανίζεται μόνο σε επεισόδιο διαταραχής, το οποίο διαρκεί από κάποιες εβδομάδες μέχρι μήνες, αλλά οι περισσότεροι ασθενείς αντιμετωπίζουν χρόνια, επαναλαμβανόμενα επεισόδια!

Το καταθλιπτικό άτομο αισθάνεται μειωμένη διάθεση. Συνήθως το περιγράφει ως θλίψη, ακεφιά έως και απόγνωση! Χάνει το ενδιαφέρον του για την ζωή, ελαττώνει τις αγαπημένες του δραστηριότητες. Σε ήπιες μορφές «προσπαθεί» να φάει, «προσπαθεί» να κάνει έρωτα, ή «προσπαθεί» να ασχοληθεί με δραστηριότητες. Όσο επιδεινώνεται η νόσος, ο καταθλιπτικός ασθενής γίνεται σημαντικά αδιάφορος προς τις καθημερινές δραστηριότητες, ακόμη και σε αυτές που παλαιότερα (όχι πολύ πίσω στη ζωή του) του προκαλούσαν μεγάλη ευχαρίστηση...

Εννοείται πως υπάρχει στη νόσο και το άγχος και στη σοβαρή της μορφή (σ.σ.: της νόσου) αυτό το άγχος μετατρέπεται σε απόσυρση και απάθεια. Ο ασθενής γίνεται απαθής, μοιάζει να 'χει εγκαταλείψει και πλέον δεν δύναται να βοηθήσει τον εαυτό του να αλλάξει την κατάσταση! Το καταθλιπτικό άτομο είναι απασχολημένο και σκέφτεται ξανά και ξανά το παρελθόν του και αισθάνεται μετάνοια (remorse) καθώς φαντάζεται μαγικές λύσεις στα τωρινά προβλήματά του. Αυτό γίνεται πάντα με τη βοήθεια κάποια ανώτερης δύναμης, αν και νιώθει και αντιλαμβάνεται ότι έχει λιγοστές ελπίδες.

Ο ήπιος καταθλιπτικός ασθενής μπορεί εσκεμμένα να κατευθύνει τις σκέψεις του αλλού, ένας αμυντικός μηχανισμός που συναντάται στους ιδεοψυχαναγκαστικούς ασθενείς: «γιατί να συμβεί αυτό σε μένα;», «τι σου έκανα Χριστέ μου;», «τι αμαρτίες πληρώνω;», «τι έκανα στην προηγούμενη ζωή μου και με τιμωρεί έτσι η ζωή τώρα;», «πόση γκίνια έχω»... Προτάσεις που ταλαιπωρούν το μυαλό και όχι μόνο του ασθενή και όσων γύρω του βέβαια έχουν αντιληφθεί την κατάσταση και βιώνουν μια παράλληλη κατάθλιψη δίχως να το γνωρίζουν αποτέλεσμα της συνύπαρξής τους με τους ασθενείς και της αδυναμίας – ανικανότητας να τους βοηθήσουν!

Ούτε με παίκτη παραπάνω...

Εκτιμώ ότι έχετε αντιληφθεί όλοι γιατί έγινε το παραπάνω εισαγωγικό κείμενο. Στην ΑΕΚ είναι δεδομένο ότι διανύουμε εποχές παρατεταμένης (αγωνιστικής και μη) κατάθλιψης με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα! Δυστυχώς χρόνια τώρα που έχει πλήξει το ίδιο το dna του συλλόγου που μοιάζει να αλλοιώνεται με το πέρας των χρόνων και κάπως πρέπει να αρχίσει να μπαίνει τέλος σε αυτό το κομμάτι. Είναι αρκετά τα τέσσερα χρόνια και προτού γίνει συνήθεια και το χαρακτηριστικό παράδειγμα (και όχι η εξαίρεση όπως είναι τώρα στην Ιστορία του club) πρέπει να αλλάξει.

Οφείλουν να αναζητήσουν και να βρουν βοήθεια και λύσεις στην ΑΕΚ για να βγάλουν από το αδιέξοδο την ομάδα και όλους όσοι βρίσκονται δίπλα και κοντά σε αυτήν σαν απλοί φίλοι της, υποστηρικτές της, οπαδοί της... Δεν το αξίζουν κι εκείνοι αυτό το πράγμα αφού όλοι -και εμείς- μπαίνουμε στην ίδια φάση που περνάει το αγωνιστικό, αυτή (σ.σ.: τη φάση) της κατάθλιψης. Αυτό προκάλεσε σε ένα ακόμη ματς η Ένωση και μάλιστα μεγάλο, απ' αυτά που έχουν γίνει ντέρμπι τα τελευταία χρόνια και στα οποία η ομάδα αδυνατεί να ανταποκριθεί με αποτέλεσμα να μη σηκώνει κεφάλι!

Ούτε με παραπάνω παίκτη για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα δεν κατάφερε να κερδίσει απέναντι σε μια ομάδα που αμυνόταν μαζικά και προσπαθούσε απλά να περάσει ο χρόνος για να μεγαλώσει η πίεση για την ΑΕΚ και να μη μπορέσει να κερδίσει! Πολύ σωστά έπαιξε ο ΠΑΟΚ, άριστα έκανε καθυστερήσεις από το 56' ο Πασχαλάκης (επειδή έμεινε με δέκα έπρεπε να παίξει έτσι; σα μικρή ομάδα; Αυτό θα έλεγε ο Λουτσέσκου αν ήταν ανάποδα το έργο και θα είχε άδικο πάλι) και η ΑΕΚ έκανε μόνο μία (μεγάλη) φάση μετά το 1-1 με την επέμβαση του Έλληνα γκολκίπερ στην κεφαλιά του Μάνταλου (και τέλος)...

Είναι πασιφανές ότι πρέπει να αλλάξουν όλα γύρω και επί τα αυτά στην Ένωση. Δεν πρόκειται να γίνει απ' όσο καταλαβαίνω, μαθαίνω και εισπράττω από το ρεπορτάζ. Προφανέστατα και θα προκύψουν κι άλλες αλλαγές και απομακρύνσεις, αλλά δεν ξέρω αν θα είναι στη σωστή κατεύθυνση. Ας ευχηθούμε να έρθει ο Σάντος ή κάποιος σε αυτό το μέγεθος και να το αλλάξει, αν δεν τον παρασύρει όλο αυτό το λανθασμένα δομημένο πράγμα στο club, διαφορετικά τα ίδια θα ζούμε συνέχεια και τα τέσσερα χρόνια θα γίνουν πέντε... Είναι κρίμα όμως να απαξιώνεται οτιδήποτε και οποιοσδήποτε επειδή η κατάσταση δεν αλλάζει.

Η πλέον αδούλευτη ομάδα παντού!

Για τον αγώνα ήταν ξεκάθαρο ότι υπήρχε θέλω, υπήρχε επιθυμία της ομάδας να κερδίσει, οι παίκτες δεν γίνεται από κανέναν (και σε κανένα παιχνίδι) να χαρακτηριστούν αδιάφοροι. Όμως είναι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι δεν γνωρίζει κανείς το τρόπο με τον οποίο θα το κάνει και αυτό διότι η διοίκηση του club και οι υπεύθυνοι του αγωνιστικού, επέλεξαν να επενδύσουν σημαντικά σε ρόστερ και να λαθέψουν ξανά (και ξανά) στο θέμα προπονητή. Πρόκειται για την πλέον αδούλευτη ομάδα σε όλη την Ευρώπη, όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού πραγματικά!

Η ΑΕΚ έπαιξε περί τα 70 λεπτά με ποδοσφαιριστή παραπάνω τον ΠΑΟΚ και όχι μόνο δεν κέρδισε, αλλά δεν κατάφερε να του βάλει ιδιαίτερα δύσκολα σε επίπεδο δημιουργίας φάσεων και απειλής, επαναλαμβάνω με εξαίρεση τη φάση με τον Μάνταλο. Έχει σίγουρα και ατυχία όλο αυτό το διάστημα η Ένωση αφού και χθες αν την ήθελε λίγο θα έβρισκε αυτό το γκολ, δεν θα δεχόταν το τυχερό φάουλ του Κούρτιτς -όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε- όπου έγιναν και όλα πάλι λάθος (με σημαντικότερο του Τσιντώτα).

Έψαχναν, έτρεχαν, διεκδικούσαν και κέρδιζαν τις μπάλες, έφταναν έως το τελευταίο τρίτο του γηπέδου, σε αυτό του αντιπάλου, αλλά δεν ήξεραν τι να κάνουν! Έδωσαν σωστά πλάτος στο γήπεδο αλλά δεν γνωρίζαν, ήταν πασιφανές, πώς να γίνουν απειλητικοί με κίνηση δίχως μπάλα και συνδυαστικό – κάθετο ποδόσφαιρο... Διότι δεν το 'χουν μάθει, δεν το 'χουν δουλέψει, δεν είναι μόνο ένταση το ποδόσφαιρο όσο κι αν απαιτείται στο σύγχρονο! Η ΑΕΚ αντί να παρουσιάζει σχέδιο και μερική... επιθετική αναρχία κάνει το αντίθετο: πολύ αναρχία και κανένα σχέδιο!

Απορώ πραγματικά όσοι είναι στα σημαντικά πόστα τι έβλεπαν στις προπονήσεις. Διότι όντως βρίσκονταν στα Σπάτα. Όχι πάντα... Αλλά ήταν εκεί έβλεπαν τη δουλειά του κόουτς. Τι αλήθεια καταλάβαιναν; Προφανέστατα τίποτα απολύτως... Δεδομένα λείπει ο μέσος που... ουρλιάζαμε όλο το προηγούμενο διάστημα (από το καλοκαίρι λέμε για δημιουργικό οκτάρι που να παίζει box to box και όμως οι... υπεύθυνοι αγωνιστικού σχεδιασμού έψαχναν ΠΑΛΙ για κόφτη, για 6άρι), αλλά μάθε να κάνεις και κάτι άλλο αφού δεν γίνεται να πάρεις δημιουργικά τίποτα από Σιμάνσκι και Σιμόες...

Η σεζόν και το πιο απαιτητικό της κομμάτι δεν έφτασε ακόμη... Έρχεται όμως και μακάρι να ανταποκριθούν οι κιτρινόμαυροι έστω στο μίνιμουμ της υποχρέωσής τους!

Υγ: Αυτό που παρουσιάζει ο Βράνιες τα τελευταία ματς και γενικά στη σεζόν προκαλεί θλίψη και όταν θυμάται κανείς τις δηλώσεις περί κορυφαίου αμυντικού στο πρωτάθλημα προφανώς και γελάει (αν δεν είναι ΑΕΚ), ή εκνευρίζεται (αν είναι ΑΕΚ). Ο Βόσνιος κεντρικός αμυντικός δεν είναι καθόλου καλά και αυτό φάνηκε από τη φάση του φάουλ που έκανε και δέχτηκε η ομάδα την ισοφάριση. Διότι για να φτάσουμε σε αυτό, το γκολ της ισοφάρισης και το λάθος Μάνταλου στο τείχος και Τσιντώτα, προηγήθηκε ένα φάουλ ΔΙΧΩΣ λόγο και αιτία. Ο Άκπομ έβγαινε εκτός περιοχής, με πλάτη σε αυτή και χωρίς δυνατότητα αξιοποίησης στηρίγματος! Έπειτα του έκανε ξανά φάουλ επειδή τον έχασε μιας και δύσκολα γενικά τον... προλάβαινε όχι σε ταχύτητα αλλά απλά στο ένας εναντίον ενός!

Υγ2: Δεν καταλαβαίνω γιατί τρελαίνεται ο Λουτσέσκου. Αυτό που λέει για την κόκκινη συνιστά ποδοσφαιρική αλητεία και σκόπιμο βιασμό της αλήθειας! Οφείλει να προσέχει τι λέει όταν γίνεται κάτι λάθος από έναν ποδοσφαιριστή του και να μην προκαλεί. Καλά έκανε και πανηγύριζε την ισοπαλία όπως στο τελικό Κυπέλλου, δικαίωμά του είναι και αποτέλεσμα δουλειάς του (και μπράβο του για την ομάδα του), αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να γίνεται τόσο απαράδεκτος και ποιος ο σκοπός να βιάζεις την αλήθεια ενώ ξέρεις ότι είναι ξένοι διαιτητές και VAR... Ειδικά φέτος που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να 'χει το οποιοδήποτε παράπονο αφού τον πάνε υπέροχα τα αγόρια του Εγγλεζά αρχιδιαιτητή είτε Έλληνες είτε ξένοι!

Υγ3: Ξεκάθαρο το μήνυμα των οργανωμένων και προς όλους από το ματς με τον ΠΑΟΚ. Απόλυτα δικαιολογημένο μάλιστα και δίχως ανάθεμα τρελό, ή αντιδράσεις τέτοιες που θα πλήγωναν την ΑΕΚ. Δεν είναι δυνατόν η πιο ώριμη στάση στο club να είναι απ' αυτό το κομμάτι. Και αυτό δείχνει επίσης ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα...

Υγ4: Αγώνας την Κυριακή με τον Αστέρα Τρίπολης και μετά αρχίζει το απαιτητικό τελευταίο κομμάτι της σεζόν με σερί ντέρμπι. Δύσκολη αποστολή για τον Οφρυδόπουλο που το μόνο που μπορεί να δουλεύει επί της ουσίας είναι η ψυχολογία που είναι στα πατώματα! Θα έπρεπε να γνώριζε την πρώτη ομάδα, να 'χε επαφή με αυτή και τον προπονητή της το προηγούμενο διάστημα, να έχει φροντίσει η ίδια η ΑΕΚ να τον έχει έτοιμο για παν ενδεχόμενο και ας μη χρειαζόταν. Αλλά δεν έγινε ούτε αυτό, γενικά τα βασικά κοινώς, οπότε... Δεν μπορεί να επιτρέπεται να μην υπάρχει επαφή και συζήτηση μεταξύ προπονητή πρώτης και δεύτερης ομάδας με ουσία και βάθος. Αλλά δυστυχώς μόνο ο Γιαννίκης έχει απομακρυνθεί στην ΑΕΚ...