Ο Βαλμπουενά αποτελεί μεγάλη ευκαιρία στον Ολυμπιακό για τον Καρβάλιο!

Δεν είχα κρύψει, πριν καν τον δούμε με την «ερυθρόλευκη», ότι ο Καρβάλιο μου άρεσε, ως πλέι μέικερ με ποιότητα, που ομορφαίνει το παιχνίδι. Σημασία έχει, όμως, πώς θα έπαιζε και πώς θα λειτουργούσε στον Ολυμπιακό, αυτό είναι το σημαντικό.

Μετά λοιπόν από τέσσερα-πέντε παιχνίδια του έχουμε μία πρώτη εικόνα και είναι καλή-δεν λέω ότι είναι φοβερή, αλλά είναι καλή. Έχει περάσει δύο ασίστ (για τα γκολ του Μασούρα με τον Αστέρα και του Φαντιγκά με τον Παναιτωλικό), έχει φτιάξει κι άλλες ευκαιρίες, έχει απειλήσει κι ο ίδιος και γενικά το πρόσημο της παρουσίας του σε αυτό το ξεκίνημα του στον Ολυμπιακό είναι θετικό.

Κατά την γνώμη μου, ο Καρβάλιο έχει μίαι μεγάλη ευκαιρία, τη συνύπαρξη του στον Ολυμπιακό με τον Βαλμπουενά-και πρέπει να την αρπάξει από τα μαλλιά και να μάθει, να πάρει πολλά πράγματα από τον Ματιέ, έστω κι αν αυτός είναι στα 37 προς 38 χρόνια του. Εδώ μιλάμε για ένα παίκτη που φόρεσε πάνω από 50 φορές τη φανέλα της Εθνικής Γαλλίας, ε;…

Για παράδειγμα, στο τελευταίο παιχνίδι με τον Αστέρα, ο Πορτογάλος πρέπει να πήρε μαθήματα εκτέλεσης στημένων φάσεων από τον Γάλλο. Ο Καρβάλιο είχε στο α΄ ημίχρονο τέσσερις εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ κι είναι ζήτημα αν μία σέντρα ήταν επικίνδυνη-οι υπόλοιπες κατέληγαν στον γκολκίπερ Τσιφτσή. Μπαίνει στο β΄ ημίχρονο ο Βαλμπουενά και παίρνει και στα «στημένα»-αποτέλεσμα, από δική του εκτέλεση κόρνερ ανοίγει το σκορ κι αλλάζει το παιχνίδι με την κεφαλιά του Παπασταθόπουλου κι από δική του εκτέλεση φάουλ γίνεται και στο 4-0 από την κεφαλιά του Αραμπί στο πρώτο δοκάρι και το πλασάρισμα του Μπουχαλάκη στο δεύτερο δοκάρι. Παρεμπιπτόντως, το κόρνερ για το πρώτο γκολ το κέρδισε ο ίδιος ο Βαλμπουενά με άλλη εκτέλεση απευθείας φάουλ που έστειλε την μπάλα στο τείχος κι έξω, ενώ και το φάουλ για το τέταρτο γκολ το κέρδισε επίσης ο ίδιος, καθώς ανατράπηκε έξω από την περιοχή, σε θέση έξω δεξιά.

Κάτι άλλο που πρέπει να μάθει ο Καρβάλιο είναι να γίνει πιο ευέλικτος στο παιχνίδι του. το ότι είναι κλασικός πλέι μέικερ που του αρέσει να κινείται από τον άξονα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να μην παίζει στα πλάγια. Διότι ο Μαρτίνς μέσα στο παιχνίδι πολλές φορές κάνει εσωτερικές αλλαγές, στέλνει π.χ. το δεκάρι στα πλάγια και φέρνει τον Μασούρα από τα πλάγια στον άξονα πίσω από τον φορ. Και είδαμε ότι στον αγώνα στο Βόλο, ο Καρβάλιο όταν μετά το πρώτο 25λεπτο μεταφέρθηκε στα πλάγια, για να πάει ο Αγκιμπού στον άξονα, ήταν σχεδόν υποτονικός-ο Βαλμπουενά αρέσκεται να παίζει στα πλάγια, αλλά είναι αποδοτικός κι όταν τον βάζει ο Μαρτίνς και πιο κεντρικά.

Κοιτάξτε, δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς την καλή πάστα από την οποία είναι φτιαγμένος ο Καρβάλιο. Η φάση του 2-0 του τελευταίου αγώνα είναι σεμιναριακή: από βολές του Βατσλίκ στρώνει ο Πορτογάλος άσος στο ημικύκλιο της σέντρας του γηπέδου την μπάλα με το…στήθος στο Βαλμπουενά και αμέσως φεύγει σφαίρα σε θέση έξω δεξιά για να υποδεχθεί άμεσα την μπάλα από τον αποδεκτή της πάσας του Ματιέ, τον Βρουσάι και εξίσου άμεσα, ώστε να μην υπάρξει οφσάιντ, να βγάλει την «ξυραφιά» προς το μέρος των Αραμπί και Μασούρα. Τέτοιες κινήσεις δεν της κάνει ο καθένας. Πρέπει να έχεις το χάρισμα. Μόνο που ο Καρβάλιο πρέπει κάποια στιγμή να αναπτύξει το χάρισμα, για να φτάσει στο επίπεδο που του αξίζει-μεθαύριο θα μπει στα 25, δεν είναι πια το ταλέντο της Μπενφίκα.

Προσωπικά χάρηκα πολύ που είδα την Τετάρτη τον Καρβάλιο να τρέχει και να πιέζει τον γκολκίπερ του Αστέρα αμέσως μετά το 2-0, αλλά και να ορμάει αμέσως μετά το 3-0 για να σώσει μία σκοτωμένη μπάλα, να τα καταφέρνει και να κάνει και σέντρα. Αυτές είναι ενέργειες που δείχνουν τσαγανό-κι ο Καρβάλιο πρέπει να βάλει περισσότερο στο παιχνίδι του ακριβώς αυτό το στοιχείο, το τσαγανό, και να το ταιριάξει με την ποιότητα. Όπως επίσης δεν έχει απολύτως κανένα νόημα αυτή η επιπολαιότητα που ενίοτε βγάζει στο παιχνίδι του: στο α΄ ημίχρονο του αγώνα με την Τρίπολη δύο φορές πούλησε την μπάλα έξω από την περιοχή του Βατσλίκ, και τη δεύτερη χρειάστηκε μία πολύ καλή επέμβαση του γκολκίπερ του Ολυμπιακού σε σουτ του Μπενίτο για να αποφευχθεί το 0-1…

Κοινώς, ο Καρβάλιο πρέπει κάποια στιγμή να μεγαλώσει ποδοσφαιρικά, γιατί η εικόνα του μέσα στο γήπεδο δεν έχει την ωριμότητα 25χρονου, αλλά θυμίζει ενίοτε 20χρονο. Είναι κρίμα από τη μία να τον βλέπουμε να χορεύει με την μπάλα μέσα στην περιοχή του Αστέρα (εκεί δηλαδή που καίει κι εκεί που ο μάγκας κυνηγός πρέπει να κάνει την ντρίμπλα κι όχι στο κέντρο) και να βγάζει πάσα για γκολ στον Ελ Αραμπί στο 45’-εκεί που ο φορ του Ολυμπιακού επέλεξε να την αφήσει με ομαδικό πνεύμα για τον Εμβιλά αλλά αυτός αστόχησε-κι από την άλλη να χάνει την μπάλα από όχι καλά κοντρόλ, κάτι που είναι απολύτως θέμα συγκέντρωσης.

Οι κινήσεις του Πορτογάλου τόσο στο 2-0, όσο και στη χαμένη ευκαιρία του Εμβιλά είναι κινήσεις που ξεκάθαρα μας λένε ότι το παιδί αυτό μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το επόμενο στάδιο είναι να αποκτήσει διάρκεια, να μειώσει τα λάθη, να βελτιώσει τα λιγότερο καλά σημεία του. Μου άρεσε πολύ που στο παιχνίδι με τον Αστέρα «χωνόταν» συνεχώς σαν κρυφός κυνηγός, για να κυνηγήσει το γκολ. Μπορεί να μην του έκατσε η φάση, αλλά τη σωστή κίνηση την έκανε και την ξαναέκανε-κι όσο συνεχίζει να την κάνει, δεν θα αργήσει να έρθει και το πρώτο του γκολ με τα «ερυθρόλευκα». Βελτιώνοντας και τις θέσεις που παίρνει, αλλά και την ταχύτητα με την οποία έρχεται από πίσω. Οι σέντρες του φέρνουν φάσεις, ξέρει να λειτουργεί ανάμεσα στις γραμμές, ζητάει μπάλα-προσφέρεται στους συμπαίκτες του, παίζει κάθετα, οι πάσες του είναι έξυπνες. Δυναμισμό πιο πολύ χρειάζεται το παιχνίδι του και σταθερότητα, ώστε να αποκτήσει και την αξιοπιστία. Η λογική λέει ότι όσο βλέπει την εμπιστοσύνη του προπονητή και παίρνει παιχνίδια θα ανεβαίνει.

Είναι δε ευχάριστο που μέσα στο παιχνίδι συνδυάζεται καλά με τον Βαλμπουενά, κάτι άλλωστε εύκολο καθότι και οι δύο της…μιλάνε της μπάλας. Είπαμε, έχει να κερδίσει πολλά από τον Ματιέ, αρκεί να αποδειχθεί ξύπνιος και να το κάνει.

Άσχετο: Θέλω να ελπίζω ότι η πεντάρα στο Καραϊσκάκη δεν θα αποτελέσει αποτρεπτική εξέλιξη για να πάρει μεταγραφή ο Τσιφτσής. Το παιδί έτοιμο δεν είναι ακόμη, αλλά έχει καλά στοιχεία και μπορεί να βγει άλλη μία καλή περίπτωση από τον Αστέρα Τρίπολης για μία μεγάλη ομάδα. Το γράφω αυτό γιατί ξέρω πώς είναι οι μεγάλες ομάδες, ένα παιχνίδι, με πέντε γκολ για νεαρό γκολκίπερ, μπορεί να φέρουν άλλες σκέψεις.