Αρης: Ο Μπούργος ανακαλύπτει τον θαυμαστό κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου

• Θα έπρεπε να ήταν πιο αποτελεσματικός
• Αυτός ο Άρης μπορεί να βγει Ευρώπη

Η περίοδος της ψευδαίσθησης διακόπηκε κάπως απότομα. Άγαρμπα, όπως το συνηθίζει εξάλλου ο θαυμαστός χώρος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τι πιο σύνηθες εξάλλου απ' αυτό που έγινε (και) τον μήνα Μάρτιο. Είχε προηγηθεί ο Δεκέμβρης. 12 του μήνα τότε, 13 τώρα. Τίποτε δεν άλλαξε από τότε με εξαίρεση την εμφάνιση του Άρη στο «Γ. Καραϊσκάκης». Απόψε δεν λειτούργησε σαν το φοβισμένο παιδί που δειλιάζει και σκέφτεται ακόμη και το πρώτο βήμα του. Μπαρουτοκαπνισμένος από τέτοια παιχνίδια, «φτιαγμένος» από τις διαδοχικές νίκες και κυρίως από αυτή της περασμένης εβδομάδας απέναντι στον Ολυμπιακό. Το μόνο που δεν άλλαξε ήταν η αδυναμία του στις στατικές φάσεις. Αυτή παραμένει και παλεύει με δαύτη από την αρχή του πρωταθλήματος. Σήμερα αδύναμος κρίκος ήταν ο Φαμπιάνο αλλά προς Θεού, ο άνθρωπος δεν έκανε δα και πέναλτι. Αν είναι να δίνονται τέτοια πέναλτι, καμιά εικοσαριά θα έχουμε σε κάθε παιχνίδι.

Κι έτσι ο αγαπητός κύριος Μπούργος πήρε το πραγματικό βάπτισμα. Το προηγούμενο ήταν γιαλαντζί. Τού το είχαν πει εξάλλου στο διάστημα εκείνου του πενθημέρου που μεσολάβησε από την άφιξή του στην Αθήνα μέχρι την υπογραφή του συμβολαίου. Μια χαρά του τα εξήγησαν αλλά αυτός επέμενε στην αρχική απόφασή του. Τώρα κατάλαβε πού ήρθε. Δεν ήξερε, έμαθε. Δεν είναι δα και χθεσινός. Άνθρωπος του ποδοσφαίρου με σαρδέλες και γαλόνια είναι. «Θέλω να δω τις φάσεις των πέναλτι», είπε. Και σαν τις δεις αγαπητέ μου, τι θα αλλάξει; Όπως λέει και μια ψυχή «τώρα έγραψε και δεν ξεγράφει».

Κι έτσι ο Άρης έφυγε με άδεια χέρια από το Καραϊσκάκης. Προφανώς δεν το άξιζε. Τουλάχιστον ο βαθμός της ισοπαλίας θα μπορούσε να είναι «αντάξιος» της εμφάνισής του αλλά χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Ο Μάρκ Κλάτενμπεργκ όρισε τον διαιτητή που δεν είδε δύο πέναλτι υπέρ του Άρη στον αγώνα της regular season και ο Μανούχος έδωσε... ρεσιτάλ στο δεύτερο ημίχρονο. Από τα απλά πράγματα μέχρι τα μεγάλα, σαν τη φάση του πέναλτι που πήρε πίσω και τιμώρησε τον Αμπουμπακάρ Καμαρά για θέατρο. Μας προέκυψε και ηθοποιός ο Μαυριτανός τον οποίον μπορείς να τον κατηγορήσεις για χίλια πράγματα αλλά για υποκριτική ικανότητα, ε όχι, δεν μπορείς. Μάλλον μόνο τα δικά μου τα ματάκια είδαν το χτύπημα στο δεξί πόδι. Σε δε αγώνα υψηλής έντασης και εκατέρωθεν μαρκαρισμάτων, κατάφερε να τελειώσει το παιχνίδι με κίτρινες κάρτες 1-7! Εδώ τελειώνουμε. Τι παραπάνω να πεις.

Καλός ο στρουθοκαμηλισμός αλλά δεν είναι τυχαία άδεια τα γήπεδα. Έναν από τους λόγους καταγράφηκε απόψε στο Καραϊσκάκη. Είναι η αηδία που αναδύει το ελληνικό Πρωτάθλημα. Η απουσία της έκπληξης, η διατήρηση των συμπτώσεων. Οι Έλληνες διαιτητές που γκρινιάζουν αντί να προχωρήσουν σε κάθαρση. Μέχρι τότε, όσο διατηρούνται δηλαδή οι κακοί διαιτητές... Ξένοι κύριοι και πάλι ξένοι. Κι αν σας αρέσει. Σε όσους δεν αρέσει υπάρχει και ο δρόμος της παραίτησης.

Θα έπρεπε να ήταν πιο αποτελεσματικός

Για να επανέλθω στα αγωνιστικά, ο Χερμάν Μπούργος πρέπει να βρει τρόπο επίλυσης του προβλήματος που αντιμετωπίζει η ομάδα του στις στατικές φάσεις. Σε αρκετές περιπτώσεις, το «μηδέν» στην άμυνα δεν εξαρτάται από τη λειτουργία της δικής του ομάδας αλλά από την αστοχία του αντιπάλου. Πριν μια εβδομάδα ο Μαντί Καμαρά βρέθηκε φάτσα με τον Χουλιάν Κουέστα μετά από εκτέλεση φάουλ του Βαλμπουενά. Σήμερα, ο Φαμπιάνο πέταξε (με καθυστέρηση μιας εβδομάδας) έναν χαρταετό στον πειραϊκό ουρανό στη φάση του γκολ του Σισέ. Ο ίδιος παίκτης είχε σκοράρει με τον ίδιο τρόπο και στον αγώνα του περασμένου Δεκέμβρη. Στη δε φάση του πέναλτι, ανεξαρτήτως του ότι αν δώσεις πέναλτι αυτή την επαφή θα πρέπει να τελειώνουν οι αγώνες με 20 σχετικές παραβάσεις, και πάλι η αντίδραση του Βραζιλιάνου ήταν κάκιστη. Προσωπικά, εντάσσω τον Φαμπιάνο στους καλύτερους στόπερ του Άρη στην τελευταία 20ετία. Τα έχει όλα, όχι όμως τη σωστή αντίδραση στις στατικές φάσεις. Σε κάθε αγώνα θα κάνει λανθασμένη εκτίμηση τουλάχιστον μία-δύο φορές.

Ο Άρης θα πρέπει επίσης να μάθει να αξιοποιεί τις φάσεις στο transition παιχνίδι. Δεν βρίσκει την καλύτερη δυνατή επιλογή, μπορεί να φύγει με τις καλύτερες προϋποθέσεις και με αριθμητικό πλεονέκτημα αλλά να «καταφέρει» να μη φτάσει ούτε σε φάση τελικής προσπάθειας. Αυτό έγινε και σήμερα στο Καραϊσκάκης και στα δύο ημίχρονα. Στο πρώτο ήταν ο Χουάν Ιτούρμπε αυτός που κατέστρεψε δυο - τρεις περιπτώσεις, στο δεύτερο ήταν αρκετοί.

Αυτός ο Άρης μπορεί να βγει Ευρώπη

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα από τον αγώνα στο Καραϊσκάκης. Όταν φτάνει στο σημείο να παίξει στα ίσα την καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και να χρειαστεί να γίνουν αυτά που έγιναν με τις υποδείξεις του Μανούχου για να φύγει χαμένη από το χορτάρι, αυτή την ομάδα δεν τη φοβάσαι. Αρκεί να παραμείνει ως έχει. Σε επίπεδο θέλησης, αυταπάρνησης, ποδοσφαιρικού εγωισμού.