Ο Μανωλάς έβγαλε προσωπικότητα στη δύσκολη στιγμή του Ολυμπιακού, αλλά…

Ο αγώνας με τον Άρη ήταν κι η επιστροφή του Μανωλά στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού μετά την βαριά ήττα από την Αταλάντα στο Καραϊσκάκη, αφού έκτοτε είχε αγωνιστεί σε ένα ημίχρονο, το α΄ με τον Αστέρα Τρίπολης.

Έχω δε την αίσθηση ότι η παρουσία του Μανωλά προχθές έχει δύο διαφορετικά διαστήματα. Το πρώτο ήταν έως το γκολ του Άρη, την ισοφάριση στο 62’. Και το δεύτερο ήταν το τελευταίο ημίωρο. Σίγουρα δε προτιμάμε τη δεύτερη εικόνα του παρά την πρώτη.

Είναι ευχάριστο που ο Μανωλάς έβγαλε προσωπικότητα στα δύσκολα, όταν δηλαδή το σκορ έγινε 1-1. Εκεί τον είδαμε να κάνει το σωτήριο τάκλιν πάνω στον Καμαρά σε μία φάση στην οποία αν ο φορ του Άρη περνούσε θα έβγαινε απέναντι από τον Βατσλίκ-ήταν ξεκάθαρα η καλύτερη επέμβαση του παιχνιδιού. Επιπλέον τον είδαμε και να σταματάει άλλη μία φορά, προς το τέλος, τον Καμαρά, αλλά και να γίνεται επικίνδυνος σε στημένη φάση, με την κεφαλιά που πήρε στο πρώτο δοκάρι από το κόρνερ του Βαλμπουενά, εκεί που ο Μαντί δεν πρόλαβε να κάνει την προβολή και να σκοράρει, ευρισκόμενος στο δεύτερο δοκάρι.

Το ερώτημα είναι, έπρεπε να ισοφαρίσει ο Άρης για να ανεβάσει απόδοση ο Μανωλάς; Γιατί στα πρώτα 60 λεπτά του παιχνιδιού, δεν είδαμε από τον έμπειρο άσο κάτι το ιδιαίτερο. Αντιθέτως, είδαμε να κάνει άγαρμπα μαρκαρίσματα και να χρεώνεται έτσι με κίτρινη από το 33’, αλλά και μία εντελώς επιπόλαια πάσα στο…αράουτ. Και κυρίως είδαμε μία πολύ κακή τοποθέτηση του στο γκολ του Άρη, εκεί όπου στην πάσα του Καμαρά προς τον Εντιαγέ, ενώ ο Σισέ κι ο Λαλά είχαν τραβηχτεί έγκαιρα για να βγάλουν οφσάιντ τον παίκτη του Άρη, ο Μανωλάς είχε κολλήσει πίσω και τον κάλυπτε. Βλέπουμε εδώ την σχετική φωτογραφία.

Μετά, ήταν σαν να το…γύρισε ο Μανωλάς, σαν να κατανόησε το λάθος του και σαν να ήθελε να πάρει ρεβάνς γι΄ αυτό βοηθώντας πραγματικά τον Ολυμπιακό, πράγμα και που έκανε. Καλή η αντίδραση του, αλλά τι νόημα έχει να πρέπει το ματς να φτάνει στο…αμήν για να δούμε τον…κανονικό Μανωλά;

Το ότι πρέπει να βρει χημεία με τον Σισέ, με τον οποίο έπαιξε μαζί για πρώτη φορά ως κεντρικό αμυντικό δίδυμο, όπως και να βελτιώσει τη χημεία του με τα ακραία μπακ το καταλαβαίνουμε. Όσο κι αν ήταν απερίγραπτο το «στήσιμο» της άμυνας του Ολυμπιακού όχι μόνο στη φάση του γκολ του Άρη, αλλά και στο πέναλτι του Καμαρά που τελικά πήρε πίσω το VAR. Σε μία φάση στην οποία οι μεν Λαλά και Μανωλάς είχαν τραβηχτεί σωστά, οι δε Σισέ και Ρέαμπτσιουκ είχαν μείνει πίσω ένα μέτρο με συνέπεια να καλύπτεται ο κυνηγός του Άρη. Μπορείτε να δείτε παρακάτω το σχετικό στιγμιότυπο, που αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Πραγματικά, πάντως, προκάλεσε κακή εντύπωση για το αμυντικό κομμάτι του Ολυμπιακού ότι για δεύτερο στη σειρά παιχνίδι ο Άρης του έβγαλε τόσες φάσεις με πάσες στην πλάτη της άμυνας. Κατ΄ αρχάς, τα δύο γκολ του Άρη ήταν ίδια! Απλά στο Χαριλάου έμεινε πίσω «κολλημένος» ο Μπα και στο Καραϊσκάκη ο Μανωλάς, καλύπτοντας έτσι αντίστοιχα τους σκόρερ Καμαρά και Εντιαγέ.

Βεβαίως, αν θέλουμε να κάνουμε μία σωστή κριτική, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι τέσσερις αμυντικοί του Ολυμπιακού την Κυριακή πήραν ελάχιστες βοήθειες από τους συμπαίκτες τους στη μεσαία γραμμή και την επίθεση στο ανασταλτικό κομμάτι. Δεν θυμάμαι π.χ. ποτέ τους Μασούρα και Ροντρίγκες να γυρίζουν πίσω. Ο δε Καρβάλιο μία φορά που έπρεπε να το κάνει, το έκανε με τόσο αργό τρόπο που ο Σούντγκρεν με όλη του την άνεση πέρασε τη σέντρα στον Ιτούρμπε, στην ευκαιρία του Άρη στο α΄ ημίχρονο, με τον Βατλίκ να είναι τυχερός που ο αντίπαλος εξτρέμ πλάσαρε πάνω του, ενώ είχε φάτσα όλη την εστία του.

Και δεν είναι μόνο αυτό: οι κεντρικοί μέσοι του Ολυμπιακού όχι απλά δεν βοηθούσαν ανασταλτικά, αλλά δημιουργούσαν και προβλήματα στην άμυνα τους! Από ένα λάθος του Εμβιλά ξεκίνησε η αντεπίθεση του Άρη και το πέναλτι που τελικά πήρε πίσω ο διαιτητής. Κι από δύο λάθη του Μπαουχαλάκη, από ένα σε κάθε ημίχρονο, προέκυψαν άλλες δύο επικίνδυνες στιγμές του Άρη, με τον Σισέ στην πρώτη περίπτωση να διορθώνει την κατάσταση με πολύ καλό κόψιμο και τον Ιτούρμπε στη δεύτερη και πάλι να μη σουτάρει καλά, ανακουφίζοντας εκ νέου τον Βατσλίκ. Κι ο Βαλμπουενά ακόμη…πρόλαβε να πουλήσει μία μπάλα, με τον Σισέ για δεύτερη φορά να τρέχει και να σώζει την ομάδα του από επικίνδυνη κατάσταση. Απ΄όλους τους μέσους και τους κυνηγούς του Ολυμπιακού, είναι ζήτημα αν είδαμε μία καλή κι επιστροφή στο αμυντικό κομμάτι, του Αγκιμπού, συν μία κίνηση του Αραμπί, που στο 93’ γύρισε κι έκανε ένα τάκλιν για να διώξει την μπάλα.

Κάπως έτσι είδαμε τον Ολυμπιακό να μην είναι καλός αμυντικά, παρότι μεμονωμένα οι αμυντικοί του είχαν καλές στιγμές-όχι μόνο ο κορυφαίος της ομάδας Σισέ. Αναλύσαμε το παιχνίδι του Μανωλά, ενώ κι ο Λαλά κι ο Ρέαμπτσιουκ από μία φορά ο καθένας είχαν κρίσιμες επεμβάσεις, ειδικά δε του Όλεγκ ήταν σε σουτ του Καμαρά από απειλητική θέση.

Δεν έκαναν καμία σπουδαία εμφάνιση τα μπακ του Ολυμπιακού, τουλάχιστον όμως το πάλεψαν και βγήκαν αυτή τη φορά και πολλές φορές μπροστά για να βοηθήσουν δημιουργικά. Ο Ρέαμπτσιουκ πέρασε δύο καλούτσικες σέντρες, κέρδισε ένα κόρνερ και μία «σκοτωμένη» φάση με το πείσμα του. Ο Λαλά ήταν και πιο καλός στο επιθετικό κομμάτι, αφού για το μεγαλύτερο διάστημα του α΄ ημιχρόνου είχε πάρα πολλές συνεργασίες με το Ροντρίγκες, σε μία δε από αυτές, από το δικό του όμορφο τακουνάκι ο Γκάρι κέρδισε το πέναλτι (που έχασε ο Αραμπί), ενώ κέρδισε και το κόρνερ από το οποίο ήρθε το 1-0. Αν περνούσε και καμία σέντρα ο Γάλλος θα ήταν, ασφαλώς, καλύτερα τα πράγματα, όμως για να είμαστε δίκαιοι κι ο Ομάρ μία στις τόσες περνούσε.

Η διαφορά είναι ότι ο Ομάρ έβγαζε μία άλλη σταθερότητα στο παιχνίδι του. Ο Λαλά μπορεί να κάνει μία πολύ καλή επιστροφή, να κλέψει μπάλα και να βγάλει και σωστή πάσα στην ίδια φάση, μπορεί όμως και να του έρθει να βγάζει βιαστικές σέντρες από το πρώτο δεκάλεπτο-και τα δύο αυτά τα πράγματα τα έκανε προχθές. Γενικά, όμως, νομίζω ότι η κίνηση του Μαρτίνς να αρχίζει να δοκιμάζει τον Βρουσάι σε ρόλο δεξιού μπακ, μάλλον τσίτωσε κάπως τον Λαλά, γιατί ήταν αρκετά ζωντανός στο κυριακάτικο ματς. Έβγαλε άμυνες, έκοψε, προωθήθηκε. Και, για να μας θυμίσει την έλλειψη συγκέντρωσης που καμιά φορά τον διακρίνει, τον είδαμε στο 80^ο λεπτό να φεύγει και να γίνεται…έξω αριστερά, με τον Άρη να βγάζει αντεπίθεση από την πλευρά του.

Μάλλον όχι τυχαία μετά από ένα λεπτό ο Μαρτίνς τον άλλαξε με τον Βρουσάι…

Άσχετο: Δεν νομίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει επί της ουσίας δείξει κάποιο ζεστό ενδιαφέρον για τον Κλάεσον.