Ο προπονητής της Κ15 του ΠΑΟΚ έβαλε το πιο σημαντικό γκολ

• Το Fair Play του ΠΑΟΚ σε μια μεγάλη αδικία

Ο καλύτερος τελικός στη σύντομη Ιστορία του πρωταθλήματος Super League Κ15 έγινε το Μάρτιο του 2022 στο Αγρίνιο. Τόση αγωνία, τόσες εναλλαγές συναισθημάτων δεν έχουν συμβεί και δύσκολα θα επαναληφθούν το μέλλον. Η φουρνιά του 2007 του Ολυμπιακού κατέκτησε το τρόπαιο, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους τους του 2005 που είχαν κάνει το ίδιο πριν από δύο χρόνια. Μάλιστα κι εκείνοι είχαν νικήσει στα πέναλτι (4-3) τον Ατρόμητο, όπως έγινε και σήμερα επί του ΠΑΟΚ.

Ήταν μια νίκη – βάλσαμο για τα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού που εφέτος δεν τα πήγε πολύ καλά. Η δημιουργία της Β΄ ομάδας (9η στον Α΄ όμιλο της Super League 2) «αποψίλωσε» από παίκτες την Κ19 (9η στο πρωτάθλημα Νέων), ενώ η Κ17 απέτυχε στο στόχο της μένοντας εκτός Final-4. Έμεναν οι «7άρηδες» του Τάσου Πάντου, ο οποίος φέρει τεράστιο μερίδιο στην επιτυχία, αφού κατάφερε να νικήσει Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ για να φτάσει στον θρίαμβο.

Είχε, βέβαια, στα χέρια του μια ομάδα με μπόλικο ταλέντο και ισχυρές, πανίσχυρες για την ηλικία τους προσωπικότητες. Ο Χαράλαμπος Κωστούλας, πρώτος σκόρερ της σεζόν, δεν χρειάστηκε να σκοράρει αλλά έβγαλε και τις δύο ασίστ σε αμφότερα τα γκολ της ομάδας του. Μαζί του ο Χρήστος-Εφραίμ Δαρβίρας έδωσε ρεσιτάλ ωριμότητας. Γενικά το Final-4 του Αγρινίου ήταν η πιο πειστική απόδειξη, για ποιον λόγο αυτοί οι δύο ποδοσφαιριστές θεωρούνται top projects του Ολυμπιακού. Βέβαια, πρόσωπο του τελικού ήταν και ο τερματοφύλακας Ιάσωνας Γεωργακόπουλος, τόσο για την εν γένει παρουσία του αλλά και για τις δυο αποκρούσεις στη διαδικασία των πέναλτι.

Στη απέναντι όχθη ο ΠΑΟΚ, που έφτασε τόσο κοντά σε μια πολύ μεγάλη επιτυχία... Αν τα κατάφερνε σήμερα, θα γινόταν η πρώτη ομάδα που κατακτά ταυτόχρονα και την Κ15 και την Κ17, η οποία πανηγύρισε τον τίτλο πριν από μία εβδομάδα στο Βόλο. Τόσο κοντά όσο η επιλογή της ανάποδης γωνίας από τον Πέτρο Καρακώστα. Τι απίστευτη εναλλαγή συναισθημάτων για έναν παίκτη που μπήκε ως αλλαγή, σκόραρε στις καθυστερήσεις για να δώσει προβάδισμα στην ομάδα του και είχε ακόμα μία ευκαιρία να «τελειώσει» το ματς στο ύστατο πέναλτι. Όμως την έχασε και έγινε από ήρωας-μοιραίος, όπως θα γινόταν ο Κωστούλας σε αντίθετη εξέλιξη!

Το Fair Play του ΠΑΟΚ σε μια μεγάλη αδικία

Όσον αφορά την επίμαχη φάση στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων, η εικόνα μιλάει από μόνη της. Ένα φάουλ τουλάχιστον ένα μέτρο έξω από την περιοχή, μετατράπηκε σε πέναλτι με το οποίο ο Ολυμπιακός ισοφάρισε 2-2 και επανέκτησε την ευκαιρία να διεκδικήσει (και τελικά να κατακτήσει) το τρόπαιο. Είναι κρίμα για την προσπάθεια των παικτών να χάσει ο διαιτητής μια τόσο ξεκάθαρη φάση. Είναι κρίμα ακόμα και για τους νικητές να αμαυρώνεται η επιτυχία τους από κάτι τόσο οφθαλμοφανές.

Όμως, όσα ακολούθησαν από πλευράς ΠΑΟΚ μετράνε πολύ περισσότερο απ΄όλα. Αυτό που έκανε ο προπονητής του «Δικεφάλου», Δημήτρης Ορφανός, είναι για το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο σημαντικότερο από δέκα κύπελλα και πρωταθλήματα. Τη στιγμή της διαιτητικής απόφασης δεν υπήρξε η παραμικρή διαμαρτυρία, δεν είχαμε «εκρήξεις» ή «εισβολές» που θα πυροδοτούσαν και συνθήματα από την εξέδρα. Το ματς ολοκληρώθηκε με ήττα του ΠΑΟΚ και ο προπονητής του μίλησε για την αδικία σαν... απολογούμενος. «Μόνο και μόνο για την προσπάθεια των παιδιών, οφείλουμε να πούμε ότι το πέναλτι ήταν 1,5 μέτρο έξω από την περιοχή». Σα να ζητούσε συγνώμη που αναγκάστηκε να μιλήσει για τη διαιτησία.

Εξέφρασε την απόλυτα σωστή και 100% αιτιολογημένη διαμαρτυρία, με τρόπο που αρμόζει σε αγώνα υποδομών. Μια όαση, την εποχή που βλέπουμε ακόμα και γονείς να «πλακώνονται» στις εξέδρες επειδή το παιδί τους «αδικήθηκε».

Ο Δημήτρης Ορφανός και ο ΠΑΟΚ δημιούργησαν το απόλυτο δεδικασμένο του ευ αγωνίζεσθαι: έχασαν το πρωτάθλημα από ένα εμφανέστατο λάθος του (ανεπαρκέστατου) διαιτητή, όμως δεν σήκωσαν τον κόσμο στο πόδι. Και είναι σίγουρο ότι τα παιδιά και των δύο ομάδων πήραν το σωστό μήνυμα. Μακάρι τέτοιου είδους αντιδράσεις να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση.