Ολυμπιακός: Πρέπει να σφίξουν τα μπουλόνια!

Μπορεί να βρισκόμαστε σε διακοπή πρωταθλήματος και το ενδιαφέρον να έχει μειωθεί από τα καθαρά αγωνιστικά θέματα, αλλά αυτά είναι πάντοτε τα πιο σοβαρά. Γιατί αυτά καθορίζουν τα αποτελέσματα κι ως εκ τούτου τις τύχες των ομάδων.

Οπότε θέλω να σταθώ σήμερα σε μία διαπίστωση που μπορεί εύκολα να γίνει για τον Ολυμπιακό και τις προεκτάσεις της: και στα τρία τελευταία παιχνίδια του βλέπουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα! Αφενός μεν να προηγείται στο ημίχρονο και δη σε χρονικά σημεία από αυτά που ονομάζουμε κλειδί, γιατί αποτελούν καίριας σημασίας πλήγματα για τον αντίπαλο. Αφετέρου δε να ισοφαρίζεται στο β΄ημίχρονο και στο τέλος ένα ματς να το χάνει, ένα να το κερδίζει και ένα να φέρνει ισοπαλία.

Στην πραγματικότητα μιλάμε για σοβαρές αποτυχίες του Ολυμπιακού, υπό την έννοια ότι δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες καταστάσεις-δηλαδή να ανοίγει αυτός το σκορ και να μην μπορεί μετά να κερδίσει παρά μόνο ένα από τα τρία παιχνίδια του. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς τόσα χρόνια στο ελληνικό πρωτάθλημα όταν έκανε αυτός το πρώτο γκολ, κέρδιζε σε ποσοστό 95%!!!

Κατ΄ αρχάς ποτέ δεν είχε χάσει υπό τέτοια συνθήκη! Ποτέ! Ακόμη δε κι οι ισοπαλίες που είχε φέρει ήταν ελάχιστες, και σχεδόν όλες εκτός έδρας: τρεις φορές είχε ισοφαριστεί στο ΟΑΚΑ σε 1-1, δύο από την ΑΕΚ με γκολ στο 90’ και στο 80’ και μία από τον ΠΑΟ με γκολ στο 90’ από πέναλτι…μία φορά είχε ισοφαριστεί από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη με γκολ στο 90’ (πάλι!)..και μία φορά είχε ισοφαριστεί (επίσης 1-1) από τον Άρη στο Καραϊσκάκη με ένα πέναλτι στο 83’…Δηλαδή, σε 127 (!) αγωνιστικές πρωταθλήματος επί μία τετραετία, με τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς στις συντριπτικά περισσότερες να ανοίγει το σκορ, είχε ως απώλειες μόλις έξι ισοπαλίες, όλες από γκολ στα τελευταία λεπτά, συνήθως από κάποιο πέναλτι.

Και φτάνουμε στις μόλις τρεις τελευταίες αγωνιστικές, όπου έχει συμβεί, τι;

Άρης-Ολυμπιακός 2-1. Με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο σκορ μόλις στο 13’, αλλά στο β΄ ημίχρονο να ισοφαρίζεται στο 52’ και στο τέλος να χάνει το ματς από μία εκτέλεση φάουλ στο 79’…

Ολυμπιακός-Άρης 2-1. Με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο σκορ στο 45+1, στις καθυστερήσεις δηλαδή του ημιχρόνου, αλλά να ισοφαρίζεται ξανά στα πρώτα λεπτά της επανάληψης, στο 61’, και να φτάνει στο 85’ για να πάρει το τρίποντο, με ένα πέναλτι.

ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-1. Με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο σκορ ξανά στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, στο 45+1(!!!), αλλά να ισοφαρίζεται στο 70’ και στο τέλος να μην μπορεί να παίρνει τη νίκη.

Τρεις αγώνες μέσα σε 14 ημέρες στο ίδιο μοτίβο. Ένα μοτίβο εντελώς άγνωστο, ξένο μπορείς και να το πεις για τον Ολυμπιακό, στον οποίο εις βάρος του ανατροπές έκαναν αυτά τα χρόνια του Μαρτίνς μόνο ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ (π.χ. Μπάγερν) και στο Γιουρόπα Λιγκ (π.χ. Άιντραχτ, Αταλάντα), άντε και στο Κύπελλο, στο οποίο οι «ερυθρόλευκοι» πάντα έδιναν πιο μικρή σημασία.

Επιπλέον, για να μην…τρελαινόμαστε κιόλας, ο Ολυμπιακός σε αυτές τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές, δεν έπαιξε και με τίποτα…θηρία. Ούτε καν με τους τρεις παραδοσιακούς αντιπάλους του, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, δεν έπαιξε. Αντιμετώπισε δύο καλές ομάδες του πρωταθλήματος, που είναι στην πρώτη εξάδα. Μέχρι εκεί.

Άραγε, πόσο τυχαίο είναι (η, δεν είναι…) ότι τα τρία αυτά αποτελέσματα ήρθαν αμέσως μετά την αύξηση της διαφοράς από τον ΠΑΟΚ στους 15 βαθμούς, μετά τις ισοπαλίες του ΠΑΟΚ (1-1) με τον Ιωνικό εντός έδρας και την ΑΕΚ εκτός έδρας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος; Γιατί να θυμίσω ότι ο ΠΑΟΚ ενώ ήταν πίσω 13 βαθμούς κάποια στιγμή (βλέπε 15^η αγωνιστική), μετά μείωσε μέσα σε δύο αγωνιστικές την απόσταση στους εννιά βαθμούς (εκμεταλλευόμενος τα 0-0 του Ολυμπιακού στη Ριζούπολη και στη Λεωφόρο), με τον Ολυμπιακό όμως να το πάει +15 τις προάλλες.

Μήπως στο Ρέντη χαλάρωσαν πολύ πιο πολύ απ΄ ότι έπρεπε και χρειάζονται σφίξιμο τα μπουλόνια ; Με την ερώτηση να μοιάζει ρητορική, ενόψει άλλωστε του κρίσιμου φινάλε της σεζόν, με τον Ολυμπιακό να τον περιμένουν δέκα ντέρμπι, οκτώ πρωταθλήματος και δύο Κυπέλλου.…

Για να το…ελαφρύνουμε και λίγο, να γράψω κάτι…μεταφυσικό (!): στα τρία τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια στα οποία ο Ελ Αραμπί άνοιξε το σκορ για τον Ολυμπιακό, ο Ολυμπιακός έχει δύο ήττες και μία ισοπαλία! Στο Παναιτωλικός-Ολυμπιακός 2-1 για το Κύπελλο, στο Άρης-Ολυμπιακός 2-1 για το πρωτάθλημα και στο ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-1 για τα πλέι οφς!!!

Άσχετο: Επειδή εξακολουθούν να δημιουργούν κάποιοι τεχνητό θόρυβο για το…φοβερό και τρομερό ματς Κ15 Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ, αναφορικά με το πέναλτι της ισοφάρισης του Ολυμπιακού, ας θυμηθούμε ότι στον προηγούμενο τελικό Κ17 (όχι Κ15), που έγινε πριν δύο χρόνια, το καλοκαίρι του 2020 (πέρυσι δεν έγινε λόγω πανδημίας), ο ΠΑΟΚ είχε πάρει το πρωτάθλημα στα πέναλτι. Και για να το πάρει είχε φέρει 3-3 στην κανονική διάρκεια του παιχνιδιού. Έχοντας προηγηθεί προς το τέλος του αγώνα με ένα πέναλτι που ούτε στα ριπλέι της τηλεόρασης δεν είχε αποδειχθεί ότι ήταν πέναλτι (κι όποιος θέλει ας το ψάξει στο youtube). Ο Ολυμπιακός, όμως, ούτε είχε ξεσηκώσει τον κόσμο, ούτε τίποτα. Πολύ απλά γιατί μιλάμε για παιδιά 17 ετών…

Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.