Λαμία: Η κοινή διαδρομή του Λούκας με τους Αντριάνο και Τίτε (vid)

Στις τελευταίες χρονικά χειμερινές προσθήκες της Super League Interwetten είναι ο Λουσάο ή αλλιώς Λούκας Αλβες ντε Αραούχο όπως είναι το πλήρες όνομα του νέου κεντρικού αμυντικού της Λαμίας.

Ο 30χρονος έγινε κάτοικος ΔΑΚ στα μέσα του Φλεβάρη και στην έξτρα περίοδο των ελεύθερων, καθώς λίγο πριν είχε αποχωρήσει από την Αλ Τάι της Σαουδικής Αραβίας και έτσι βρέθηκε (μέσω και του εκπροσώπου του Γιάννη Μπιτζίδη) στα μέρη μας. Μερικές ημέρες μετά ντεμπουτάρισε και το Σάββατο (2/4) σημείωσε το πρώτο του εν Ελλάδι γκολ, το οποίο όμως δεν στάθηκε αρκετό για την ομάδα του ώστε να αποφύγει την ήττα (2-1) από τον ΟΦΗ.

Πάντως μας «συστήθηκε» και μπήκε στην αγωνιστική μας «εξίσωση» ένας παίκτης που «κουβαλά» πράγματα, αφού ο Λούκας, όπως τον φωνάζουν, είναι ένας ποδοσφαιριστής που δεν τα παράτησε ποτέ, παρότι μερικά χρόνια πριν η καριέρα του έφτασε ένα βήμα πριν βαλτώσει οριστικά. Γεννημένος στο Οσάσκο, ένα προάστιο του Σάο Πάολο, ως βέρος Βραζιλιάνος ήταν από μικρός με μία μπάλα στα πόδια και πιτσιρικάς βρέθηκε στην Κορίνθιας.

Βασικούρα στην U21 (υπήρξε δίδυμο και με τον Μαρκίνος της Παρί) όταν όμως έγινε επαγγελματίας τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ανάλογα. Στο σύλλογο παρατηρούνταν πολύ μεγάλος συναγωνισμός στη θέση του και ο κόουτς Τίτε που από το 2016 έχει τα ηνία της Σελεσάο και τότε ήταν στον πάγκο του club τον προέτρεψε να πάει δανεικός ώστε να πάρει παιχνίδια στα πόδια του, όπερ και τελικά εγένετο. Ετσι βρέθηκε σε Μπανγκού, Ολάρια και άλλού, μέχρι που το 2014 αποδεσμεύτηκε. «Εμαθα πολλά εκείνο το διάστημα. Ηταν εκπληκτικό. Βρισκόμουν δίπλα σε τεράστιους ποδοσφαιριστές και ο Τίτε με βοήθησε», σχολίασε σε ανύποπτο χρόνο για τα όσα συνέβησαν τότε.

Επόμενος σταθμός του ήταν η Ατλέτικο Παραναένσε, όπου έγινε βασικός, «έχτισε» χαρακτήρα και μάλιστα γνώρισε τον Αντριάνο, καθώς ο «Αυτοκράτορας» είχε μεν επαναπατριστεί και η πορεία του βρίσκονταν σε καθοδική πορεία, αλλά παρέμενε ένας φορ παγκόσμιας κλάσης. «Με βοήθησε πάρα πολύ και κάναμε παρέα. Είναι πολύ καλός άνθρωπος, με μεγάλη καρδιά. Στις προπονήσεις ήταν πάντα σοβαρός», είπε για εκείνον, ενώ στάθηκε και στο ότι του έμαθε τα social media!

Παράλληλα στο μυαλό του είχε ήδη διαμορφωθεί ο παίκτης που ήθελε να μοιάσει και δεν ήταν άλλος από τον Λούσιο, τον συμπατριώτη του επίσης στόπερ που «κουβαλούσε» τεράστια καριέρα στην Μπάγερν Μονάχου, τη Λεβερκούζεν και την Ιντερ, αλλά και αναδείχθηκε το 2002 Παγκόσμιος Πρωταθλητής με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας τους. Αλλωστε λόγω του δικού του γερμανικού του παρελθόντος είπε εύκολα το «ναι» στην Αλεν όταν τον χειμώνα του 2015 έκανε πρόταση για να τον αποκτήσει και έφτασε στη Βυρτεμβέργη. Σε μία απόφαση που τον έφερε στο χείλος της καταστροφής.

Παρότι η ομάδα κινδύνευε με υποβιβασμό και τον πήραν για να βοηθήσει δεν του έδωσαν «μισή» ευκαιρία με την αιτιολογία πως δεν ήξερε τη γλώσσα και μερικούς μήνες μετά αποτέλεσε παρελθόν, αφού δεν απέφυγε τον υποβιβασμό και στο συμβόλαιό του υπήρχε ρήτρα όπου έμενε αυτόματα ελεύθερος σε περίπτωση που το club «έχανε» την κατηγορία. Ετσι βρέθηκε free agent από ομάδα Β' Γερμανίας που έπεσε ως ουραγός και εκείνος δεν έκανε συμμετοχή, κάτι που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «υπέρ» του στο βιογραφικό που ήθελε να «χτίσει».

Πάντως βρήκε ομάδα στην Ελβετία καθώς υπέγραψε στη Μπιέλ (Β' κατηγορία), όπου έκανε καλή σεζόν. Συνέχισε στη Λε Μοντ, σταδιακά ανέβασε τις «μετοχές» του και τον Γενάρη του 2017 έγινε κάτοικος Λουκέρνης. Ετσι επέστρεψε στα «σαλόνια» και είπε αφοπλιστικά κάτι που ελάχιστοι κατάλαβαν, αλλά για εκείνον είχε ξεχωριστή σημασία. «Η τηλεόραση και το play station είναι στα γερμανικά. Εχω πει και στον Ρικάρντο Κόστα (πρώην του ΠΑΟΚ) αλλά και στον Ζοάο Ολιβέιρα παρότι είναι Πορτογάλοι να μην μου μιλούν στη μητρική μας γλώσσα»! Η... σπόντα βλέπετε πήγαινε για τα όσα βίωσε μερικά χρόνια πριν.

Στη Λουκέρνη πήρε αμέσως χρόνο συμμετοχής, έδειξε να βρίσκει τα πατήματά του, αλλά το καλοκαίρι του 2017 τραυματίστηκε σχετικά σοβαρά και έμεινε εκτός δράσης για περίπου τρεις μήνες. Επέστρεψε τον Οκτώβριο ωστόσο τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους τέθηκε εκ νέου νοκ άουτ μέχρι το φινάλε της χρονιάς και ουσιαστικά το 2017/18 λογίζεται για «χαμένη» αγωνιστική περίοδος.

Ξαφνικά τα πάντα έγιναν δύσκολα ξανά, αλλά με δουλειά και τη βοήθεια της βαθιάς του πίστης (έχει τατουάζ του Χριστού και της Παναγίας) έκανε δυναμικό come back. Παρότι υπήρχαν αμφιβολίες ακόμη και για το μέλλον του, από την επόμενη σεζόν όχι μόνο επέστρεψε γερός στα γήπεδα αλλά πήρε και τη φανέλα του βασικού στο σπίτι.

Η ομάδα τον έχρισε αρχηγό και ξεκίνησε να απορρίπτει με... συνοπτικές διαδικασίες κάθε πρόταση που «έσκαγε» για χάρη του. Η Κόμπε της Ιαπωνίας ήταν εκείνη που παρουσιάζονταν πιο «ζεστή» και σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής έφτασε να δίνει ένα εκατομμύριο ευρώ για τις υπηρεσίες του, ωστόσο η απάντηση που
έλαβε ήταν αρνητική.



Παράλληλα στο κενό έπεσαν και όλες οι διερευνητικές κρούσεις από την πατρίδα του, όπως εκείνες της Φλαμένγκο, της Ατλέτικο Μινέιρο και της Βάσκο. Εκείνα τα χρόνια πήγε στην Ελβετία και η σύντροφός του, ενώ ο Λούκας «πολιορκούνταν» από τα ΜΜΕ της χώρας του για το αν τελικά θα γυρίσει. «Το θέλω και κάποια στιγμή θα γίνει. Είναι η πατρίδα μου, η κουλτούρα μου. Πέρασα πολλά για να φτάσω ως εδώ. Ηταν ένα παιδικό μου όνειρο να αγωνιστώ στην Ευρώπη», απαντούσε και άφηνε όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Με τη Λουκέρνη μάλιστα πανηγύρισε και τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, καθώς τον περασμένο Μάιο πήρε το Κύπελλο Ελβετίας, όταν στον τελικό επικράτησε 3-1 της Σεντ Γκάλεν. Οι εμφανίσεις που έκανε τη διετία 2019-2021 ήταν οι καλύτερες της καριέρας του, συγκαταλέγονταν στους κορυφαίους στόπερ της Λίγκα και «ανάγκασαν» την Αλ Τάι να του προσφέρει ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο ώστε να πει το «ναι».

Ομως για τον ύψους 1.93 κεντρικό αμυντικό η εμπειρία της Σαουδικής Αραβίας έληξε σύντομα και μάλλον άδοξα και υπό αυτές τις συνθήκες έφτασε στη Λαμία, όπου και «γράφει» μία νέα σελίδα στο ποδοσφαιρικό του «βιβλίο».