Αρης: Γιατί έτσι του αρέσει…

• Θα μπορούσε να το έχει τελειώσει από το 84'
• Πειράματα ή λογική, θα φανεί στην πορεία
• Τώρα, αυτός αποφασίζει

Εμπεριέχει σοφία η άποψη που διατύπωσε ο χαμογελαστός Λούκας Σάσα μετά τη σπουδαία νίκη του Άρη στο ΟΑΚΑ. Τι σημασία έχει ο τρόπος όταν το ίδιο το αποτέλεσμα αφήνει μια εκκωφαντική κραυγή; Καμία. Οι «κίτρινοι» βρήκαν δύο καρπούς από το απαγορευμένο (γι’ αυτούς) χωράφι των στατικών φάσεων καθώς πριν από τον αγώνα με την ΑΕΚ, η καταμέτρηση των τερμάτων που είχαν πάρει από εκτελέσεις κόρνερ άρχιζε και τελείωνε στο γκολ που είχε σημειώσει ο (μεγάλος απόντας) Γιάκουμπ Μπράμπετς στη Λαμία.

Η δε τακτική προσέγγιση του αγώνα μάλλον υποδήλωνε κάτι διαφορετικό από τον τρόπο με τον οποίον πήραν τελικώς τη νίκη γιατί η ομάδα παρατάχθηκε για να παίξει ένα παιχνίδι χώρου. Κι αντί εκεί να βρει δύο ή και τρία γκολ και να μη δώσει καμία σημασία στον «τόκο» των τριών λεπτών που μπήκαν στο εξάλεπτο των καθυστερήσεων, η καρδιά του Χερμάν Μπούργος πήγε στην κούλουρη.

Στέκομαι στον τρόπο γιατί στο ποδόσφαιρο είναι αυτό που λένε… «ποτέ μη λες ποτέ». Η ομάδα που δεν μπορεί να βρει γκολ απέναντι σε οργανωμένη άμυνα, σκόραρε δις. Η ίδια που αξιοποιεί τις transition επιθέσεις, σήμερα δεν το έκανε. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τί μπορεί να σου επιφυλάξει ένα παιχνίδι. Σίγουρα κέρδισε η καλύτερη αλλά και πιο κατασταλαγμένη ομάδα γιατί ο Άρης ήταν ισορροπημένος, πιο παραγωγικός σε δημιουργία φάσεων, σε αντίθεση με την ΑΕΚ η οποία αντέδρασε περισσότερο με σπασμωδικές κινήσεις πέραν της επένδυσης που έγινε στην πλευρά του Λιβάι Γκαρσία (στο πρώτο ημίχρονο) αλλά και στην αντίστοιχη του Κριχόβιακ όταν ο Πολωνός προσπάθησε να εξιλεωθεί για τη δική του άτυχη στιγμή στο δεύτερο γκολ του Άρη.

Ο Άρης ήταν πιο κατασταλαγμένος γιατί σου έδειχνε ξεκάθαρα τι ήθελε να κάνει στο γήπεδο και κυρίως, προϊόντος του χρόνου έλυνε τα αγωνιστικά προβλήματά του. Όπως για παράδειγμα το τρομερό πρόβλημα που είχε στην αριστερή πλευρά στο πρώτο ημίχρονο το οποίο δεν φάνηκε (στον ίδιο βαθμό) στο δεύτερο έως ότου αρχίσει να παραπατά ο Γκάνεα. Όπως επίσης αυτό στο αμυντικό transition που επίσης τον ταλαιπώρησε στο πρώτο 45πτο αλλά το περιόρισε σε μεγάλο βαθμό στο δεύτερο. Ήταν πιο συγκεντρωμένος σ’ αυτά που ήθελε να κάνει στο χορτάρι, αλλά επειδή και τα βουνά είναι μαθημένα στα χιόνια, έτσι κι εμείς έχουμε συνηθίσει στην απώλεια ευκαιριών.

Θα μπορούσε να το έχει τελειώσει από το 84'

Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚ είχε μία φάση με την εκπληκτική εκτέλεση φάουλ από τον Λιβάι Γκαρσία και την κεφαλιά του Σιμάνσκι στην πλάτη της άμυνας. Όπως συνέβη και με τον καταιγιστικό ρυθμό του πρώτου ημιχρόνου, αυτό το ποδοσφαιρικό ροντέο βόλεψε περισσότερο τον Άρη και λιγότερο τους γηπεδούχους παρά την ατομική ποιότητα που διαθέτουν. Γιατί, ό,τι έκαναν, το έκαναν με πλάνο, δίχως ποδοσφαιρική αναρχία. Το κακό για τους «κίτρινους» ήταν ότι δεν τελείωσαν τις φάσεις. Είναι ο λόγος που ανέδειξε τον Φαμπιάνο σε πολυτιμότερο παίκτη του αγώνα καθώς ο Ντάνιελ Μαντσίνι έκανε μεν εξαιρετικό παιχνίδι (από τη δράση του στην επίθεση έως τις βοήθειες που έδινε στον Εμπακατά) αλλά δύο φάσεις με αριθμητική ισορροπία δεν τις αξιοποίησε.

Ο δε Μπερτόγλιο θα μπορούσε να είχε ακουμπήσει κάπου για να πάρει ψυχολογία στην τρομερή μπαλιά που του έκανε ο Καμαρά αλλά η φάση κατέληξε με τη δική του στραβοκλωτσιά. Γι’ αυτόν τον λόγο, αρχικά, στάθηκα στον τρόπο. Ο Άρης παρατάχθηκε γνωρίζοντας την αμυντική ανισορροπία του αντιπάλου, με τη λογική της εκμετάλλευσης χώρων που ήξερε ότι θα βρει και βρήκε, αλλά τα γκολ ήρθαν από τις στατικές φάσεις. Κι ας ήταν στην ενδεκάδα ο Εμπακατά.

Πειράματα ή λογική, θα φανεί στην πορεία

Εστιάζω στον Εμπακατά γιατί ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής επιστρατεύτηκε στον πρόσφατο αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα με τη λογική της απόκτησης τρόπου έκφρασης στην επίθεση από τα άκρα. Διακρίνεται λιγότερα για την ικανότητά του στα αμυντικά καθήκοντά του, λατρεύει τα ανεβάσματα αν και σήμερα αναγκάστηκε να αλλοιώσει τα στοιχεία της αγωνιστικής ταυτότητάς του.

Με τη χρησιμοποίηση του αντί του πιο αποτελεσματικού (στην άμυνα) Σούντγκρεν, ο Χερμάν Μπούργος έδειξε το πλάνο του. Ομοίως και μ’ αυτή του Λουίς Πάλμα καθώς «έβγαλε» έναν παίκτη από τη μεσαία γραμμή και πρόσθεσε έναν άλλον στην αντίστοιχη επιθετική. Αυτές οι δύο επιλογές ανέδειξαν την πρόθεση του Αργεντίνου να ρισκάρει και τη λογική να παίξει ποδόσφαιρο χώρου. Προφανώς επένδυσε και στην ανάγκη του αντιπάλου για τη νίκη.

Προϊόντος του χρόνου θα φανεί βέβαια αν αυτές οι αποφάσεις εμπεριέχουν πειραματισμούς για το μέλλον καθώς αμφότεροι ανήκουν στις επενδύσεις του Γενάρη. Βέβαια, μοιάζει δύσκολο να προχωρήσει ένας προπονητής σε πειραματισμούς σ’ ένα παιχνίδι που κρύβει στόχο. Γιατί ο άμεσος αντίπαλος του Άρη είναι η ΑΕΚ και όχι ο Παναθηναϊκός υπό την έννοια ότι οι «πράσινοι» μπορούν να εξασφαλίσουν ευρωπαϊκό εισιτήριο και μέσω του Κυπέλλου, εν αντιθέσει με την ΑΕΚ.

Τώρα, αυτός αποφασίζει

Πέραν του ψυχολογικού πλεονεκτήματος, αυτό είναι το ουσιαστικό κέρδος του Άρη από τη νίκη επί της ΑΕΚ. Αυτή η διαφορά των δύο βαθμών η οποία θα βάλει τους «κίτρινους» σε καθεστώς αποσυμπίεσης και θα προσθέσει πίεση στους άλλους. Αυτή θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη εφόσον οι Θεσσαλονικείς πάρουν και το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο «Κλ. Βικελίδης» γιατί ο Παναθηναϊκός θα υποδεχθεί τον Ολυμπιακό και η ΑΕΚ θα πάει στα Γιάννενα απέναντι στον ΠΑΣ ο οποίος βάσει αποτελεσμάτων έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται την Ευρώπη.