Μία η επιλογή του Ολυμπιακού αν θέλει να έχει τύχη!

Να λοιπόν που έφτασε η ώρα στην οποία ο Ολυμπιακός θα βρεθεί μέσα σε τέσσερις ημέρες, Κυριακή-Πέμπτη, στις πιο δύσκολες γι΄ αυτόν έδρες, στη Λεωφόρο και στην Τούμπα, για δύο μάχες με τον Παναθηναϊκό για τα πλέι οφς του πρωταθλήματος και με τον ΠΑΟΚ για τους ημιτελικούς του Κυπέλλου αντίστοιχα.

Κατά την γνώμη μου, εάν ο Ολυμπιακός θέλει να έχει τύχη σε αυτά τα δύο πολύ κρίσιμα παιχνίδια (στο πρώτο υπό προϋποθέσεις μπορεί να κλειδώσει τον τίτλο και στο δεύτερο να βάλει τις βάσεις για τον τελικό), θα πρέπει να κάνει ένα πράγμα: πολύ απλά να αλλάξει. Να αλλάξει την εικόνα που έχει μακριά από το Καραϊσκάκη μέσα στο 2022, πολύ απλά γιατί πλησιάζει πολύ κοντά στο «μη αποδεκτή».

Και μόνο μία καταγραφή των εκτός έδρας αγώνων του Ολυμπιακού στο γύρισμα της σεζόν, μετά δηλαδή τις γιορτές, τα λέει όλα…

Απόλλων-Ολυμπιακός 0-0. Η πιο μεγάλη γκέλα του στη σεζόν, κόντρα στον ουραγό, που έπαιζε με αναπληρωματικούς και χωρίς προπονητή! Με μία πραγματική ευκαιρία, στα τελευταία λεπτά, χαμένη από τον Ελ Αραμπί.

ΠΑΟ-Ολυμπιακός 0-0. Νέα λευκή ισοπαλία, με την ομάδα του Μαρτίνς να έχει όλες κι όλες δύο τελικές στο α΄ ημίχρονο, ένα φάουλ του Τικίνιο στο τείχος κι ένα σουτ του Λόπες πέντε μέτρα άουτ-και καμία στο β΄ ημίχρονο!

Παναιτωλικός-Ολυμπιακός 2-1. Ήττα με ανατροπή στο Κύπελλο (!), παρά το γρήγορο γκολ του Ελ Αραμπί. Ο Παναιτωλικός ποτέ άλλοτε δεν είχε ξανακερδίσει τον Ολυμπιακό…

ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 1-1. Ισοπαλία χάρη στις σωτήριες επεμβάσεις του Βατσλίκ, στο δοκάρι και στο τυχερό γκολ του Τικίνιο, που ισοφάρισε το αυτογκόλ του Μπα! Πάλι χωρίς καλή εμφάνιση σε πολύ μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού.

Ιωνικός-Ολυμπιακός 0-3. Το σκορ (0-1) στο ημίχρονο ήταν μαγικό, με τον Βατσλίκ να σώζει τουλάχιστον τρεις φορές την εστία του…

Αταλάντα-Ολυμπιακός 2-1. Κι εδώ ήττα με ανατροπή, παρά το γρήγορο γκολ του Τικίνιο και την καλή παρουσία στα πρώτα 35 λεπτά. Με δύο γκολ από κόρνερ μέσα σε τρία λεπτά στα μισά του β΄ ημιχρόνου.

Βόλος-Ολυμπιακός 0-1. Πάρα πολύ δύσκολο διπλό με ένα γκολ του Βαλμπουενά στο 81’.

Άρης-Ολυμπιακός 2-1. Τρίτη ήττα με ανατροπή (!), παρά το εκ νέου γρήγορο γκολ, του Ελ Αραμπί και ήττα στο 79΄από απευθείας φάουλ.

ΠΑΣ-Ολυμπιακός 1-1. Για άλλη μία φορά ο Ολυμπιακός προηγήθηκε, και δη σε χρονικό σημείο κλειδί (45’), αλλά ισοφαρίστηκε και έχασε το τρίποντο.

Το δείγμα είναι μεγάλο για να υπάρξει αμφισβήτηση: εννιά παιχνίδια, στα οποία ο Ολυμπιακός έκανε διπλά (δύο) μόνο σε ομάδες που παίζουν στα πλέι άουτ, και πάλι με τεράστιες δυσκολίες. Άλλα τέσσερα παιχνίδια του έληξαν ισόπαλα, τα δύο 0-0 και τα δύο 1-1, χωρίς σε κανένα από αυτά να είναι ξεκάθαρα καλός. Και άλλα τρία τα έχασε, μολονότι άνοιξε ο ίδιος το σκορ, κάτι που άλλες σεζόν θα σήμαινε τουλάχιστον μία νίκη και μία ισοπαλία σε αυτά τα ματς.

Σίγουρα δεν ήταν εύκολα αυτά τα εκτός έδρας παιχνίδια, παίζοντας έξω από το γήπεδο του με Αταλάντα, ΠΑΟΚ, ΠΑΟ, Άρη, ακόμη και ΠΑΣ. Αλλά εξίσου σίγουρα μιλάμε για απογοητευτικό απολογισμό για τα δεδομένα του Ολυμπιακού, αυτό το «δύο νίκες, τέσσερις ισοπαλίες, τρεις ήττες». Με την σχετική ανάλυση να μας δείχνει διπλό «θέμα»: πρωτίστως επιθετικό πρόβλημα, με τους «ερυθρόλευκους» να έχουν μείνει σε δύο παιχνίδια στο μηδέν, σε άλλα έξι να έχουν σκοράρει από μόλις μία φορά και μόνο σε ένα ματς να έχουν βάλει πάνω από ένα γκολ (στον Ιωνικό). Αλλά και αμυντική αδυναμία, κρατώντας το μηδέν σε τέσσερα παιχνίδια και δεχόμενος από δύο γκολ σε τρία ματς κι από ένα σε άλλα δύο.

Νομίζω ότι μελετώντας κάποιος τη συμπεριφορά του Ολυμπιακού μέσα στο 2022 μακριά από το Καραϊσκάκη, καταλήγει εκεί ακριβώς: πρέπει να αλλάξει. Πόσο εύκολο είναι να το κάνει στο τέλος της σεζόν; Δεν είναι εύκολο, για να μην κοροϊδευόμαστε. Η ομάδα έχει φέτος την ταυτότητα που έχει, δεν μπορεί να μεταμορφωθεί. Αν μη τι άλλο, όμως, μπορεί να παρουσιαστεί με μεγαλύτερο τσαγανό. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνει στα Γιάννινα και στο Χαριλάου και να κωλώνει στο σκληρό παιχνίδι των γηπεδούχων. Έτσι δεν μπορείς να πας πουθενά. Το ζητούμενο είναι να βάζεις τα πόδια στη φωτιά κι όχι να τα…τραβάς από τις φάσεις.

Εδώ δεν μιλάμε για κάποια θεαματική αλλαγή σε επίπεδο ποιότητας της εμφάνισης του Ολυμπιακού. Μιλάμε για αλλαγή σε επίπεδο νοοτροπίας. Να είναι η ομάδα πιο αποφασιστική, πιο aggressive, να παρουσιαστεί πιο συγκεντρωμένη, πιο focus στο στόχο, με πιο καθαρό μυαλό και με πλάνο νορμάλ. Διαφορετικά, πολύ απλά, και δυστυχώς για τον Ολυμπιακό, δεν μπορεί να έχει τύχη απέναντι σε ένα διψασμένο Παναθηναϊκό, που ξέρει ότι παίζει σε κάθε παιχνίδι την επιστροφή του στην Ευρώπη μετά από πέντε χρόνια, αλλά και σε ένα ΠΑΟΚ, που θέλει να εξαντλήσει τις όποιες πιθανότητες να κάνει τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της μάχης του ελληνικού πρωταθλήματος (!) και κυρίως θέλει το Κύπελλο για να τελειώσει τη σεζόν με κάποια κούπα, όπως κάνει όλα τα τελευταία χρόνια, για να είμαστε ρεαλιστές.

Τον Ολυμπιακό τον περιμένουν δύο μεγάλες μάχες μέσα σε τέσσερις ημέρες. Εάν οι παίκτες του είναι προετοιμασμένοι ακριβώς γι΄ αυτό, για δύο μεγάλες μάχες, θα διεκδικήσει σοβαρά τις πιθανότητες του για τα καλύτερα αποτελέσματα. Αν όχι, θα πρέπει να επικαλεστεί τη θέα τύχη και να ελπίσει σε κακές βραδιές των αντιπάλων του για να αποφύγει τα χειρότερα αποτελέσματα…

Άσχετο: Για να καταλάβουμε τη διαφορά της κάθε διοργάνωσης…

Δέκα παιχνίδια για το Γιουρόπα Λιγκ έδωσε ο Ολυμπιακός φέτος, με τέσσερις νίκες, μία ισοπαλία και πέντε ήττες. Το μίνιμουμ των εσόδων του από την ΟΥΕΦΑ είναι 12,5 κ. Ευρώ, με την προοπτική να φτάσουν ίσως και τα 15 από την τελική εκκαθάριση που θα κάνει στο τέλος της σεζόν η ΟΥΕΦΑ επί του οικονομικού.

Ο ΠΑΟΚ, από την άλλη, έδωσε 16 παιχνίδια για τον Κόνφερενς Λιγκ, με οκτώ νίκες, τρεις ισοπαλίες και πέντε ήττες. Το μίνιμουμ των εσόδων του από την ΟΥΕΦΑ είναι 9 εκ. Ευρώ, με την προοπτική να φτάσουν μάξιμουμ τα 10 εκ. Ευρώ. Η διαφορά δηλαδή από τα έσοδα του Ολυμπιακού είναι της τάξης των τεσσάρων με πέντε εκ. Ευρώ…

Ο δε Ολυμπιακός αν περνούσε έστω τη Λούντογκορετς και μετά έμενε εκτός Τσάμπιονς λιγκ στα πλέι οφς, π.χ. από τη Μάλμε με την οποία είχαν κληρωθεί οι Βούλγαροι, θα έβαζε στο ταμείο του άλλα 5 εκ. Ευρώ, οπότε θα έφτανε έσοδα ύψους περίπου 20 εκ. Ευρώ. Παίζοντας ομίλους Γιουρόπα Λιγκ και παίρνοντας πάλι τη δεύτερη θέση…

Πρέπει δε να γίνει αντιληπτό ότι για τον Ολυμπιακό έχει μεγάλη σημασία η οικονομική παράμετρος, πολύ απλά γιατί είναι ο μοναδικός ελληνικός σύλλογος που πληρώνει 16 παίκτες του με συμβόλαια από 800-900 χιλ. Ευρώ έως 1,5 δύο εκ. Ευρώ. Κοινώς, το δικό του μπάτζετ δεν έχει σχέση με του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ…