ΑΕΚ: Η περίπτωση Αλμέιδα και η κουβέντα που σηκώθηκε!

• Δικαιολογημένα χάθηκε η εμπιστοσύνη, αλλά...

Πολλή κουβέντα, δικαιολογημένα φυσικά, αλλά και μεγάλη για το θέμα του επόμενου προπονητή με αφορμή και το γεγονός ότι εκτός από σοβαρή υποψηφιότητα (ανάμεσα σε άλλες), ο Ματίας Αλμέιδα γίνεται και ένας (αν όχι ο πρώτος) από τους προπονητές στη λίστα της ΑΕΚ που θα 'ρθει στην χώρα μας. Όπως ενημερώσαμε ο Αργεντινός τεχνικός έρχεται σήμερα (20/04) το μεσημέρι στην Αθήνα για τις καθοριστικές κατ' ιδίαν τους επαφές και συζητήσεις για το ενδεχόμενο ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας των «κιτρινόμαυρων». Υπογραμμίζω δε το «κατ' ιδίαν» διότι τέτοιες (σ.σ.: συζητήσεις εννοώ) έχουν γίνει εδώ και καιρό μεταξύ του club και του Αλμέιδα.

Το γεγονός από μόνο του, της άφιξης δηλαδή του 48χρονου προπονητή που εργαζόταν έπειτα από ένα αξιόλογο και με κούπα πέρασμα στο Μεξικό σε ομάδα των ΗΠΑ, είναι αρκετό για να προκύπτει σα σκέψη και αποτέλεσμα ότι συνιστά και το φαβορί από τις περιπτώσεις που δεδομένα θα υπήρχαν για την ΑΕΚ. Μικρή σημασία έχει αν αυτές είναι τέσσερις, πέντε, ή και παραπάνω. Αυτοί που μπήκαν σε τελική διαδικασία και έγιναν ουσιαστικές επαφές, οι οποίες συνοδεύτηκαν και από επισκέψεις στη χώρα μας για το συγκεκριμένο σκοπό (τον πάγκο της Ένωσης) έχει σημασία να κρατήσουμε!

Πιο βασική από αυτές (συγκριτικά με Πελεγκρίνο και Ντι Φραντσέσκο που επιβεβαιωμένα εκπρόσωποί τους βρέθηκαν στην Αθήνα) είναι αυτή του Ματίας Αλμέιδα και την κάνει τέτοια (βασική) η κίνησή του να έρθει ο ίδιος να συζητήσει και να δει τις εγκαταστάσεις της ΑΕΚ, να ξεναγηθεί σε αυτές. Νομίζω πως για τον λόγο αυτό, πως κάνει ο ίδιος το ταξίδι στην Αθήνα, έχει παίξει ρόλο στο club και τους υπεύθυνους αυτού (και του ιδίου του Μελισσανίδη) για να σχηματίσουν μια ακόμη καλύτερη άποψη για τον 48χρονο Αργεντινό κόουτς.

Τα παραπάνω παίζουν ρόλο και έως εκεί... Τι θα γίνει στο τέλος της επίσκεψης, συνάντησης και τελικά συζήτησης μεταξύ των δυο πλευρών είναι άγνωστο παρά το γεγονός ότι οι στατιστικές σε τέτοιες (ανάλογες) περιπτώσεις θέλουν να ακολουθεί θετική κατάληξη και συνεργασία. Στην ΑΕΚ ωστόσο υπάρχει στο παρελθόν μια τέτοια που δεν ευδοκίμησε αφού από το ραντεβού δεν έμεινε ικανοποιημένη καμία από τις δυο πλευρές (πάλι με Μελισσανίδη, πρόσφατα και με Μοντανιέ). Τότε δεν πείστηκε το αφεντικό της Ένωσης ότι έπρεπε να δώσει τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας της ομάδας στον Γάλλο τεχνικό (προφανώς και τούμπαλιν, δεν τον ενθουσίασαν και τον Μοντανιέ τα όσα άκουσε).

Δικαιολογημένα χάθηκε η εμπιστοσύνη, αλλά...

Η συζήτηση έχει ξεφύγει από τα όρια την απλής κρίσης και έχει οδηγηθεί σε αυτά της απαξίωσης και εδώ είναι λίγο άδικο διότι η πραγματικότητα είναι ότι κανείς μας δεν γνωρίζει τι είναι ο Ματίας Αλμέιδα και αν μπορεί να ανταποκριθεί! Σίγουρα είναι ένας ικανός προπονητής, με συμπληρωμένη (και πάνω) δεκαετία σε πάγκους, αλλά μικρός και σε ηλικία, και σε παραστάσεις ως τεχνικός σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όχι ότι έρχεται στην Primera, ή την Premier League, ή την Serie A, ότι δηλαδή είναι τόσο καλύτερο από τα πρωταθλήματα Λατινικής Αμερικής και ΗΠΑ το ελληνικό, αλλά δεν είναι Ευρώπη.

Από την άλλη μην το απαξιώνουμε το ελληνικό πρωτάθλημα σε επίπεδο τακτικής τόσο πολύ διότι είναι πάνω από σημαντικά άλλα τέτοια (πρωταθλήματα) στην Ευρώπη σε επίπεδο τακτικής. Μπορεί να μη γοητεύει, να μην κάνουν πολλά πράγματα οι ομάδες στην Ευρώπη, να μη φέρνουν σημαντικές επιτυχίες, όμως είναι δύσκολο και αυτό το 'χουν αναγνωρίσει σημαντικοί τεχνικοί που 'χουν περάσει με τα χρόνια από το ποδόσφαιρό μας και συμμετείχαν – δούλεψαν σε αυτό. Αν έχει κάτι το ελληνικό πρωτάθλημα είναι μπόλικη δουλειά στη τακτική όπως έχουν επισημάνει Σάντος, Φερέρ, Χιμένεθ, Ζαρντίμ, Βαλβέρδε και άλλοι σημαντικοί προπονητές!

Επιστρέφω στο θέμα της κρίσης και της απαξίωσης. Προφανώς και ο κόσμος ΟΦΕΙΛΕΙ να (μας) κρίνει. Τα πάντα... Και να 'χει την άποψή του και να την εκφράζει, όσο σκληρή κι αν είναι, αυτό δα έλειπε να μην... Είναι λογικό και δικαιολογημένο μάλιστα να 'χει χάσει σε απόλυτο βαθμό την εμπιστοσύνη του στα πρόσωπα του club και στη διοίκησή του (και τον ίδιο τον Μελισσανίδη) για ότι αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι και τις αποφάσεις που λαμβάνονται για αυτό. Ειδικά σε επίπεδο προσώπων και στελέχωσης του ποδοσφαιρικού τμήματος. Αλλά επειδή όλοι είναι στα όριά τους το έργο από κάποιους ξεφεύγει και εξελίσσεται από κριτική σε εμπάθεια και απαξίωση ενός προσώπου που ΔΕΝ το ξέρουμε καν και είναι άδικο.

Καιρό τώρα συζητούσα με ανθρώπους γύρω μου και οφείλω να πω ότι σα συμπέρασμα για το θέμα του προπονητή είχα καταλήξει ότι δεν θα 'χω τρελές προσδοκίες και δεν θα περιμένω απίθανη πρόσληψη (τέτοια θα ήταν ο Ρούντι Γκαρσία και το έγραφα – έλεγα από όταν κυκλοφόρησε το όνομά του). Ειδικά δε όταν έγινε γνωστό το χρονοδιάγραμμα αφού οπωσδήποτε τέτοια ονοματεπώνυμα και βιογραφικά επιδιώκουν αναμενόμενα να περιμένουν και το κάτι καλύτερο (δεν ανέφερα καν ποτέ το οικονομικό)! Για τον λόγο αυτό είμαι μάλλον θετικός για την προοπτική του Αλμέιδα, ή ενός αντίστοιχου προπονητή, διότι επαναλαμβάνω δεν είναι ακόμη δεδομένο το ποιος θα είναι ο επόμενος...

Υγ: Το ερώτημα που τίθεται και συνιστά το πιο βασικό (και καίριο) για να υπάρχει πιθανότητα να απαντηθεί σωστά αν δύναται να ανταποκριθεί ο Ματίας Αλμέιδα στον πάγκο της ΑΕΚ είναι η εξής: θα 'χει την υποστηρικτική ομάδα για να πετύχει; Αυτό τι σημαίνει; Για αρχή: συμφωνούν όλοι που βρίσκονται στο club και είναι γύρω, μέσα και επί τα αυτά, στο ενδεχόμενο πρόσληψης του Αργεντινού τεχνικού; Διότι αν δεν είναι και συνεχίσουν στο club οι μέρες του Αλμέιδα θα είναι μετρημένες στις πρώτες στραβές του και ας έχουν προηγηθεί και ευρωπαϊκές προκρίσεις. Για τον οποιονδήποτε Αλμέιδα ισχύει αυτό, τούτη την ώρα όμως για αυτόν γίνεται όλη η κουβέντα, άλλωστε με αυτόν πρόκειται να συναντηθούν αύριο οι άνθρωποι της ΑΕΚ και ενδεχομένως (και) ο ιδιοκτήτης της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ. Πρέπει να μην επαναληφθεί, για την ακρίβεια ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, να δούμε ξανά να ξεκινάει δουλειά ένας προπονητής για τον οποίο δεν θα 'χουν συνηγορήσει όλοι οι γύρω (επαναλαμβάνω) από την ομάδα για την περίπτωσή του. Δεν αρκεί να το δεχθούν, προσοχή, να τον δείξουν όλοι. Αν ρωτήσουμε τους φίλους της ΑΕΚ με συντριπτικά ποσοστά θα απαντήσουν αρνητικά σε αυτό το βασικό ερώτημα, δεν θα είναι (το λιγότερο) αισιόδοξοι...