Ιγκλέσιας στο Gazzetta: «Ο Αστέρας ήταν εκεί σ' ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας μου. Τί άλλο να πούμε;»
Ο Ματίας Ιγκλέσιας, του χρόνου τέτοια εποχή θα συμπληρώνει 16 χρόνια στην Ελλάδα. Μία ζωή μέσα στα γήπεδα της Super League Interwetten. Ενας παίκτης κόσμημα. Ενας πραγματικός ηγέτης, ο οποίος έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ποδόσφαιρό μας αλλά και στον Αστέρα, με τον οποίο ανανέωσε πρόσφατα για ακόμη έναν χρόνο. Είναι 37 ετών, αλλά το πάθος του για ποδόσφαιρο δεν έχει σβήσει.
«Μόλις νιώσω ότι δεν μπορώ θα πω "αντίο"», δηλώνει στο Gazzetta στην πρώτη του συνέντευξη μετά την ανακοίνωση ότι θα είναι και του χρόνου κάτοικος Τρίπολης, ενώ δεν κρύβει να αποκαλύψει την επιθυμία του να... μην είναι αυτό το τελευταίο του συμβόλαιο με τους κιτρινομπλέ.
Ο καπιτάνο των Αρκάδων, γυρίζει το χρόνο πίσω. Θυμάται τα ελληνικά που στην αρχή ακούγοντας κάποιους να μιλάνε νόμιζε ότι έβριζε ο ένας τον άλλον, δηλώνει έτοιμος και ανυπόμονος για την επόμενη χρονιά, στην οποία θέλει να δει τον Αστέρα και πάλι στην Ευρώπη, ενώ μιλάει για πρώτη φορά για το πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας στο οποίο ο οργανισμός του Αστέρα τον στήριξε απόλυτα.
Όσο για την Ελλάδα; Τι άλλο να πει για τη χώρα μας. Τα είπε όλα πριν λίγες μέρες στο podcast της ομάδας. Στη σχετική μας ερώτηση δεν βρήκε άλλα λόγια για να περιγράψει το πως νιώθει γι' αυτήν τη χώρα.
Ματίας, είσαι στην Ελλάδα πάρα πολλά χρόνια. Πάνω από 15, αν δεν κάνω λάθος. Θέλω να μας πεις κάτι ξεχωριστό απ' όσα έχεις ζήσει στη χώρα μας. Κάτι που κρατάς και θα κρατάς για πάντα μέσα σου.
«Είναι καλή ερώτηση αυτή. Τι να πρωτοθυμηθώ... Φανταστείτε, ότι όταν μου είπαν από τον Αστέρα να μιλήσω στη σειρά των podcast που έχουμε, για το τι σημαίνει η Ελλάδα για μένα, καθόμουν να γράψω τις σκέψεις μου 2-3 μέρες. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για εμένα να εξηγήσω στον κόσμο τι σημαίνει Ελλάδα. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο καλύτερα. Όσα νιώθω γι' αυτόν τον τόπο αποτυπώνονται σ' αυτό που είπα και τότε: "Η Ελλάδα είναι ζωή, σαν το όνομα της κόρης μου"».
Μπορείς να απομονώσεις όμως κάποιες στιγμές σε προσωπικό ή ατομικό επίπεδο;
«Κοιτάξτε και με την ΑΕΛ και με τον Ατρόμητο και με τον Αστέρα έχω καλές εμπειρίες. Απλά, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι με τον Αστέρα έχω δεθεί περισσότερο. Τα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει βλέποντας με να φοράω αυτήν τη φανέλα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ επίσης, ό,τι κι αν συμβεί πως όλοι οι άνθρωποι του Αστέρα πριν από δύο χρόνια όταν είχα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, με στήριξαν απόλυτα. Δεν νομίζω ότι είχε γίνει γνωστό ότι ήταν τόσο σοβαρό αυτό που συνέβη. Κοιτάξτε τι θα σας πω: Δεν μου είπαν από τον Αστέρα: "Γίνε καλά και γύρνα πίσω". Αυτό είναι το πιο απλό. Ήταν εκεί και μου πρόσφεραν όλη την ασφάλεια που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να αναρρώσει από κάτι τόσο σοβαρό. Εκείνοι με βοήθησαν να επιστρέψω και να παίξω μπάλα ξανά. Ο Αστέρας με βοήθησε πάρα πολύ, με περίμενε. Ποτέ δεν μου είπαν: "Γύρνα σε 2 μήνες". Εκανα θεραπεία, πήγα διακοπές και γύρισα για την προετοιμασία έτοιμος. Αυτό στο ποδόσφαιρο δεν το βρίσκεις πουθενά. Δεν θέλω να σταθώ στις νίκες, στα καλά αποτελέσματα, στο ότι έπαιξα Ευρώπη μ' αυτήν την ομάδα. Μέσα από τόσο δύσκολες στιγμές νιώθεις ότι είσαι στο σπίτι σου. Αισθάνεσαι καλά. Τι άλλο να ζητήσεις; Δεν υπάρχει κάτι άλλο, πιστέψτε με. Είμαι εδώ που θέλω».
Εχεις παίξει μπάλα στην Αργεντινή, στην Ισπανία, στην Ελλάδα και στην Κίνα. Γιατί ταίριαξες τόσο στη χώρα μας και όχι στην Κίνα;
«Η Κίνα είναι κάτι πολύ διαφορετικό σε σχέση με ό,τι έχουμε συνηθίσει εδώ. Όταν πηγαίνεις εκεί, ξέρεις ότι πας μόνο και μόνο για να κάνεις τη δουλειά σου, επειδή είσαι επαγγελματίας. Η ζωή εκεί είναι δύσκολη, δεν μπορείς να απολαύσεις έναν καφέ στον ήλιο με την γυναίκα σου. Οι αποστάσεις είναι πολύ μεγάλες, μπορεί να έλειπα 3-4 μέρες την εβδομάδα. Πηγαίνεις Σαγκάη, Πεκίνο... Ταξιδεύεις συνέχεια, είναι άλλος κόσμος. Εκεί, δεν ήμουν ευτυχισμένος όπως είμαι εδώ. Καμία σχέση με την Ελλάδα. Με την Ευρώπη θα έλεγα. Ήταν όμως πολύ ωραία και πολύ δύσκολα. Ήταν μια καλή εμπειρία, που μεγάλωσα εκεί ως άνθρωπος μαζί με τη γυναίκα μου. Τα απλά πράγματα εκεί σου λείπουν και αυτά σε δένουν με τον άνθρωπο σου».
Μπορείς να θυμηθείς όταν είχες πρωτοέρθει στην Ελλάδα, μπορείς να θυμηθείς τι σου είχε κάνει εντύπωση;
«Η γλώσσα. Ελεγα: "Γιατί φωνάζουν; Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μαλώνουν μεταξύ τους όλη την ώρα;". Και το άλλο είναι ότι όπου πήγαινα έβλεπα παντού κόσμο, ήταν πολύ ωραία».
Ήσουν και στη Λάρισα, στην πόλη του καφέ. Δύσκολο να μην βλέπεις κόσμο...
«Ναι, έλεγα: "Τι γίνεται εδώ; Δεν δουλεύουν εδώ" (γέλια). Μου άρεσε πολύ αυτή η εικόνα, αυτός ο τρόπος ζωής».
Μπορείς να θυμηθείς τη στιγμή που σου είπαν να έρθεις στην Ελλάδα;
«Ήμουν στην Ατλέτικο Μαδρίτης και με πήρε ο μάνατζέρ μου. Με ενημέρωσε για την προοπτική να πάμε στη Λάρισα. Άκουσα "Λάρισα" και δεν ήξερα που είναι αυτό το μέρος. Αν μου έλεγε "Ελλάδα", θα ήξερα φυσικά. Ήμουν Ισπανία και θα ερχόμουν Ελλάδα, ήμουν κοντά. Δεν ήξερα που ήταν η Λάρισα, αλλά όταν ήρθα μου άρεσε τόσο πολύ».
«Τα γκολ με τον ΠΑΟΚ τα πιο σημαντικά, μου έχουν μείνει»
Ποια γκολ απ' αυτά που έχεις πετύχει στην Ελλάδα ξεχωρίζεις;
«Το γκολ με τον ΠΑΟΚ στο 97'. Κοιτάξτε, στα μάτια μου είναι ένα πάρα πολύ ωραίο γκολ. Το 2015 πάλι με τον ΠΑΟΚ όπου σκοράρω στα Play Off στο ίδιο τέρμα και η ομάδα βγαίνει Ευρώπη. Αυτά τα δύο γκολ είναι και ωραία και σημαντικά, μου έχουν μείνει στο μυαλό μου».
Μπορείς να θυμηθείς και μια πολύ ωραία έντονη στιγμή, που ως αρχηγός, έπρεπε να μιλήσεις στους συμπαίκτες σου;
«Αυτό γίνεται σχεδόν κάθε μέρα (γέλια). Πιστεύω ότι στο ματς με τον ΠΑΟΚ, στο 3-2. Τότε, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ πήγαιναν για πρωτάθλημα. Λίγες μέρες πριν, ο Ολυμπιακός είχε έρθει στην Τρίπολη και είχα κάνει το 1-1. Επίσης στον πρώτο γύρο είχαμε νικήσει την ΑΕΚ. Λέγαμε ότι από τη στιγμή που δεν πέρασε ο Ολυμπιακός πριν λίγες ημέρες, δεν είχε περάσει ούτε η ΑΕΚ, τότε δεν θα περάσει ούτε ο ΠΑΟΚ. Εκεί δέσαμε ακόμα πιο πολύ ως ομάδα. Δεν θα ξεχάσω τις στιγμές στα αποδυτήρια πριν βγούμε για το δεύτερο ημίχρονο».
Η ομάδα φέτος το πάλεψε πολύ για να μπει στα Play Off αλλά για λίγο δεν τα κατάφερε. Τι ήταν αυτό που έλειψε;
«Πιστεύω ότι και φέτος κάναμε μια πολύ καλή σεζόν. Πάντα όλες οι ομάδες κάνουν μια κοιλιά, αλλά και φέτος η ομάδα μας ήταν... εκεί. Πάλεψε και μέχρι το τελευταία λεπτό της κανονικής διάρκειας είχαμε μαθηματικές ελπίδες για να είμαστε στην 6άδα. Αυτό που έβλεπα φέτος και λέγαμε στην ομάδα είναι ότι το πρωτάθλημα φέτος ήταν πολύ πιο δυνατό. Ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο ΟΦΗ ήταν ομάδες που πάλευαν επίσης για την 6άδα. Οπότε ξέραμε ότι το κάθε λάθος που θα κάνουμε θα κοστίσει και θα το πληρώσουμε ακριβά. Ετσι έγινε. Κάναμε λάθη με Λαμία και Ιωνικό. Σέβομαι και τις δύο ομάδες, αλλά αν θες να πας στα Play Off πρέπει να νικήσεις σ' αυτά τα ματς. Κι άλλες ομάδες ήθελαν να πάνε εκεί. Όμως, πρέπει να πούμε ένα "μπράβο" που είδαμε τόσο δυνατά ματς και ένα τόσο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Ετσι, θα γινόμαστε όλοι μας καλύτεροι».
Ο στόχος σου για την επόμενη χρονιά ποιος είναι;
«Ο στόχος μου είναι πάντα ίδιος: Να βοηθάω την ομάδα κάθε μέρα με όλες μου τις δυνάμεις. Νιώθω καλά σωματικά και ψυχικά κι αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα. Είναι σημαντικό να πηγαίνουμε όλοι μαζί ένα βήμα μπροστά, να εξελισσόμαστε. Σημαντικό είναι επίσης να βοηθάμε οι παλιότεροι τους παίκτες που έρχονται. Είναι παιδιά που έρχονται σε ένα περιβάλλον, δεν ξέρουν τη γλώσσα συνήθως και πρέπει να εγκλιματιστούν όσο πιο γρήγορα γίνεται για το καλό όλων. Δεν θα ξεχάσω τον εαυτό μου το 2007 όταν είχα πρωτοέρθει. Ήμουν μακριά από τους γονείς μου, σε μια ξένη χώρα και δεν μιλούσα τη γλώσσα. Ήταν δύσκολα».
Θα σε βλέπουμε στα γήπεδα τουλάχιστον για άλλον έναν χρόνο. Σκέφτεσαι ότι έρχεται το τέλος ή έχεις κι άλλο πέρα από το επόμενο καλοκαίρι;
«Από τη μία σκέφτομαι "έφτασα 37 ετών", αλλά από την άλλη βλέπω ότι αντέχω. Γενικά σε σχέση με παλαιότερα που σταματούσαν νωρίς οι παίκτες σήμερα υπάρχουν πολλοί παίκτες που παίζουν και σε πιο μεγάλες ηλικίες. Εγώ, αυτό που θέλω, είναι να είμαι μέσα σ' ένα γήπεδο. Βέβαια, η ομάδα είναι αυτή που αποφασίζει, αλλά εγώ νιώθω καλά. Ότι μπορώ να βοηθάω. Αν δω ότι δεν μπορώ και δεν νιώθω καλά θα πω: "Τέλος". Προς το παρόν είμαι καλά, βλέπω τα τρία ματς που απομένουν και μετά έχουμε διακοπές. Στην προετοιμασία αυτή θα έρθω σαν να είναι η πρώτη μου. Στόχος είναι να μπει η ομάδα στα Play Offs και να παίξουμε Ευρώπη άλλη μια φορά. Αυτό! Αν πάνε όλα καλά θα ήθελα να παίξω άλλον έναν χρόνο».
Άρα σκέφτεσαι να κάνεις παρέα στον κολλητό σου, τον Μπαράλες, που έχει συμβόλαιο μέχρι το 2024.
«Αυτό θέλω, αλλά θα δούμε του χρόνου...».
Με τον Χερόνιμο ανανεώσατε παράλληλα. Είστε πολύ καλοί φίλοι, τα παιδιά σας κάνουν παρέα, οι γυναίκες σας...
«Με τον Χέρο και τον Χουάν (Μουνάφο) είμαστε σαν αδέρφια. Δεν είναι μόνο αυτό! Και τα παιδιά μας μεγαλώνουν σαν αδέρφια. Όταν γίνεται κάτι για τον έναν, χαίρονται κι άλλοι. Πάμε πακέτο! Και είμαστε πολύ τυχεροί που είμαστε σε μια ομάδα όπως είναι ο Αστέρας Τρίπολης».
Μάλλον, είναι μακρινό το να σταματήσεις να παίζεις, αλλά σκέφτεσαι τι θες να κάνεις μόλις έρθει το «αντίο»;
«Εντάξει, δεν είναι τόσο μακρινό, 1-2 χρόνια δεν είναι μακριά αλλά δεν σκέφτομαι ακόμη τι θα κάνω. Δεν το έχω στο μυαλό μου».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
