Η Παναθηναϊκάρα του Ιβάν επιστρέφει εκεί που της αξίζει!

• Η παιχτάρα, η «οβίδα» και ο «κέρβερος» από την Ιταλία

Τι πιο σύνηθες να συμβεί! Η καλύτερη ομάδα αυτή την εποχή στην Ελλάδα, ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, άρτια προετοιμασμένη σε ποδοσφαιρικό και πνευματικό κομμάτι, πάτησε το χορτάρι του «Καραϊσκάκης» με την πλάτη στον τοίχο μετά την νίκη του Άρη μέσα στην Τούμπα και το «τρίποντο» της ΑΕΚ επί του ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ, αλλά απέδειξε για ακόμη μία φορά ότι δεν καταλαβαίνει από τίποτα και από κανέναν!

Τόσο καιρό παίζει τον έναν τελικό πίσω από τον άλλον, πληρώνοντας τον κακό πρώτο γύρο και τα λάθη των διαιτητών αλλά έχει «χτίσει» χαρακτήρα και έχει μάθει να μην επηρεάζεται από το οτιδήποτε. Ούτε και από τον ρέφερι από το Ισραήλ που διαμόρφωσε την εικόνα του αγώνα, με το χάρισμα της αποβολής στον Αβραάμ Παπαδόπουλο σε μαρκάρισμα που αποτελεί τον ορισμό της δεύτερης κίτρινης κάρτας στο φινάλε του πρώτου μέρους, προσθέτοντας ακόμη μία πέρα για πέρα άδικη απόφαση εις βάρος των «πρασίνων» μέσα στο 2022.

Το «τριφύλλι» έστησε ευρωπαϊκό πάρτι κόντρα στον Ολυμπιακό και φώναξε πως είναι εδώ! Ο Παναθηναϊκός είναι εδώ, ο Παναθηναϊκός «φώναξε» απόψε το βράδυ ότι επιστρέφει. Εκεί που ανήκει, δηλαδή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για φέτος και στον πρωταθλητισμό από την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο αν γίνουν όσα πρέπει το καλοκαίρι. Μία νίκη μέσα στο Φάληρο δεν λέει απολύτως τίποτα, η κατάληψη μίας θέσης που οδηγεί στα προκριματικά του Conference League δεν λέει απολύτως τίποτα, ήταν και είναι καθήκον της ομάδας. Το πιο σημαντικό από όλα είναι η προοπτική, η ελπίδα, οι βάσεις που έχουν δημιουργηθεί για να επιστρέψει επιτέλους ο Παναθηναϊκός στην κανονικότητα που αρμόζει στο μέγεθός του.

Μία συνθήκη που έχει διαμορφωθεί κυρίως χάρη στην αξία, την ποιότητα, τον χαρακτήρα και όλο το «πακέτο» του Ιβάν και των ανθρώπων που βρίσκονται δίπλα του, όπως ο Χρήστος Κόντης, ο Πέντραγκ Έρακ, ο Νίκος Κολομπούρδας, ο Δημήτρης Δανιηλίδης, ο Γιώργος Μουντάκης και όλο το επιτελείο που από το καλοκαίρι δεν έχει σταματήσει να βάζει το ένα λιθαράκι δίπλα στο άλλο για να γίνει ο Παναθηναϊκός αυτός που πρέπει να είναι.

Το πόσο Παναθηναϊκό «νιώθει» αυτός ο άνθρωπος, επειδή ως αντίπαλος έζησε το μεγαλείο του συλλόγου, το περιγράφει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αυτό που είπε μετά το τέλος του παιχνιδιού:

«Αυτό είναι κάτι που για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, αν ήμουν προπονητής σε άλλη ομάδα μπορεί να χαίρομαι. Όταν όμως είμαι προπονητής στον Παναθηναϊκό και ο Ολυμπιακός είναι πρωταθλητής με τόσους βαθμούς διαφορά δεν μπορώ να χαίρομαι. Πρέπει να δυναμώσουμε, να είμαστε καλοί σε όλα τα παιχνίδια. Μπορεί για τους φιλάθλους να είναι σημαντικό, αλλά εμένα δεν με ικανοποιεί. Θα με ικανοποιούσε αν ήμασταν κι εμείς ομάδα που δίνει μάχη για το πρωτάθλημα. Τώρα δίνουμε μάχη για την Ευρώπη και το Κύπελλο».

Με το αποψινό «τρίποντο» ο Παναθηναϊκός διατηρήθηκε στο +2 από τους διώκτες του και το βράδυ του Σαββάτου στη Λεωφόρο κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα με νίκη τελειώνει μια και καλή την δουλειά και μπορεί να κάνει rotation ενόψει του τελικού. Του κάνει ακόμη και η ισοπαλία σε περίπτωση που προκύψει νικητής στο Άρης-ΑΕΚ, ωστόσο, στο μυαλό όλων είναι μόνο το «τρίποντο» που θα φέρει σε «πράσινα» χέρια το εισιτήριο και θα ανοίξει τον δρόμο της προετοιμασίας για την κατάκτηση του Κυπέλλου.

Η παιχτάρα, η «οβίδα» και ο «κέρβερος» από την Ιταλία

Ο Γιοβάνοβιτς παρέταξε την ομάδα του με 5-4-1, με στόχο να περιμένει τον Ολυμπιακό και να χτυπήσει στο επιθετικό τρανζίσιον. Άφησε την μπάλα στους γηπεδούχους, προσαρμόστηκε στις συνθήκες, γνωρίζοντας άριστα πως αν δεν βρει χώρους, ο φετινός Ολυμπιακός έχει μεγάλο πρόβλημα. Εξάλλου σε τέσσερα παιχνίδια, η «αλεπού των πάγκων» δεν ηττήθηκε ούτε σε ένα, έχει 2 νίκες και 2 ισοπαλίες. Η πιο κομβική στιγμή του ματς, δίχως αμφιβολία, είναι στο 10'. Στη φάση του 1-0. Ο Σεμπάστιαν Παλάσιος με μία ατομική ενέργεια και ένα φοβερό σουτ έστειλε την μπάλα στο πλεκτό και επιβεβαίωσε για ακόμη μία φορά το πόσο σπουδαίος ποδοσφαιριστής είναι.

Ο Αργεντινός εξτρέμ χτύπησε την μπάλα με τον τέλειο τρόπο, τιμωρώντας την επιλογή του Βατσλίκ να ανοίξει τόσο πολύ την δεξιά του γωνία. Ο «Ελ Τούκου» έφτασε τα 11 γκολ στο πρωτάθλημα, οδηγεί τον Παναθηναϊκό από νίκη σε νίκη και διδάσκει πως είναι ένας κανονικός, ποιοτικός μεσοεπιθετικός. Ακόμη και αυτούς που έσπευσαν να τον βγάλουν... άσχετο, που έσπευσαν να μας... ενημερώσουν πως αφού δεν είχε φύγει από την Αργεντινή στα 29 του «δεν κάνει», δεν άξιζε τα λεφτά του. Τα άξιζε και τα αξίζει μέχρι και το τελευταίο ευρώ.

Από κει και πέρα, οι «πράσινοι» έκαναν πιο εύκολη την ζωή τους με το 2-0 του Σένκεφελντ. Πάλι από στατική φάση. Από αυτές που δεν... δουλεύονται στο Κορωπί. Το έκτο φέτος. Μόνο. Ο Αϊτόρ με την δέκατη ασίστ στο πρωτάθλημα στη χρονιά, έστειλε την μπάλα συστημένη στο κεφάλι του Σένκεφελντ, όπως είχε κάνει και στο παιχνίδι με τον Άρη. Ο Ολλανδός «κάρφωσε» την μπάλα στην εστία του Βατσλίκ και όλα μετά έγιναν πιο εύκολα.

Για την ακρίβεια τα έκανε πιο εύκολα η σταθερότητα του Μπρινιόλι κάτω από τα δοκάρια που ήταν «κέρβερος», η τρομερή αυτοσυγκέντρωση στο ανασταλτικό κομμάτι όλων των παικτών, η θέληση, το πάθος, η καρδιά. Ναι δεν κράτησε την μπάλα όσο θα έπρεπε, ναι θα μπορούσε να βρει και τρίτο γκολ, αλλά πλέον τι σημασία έχει; Ο Παναθηναϊκός δεν έχει να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν όσον αφορά την φετινή του πρόοδο. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να νικήσει τον ΠΑΣ, να «κλειδώσει» τον αυτοσκοπό του και να πάει στο ΟΑΚΑ με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία, με το καλύτερο δυνατό φρεσκάρισμα, για να επιβεβαιώσει την ανωτερότητά του και να σηκώσει το Κύπελλο.

Υ.Γ1: Το μόνο αρνητικό αυτής της νύχτας είναι ο τραυματισμός του Φώτη Ιωαννίδη στο γόνατο. Μακάρι ο Έλληνας σέντερ φορ να μην έχει κάτι το σοβαρό, μακάρι να μην έχει πάθει ζημιά, γιατί είναι αμαρτία από τον Θεό. Πραγματικά...

Υ.Γ2: Όλη την χρονιά, ο Παναθηναϊκός δεν είχε κάνει πουθενά ένα μεγάλο «διπλό». Το έκανε την κατάλληλη ώρα, την πιο κατάλληλη στιγμή, στο καλύτερο γήπεδο που θα μπορούσε να το κάνει.