ΑΕΚ: Σαν βρεθείς στης Φιλαδέλφειας τα μέρη...

• Το μειονέκτημα μη έδρας δεν συνιστά δικαιολογία αποτυχίας!

Λες και δεν είμαστε εκεί κάθε μέρα... Τώρα βρήκαμε και νέα δικαιολογία για να μπορούμε να πηγαίνουμε ανά ώρες στα ίδια μέρη. Στης Φιλαδέλφειας φυσικά και η νέα πρόφαση είναι το γλυπτό με τον αετό που τοποθετείται... Ίσως είναι που μεγαλώνουμε και θέλουμε πίσω τα χρόνια της αθωότητας, τα παιδικά μας, έπειτα της εφηβείας και της καλής πρώτης νιότης. Ίσως πάλι να είναι τα πολλά χρόνια που έχει λείψει το γήπεδο από τη ζωή μας τη στιγμή που άλλοι δεν το 'χουν ζήσει ποτέ... Μπορεί να το χωρέσει νους; Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι, Ενωσίτες μάλιστα, που οδεύουν στη δεύτερη δεκαετία της ζωής τους και την ΑΕΚ την γνώρισαν στο ΟΑΚΑ και δίχως έδρα...

Μπορεί να είναι κάτι το δεδομένο αυτό που γράφω αλλά στ' αλήθεια έχει κανείς ουσιαστικά σκεφτεί αυτό το κακό που 'χει βρει τον ΑΕΚτζή και πόσο μάλλον την ίδια την ομάδα; Τον Σύλλογο στο σύνολό του και φυσικά το ποδοσφαιρικό club; Απίστευτο και για μεγάλη ελληνική ομάδα αδιανόητο και δίχως προηγούμενο (και μάλλον χωρίς κι επόμενο) αφού η ΑΕΚ είναι η μοναδική που υποχρεώθηκε να παίζει ως... φιλοξενούμενη σε ένα γήπεδο που υποτίθεται πως ήταν η έδρα της. Αν μη τι άλλο μπορεί έτσι να της (μας) τα έφερε η ζωή, αλλά σίγουρα δεν είναι και λογικό, τη στιγμή που σίγουρα μας πήγε πολύ πίσω.

Τώρα μετράμε ανάποδα για την επιστροφή και επιδιώκουμε, όπως σημειώνω παραπάνω, να είμαστε όλο και πιο συχνά στης Φιλαδέλφειας τα μέρη για να βλέπουμε ένα σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας (της νεότερης) να γράφεται, λογικό είναι. Θέλουμε με αυτόν τον τρόπο να το ζήσουμε σε απόλυτο βαθμό και γι' αυτό ότι κι αν συμβαίνει βλέπεις εκατοντάδες -έως χιλιάδες σε μέρες αγώνα- Ενωσίτες να επισκέπτονται το χώρο που δημιουργείται το νέο γήπεδο. Οι μεγαλύτεροι αναπολούν, φέρνουν στο μυαλό τους όμορφες μνήμες και υπέροχες για αυτούς ιστορίες. Οι νεότεροι ελπίζουν, περιμένουν, ανυπομονούν να δημιουργήσουν τις δικές τους στιγμές και μνήμες στο πρώτο γι' αυτούς σπίτι της ΑΕΚ που θα ζήσουν!

Σε καθημερινή βάση λοιπόν ο κόσμος επισκέπτεται το γήπεδο και μετράει ανάποδα τις μέρες όπως κάναμε όλοι όταν πήγαμε στρατό. Παππούδες με εγγόνια, μπαμπάδες με παιδιά και τις γυναίκες τους, οπαδοί μεγάλοι και πιτσιρικάδες, όλοι μαζί κοιτάνε με ένα μόνιμα ζωγραφισμένο χαμόγελο στο πρόσωπό τους και μιλάνε για την καψούρα τους. Είναι τέτοια και η αποτυχία στο αγωνιστικό που πας εκεί για να πιαστείς από κάπου και να συνεχίζεις να ελπίζεις ότι έρχεται η στιγμή που ούτως ή άλλως περιμένεις εδώ και δυο δεκαετίες: να απογειωθεί και πάλι η ΑΕΚ. Διότι αυτό θα της συμβεί στο νέο γήπεδό της. Δεν ξέρω αν θα είναι απ' ευθείας, αλλά θα γίνει άμεσα!

Το μειονέκτημα μη έδρας δεν συνιστά δικαιολογία αποτυχίας!

Εννοείται πως δεν αποτελεί καμία δικαιολογία και δεν μετριάζει το μέγεθος της αποτυχίας στο αγωνιστικό όλα αυτά που αναφέρω και αφορούν το γηπεδικό. Επίσης είμαι της άποψης και το 'χω γράψει κατ' επανάληψη ότι όσο και να σε σπρώξει το γήπεδο, στο χορτάρι δεν αρκεί ο κόσμος και η έδρα, μετά το σφύριγμα της έναρξης πρέπει η ομάδα να είναι τέτοια που να 'χει απλά και τη στήριξη της έδρας. Ή να χρειαστεί να πάρει κάποια ματς που... στραβώνουν ο κόσμος και η έδρα που λέμε, αυτό το «μίλησε» η έδρα. Αλλά πρώτα απ' όλα πρέπει να 'χεις ομάδα και ένα ανταγωνιστικό σύνολο.

Είναι γεγονός και δεν μπορεί να προκύπτει αμφισβήτηση για αυτό, ότι σε σύγκριση με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό που έχουν τα γήπεδά τους (και ΠΑΟΚ με Άρη φυσικά), η ΑΕΚ είχε τεράστια απόσταση να καλύψει ούτως ή άλλως. Είχε ένα τεράστιο ντεσαβαντάζ συγκριτικά αφού το γήπεδό σου είναι και το πρώτο μεγάλο σου ατού πάντα. Όμως το να ήταν έστω ανταγωνιστική η Ένωση μπορούσε να το πετύχει και ας έπαιζε στο ΟΑΚΑ (άλλωστε το είχε καταφέρει στο παρελθόν και δεν εννοώ το 2018 όπου κατέκτησε τον τίτλο, αλλά και πριν, από το 2004 έως το 2011).

Δεν υπάρχει δικαιολογία για την αδυναμία δημιουργίας ανταγωνιστικής έστω ομάδας. Άλλωστε δεν αξίωσε κανείς πέντε σερί τίτλους και ούτε το περίμενε να συμβεί... Αλλά δεν μπορούσε κιόλας να περάσει έστω και σαν φευγαλέα σκέψη από το μυαλό ότι θα είναι τόσο μακριά από το να είναι έστω... κοντά με τους ανταγωνιστές της σε αγωνιστικό επίπεδο. Γι' αυτό και το γήπεδο που δημιουργείται αποτελεί τη μεγάλη ελπίδα του κόσμου για την επόμενη μέρα και τις δεκαετίες της ΑΕΚ. Από και σε αυτό στηρίζεται για πολύ καλύτερο και γεμάτο στιγμές δόξας μέλλον...

Αρχικά επειδή θα είναι το νέο και πιο όμορφο γήπεδο της χώρας, θα αποκτήσει ξανά έδρα η ομάδα του σχεδόν 20 χρόνια μετά και θα αλλάξει η φάση με το αχανές και πάντα αφιλόξενο ΟΑΚΑ για γηπεδούχο... Μια ερώτηση στους αντιπάλους ποδοσφαιριστές (αφήστε αυτούς της ΑΕΚ) που πήγαιναν να παίξουν με την Ένωση στην Νέα Φιλαδέλφεια θα σας πείσει και θα εμπεδώσετε ότι δεν είναι λόγια απλά για να λέγονται. Έπειτα ποντάρεις ότι με την επιστροφή στην πόλη της για το νέο γήπεδο θα φέρει και σημαντικές προσθήκες σε όλα τα επίπεδα. Κάτι που φαίνεται να υπάρχει διάθεση να συμβεί αν κρίνουμε απ' το πρώτο κομμάτι αλλαγών, το άλλο κομμάτι θα αποδειχθεί από όσα (πρέπει να) γίνουν για το ρόστερ!

Υγ: Πολύ καλό το πρώτο δείγμα του Ματίας Αλμέιδα σχετικά με τις περιπτώσεις παικτών εντός συνόρων. Δεν ασχολήθηκε καν... Απλά την προσπέρασε την όποια -ας το πούμε- λίστα. Διαβάσαμε για τόσους και τόσους όλο το προηγούμενο διάστημα, από ΠΑΣ, από Άρη και άλλους τόσους και λογικά. Διότι υπήρξε αναζήτηση και τσεκάρισμα και είχαν γίνει κρούσεις, επαφές και ερωτήσεις. Φαίνεται όμως ότι από όταν ανέλαβε ο Αργεντινός τεχνικός πάρθηκε η απόφαση να μην προχωρήσει κάτι από τη λίστα των εντός συνόρων περιπτώσεων που έως πρότινος απασχολούσαν την ΑΕΚ. Φαίνεται δε ότι της ίδιας άποψης είναι και ο Ράντεκ Κουχάρσκι και εδώ να πω μακάρι. Στο τέλος – τέλος αν είναι να κριθούν αυτοί ας γίνει σωστά και με τα εργαλεία που θέλουν εκείνοι για να πετύχουν και όχι να τους φορτώσουμε εμείς τις επιλογές και μετά να τους δείχνουμε και για υπεύθυνους αποτυχίας...