Η ζυγαριά και το παράσημο για το έργο του Μοντέστο στον Ολυμπιακό

Τέλος εποχής λοιπόν για τον Μοντέστο στον Ολυμπιακό.

Συναντήθηκε, σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης, με τον Β. Μαρινάκη, βγήκε και η πολύ «ζεστή» ανακοίνωση της ΠΑΕ και νομίζω ότι αύριο πάει στην Ιταλία, για να αναλάβει τεχνικός διευθυντής της νεοφώτιστης στην Α΄ κατηγορία της Ιταλίας Μόντσα.

Έξι ολόκληρα χρόνια στον Ολυμπιακό ο Μοντέστο, εμπλεκόμενος στις μεταγραφές της ομάδας-δεν θυμάμαι εύκολα άλλον να έχει σταθεί τόσο πολύ σε ένα τόσο ευαίσθητο κομμάτι για το μεγαλύτερο ελληνικό κλαμπ. Από μόνο του αυτό δείχνει πολλά για το έργο του. Κι αν θελήσουμε να βάλουμε στη ζυγαριά τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του Φρανσουά στον Ολυμπιακό, δεδομένα αυτή θα γύρει από την πρώτη μεριά.

Ο Μοντέστο βοήθησε τον Ολυμπιακό κυρίως σε δύο θέματα.

Πρώτον, έφερε στην ομάδα τρεις παίκτες πάνω στους οποίους στηρίχθηκε η κυριαρχία του αυτή την τριετία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τον Ελ Αραμπί, τον Βαλμπουενά και τον Εμβιλά. Καλή κίνηση, έστω άλλου βεληνεκούς, ήταν κι η απόκτηση του Ρομαό.

Δεύτερον, έφερε στην ομάδα κάποια ταλέντα που και βοήθησαν-βοηθάνε την ομάδα, αλλά και μπορεί να της φέρουν κάποια έσοδα, ίσως και σημαντικά: τον Σισέ, τον Μαντί, τον Μπα και τον Αγκιμπού.

Στις αστοχίες του Μοντέστο υπάρχουν τα ονόματα των Μεριά, Μπενζιά, Αλέν, Αλί Σισοκό, Φοντέ Καμαρά, Αμπντουλαγέ Κεϊτά. Κι από το τωρινό ρόστερ αυτές των Ονιεκούρου, Λαλά, Κούντε μοιάζει να είναι επίσης άτυχες επιλογές.

Το πρόσημο είναι ξεκάθαρα θετικό, όταν μιλάμε για το κομμάτι της προσθήκης παικτών. Αντίθετα, δεν είναι το ίδιο στο κομμάτι της παραχώρησης παικτών, όμως εκεί είναι πιο σύνθετο ζήτημα.

Αν θέλετε την γνώμη μου, ένα λάθος του Μοντέστο ήταν μία υπερβολή που έγινε αυτή τη σεζόν: η απόκτηση πολλών παικτών που δημιούργησε στο Ρέντη ένα πολύ μεγάλο γκρουπ γαλλόφωνων. Γιατί δεν ήρθε μόνο ο Αγκιμπού το καλοκαίρι, αλλά και οι Κινκουέ, Αλγκασίμ και μετά άλλοι τρεις μαζί το Γενάρη: ο Φαντιγκά, ο Νταμπό κι ο Κεϊτά. Μιλάμε για έξι νέα παιδιά. Συν τους εφτά γαλλόφωνους που ήδη υπήρχαν στην πρώτη ομάδα (Λαλά, Σισέ, Μπα, Μαντί, Εμβιλά, Βαλμπουενά, Αραμπί), συν τις μεταγραφές των Ονιεκούρου, Κούντε, Κανέ, μας φτάνουν τον αριθμό στους 16...

Εδώ νομίζω ότι έγινε μία υπερβολή. Και οι υπερβολές σε μία ομάδα σπάνια είναι για καλό. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει την πραγματικότητα ότι η ζυγαριά στο έργο του Μοντέστο γέρνει σίγουρα προς τις επιτυχίες όταν μιλάμε για το κομμάτι τις ενίσχυσης του ρόστερ.

Και δεν θυμάμαι εύκολα τον Ολυμπιακό να βγάζει μία τόσο κολακευτική ανακοίνωση σε αποχώρηση κάποιας μονάδας του, όπως έβγαλε για τον Φρανσουά. Το λες και παράσημο αυτό…

Άσχετο: Ο Λάριν, που έμεινε ελεύθερος από την Μπεσίκτας, είναι μέσα στη λίστα του Ολυμπιακού. Αλλά απ΄ ότι ξέρω δεν είναι ψηλά…